2016-06-06 09:36:20
Ενα ελιτίστικο σχολείο, ένα σχολείο για λίγους, με φραγμούς και διαφοροποιήσεις εντός του, πέραν αυτών που οφείλονται σε κοινωνικά αίτια, ώστε τα παιδιά της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων να αποκαρδιώνονται και να κατευθύνονται απευθείας μετά την υποχρεωτική 10ετή πλέον εκπαίδευση (6 χρόνια Δημοτικό και 4 χρόνια Γυμνάσιο) στην εκ νέου φτιασιδωμένη Επαγγελματική Εκπαίδευση και Κατάρτιση, με μέγιστη προσδοκία (;) την απλήρωτη εργασία (μαθητεία λέγεται) στα καπιταλιστικά κάτεργα, ένα σχολείο αποκλειστικής προετοιμασίας για τις πανελλαδικές εξετάσεις, άρα και απολύτως υποταγμένο στην προσπάθεια εισαγωγής στα Πανεπιστήμια, πιστό αντίγραφο του Διεθνούς Aπολυτήριου (International Baccalaureate), είναι το Λύκειο που προτείνει η Επιτροπή «εθνικού διαλόγου» για την Παιδεία, με επικεφαλής τον Αντώνη Λιάκο.
Το τελευταίο μάλιστα (πρόγραμμα Διεθνούς Απολυτήριου, που εφαρμόζουν ακριβά ιδιωτικά σχολεία) αποτελούσε ήδη από την αρχή του διαλόγου και επιλογή του Αντώνη Λιάκου, όπως καθαρά φαίνεται από τα δώδεκα προς επεξεργασία θέματα και ερωτήματα που ο ίδιος κατέθεσε στις ειδικές επιτροπές και τις ομάδες εργασίας (Φλεβάρης 2016):
«Η αναμόρφωση του γενικού λυκείου δεν μπορεί να διαχωριστεί από την πρόσβαση στα ΑΕΙ. Προτείνεται η δημιουργία μιας Ειδικής Επιτροπής με δυο ομάδες εργασίας οι οποίες θα ασχοληθούν με τα παρακάτω:
• Ομάδα εργασίας που θα εξετάσει μοντέλα εκπαίδευσης και πλαίσια σπουδών που θα περιλαμβάνουν δύο διαφορετικά Πλαίσια Προγραμμάτων Σπουδών, το ένα εκ των οποίων μπορεί να είναι πρόγραμμα που οδηγεί σε ενός τύπου Διεθνές Απολυτήριο [International Baccalaureate]».
Η κατάργηση της υποχρεωτικής προσευχής, του υποχρεωτικού εκκλησιασμού, η αναμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών, η κατάργηση των παρελάσεων είναι απλώς ο προοδευτικός φερετζές (αστικός εκδημοκρατισμός, παρών σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα των ευρωπαϊκών αναπτυγμένων καπιταλιστικά χωρών) κάτω από τον οποίο κρύβεται μια συνολική ανατροπή του εκπαιδευτικού τοπίου σε αντιδραστική κατεύθυνση, που ενσωματώνει όλες τις οδηγίες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση, τους νόμους Δια-μαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου και κινείται αυστηρά στο ασφυκτικό οικονομικό πλαίσιο που ορίζουν τα Μνημόνια.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και το πόρισμα της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (Πόρισμα Γαβρόγλου) με πυρήνα την «αυτονομία» της σχολικής μονάδας, ως «βασική πολιτική επιλογή», την αποκέντρωση, την αξιολόγηση, τα διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών, την αναπαραγωγή του «νέου σχολείου» της Διαμαντοπούλου ως προς το περιεχόμενο και τις κατευθύνσεις, κ.λπ. (Κόντρα, αρ. φύλ. 869).
Τετραετές Γυμνάσιο, Διετές Λύκειο
Καταρχάς σημειώνουμε ότι διατηρούνται οι δυο τύποι σχολείου - Λύκειο και Επαγγελματικό Λύκειο - και εντείνεται η προσπάθεια, όπως θα δούμε στη συνέχεια, να κατευθύνονται οι μη ευνοημένοι οικονομικά, πολιτιστικο-μορφωτικά, οι πολλοί δηλαδή, στη λεγόμενη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, ώστε να αποσυμφορηθεί η πίεση για σπουδές στα Πανεπιστήμια και να πληγεί σοβαρά η τάση της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακή μόρφωση.
«Το Εθνικό Πλαίσιο Εκπαίδευσης για τον Ελληνα-Ευρωπαίο πολίτη του 21ου αιώνα που μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον», η στρατηγική δηλαδή των εκπαιδευτικών στόχων την εποχή της κυριαρχίας των καπιταλιστικών μονοπωλιακών κολοσσών, στους οποίους υποτάσσονται οι χωριστές κρατικές οντότητες, δεν είναι τίποτε άλλο από την στρατηγική ταύτισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης με τα απαιτούμενα προσόντα και δεξιότητες από την καπιταλιστική αγορά εργασίας. Γεγονός που οδηγεί στην απογύμνωση της εκπαίδευσης από κάθε ψήγμα ολιστικής γνώσης και ουμανισμού και ενατένισή της με καθαρά χρησιμοθηρικό πνεύμα.
♦ Στο Γυμνάσιο η προσθήκη ενός επιπλέον έτους γίνεται για να ολοκληρωθεί η όσο το δυνατόν πληρέστερη οργάνωση του προφίλ του μελλοντικού απασχολήσιμου, αφού εδώ θα σταματάει η περίοδος των εγκύκλιων σπουδών για τα παιδιά των φτωχών στρωμάτων των εργαζόμενων.
Η πρόσβαση στο Λύκειο θα είναι γενικά αποτρεπτική, λόγω της αύξησης του βαθμού δυσκολίας του και της ελιτίστικης, καθαρά ταξικής φύσης του, αλλά και λόγω ενός επιπλέον «κόφτη» που θα μπει στην τέταρτη τάξη του Γυμνασίου. Το κείμενο της Επιτροπής, αν και όχι με σαφήνεια, πλην, όμως καθαρά υπαινικτικά, αναφέρει τα εξής: «Η Δ’ γυμνασίου θα αποτελεί οργανικό μέρος του καινούργιου τετρατάξιου γυμνασίου, αλλά παράλληλα θα είναι και το σημείο όπου θα οριστικοποιείται η απόφαση των μαθητών και των μαθητριών για τη συνέχεια της εκπαιδευτικής τους πορείας».
Η αξιολόγηση των μαθητών γίνεται με βάση εξετάσεις που διασκορπίζονται στη διάρκεια του σχολικού έτους (καταργούνται οι επαναληπτικές εξετάσεις στο τέλος κάθε έτους), εργασίες και ένα πλέγμα περιγραφικής αξιολόγησης, που επεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Προτείνεται η ενοποίηση των κατευθύνσεων των μαθημάτων (ενδεικτικά: σε 3 ή 4, όπως [α] Γλώσσες και Πολιτισμός, [β] Μαθηματικά, [γ] Τέχνες, [δ] Εισαγωγή στην κουλτούρα των Φυσικών και [ε] των Κοινωνικών Επιστημών) και η αντίστοιχη ενοποίηση των ειδικοτήτων που διδάσκουν τα μαθήματα, αφού κατά την Επιτροπή «δεν αναζητούμε “ειδικούς”, ή καλύτερα υποτιθέμενους ειδικούς, για να διδάξουν». Ετσι οι εκπαιδευτικοί θα οδηγηθούν αναγκαστικά είτε στη μετεκπαίδευση («όσοι μπορούν και θέλουν») είτε στη μετάταξη («όσοι δεν μπορούν ή και δεν θέλουν»).
Από τα γενικά στοιχεία, που αφορούν όλη τη δεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση (Δημοτικό, τετρατάξιο Γυμνάσιο) σταχυολογούμε:
Τη σύνδεση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με την αξιολόγησή τους και την επαγγελματική τους ανέλιξη, καθώς η πρόταση αναφέρει την «εξασφάλιση κινήτρων» γι΄αυτή.
Την κατάρτιση νέου Καθηκοντολόγιου των εκπαιδευτικών που θα περιγράφει τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων τους, αλλά και τον τρόπο ελέγχου τους (αξιολόγηση, πειθάρχηση στα νέα δεδομένα).
Τη σύνδεση «των πρωτοβουλιών ανάληψης προγραμμάτων» και «διοικητικής εργασίας» με το πλέγμα αξιολόγησης («αναγνώριση της προσφοράς εργασίας των εκπαιδευτικών»).
