2016-06-20 09:10:04
Ο«εθνικός διάλογος» για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση ήταν προσχηματικός όχι μόνο γιατί υπηρέτησε σκοπιμότητες προειλημμένων αποφάσεων και κατευθύνσεων που ορίζουν για την ελληνική εκπαίδευση ο ΟΟΣΑ, η ΕΕ και τα μνημόνια, αλλά και γιατί υπήρξε το προκάλυμμα για την προώθηση τελικά ανέξοδων ρυθμίσεων, για την ακύρωση κάποιων ελάχιστων αστικών εκσυγχρονισμών και για τη συνέχιση αντιδραστικών πολιτικών στην εκπαίδευση που έρχονται από το παρελθόν.
Οι συριζαίοι θέλησαν να πείσουν την εργαζόμενη κοινωνία ότι τώρα, σε αντίθεση με τους διαλόγους που οργάνωσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πραγματοποιείται μια κοσμογονία: «Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι αυτός ο διάλογος δε θ’ αποδειχθεί προσχηματικός όπως οι προηγούμενοι και δε θ’ αποδειχθεί και αναποτελεσματικός; Τρία στοιχεία.
Το πρώτο, η κρίση. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναβάλλουμε αποφάσεις που έπρεπε να έχουν ήδη ληφθεί μέσα από συναινετικές διαδικασίες. Είμαστε στο και πέντε σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της εκπαίδευσης. Δε μπορούμε ν’ αναβάλλουμε.
Το δεύτερο, η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης ν’ αντιμετωπίσει τα προβλήματα με βάση όχι ευκαιριακές νομοθετικές λύσεις αλλά μέσα από έναν διάλογο ούτως ώστε τ’ αποτελέσματα αυτού του διαλόγου να έχουν μεγαλύτερη πολιτική εγκυρότητα και διάρκεια στο χρόνο. Δηλαδή εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας, να το πω αλλιώτικα.
Και το τρίτο, πιστεύουμε ότι η κοινωνία και αυτό είναι το σημαντικότερο, έχει αντιληφθεί ότι τα ζητήματα της εκπαίδευσης και γενικότερα της παιδείας, δεν είναι δυνατό ν’ αντιμετωπίζονται μέσα από φθηνές αντιπολιτευτικές αντιπαραθέσεις ούτε να είναι ζητήματα τα οποία αντιμετωπίζονται με εύκολες λύσεις, θα έλεγα του συρμού, με ιδεολογήματα του συρμού» (Νίκος Φίλης, 26-11-2015, συνέντευξη Τύπου στην επίσημη ανακοίνωση έναρξης του διαλόγου).
Θέλησαν να πείσουν ότι σέβονται τον διάλογο, ότι αυτός γίνεται για να υπάρξει πρακτικό αποτέλεσμα, γι' αυτό και ο Φίλης έλεγε: «Είναι προφανές ότι θα είναι πολιτικά δεσμευτικά τα αποτελέσματα. Δεν κάνουμε διάλογο για το διάλογο. Κάνουμε διάλογο για να καταλήξει κάπου. Το ποια μορφή θα πάρουν αυτά τα αποτελέσματα και με τι προτεραιότητα είναι θέμα που θα το δούμε στην πορεία. Αλλά επαναλαμβάνω πολιτικά η κατάληξη του διαλόγου θα δεσμεύει την Κυβέρνηση» (στην ίδια συνέντευξη).
Τώρα, ένα μήνα μετά τη λήξη του διαλόγου και τη δημοσιοποίηση των πορισμάτων των δυο Επιτροπών (Επιτροπή Διαλόγου υπό τον Αντώνη Λιάκο και Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής υπό τον Γαβρόγλου) και ενώ βρισκόμαστε μπροστά, υποτίθεται, στη νομοθέτηση των πορισμάτων τους (σύμφωνα με τα λεγόμενα Φίλη), έρχεται ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Παντής (η θέση του γενικού γραμματέα είναι σημαντικότατη πολιτική θέση, αυτός τοποθετείται αμέσως μετά τον υπουργό) με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μακεδονία» να αποκαθηλώσει τον «εθνικό διάλογο», που ξεκίνησε με τόσα ταρατατζούμ.
Ιδού πως απάντησε ο Γ. Παντής στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου.