Τη «διερεύνηση των δυνατοτήτων χρήσης της δομής και των χώρων του σχολείου σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα κατά τις απογευματινές ώρες». Το στοιχείο αυτό πρέπει να το δούμε σε συνάρτηση με την «αυτοτέλεια» της σχολικής μονάδας, ως προς το σκέλος της συνολικής αξιολόγησής της και της αποκόμισης «πρόσθετων πόρων».
Τη «βάπτιση» του σχολείου για λόγους συμβολικούς και για την εξασφάλιση ταυτότητας». Η ρύθμιση αυτή δεν είναι τόσο αθώα. Εντάσσεται στο πλέγμα κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων μαζί με τα διαφοροποιημένα και ευέλικτα προγράμματα σπουδών στον καπιταλισμό με παρούσες τις ταξικές διαφορές από περιοχή σε περιοχή και από κοινωνικό στρώμα σε άλλο.
Την «ενοποίηση της οργανωτικής δομής της (τώρα δεκάχρονης) υποχρεωτικής εκπαίδευσης (σε ολοήμερη βάση)». Το σημείο αυτό αμφιβάλλουμε αν μπορεί να πραγματοποιηθεί, καθώς απαιτούνται πρόσθετα κονδύλια, εκτός κι αν πάμε και στο Γυμνάσιο σε ζώνες εκπαιδευτικών και στην τεχνητή δημιουργία πλεονασμάτων ωρών από το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών με την αναμόρφωση των ωρολόγιων προγραμμάτων (π.χ. τί σημαίνει «δημιουργία ωρολόγιων ενοτήτων σε βάρος της πολυδιάσπασης των ωρών»;).
♦ Το Λύκειο θα είναι διετές.
Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής δύο θα είναι τα υποχρεωτικά μαθήματα για όλους τους μαθητές: η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία και τα Αγγλικά.
Διαφοροποίηση εισάγεται όμως και μέσα στο Λύκειο, όχι άσχετη από το κοινωνικό status των παιδιών. Η διαφοροποίηση στο πρόγραμμα και ο διαχωρισμός των μαθητών γίνεται στη συνέχεια με τη δυνατότητα διαμόρφωσης του «ατομικού προγράμματος» του μαθητή. Κάθε μαθητής θα συμπληρώνει το πρόγραμμά του με επιλογή τεσσάρων ακόμα μαθημάτων, από 4 ομάδες (ένα από κάθε ομάδα): Μαθηματικά-Πληροφορική, Φυσικές Επιστήμες, Ανθρωπιστικές Επιστήμες, Πολιτισμός και Τέχνη.
Θα έχει επίσης τη δυνατότητα να επιλέξει και ένα δεύτερο μάθημα από την ομάδα της ειδικότητας που προτιμά.
Ο διαχωρισμός των μαθητών συνεχίζεται με την καθιέρωση του δίπολου: βασικό επίπεδο μαθημάτων και υψηλό επίπεδο μαθημάτων. Ολα τα μαθήματα θα προσφέρονται σε δύο επίπεδα: το βασικό και το υψηλό. Για να πάρει κανείς Εθνικό Απολυτήριο, θα πρέπει να επιλέξει τουλάχιστον τρία από τα έξι μαθήματα σε υψηλό επίπεδο. Εχει τη δυνατότητα να πάρει και περισσότερα μαθήματα σε υψηλό επίπεδο «είτε λόγω ενδιαφέροντος είτε για να διευκολυνθεί στις σπουδές του». Η παρακολούθηση στα μαθήματα θα αντιστοιχηθεί με διεθνείς μονάδες, ώστε να διευκολύνεται η κυκλοφορία των μαθητών/μελλοντικών φοιτητών σε άλλα εκπαιδευτικά συστήματα στο εξωτερικό.
Κάθε ομάδα, εκτός της τελευταίας, έχει μαθήματα βασικού και υψηλού επιπέδου.
Γι' αυτούς που δε θα αντέξουν τη δοκιμασία του Λυκείου προβλέπεται η χορήγηση ενός απλού «πιστοποιητικού αποφοίτησης», στο οποίο απλώς θα αποτυπώνεται ο χρόνος παρακολούθησης καθώς και η ακαδημαϊκή τους επίδοση κατά το διάστημα παρακολούθησης. Το εν λόγω πιστοποιητικό δεν θα έχει καμιά απολύτως αξία αφού οι κάτοχοί του δε θα έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς δεν είναι ισότιμο με το Εθνικό Απολυτήριο.
Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας για τα έξι μαθήματα (2 υποχρεωτικά και 4 επιλογής από τις ομάδες μαθημάτων) θα έχει διάρκεια 27 ώρες. Προστίθενται επιπλέον 3 ώρες Φυσικής Αγωγής και 2 ώρες μελέτη στις οποίες ο μαθητής είτε θα μπορεί να εργάζεται ετοιμάζοντας το εκτεταμένο δοκίμιο (σ.σ. αναφέρουμε σχετικά αμέσως παρακάτω) ή εργασία για κάποιο μάθημα ή να συνεργάζεται με τον ατομικό του σύμβουλο ή να λύνει απορίες με κάποιον διαθέσιμο εκπαιδευτικό.
Υποχρέωση του μαθητή θα είναι επίσης η συγγραφή εκτεταμένου δοκίμιου και η συμμετοχή σε δράσεις εθελοντισμού και κοινωνικής ευαισθησίας.
Το εκτεταμένο δοκίμιο θα ολοκληρώνεται στη Β Λυκείου. Θα αναφέρεται σε θέμα επιλογής του μαθητή, που θα το επεξεργάζεται σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς με την καθοδήγηση και βοήθεια επιμορφωμένου καθηγητή του σχολείου. Το δοκίμιο θα βαθμολογείται, συμμετέχοντας με συντελεστή βαρύτητας στον τελικό βαθμό του Εθνικού Απολυτηρίου.
Είναι κατανοητό ότι η απόδοση στο εκτεταμένο δοκίμιο είναι ευθέως ανάλογη της γενικότερης παιδείας του μαθητή, που έχει άμεση σχέση με το οικονομικό-μορφωτικό-πολιτιστικό background της οικογένειάς του και με τη βοήθεια που αυτή μπορεί να του προσφέρει. Η βοήθεια και η επίβλεψη από τον καθηγητή δεν μπορεί να καλύψει το κενό εκεί που υπάρχει, ιδίως αν πάρουμε υπόψιν ότι οι σχολικές βιβλιοθήκες είναι είδος υπό εξαφάνιση ενώ και ο χειρισμός του προσφερόμενου υλικού από τον μαθητή δεν είναι άσχετος από τη γενικότερη προσωπικότητά του και τις ιδιαίτερες ικανότητές του.
Θέλοντας να προσδώσουν άρωμα σοσιαλισμού και διαμόρφωσης κοινωνικής συνείδησης οι συριζαίοι προτείνουν ως προϋπόθεση για την απόκτηση του Εθνικού Απολυτήριου τη συμμετοχή σε «πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας».
Σύμφωνα με την Επιτροπή: «Τέτοιες δράσεις θα είναι, για παράδειγμα, η προσφορά εργασίας σε μία δομή της τοπικής αυτοδιοίκησης, η συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα της ειδικής αγωγής, των προσφυγικών ομάδων, η βοήθεια σε κατ’ οίκον προγράμματα για ηλικιωμένους, τραυματίες κλπ., σε προγράμματα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος όπως είναι η αναδάσωση και καθαριότητα του σχολείου ή κοινών χώρων, και άλλες παρόμοιες δράσεις. Ο συντονισμός των προγραμμάτων αυτών θα γίνεται από εκπαιδευτικούς του σχολείου, οι οποίοι θα έχουν την ευθύνη της παρακολούθησης της πορείας των μαθητών, αλλά και της υποστήριξής τους όπου χρειαστεί».
Τα παραπάνω μόνο μειδιάματα προκαλούν, καθώς όλες οι κυβερνήσεις των μνημονίων έχουν ξεπατώσει κάθε κοινωνική δομή, έχουν αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους σ' αυτές, αδιαφορούν για την προστασία του περιβάλλοντος και ασκούν μια άνευ προηγουμένου αντιδασική πολιτική.
Η συμμετοχή στο «πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας» είναι προϋπόθεση για να συμμετάσχει ο μαθητής στις εξετάσεις του Εθνικού Απολυτήριου.
Η χορήγηση απλού «αναλυτικού περιγραφικού πιστοποιητικού για τα δύο χρόνια του Λυκείου» γίνεται εφόσον ο μαθητής «δεν επιθυμεί να πάρει μαθήματα στο υψηλό επίπεδο, ή δεν επιθυμεί να παρακολουθήσει το πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας, ή δεν επιθυμεί να συμμετάσχει στις τελικές εξετάσεις».
Τη διαδικασία επιλογής μαθημάτων και γενικότερα τη διαδικασία διάρθρωσης του προγράμματος σπουδών που θα παρακολουθούν οι μαθητές θα διευκολύνει ο «καθηγητής σύμβουλος». Οι καθηγητές θα καταρτιστούν για το σκοπό αυτό και η εργασία αυτή θα είναι μέρος των εξωδιδακτικών τους υποχρεώσεων.
Ας σημειωθεί εδώ ότι οι εκπαιδευτικοί θα έχουν υποχρεωτική παρουσία 30 ωρών στο σχολείο ασχέτως των ωρών που διδάσκουν. Κοντολογίς, γίνεται εξίσωση του διδακτικού με το εργασιακό ωράριο.
Απόκτηση Εθνικού Απολυτήριου
Το Εθνικό Απολυτήριο αποκτάται μετά από γραπτές εξετάσεις στο τέλος της Β Λυκείου. Η διαδικασία στην Α και Β Λυκείου είναι ενιαία. Δεν υπάρχουν εξετάσεις στην Α Λυκείου. Η επίδοση κρίνεται στις τελικές εξετάσεις και το Εθνικό Απολυτήριο Λυκείου αποτελεί το κατώφλι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η ύλη είναι αυτή της τελευταίας τάξης του Λυκείου (Β ΤΑΞΗ), αλλά θεωρείται ότι ο μαθητής γνωρίζει και αυτά που διδάχτηκε κατά την προηγούμενη τάξη (Α ΤΑΞΗ).
Τα θέματα ορίζονται είτε με ενιαία διαδικασία (λ.χ. από τον οργανισμό εξετάσεων ώστε να έχουν σταθμισμένη δυσκολία), είτε είναι διαφορετικά για κάθε Λύκειο, αλλά θα προέρχονται από μία κοινή βάση θεμάτων.
Δηλαδή έχουμε τη λαιμητόμο των πανελλαδικών εξετάσεων, τις οποίες υποτίθεται ότι θα καταργούσαν οι συριζαίοι. Επίσης έχουμε θριαμβευτική επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, η κατάργηση της οποίας ήταν ένα από τα προεκλογικά ψέματα των συριζαίων για να κερδίσουν τις εκλογές. Τώρα, λοιπόν, βρίσκει δικαίωση η απόφαση Μπαλτά, μετά από τις παλινωδίες με τα διαφορετικά λεγόμενα του Κουράκη, ότι η τράπεζα θεμάτων παραμένει ως «συμβουλευτικό» εργαλείο για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Στο βαθμό του Απολυτήριου προσμετράται με σοβαρό ποσοστό (μένει να αποσαφηνιστεί), η επίδοση στο εκτεταμένο δοκίμιο, καθώς και η αξιολόγηση συγκεκριμένων εργασιών που κάνει ο μαθητής κατά τη διάρκεια της Β Λυκείου πάνω σε διάφορα μαθήματα και σε θέματα που κάθε χρόνο κατατίθενται σε μία λίστα από την οποία ο μαθητής καλείται να επιλέξει. Η αξιολόγηση των εργασιών αυτών γίνεται ενδοσχολικά, ο βαθμός έχει μικρή συμμετοχή στον τελικό βαθμό του Απολυτήριου, δειγματοληπτικά δε τα σχολεία θα καλούνται να στείλουν κάποιες εργασίες μαθητών τους για έλεγχο ως προς την εγκυρότητα της βαθμολόγησής τους.
Τέλος, για να συμμετάσχει ο μαθητής στην όλη διαδικασία θα πρέπει να έχει ανταποκριθεί στο «πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας».
Στο βαθμό προσμετράται και ο προφορικός βαθμός, τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο.
Εξεταστική καρμανιόλα
Το Εθνικό Απολυτήριο δεν είναι η μόνη προϋπόθεση για την εισαγωγή στις σχολές υψηλής ζήτησης. Απαιτούνται νέες εξετάσεις ή άλλες πρόσθετες διαδικασίες που θα ορίσουν οι σχολές. Για τις σχολές χαμηλής ζήτησης (κυρίως τμήματα των ΤΕΙ) δεν θα απαιτούνται εξετάσεις. Αλλά εκεί έτσι κι αλλιώς στην ουσία οι εξετάσεις δεν έπαιζαν ρόλο αφού οι υποψήφιοι εισάγονταν με βαθμολογίες πολύ κάτω από τη βάση. Τώρα με τη ρύθμιση αυτή επιχειρείται να μειωθεί το κόστος με τον περιορισμό των υποψηφίων που προσέρχονται στις εξετάσεις εισαγωγής.
Οι συριζαίοι, όμως, επέλεξαν και έναν άλλο πονηρό και εύσχημο συνάμα τρόπο να κλείσουν περιφερειακά τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Με το πρόσχημα ότι οι υποψήφιοι κατά κανόνα δεν εισάγονται στη σχολή πρώτης προτίμησής τους πριμοδοτούν τις ελάχιστες δηλώσεις σχολών με τον λεγόμενο συντελεστή προτεραιότητας, ο οποίος λειτουργεί και ως συντελεστής κατάταξης.
Ισχυρίζονται ότι «η διευθέτηση αυτή βασίζεται σε μια αρχή ανταποδοτικότητας η οποία αποσκοπεί να εξασφαλίσει όσο το δυνατό περισσότερο τη δικαιοσύνη ανάμεσα στη βούληση του ενός και στη βούληση των πολλών». Και ότι «όσο λιγότερες είναι οι επιλογές , τόσο ισχυρότερη θεωρείται ότι είναι η βούληση των υποψηφίων».
Πρακτικά ο συντελεστής προτεραιότητας για την πρόσβαση σε ένα τμήμα εξαρτάται από τον αριθμό των επιλογών. Οσο λιγότερες είναι οι επιλογές, τόσο ισχυρότερος είναι ο συντελεστής επιλογής.
Αν ένας φοιτητής επιλέξει μόνο ένα τμήμα για εισαγωγή, επιβραβεύεται με το μέγιστο συντελεστή βαρύτητας (100%) για την επιλογή του και αποκτά ισχυρό προβάδισμα έναντι όλων των άλλων. Αν επιλέξει δύο τμήματα τότε οι συντελεστές διαφοροποιούνται σε 65% για την πρώτη επιλογή του και 35% για τη δεύτερη, αν επιλέξει τρία τμήματα τότε επιμερίζεται σε 55% για την πρώτη επιλογή, 30% για τη δεύτερη και 15% για την τρίτη. Ο συντελεστής βαρύτητας συνεχίζει να δίνει φθίνουσες τιμές ακόμη και για τον φοιτητή που θέλει να περιλάβει 10 επιλογές τμημάτων, μετά τις οποίες γίνεται μηδενικός.
Η ρύθμιση αυτή είναι βέβαιο ότι θα πλήξει ανεπανόρθωτα τα περιφερειακά τμήματα, τα οποία θα οδηγηθούν σε λουκέτο, αφού η πριμοδότηση των επιλογών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη κατοικεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, θα αδειάσουν από φοιτητές τα τμήματα των ΤΕΙ και κάποια των ΑΕΙ που βρίσκονται στην επαρχία (αυτά τα τμήματα αποτελούσαν το «πηγάδι» στο οποίο κατέληγαν οι υποψήφιοι όταν δεν έπιαναν τις σχολές πρώτης προτίμησής τους).
Η πριμοδότηση, όμως, της πρώτης προτίμησης με το μέγιστο συντελεστή είναι ταυτόχρονα και μια ταξική επιλογή. Γιατί διευκολύνει και αβαντάρει αφάνταστα τους υποψήφιους από τα υψηλά κοινωνικά στρώματα, που κατά κανόνα έχουν τα «προσόντα» και διεκδικούν θέση στις σχολές υψηλής ζήτησης.
Τσουνάμι συγχωνεύσεων-καταργήσεων
Ολα αυτά προϋποθέτουν τμήματα με ελάχιστο αριθμό 20 μαθητών. Πάμε, λοιπόν, σε πληθωρικά τμήματα, που καθιστούν την εκπαιδευτική διαδικασία Γολγοθά για μαθητές και εκπαιδευτικούς (ειδικά αν σκεφτούμε ότι τώρα απαιτείται και η εκπόνηση εκτεταμένου δοκίμιου και άλλες εργασίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς, που θα εποπτεύονται και θα καθοδηγούνται από καθηγητές και ότι όλα αυτά θα έχουν λόγο στη διαμόρφωση του βαθμού του Εθνικού Απολυτήριου).
Στο κείμενο της Επιτροπής αναφέρεται επί λέξει ότι «Τα μαθήματα αυτά θα γίνει προσπάθεια να προσφέρονται όλα». Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν Λύκεια, κυρίως στην απομακρυσμένη επαρχία, που τα μαθήματα δε θα μπορούν να διδαχθούν όλα γιατί δε θα υπάρχουν οι αντίστοιχες ειδικότητες εκπαιδευτικών (το πρόβλημα της αδιοριστίας είναι γνωστό και τα μνημόνια έχουν βάλει τέλος στους διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών).
Πώς θα λυθεί το πρόβλημα; Με εκτεταμένες συγχωνεύσεις γειτονικών Λυκείων λέει η Επιτροπή. Βέβαια, λέγεται ότι για τις ορεινές και νησιωτικές περιοχές θα ληφθεί ειδική μέριμνα και ότι εκεί οι μαθητές για «να παρακολουθήσουν όποια επιλογή θέλουν, θα εφαρμοστούν σύγχρονες διαδικασίες τηλεκπαίδευσης». Εδώ φυσικά γελάμε, καθώς τα μνημόνια έχουν καταστήσει ανεπίτρεπτη κάθε περαιτέρω δαπάνη.
Εκείνο που τελικά θα γίνει θα είναι ο συνωστισμός των μαθητών στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.
«Πλάτες» στους καπιταλιστές της εκπαίδευσης
Οπως αναφέραμε στην αρχή, το πρόγραμμα του νέου διετούς Λυκείου και η απόκτηση στη συνέχεια του Εθνικού Απολυτήριου αποτελούν πανομοιότυπη εκδοχή του Διεθνούς Απολυτήριου (International Baccalaureate).
Το Διεθνές Απολυτήριο είναι ένα διετές πρόγραμμα σπουδών (διευθύνεται από ιδιωτικό οργανισμό αναγνωρισμένο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) που εφαρμόζεται στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου από τα πλέον ακριβά ιδιωτικά σχολεία και στη χώρα μας. Οι μαθητές που το παρακολουθούν έχουν τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Συνεπώς, είναι ένα πρόγραμμα που ευνοεί τους γόνους των «καλών οικογενειών» και ταυτόχρονα ικανοποιεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκπαίδευσης στη χώρα μας και στο εξωτερικό. Είναι από τη φύση του ελιτίστικο, καθώς περιορίζεται σε συγκεκριμένο εύρος μαθημάτων και γνώσεων που απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής αγοράς εργασίας (η υποχρεωτική γνώση των Αγγλικών σε υψηλό επίπεδο είναι ένδειξη της παραπάνω παραδοχής). Είναι «ένας μελετημένος συνδυασμός της εξειδίκευσης που απαιτείται σε ορισμένα εκπαιδευτικά συστήματα και του ακαδημαϊκού εύρους που προτιμάται σε άλλα».
Οπως αναφέρεται στις ιστοσελίδες των ιδιωτικών σχολείων (εκπαιδευτήρια Γείτονα, Ο Πλάτων, κολέγιο Ψυχικού, κ.λπ.) το πρόγραμμα του International Baccalaureate περιλαμβάνει δυο υποχρεωτικά μαθήματα (γλώσσα-λογοτεχνία και άριστη γνώση της Αγγλικής) και την επιλογή τεσσάρων μαθημάτων από 4 ομάδες πανομοιότυπες με αυτές της πρότασης της Επιτροπής Λιάκου. Υπάρχουν επίσης τα διαφορετικά επίπεδα μαθημάτων (Standard Level - high level), η υποχρέωση των μαθητών να επιλέξουν τρία υψηλού επιπέδου, η εκπόνηση του εκτεταμένου δοκίμιου (Extended Essay) και η κοινωνική εργασία [Creativity, Activity, and Service (CAS) Program].
Αντί, λοιπόν, του ενός και μόνο γενικού σχολείου της γενικής και πολυτεχνικής μόρφωσης για όλα τα παιδιά (όλα αυτά δεν αναφέρονται ούτε για τα μάτια, μιας και η πραγματοποίησή τους είναι ασύμβατη με το αστικό σχολείο στον καπιταλισμό), οι συριζαίοι επιλέγουν το ελιτίστικο Λύκειο, ένα Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς, κάνοντας τις «πλάτες» στους εμπόρους της γνώσης ντόπιους και ξένους.
Αξιολόγηση εκπαιδευτικών
Η πρόταση της Επιτροπής αφήνει να διαφανούν και κάποια από τα κριτήρια που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
♦ Η πρωτοβουλία ανάληψης διαφόρων καινοτόμων προγραμμάτων και της διοικητικής εργασίας.
♦ Η σύνδεση της επιμόρφωσης με την επαγγελματική ανέλιξη.
♦ Ο βαθμός ανταπόκρισης στις απαιτήσεις του νέου Καθηκοντολόγιου.
♦ Η ανάληψη θέσης «καθηγητή-συμβούλου» μετά από επιμόρφωση. Η βαθμολογία που αυτός θα βάζει στο εκτεταμένο δοκίμιο θα ελέγχεται και θα αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού («δειγματοληπτικά δε τα σχολεία θα καλούνται να στείλουν κάποιες εργασίες μαθητών τους για έλεγχο ως προς την εγκυρότητα της βαθμολόγησής τους»).
♦ Η ανταπόκριση των «καθηγητών-συμβούλων» στις απαιτήσεις του νέου Λυκείου: σύμβουλος στην επιλογή των μαθημάτων από τον μαθητή, βοηθός του στην εκπόνηση εργασιών, βοηθός, σύμβουλος και καθοδηγητής στο πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας. Η ανταπόκριση θα αξιολογείται με βάση φυσικά τις επιδόσεις των μαθητών σε όλες τις δραστηριότητες (μαθήματα, εκτεταμένο δοκίμιο, εργασίες, πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας).
♦ Η ταύτιση ή απόκλιση του προφορικού βαθμού από τις γραπτές επιδόσεις των μαθητών (ο προφορικός βαθμός θα προσμετράται τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο στο βαθμό του Εθνικού Απολυτήριου, άρα θα ελέγχεται η «αντικειμενικότητά» του): «οι εκπαιδευτικοί νιώθουν το φορτίο της ευθύνης αφού η αξιολόγηση που θα κάνουν επηρεάζει άμεσα ένα παιδί, ενώ πολύ εύκολα τους θέτεις προ των ευθυνών τους διότι θα βλέπουμε αμέσως ποιος εκπαιδευτικός έχει υπερβολικές αποκλίσεις στην αξιολόγησή του από τον γραπτό βαθμό και αυτό θα αποτελέσει ένα από τα κριτήρια αξιολόγησης του ίδιου».
♦ Η αξιολόγηση γενικά του εκπαιδευτικού έργου και της σχολικής μονάδας θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε το «δυναμικό» «Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προσόντων» για όλους τους εκπαιδευτικούς, τον τρόπο διορισμού τους με διαγωνισμό ΑΣΕΠ ή και άλλες προϋποθέσεις, την υποχρεωτική διετή εισαγωγική επιμόρφωση, κατά τη διάρκεια της οποίας ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει και εργασία, όντας, όμως, δόκιμος (Ν. 3848/2010, αρ. 4., που ψηφίσθηκε επί εποχής Διαμαντοπούλου).
Τέλος, διευκρινίζεται ότι στο τέλος της διετούς επιμόρφωσης, θα παρέχεται πιστοποίηση, που θα του επιτρέπει να αναλάβει έργο ως μόνιμος. Σε περίπτωση αποτυχίας θα παρέχεται στον εκπαιδευτικό μια δεύτερη ευκαιρία. Για να αποφευχθεί ο πανικός και οι κακοί συνειρμοί αναφέρεται: «Στις ελάχιστες αυτές περιπτώσεις θα εξετάζεται κάθε περίπτωση ξεχωριστά ώστε να διερευνηθούν λύσεις προσανατολισμού σε διοικητικές εργασίες στην εκπαίδευση».
Στο βάθος πάντα, βέβαια, καραδοκεί ο φασιστικός Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας που για ευνόητους λόγους δεν αναφέρεται στο κείμενο.
Πηγή Tromaktiko
Το τελευταίο μάλιστα (πρόγραμμα Διεθνούς Απολυτήριου, που εφαρμόζουν ακριβά ιδιωτικά σχολεία) αποτελούσε ήδη από την αρχή του διαλόγου και επιλογή του Αντώνη Λιάκου, όπως καθαρά φαίνεται από τα δώδεκα προς επεξεργασία θέματα και ερωτήματα που ο ίδιος κατέθεσε στις ειδικές επιτροπές και τις ομάδες εργασίας (Φλεβάρης 2016):
«Η αναμόρφωση του γενικού λυκείου δεν μπορεί να διαχωριστεί από την πρόσβαση στα ΑΕΙ. Προτείνεται η δημιουργία μιας Ειδικής Επιτροπής με δυο ομάδες εργασίας οι οποίες θα ασχοληθούν με τα παρακάτω:
• Ομάδα εργασίας που θα εξετάσει μοντέλα εκπαίδευσης και πλαίσια σπουδών που θα περιλαμβάνουν δύο διαφορετικά Πλαίσια Προγραμμάτων Σπουδών, το ένα εκ των οποίων μπορεί να είναι πρόγραμμα που οδηγεί σε ενός τύπου Διεθνές Απολυτήριο [International Baccalaureate]».
Η κατάργηση της υποχρεωτικής προσευχής, του υποχρεωτικού εκκλησιασμού, η αναμόρφωση του μαθήματος των Θρησκευτικών, η κατάργηση των παρελάσεων είναι απλώς ο προοδευτικός φερετζές (αστικός εκδημοκρατισμός, παρών σε όλα τα εκπαιδευτικά συστήματα των ευρωπαϊκών αναπτυγμένων καπιταλιστικά χωρών) κάτω από τον οποίο κρύβεται μια συνολική ανατροπή του εκπαιδευτικού τοπίου σε αντιδραστική κατεύθυνση, που ενσωματώνει όλες τις οδηγίες της ΕΕ και του ΟΟΣΑ για την εκπαίδευση, τους νόμους Δια-μαντοπούλου και Αρβανιτόπουλου και κινείται αυστηρά στο ασφυκτικό οικονομικό πλαίσιο που ορίζουν τα Μνημόνια.
Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και το πόρισμα της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής (Πόρισμα Γαβρόγλου) με πυρήνα την «αυτονομία» της σχολικής μονάδας, ως «βασική πολιτική επιλογή», την αποκέντρωση, την αξιολόγηση, τα διαφοροποιημένα προγράμματα σπουδών, την αναπαραγωγή του «νέου σχολείου» της Διαμαντοπούλου ως προς το περιεχόμενο και τις κατευθύνσεις, κ.λπ. (Κόντρα, αρ. φύλ. 869).
Τετραετές Γυμνάσιο, Διετές Λύκειο
Καταρχάς σημειώνουμε ότι διατηρούνται οι δυο τύποι σχολείου - Λύκειο και Επαγγελματικό Λύκειο - και εντείνεται η προσπάθεια, όπως θα δούμε στη συνέχεια, να κατευθύνονται οι μη ευνοημένοι οικονομικά, πολιτιστικο-μορφωτικά, οι πολλοί δηλαδή, στη λεγόμενη τεχνικοεπαγγελματική εκπαίδευση, ώστε να αποσυμφορηθεί η πίεση για σπουδές στα Πανεπιστήμια και να πληγεί σοβαρά η τάση της ελληνικής εργαζόμενης κοινωνίας για πανεπιστημιακή μόρφωση.
«Το Εθνικό Πλαίσιο Εκπαίδευσης για τον Ελληνα-Ευρωπαίο πολίτη του 21ου αιώνα που μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον», η στρατηγική δηλαδή των εκπαιδευτικών στόχων την εποχή της κυριαρχίας των καπιταλιστικών μονοπωλιακών κολοσσών, στους οποίους υποτάσσονται οι χωριστές κρατικές οντότητες, δεν είναι τίποτε άλλο από την στρατηγική ταύτισης της παρεχόμενης εκπαίδευσης με τα απαιτούμενα προσόντα και δεξιότητες από την καπιταλιστική αγορά εργασίας. Γεγονός που οδηγεί στην απογύμνωση της εκπαίδευσης από κάθε ψήγμα ολιστικής γνώσης και ουμανισμού και ενατένισή της με καθαρά χρησιμοθηρικό πνεύμα.
♦ Στο Γυμνάσιο η προσθήκη ενός επιπλέον έτους γίνεται για να ολοκληρωθεί η όσο το δυνατόν πληρέστερη οργάνωση του προφίλ του μελλοντικού απασχολήσιμου, αφού εδώ θα σταματάει η περίοδος των εγκύκλιων σπουδών για τα παιδιά των φτωχών στρωμάτων των εργαζόμενων.
Η πρόσβαση στο Λύκειο θα είναι γενικά αποτρεπτική, λόγω της αύξησης του βαθμού δυσκολίας του και της ελιτίστικης, καθαρά ταξικής φύσης του, αλλά και λόγω ενός επιπλέον «κόφτη» που θα μπει στην τέταρτη τάξη του Γυμνασίου. Το κείμενο της Επιτροπής, αν και όχι με σαφήνεια, πλην, όμως καθαρά υπαινικτικά, αναφέρει τα εξής: «Η Δ’ γυμνασίου θα αποτελεί οργανικό μέρος του καινούργιου τετρατάξιου γυμνασίου, αλλά παράλληλα θα είναι και το σημείο όπου θα οριστικοποιείται η απόφαση των μαθητών και των μαθητριών για τη συνέχεια της εκπαιδευτικής τους πορείας».
Η αξιολόγηση των μαθητών γίνεται με βάση εξετάσεις που διασκορπίζονται στη διάρκεια του σχολικού έτους (καταργούνται οι επαναληπτικές εξετάσεις στο τέλος κάθε έτους), εργασίες και ένα πλέγμα περιγραφικής αξιολόγησης, που επεκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της υποχρεωτικής εκπαίδευσης.
Προτείνεται η ενοποίηση των κατευθύνσεων των μαθημάτων (ενδεικτικά: σε 3 ή 4, όπως [α] Γλώσσες και Πολιτισμός, [β] Μαθηματικά, [γ] Τέχνες, [δ] Εισαγωγή στην κουλτούρα των Φυσικών και [ε] των Κοινωνικών Επιστημών) και η αντίστοιχη ενοποίηση των ειδικοτήτων που διδάσκουν τα μαθήματα, αφού κατά την Επιτροπή «δεν αναζητούμε “ειδικούς”, ή καλύτερα υποτιθέμενους ειδικούς, για να διδάξουν». Ετσι οι εκπαιδευτικοί θα οδηγηθούν αναγκαστικά είτε στη μετεκπαίδευση («όσοι μπορούν και θέλουν») είτε στη μετάταξη («όσοι δεν μπορούν ή και δεν θέλουν»).
Από τα γενικά στοιχεία, που αφορούν όλη τη δεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση (Δημοτικό, τετρατάξιο Γυμνάσιο) σταχυολογούμε:
Τη σύνδεση της επιμόρφωσης των εκπαιδευτικών με την αξιολόγησή τους και την επαγγελματική τους ανέλιξη, καθώς η πρόταση αναφέρει την «εξασφάλιση κινήτρων» γι΄αυτή.
Την κατάρτιση νέου Καθηκοντολόγιου των εκπαιδευτικών που θα περιγράφει τον τρόπο άσκησης των καθηκόντων τους, αλλά και τον τρόπο ελέγχου τους (αξιολόγηση, πειθάρχηση στα νέα δεδομένα).
Τη σύνδεση «των πρωτοβουλιών ανάληψης προγραμμάτων» και «διοικητικής εργασίας» με το πλέγμα αξιολόγησης («αναγνώριση της προσφοράς εργασίας των εκπαιδευτικών»).
Τη «διερεύνηση των δυνατοτήτων χρήσης της δομής και των χώρων του σχολείου σε συνεργασία με την τοπική κοινότητα κατά τις απογευματινές ώρες». Το στοιχείο αυτό πρέπει να το δούμε σε συνάρτηση με την «αυτοτέλεια» της σχολικής μονάδας, ως προς το σκέλος της συνολικής αξιολόγησής της και της αποκόμισης «πρόσθετων πόρων».
Τη «βάπτιση» του σχολείου για λόγους συμβολικούς και για την εξασφάλιση ταυτότητας». Η ρύθμιση αυτή δεν είναι τόσο αθώα. Εντάσσεται στο πλέγμα κατηγοριοποίησης των σχολικών μονάδων μαζί με τα διαφοροποιημένα και ευέλικτα προγράμματα σπουδών στον καπιταλισμό με παρούσες τις ταξικές διαφορές από περιοχή σε περιοχή και από κοινωνικό στρώμα σε άλλο.
Την «ενοποίηση της οργανωτικής δομής της (τώρα δεκάχρονης) υποχρεωτικής εκπαίδευσης (σε ολοήμερη βάση)». Το σημείο αυτό αμφιβάλλουμε αν μπορεί να πραγματοποιηθεί, καθώς απαιτούνται πρόσθετα κονδύλια, εκτός κι αν πάμε και στο Γυμνάσιο σε ζώνες εκπαιδευτικών και στην τεχνητή δημιουργία πλεονασμάτων ωρών από το διδακτικό ωράριο των εκπαιδευτικών με την αναμόρφωση των ωρολόγιων προγραμμάτων (π.χ. τί σημαίνει «δημιουργία ωρολόγιων ενοτήτων σε βάρος της πολυδιάσπασης των ωρών»;).
♦ Το Λύκειο θα είναι διετές.
Σύμφωνα με την πρόταση της Επιτροπής δύο θα είναι τα υποχρεωτικά μαθήματα για όλους τους μαθητές: η Νεοελληνική Γλώσσα και Λογοτεχνία και τα Αγγλικά.
Διαφοροποίηση εισάγεται όμως και μέσα στο Λύκειο, όχι άσχετη από το κοινωνικό status των παιδιών. Η διαφοροποίηση στο πρόγραμμα και ο διαχωρισμός των μαθητών γίνεται στη συνέχεια με τη δυνατότητα διαμόρφωσης του «ατομικού προγράμματος» του μαθητή. Κάθε μαθητής θα συμπληρώνει το πρόγραμμά του με επιλογή τεσσάρων ακόμα μαθημάτων, από 4 ομάδες (ένα από κάθε ομάδα): Μαθηματικά-Πληροφορική, Φυσικές Επιστήμες, Ανθρωπιστικές Επιστήμες, Πολιτισμός και Τέχνη.
Θα έχει επίσης τη δυνατότητα να επιλέξει και ένα δεύτερο μάθημα από την ομάδα της ειδικότητας που προτιμά.
Ο διαχωρισμός των μαθητών συνεχίζεται με την καθιέρωση του δίπολου: βασικό επίπεδο μαθημάτων και υψηλό επίπεδο μαθημάτων. Ολα τα μαθήματα θα προσφέρονται σε δύο επίπεδα: το βασικό και το υψηλό. Για να πάρει κανείς Εθνικό Απολυτήριο, θα πρέπει να επιλέξει τουλάχιστον τρία από τα έξι μαθήματα σε υψηλό επίπεδο. Εχει τη δυνατότητα να πάρει και περισσότερα μαθήματα σε υψηλό επίπεδο «είτε λόγω ενδιαφέροντος είτε για να διευκολυνθεί στις σπουδές του». Η παρακολούθηση στα μαθήματα θα αντιστοιχηθεί με διεθνείς μονάδες, ώστε να διευκολύνεται η κυκλοφορία των μαθητών/μελλοντικών φοιτητών σε άλλα εκπαιδευτικά συστήματα στο εξωτερικό.
Κάθε ομάδα, εκτός της τελευταίας, έχει μαθήματα βασικού και υψηλού επιπέδου.
Γι' αυτούς που δε θα αντέξουν τη δοκιμασία του Λυκείου προβλέπεται η χορήγηση ενός απλού «πιστοποιητικού αποφοίτησης», στο οποίο απλώς θα αποτυπώνεται ο χρόνος παρακολούθησης καθώς και η ακαδημαϊκή τους επίδοση κατά το διάστημα παρακολούθησης. Το εν λόγω πιστοποιητικό δεν θα έχει καμιά απολύτως αξία αφού οι κάτοχοί του δε θα έχουν δικαίωμα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς δεν είναι ισότιμο με το Εθνικό Απολυτήριο.
Το εβδομαδιαίο πρόγραμμα διδασκαλίας για τα έξι μαθήματα (2 υποχρεωτικά και 4 επιλογής από τις ομάδες μαθημάτων) θα έχει διάρκεια 27 ώρες. Προστίθενται επιπλέον 3 ώρες Φυσικής Αγωγής και 2 ώρες μελέτη στις οποίες ο μαθητής είτε θα μπορεί να εργάζεται ετοιμάζοντας το εκτεταμένο δοκίμιο (σ.σ. αναφέρουμε σχετικά αμέσως παρακάτω) ή εργασία για κάποιο μάθημα ή να συνεργάζεται με τον ατομικό του σύμβουλο ή να λύνει απορίες με κάποιον διαθέσιμο εκπαιδευτικό.
Υποχρέωση του μαθητή θα είναι επίσης η συγγραφή εκτεταμένου δοκίμιου και η συμμετοχή σε δράσεις εθελοντισμού και κοινωνικής ευαισθησίας.
Το εκτεταμένο δοκίμιο θα ολοκληρώνεται στη Β Λυκείου. Θα αναφέρεται σε θέμα επιλογής του μαθητή, που θα το επεξεργάζεται σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς με την καθοδήγηση και βοήθεια επιμορφωμένου καθηγητή του σχολείου. Το δοκίμιο θα βαθμολογείται, συμμετέχοντας με συντελεστή βαρύτητας στον τελικό βαθμό του Εθνικού Απολυτηρίου.
Είναι κατανοητό ότι η απόδοση στο εκτεταμένο δοκίμιο είναι ευθέως ανάλογη της γενικότερης παιδείας του μαθητή, που έχει άμεση σχέση με το οικονομικό-μορφωτικό-πολιτιστικό background της οικογένειάς του και με τη βοήθεια που αυτή μπορεί να του προσφέρει. Η βοήθεια και η επίβλεψη από τον καθηγητή δεν μπορεί να καλύψει το κενό εκεί που υπάρχει, ιδίως αν πάρουμε υπόψιν ότι οι σχολικές βιβλιοθήκες είναι είδος υπό εξαφάνιση ενώ και ο χειρισμός του προσφερόμενου υλικού από τον μαθητή δεν είναι άσχετος από τη γενικότερη προσωπικότητά του και τις ιδιαίτερες ικανότητές του.
Θέλοντας να προσδώσουν άρωμα σοσιαλισμού και διαμόρφωσης κοινωνικής συνείδησης οι συριζαίοι προτείνουν ως προϋπόθεση για την απόκτηση του Εθνικού Απολυτήριου τη συμμετοχή σε «πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας».
Σύμφωνα με την Επιτροπή: «Τέτοιες δράσεις θα είναι, για παράδειγμα, η προσφορά εργασίας σε μία δομή της τοπικής αυτοδιοίκησης, η συμμετοχή σε εκπαιδευτικά προγράμματα της ειδικής αγωγής, των προσφυγικών ομάδων, η βοήθεια σε κατ’ οίκον προγράμματα για ηλικιωμένους, τραυματίες κλπ., σε προγράμματα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος όπως είναι η αναδάσωση και καθαριότητα του σχολείου ή κοινών χώρων, και άλλες παρόμοιες δράσεις. Ο συντονισμός των προγραμμάτων αυτών θα γίνεται από εκπαιδευτικούς του σχολείου, οι οποίοι θα έχουν την ευθύνη της παρακολούθησης της πορείας των μαθητών, αλλά και της υποστήριξής τους όπου χρειαστεί».
Τα παραπάνω μόνο μειδιάματα προκαλούν, καθώς όλες οι κυβερνήσεις των μνημονίων έχουν ξεπατώσει κάθε κοινωνική δομή, έχουν αφήσει απλήρωτους τους εργαζόμενους σ' αυτές, αδιαφορούν για την προστασία του περιβάλλοντος και ασκούν μια άνευ προηγουμένου αντιδασική πολιτική.
Η συμμετοχή στο «πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας» είναι προϋπόθεση για να συμμετάσχει ο μαθητής στις εξετάσεις του Εθνικού Απολυτήριου.
Η χορήγηση απλού «αναλυτικού περιγραφικού πιστοποιητικού για τα δύο χρόνια του Λυκείου» γίνεται εφόσον ο μαθητής «δεν επιθυμεί να πάρει μαθήματα στο υψηλό επίπεδο, ή δεν επιθυμεί να παρακολουθήσει το πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας, ή δεν επιθυμεί να συμμετάσχει στις τελικές εξετάσεις».
Τη διαδικασία επιλογής μαθημάτων και γενικότερα τη διαδικασία διάρθρωσης του προγράμματος σπουδών που θα παρακολουθούν οι μαθητές θα διευκολύνει ο «καθηγητής σύμβουλος». Οι καθηγητές θα καταρτιστούν για το σκοπό αυτό και η εργασία αυτή θα είναι μέρος των εξωδιδακτικών τους υποχρεώσεων.
Ας σημειωθεί εδώ ότι οι εκπαιδευτικοί θα έχουν υποχρεωτική παρουσία 30 ωρών στο σχολείο ασχέτως των ωρών που διδάσκουν. Κοντολογίς, γίνεται εξίσωση του διδακτικού με το εργασιακό ωράριο.
Απόκτηση Εθνικού Απολυτήριου
Το Εθνικό Απολυτήριο αποκτάται μετά από γραπτές εξετάσεις στο τέλος της Β Λυκείου. Η διαδικασία στην Α και Β Λυκείου είναι ενιαία. Δεν υπάρχουν εξετάσεις στην Α Λυκείου. Η επίδοση κρίνεται στις τελικές εξετάσεις και το Εθνικό Απολυτήριο Λυκείου αποτελεί το κατώφλι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Η ύλη είναι αυτή της τελευταίας τάξης του Λυκείου (Β ΤΑΞΗ), αλλά θεωρείται ότι ο μαθητής γνωρίζει και αυτά που διδάχτηκε κατά την προηγούμενη τάξη (Α ΤΑΞΗ).
Τα θέματα ορίζονται είτε με ενιαία διαδικασία (λ.χ. από τον οργανισμό εξετάσεων ώστε να έχουν σταθμισμένη δυσκολία), είτε είναι διαφορετικά για κάθε Λύκειο, αλλά θα προέρχονται από μία κοινή βάση θεμάτων.
Δηλαδή έχουμε τη λαιμητόμο των πανελλαδικών εξετάσεων, τις οποίες υποτίθεται ότι θα καταργούσαν οι συριζαίοι. Επίσης έχουμε θριαμβευτική επαναφορά της τράπεζας θεμάτων, η κατάργηση της οποίας ήταν ένα από τα προεκλογικά ψέματα των συριζαίων για να κερδίσουν τις εκλογές. Τώρα, λοιπόν, βρίσκει δικαίωση η απόφαση Μπαλτά, μετά από τις παλινωδίες με τα διαφορετικά λεγόμενα του Κουράκη, ότι η τράπεζα θεμάτων παραμένει ως «συμβουλευτικό» εργαλείο για μαθητές και εκπαιδευτικούς.
Στο βαθμό του Απολυτήριου προσμετράται με σοβαρό ποσοστό (μένει να αποσαφηνιστεί), η επίδοση στο εκτεταμένο δοκίμιο, καθώς και η αξιολόγηση συγκεκριμένων εργασιών που κάνει ο μαθητής κατά τη διάρκεια της Β Λυκείου πάνω σε διάφορα μαθήματα και σε θέματα που κάθε χρόνο κατατίθενται σε μία λίστα από την οποία ο μαθητής καλείται να επιλέξει. Η αξιολόγηση των εργασιών αυτών γίνεται ενδοσχολικά, ο βαθμός έχει μικρή συμμετοχή στον τελικό βαθμό του Απολυτήριου, δειγματοληπτικά δε τα σχολεία θα καλούνται να στείλουν κάποιες εργασίες μαθητών τους για έλεγχο ως προς την εγκυρότητα της βαθμολόγησής τους.
Τέλος, για να συμμετάσχει ο μαθητής στην όλη διαδικασία θα πρέπει να έχει ανταποκριθεί στο «πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας».
Στο βαθμό προσμετράται και ο προφορικός βαθμός, τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο.
Εξεταστική καρμανιόλα
Το Εθνικό Απολυτήριο δεν είναι η μόνη προϋπόθεση για την εισαγωγή στις σχολές υψηλής ζήτησης. Απαιτούνται νέες εξετάσεις ή άλλες πρόσθετες διαδικασίες που θα ορίσουν οι σχολές. Για τις σχολές χαμηλής ζήτησης (κυρίως τμήματα των ΤΕΙ) δεν θα απαιτούνται εξετάσεις. Αλλά εκεί έτσι κι αλλιώς στην ουσία οι εξετάσεις δεν έπαιζαν ρόλο αφού οι υποψήφιοι εισάγονταν με βαθμολογίες πολύ κάτω από τη βάση. Τώρα με τη ρύθμιση αυτή επιχειρείται να μειωθεί το κόστος με τον περιορισμό των υποψηφίων που προσέρχονται στις εξετάσεις εισαγωγής.
Οι συριζαίοι, όμως, επέλεξαν και έναν άλλο πονηρό και εύσχημο συνάμα τρόπο να κλείσουν περιφερειακά τμήματα Πανεπιστημίων και ΤΕΙ.
Με το πρόσχημα ότι οι υποψήφιοι κατά κανόνα δεν εισάγονται στη σχολή πρώτης προτίμησής τους πριμοδοτούν τις ελάχιστες δηλώσεις σχολών με τον λεγόμενο συντελεστή προτεραιότητας, ο οποίος λειτουργεί και ως συντελεστής κατάταξης.
Ισχυρίζονται ότι «η διευθέτηση αυτή βασίζεται σε μια αρχή ανταποδοτικότητας η οποία αποσκοπεί να εξασφαλίσει όσο το δυνατό περισσότερο τη δικαιοσύνη ανάμεσα στη βούληση του ενός και στη βούληση των πολλών». Και ότι «όσο λιγότερες είναι οι επιλογές , τόσο ισχυρότερη θεωρείται ότι είναι η βούληση των υποψηφίων».
Πρακτικά ο συντελεστής προτεραιότητας για την πρόσβαση σε ένα τμήμα εξαρτάται από τον αριθμό των επιλογών. Οσο λιγότερες είναι οι επιλογές, τόσο ισχυρότερος είναι ο συντελεστής επιλογής.
Αν ένας φοιτητής επιλέξει μόνο ένα τμήμα για εισαγωγή, επιβραβεύεται με το μέγιστο συντελεστή βαρύτητας (100%) για την επιλογή του και αποκτά ισχυρό προβάδισμα έναντι όλων των άλλων. Αν επιλέξει δύο τμήματα τότε οι συντελεστές διαφοροποιούνται σε 65% για την πρώτη επιλογή του και 35% για τη δεύτερη, αν επιλέξει τρία τμήματα τότε επιμερίζεται σε 55% για την πρώτη επιλογή, 30% για τη δεύτερη και 15% για την τρίτη. Ο συντελεστής βαρύτητας συνεχίζει να δίνει φθίνουσες τιμές ακόμη και για τον φοιτητή που θέλει να περιλάβει 10 επιλογές τμημάτων, μετά τις οποίες γίνεται μηδενικός.
Η ρύθμιση αυτή είναι βέβαιο ότι θα πλήξει ανεπανόρθωτα τα περιφερειακά τμήματα, τα οποία θα οδηγηθούν σε λουκέτο, αφού η πριμοδότηση των επιλογών σε συνδυασμό με το γεγονός ότι στην Αττική και τη Θεσσαλονίκη κατοικεί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, θα αδειάσουν από φοιτητές τα τμήματα των ΤΕΙ και κάποια των ΑΕΙ που βρίσκονται στην επαρχία (αυτά τα τμήματα αποτελούσαν το «πηγάδι» στο οποίο κατέληγαν οι υποψήφιοι όταν δεν έπιαναν τις σχολές πρώτης προτίμησής τους).
Η πριμοδότηση, όμως, της πρώτης προτίμησης με το μέγιστο συντελεστή είναι ταυτόχρονα και μια ταξική επιλογή. Γιατί διευκολύνει και αβαντάρει αφάνταστα τους υποψήφιους από τα υψηλά κοινωνικά στρώματα, που κατά κανόνα έχουν τα «προσόντα» και διεκδικούν θέση στις σχολές υψηλής ζήτησης.
Τσουνάμι συγχωνεύσεων-καταργήσεων
Ολα αυτά προϋποθέτουν τμήματα με ελάχιστο αριθμό 20 μαθητών. Πάμε, λοιπόν, σε πληθωρικά τμήματα, που καθιστούν την εκπαιδευτική διαδικασία Γολγοθά για μαθητές και εκπαιδευτικούς (ειδικά αν σκεφτούμε ότι τώρα απαιτείται και η εκπόνηση εκτεταμένου δοκίμιου και άλλες εργασίες κατά τη διάρκεια της χρονιάς, που θα εποπτεύονται και θα καθοδηγούνται από καθηγητές και ότι όλα αυτά θα έχουν λόγο στη διαμόρφωση του βαθμού του Εθνικού Απολυτήριου).
Στο κείμενο της Επιτροπής αναφέρεται επί λέξει ότι «Τα μαθήματα αυτά θα γίνει προσπάθεια να προσφέρονται όλα». Αυτό σημαίνει ότι θα υπάρχουν Λύκεια, κυρίως στην απομακρυσμένη επαρχία, που τα μαθήματα δε θα μπορούν να διδαχθούν όλα γιατί δε θα υπάρχουν οι αντίστοιχες ειδικότητες εκπαιδευτικών (το πρόβλημα της αδιοριστίας είναι γνωστό και τα μνημόνια έχουν βάλει τέλος στους διορισμούς μόνιμων εκπαιδευτικών).
Πώς θα λυθεί το πρόβλημα; Με εκτεταμένες συγχωνεύσεις γειτονικών Λυκείων λέει η Επιτροπή. Βέβαια, λέγεται ότι για τις ορεινές και νησιωτικές περιοχές θα ληφθεί ειδική μέριμνα και ότι εκεί οι μαθητές για «να παρακολουθήσουν όποια επιλογή θέλουν, θα εφαρμοστούν σύγχρονες διαδικασίες τηλεκπαίδευσης». Εδώ φυσικά γελάμε, καθώς τα μνημόνια έχουν καταστήσει ανεπίτρεπτη κάθε περαιτέρω δαπάνη.
Εκείνο που τελικά θα γίνει θα είναι ο συνωστισμός των μαθητών στα μεγαλύτερα αστικά κέντρα.
«Πλάτες» στους καπιταλιστές της εκπαίδευσης
Οπως αναφέραμε στην αρχή, το πρόγραμμα του νέου διετούς Λυκείου και η απόκτηση στη συνέχεια του Εθνικού Απολυτήριου αποτελούν πανομοιότυπη εκδοχή του Διεθνούς Απολυτήριου (International Baccalaureate).
Το Διεθνές Απολυτήριο είναι ένα διετές πρόγραμμα σπουδών (διευθύνεται από ιδιωτικό οργανισμό αναγνωρισμένο από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο) που εφαρμόζεται στις δύο τελευταίες τάξεις του Λυκείου από τα πλέον ακριβά ιδιωτικά σχολεία και στη χώρα μας. Οι μαθητές που το παρακολουθούν έχουν τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
Συνεπώς, είναι ένα πρόγραμμα που ευνοεί τους γόνους των «καλών οικογενειών» και ταυτόχρονα ικανοποιεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εκπαίδευσης στη χώρα μας και στο εξωτερικό. Είναι από τη φύση του ελιτίστικο, καθώς περιορίζεται σε συγκεκριμένο εύρος μαθημάτων και γνώσεων που απαιτούν οι σύγχρονες ανάγκες της ευρωπαϊκής καπιταλιστικής αγοράς εργασίας (η υποχρεωτική γνώση των Αγγλικών σε υψηλό επίπεδο είναι ένδειξη της παραπάνω παραδοχής). Είναι «ένας μελετημένος συνδυασμός της εξειδίκευσης που απαιτείται σε ορισμένα εκπαιδευτικά συστήματα και του ακαδημαϊκού εύρους που προτιμάται σε άλλα».
Οπως αναφέρεται στις ιστοσελίδες των ιδιωτικών σχολείων (εκπαιδευτήρια Γείτονα, Ο Πλάτων, κολέγιο Ψυχικού, κ.λπ.) το πρόγραμμα του International Baccalaureate περιλαμβάνει δυο υποχρεωτικά μαθήματα (γλώσσα-λογοτεχνία και άριστη γνώση της Αγγλικής) και την επιλογή τεσσάρων μαθημάτων από 4 ομάδες πανομοιότυπες με αυτές της πρότασης της Επιτροπής Λιάκου. Υπάρχουν επίσης τα διαφορετικά επίπεδα μαθημάτων (Standard Level - high level), η υποχρέωση των μαθητών να επιλέξουν τρία υψηλού επιπέδου, η εκπόνηση του εκτεταμένου δοκίμιου (Extended Essay) και η κοινωνική εργασία [Creativity, Activity, and Service (CAS) Program].
Αντί, λοιπόν, του ενός και μόνο γενικού σχολείου της γενικής και πολυτεχνικής μόρφωσης για όλα τα παιδιά (όλα αυτά δεν αναφέρονται ούτε για τα μάτια, μιας και η πραγματοποίησή τους είναι ασύμβατη με το αστικό σχολείο στον καπιταλισμό), οι συριζαίοι επιλέγουν το ελιτίστικο Λύκειο, ένα Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς, κάνοντας τις «πλάτες» στους εμπόρους της γνώσης ντόπιους και ξένους.
Αξιολόγηση εκπαιδευτικών
Η πρόταση της Επιτροπής αφήνει να διαφανούν και κάποια από τα κριτήρια που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
♦ Η πρωτοβουλία ανάληψης διαφόρων καινοτόμων προγραμμάτων και της διοικητικής εργασίας.
♦ Η σύνδεση της επιμόρφωσης με την επαγγελματική ανέλιξη.
♦ Ο βαθμός ανταπόκρισης στις απαιτήσεις του νέου Καθηκοντολόγιου.
♦ Η ανάληψη θέσης «καθηγητή-συμβούλου» μετά από επιμόρφωση. Η βαθμολογία που αυτός θα βάζει στο εκτεταμένο δοκίμιο θα ελέγχεται και θα αποτελεί κριτήριο αξιολόγησης του εκπαιδευτικού («δειγματοληπτικά δε τα σχολεία θα καλούνται να στείλουν κάποιες εργασίες μαθητών τους για έλεγχο ως προς την εγκυρότητα της βαθμολόγησής τους»).
♦ Η ανταπόκριση των «καθηγητών-συμβούλων» στις απαιτήσεις του νέου Λυκείου: σύμβουλος στην επιλογή των μαθημάτων από τον μαθητή, βοηθός του στην εκπόνηση εργασιών, βοηθός, σύμβουλος και καθοδηγητής στο πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας. Η ανταπόκριση θα αξιολογείται με βάση φυσικά τις επιδόσεις των μαθητών σε όλες τις δραστηριότητες (μαθήματα, εκτεταμένο δοκίμιο, εργασίες, πρόγραμμα κοινωνικής εργασίας).
♦ Η ταύτιση ή απόκλιση του προφορικού βαθμού από τις γραπτές επιδόσεις των μαθητών (ο προφορικός βαθμός θα προσμετράται τουλάχιστον κατά το ένα τρίτο στο βαθμό του Εθνικού Απολυτήριου, άρα θα ελέγχεται η «αντικειμενικότητά» του): «οι εκπαιδευτικοί νιώθουν το φορτίο της ευθύνης αφού η αξιολόγηση που θα κάνουν επηρεάζει άμεσα ένα παιδί, ενώ πολύ εύκολα τους θέτεις προ των ευθυνών τους διότι θα βλέπουμε αμέσως ποιος εκπαιδευτικός έχει υπερβολικές αποκλίσεις στην αξιολόγησή του από τον γραπτό βαθμό και αυτό θα αποτελέσει ένα από τα κριτήρια αξιολόγησης του ίδιου».
♦ Η αξιολόγηση γενικά του εκπαιδευτικού έργου και της σχολικής μονάδας θα έχει άμεσο αντίκτυπο στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Σε όλα αυτά πρέπει να συνυπολογίσουμε το «δυναμικό» «Πλαίσιο Εκπαιδευτικών Προσόντων» για όλους τους εκπαιδευτικούς, τον τρόπο διορισμού τους με διαγωνισμό ΑΣΕΠ ή και άλλες προϋποθέσεις, την υποχρεωτική διετή εισαγωγική επιμόρφωση, κατά τη διάρκεια της οποίας ο εκπαιδευτικός αναλαμβάνει και εργασία, όντας, όμως, δόκιμος (Ν. 3848/2010, αρ. 4., που ψηφίσθηκε επί εποχής Διαμαντοπούλου).
Τέλος, διευκρινίζεται ότι στο τέλος της διετούς επιμόρφωσης, θα παρέχεται πιστοποίηση, που θα του επιτρέπει να αναλάβει έργο ως μόνιμος. Σε περίπτωση αποτυχίας θα παρέχεται στον εκπαιδευτικό μια δεύτερη ευκαιρία. Για να αποφευχθεί ο πανικός και οι κακοί συνειρμοί αναφέρεται: «Στις ελάχιστες αυτές περιπτώσεις θα εξετάζεται κάθε περίπτωση ξεχωριστά ώστε να διερευνηθούν λύσεις προσανατολισμού σε διοικητικές εργασίες στην εκπαίδευση».
Στο βάθος πάντα, βέβαια, καραδοκεί ο φασιστικός Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας που για ευνόητους λόγους δεν αναφέρεται στο κείμενο.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Η εμφάνιση του Tom Jones μετά το θάνατο της γυναίκας του [photo]](https://images.newsnowgreece.com/93/936379/i-emfanisi-tou-Tom-Jones-meta-to-thanato-tis-gynaikas-tou-photo-1-124x78.jpg)
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η εμφάνιση του Tom Jones μετά το θάνατο της γυναίκας του [photo]
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΕΒΔΟΜΑΔΑ... ΕΞΕΛΙΞΕΩΝ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Οι Loutraki Divers καθάρισαν το βυθό στο λιμάνι του Ναυπλίου [photos]](https://images.newsnowgreece.com/93/936374/oi-Loutraki-Divers-katharisan-to-vytho-sto-limani-tou-nafpliou-photos-1-124x78.jpg)