♦ Για τη θέση του υπουργείου απέναντι στις προτάσεις των επιτροπών Λιάκου, Γαβρόγλου. Ποιες υιοθετεί, ποιες απορρίπτει:
«Τα πορίσματα των επιτροπών αποτελούν μια καλή παρακαταθήκη για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν απόλυτα δεσμευτικά κείμενα. Το ΥΠΠΕΘ θα συνθέσει τα πορίσματα των επιμέρους επιτροπών και θα επεξεργαστεί ένα σχέδιο μεταρρύθμισης για την παιδεία με άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα, το οποίο και θα ανακοινώσει στην ελληνική κοινωνία θέτοντάς τα για διαβούλευση στους εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς. Το σχέδιο αυτό θα αποτελεί την πρόταση του υπουργείου και της κυβέρνησης. Συνεπώς, μέχρι τότε κανένα από τα σχέδια που έχουν κατατεθεί δεν αποτελεί θέση του υπουργείου. Ενδεχομένως κάποιες από τις προτάσεις να γίνουν δεκτές, εφόσον φυσικά βρίσκονται κοντά στη δική μας φιλοσοφία» (οι εμφάσεις δικές μας).
Συμπέρασμα: Τα πορίσματα δεν είναι δεσμευτικά για την κυβέρνηση. «Κάποιες προτάσεις» «ενδεχομένως» να γίνουν δεκτές. Εκείνο που τελικά θα μετρήσει είναι αν οι προτάσεις των Επιτροπών δένουν με τα μνημόνια και αν αυτές δεν διαταράσσουν την ισορροπία με το κατεστημένο, δηλαδή τα άλλα αστικά κόμματα, το παπαδαριό, το κεφάλαιο, κ.λπ.
♦ Για τη δέσμευση Φίλη για 20.000 μόνιμους διορισμούς σε βάθος τριετίας:
«Κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης, υπήρξε ισχυρή αντίδραση των θεσμών στο αίτημα του υπουργού κ. Φίλη για διορισμούς εκπαιδευτικών - επικαλέστηκαν τα δημοσιονομικά προβλήματα αλλά και την έλλειψη αξιολόγησης, τόσο των θεσμών όσο και των εκπαιδευτικών. Αν λοιπόν δεν αλλάξει κάτι, φαίνεται πως οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών μεταφέρονται για το έτος 2017, εκτός από τους 456 εκπαιδευτικούς διοριστέους του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ 2008, οι οποίοι θα κληθούν τον Ιούλιο να καταθέσουν αίτηση διορισμού. Για την κάλυψη των κενών στα σχολεία έχουν εξασφαλιστεί οι αναγκαίες πιστώσεις για τις προσλήψεις αναπληρωτών».
Συμπέρασμα: Η ισχυρή αντίδραση των θεσμών δεν είναι παροδικό φαινόμενο. Εχει να κάνει με τις απαιτήσεις τους στα δημοσιονομικά. Το μέλλον δεν προδιαγράφεται ρόδινο για τον ελληνικό καπιταλισμό και η κινεζοποίηση των εργαζόμενων είναι «βαρέλι δίχως πάτο», εφόσον δεν υπάρξει ισχυρή, διαρκής, μαζική αντίσταση. Προαπαιτούμενα για την οποιαδήποτε απόφαση των θεσμών είναι όχι μόνο η αντιμετώπιση των «δημοσιονομικών προβλημάτων» αλλά και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
♦ Για το αν θα γίνουν συγχωνεύσεις σχολείων:
«Δεν είναι στις προθέσεις του υπουργείου να υπάρξουν υποχρεωτικές συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων. Θα γίνουν μόνο αυτές που είναι αναγκαίες για τη βιωσιμότητα των σχολικών μονάδων λόγω μείωσης του μαθητικού δυναμικού, και πάντα με παιδαγωγικούς και όχι δημοσιονομικούς όρους».
Συμπέρασμα: Η αύξηση του ελάχιστου αριθμού των νηπίων από τους συριζαίους από 7 σε 14 νήπια για τη λειτουργία ενός τμήματος νηπιαγωγείου δεν έγινε τυχαία. Το ρόλο τους θα παίξουν και η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε 25 συν 10% από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και η υπογεννητικότητα, που πήρε τα πάνω της λόγω κρίσης. Η δε «βιωσιμότητα» της σχολικής μονάδας είναι συνάρτηση και του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού.
♦ Για το ενδεχόμενο κατάργησης της προσευχής και των μαθητικών παρελάσεων:
«Δεν σας κρύβω ότι, παρά τις κατά καιρούς εκφρασμένες θέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που είναι υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων και της προσευχής στα σχολεία, του θρησκευτικού όρκου κλπ., σε κανένα επίσημο δημοσιευμένο κείμενο του τμήματος Παιδείας δεν αναφέρονται τα θέματα αυτά. Ολοι κατανοούν ότι απαιτείται ψυχραιμία και νηφαλιότητα, που να συνοδεύεται από εξαντλητικό διάλογο, όχι μόνο με την εκκλησία αλλά και την κοινωνία. Συνεπώς αυτή τη στιγμή τα θέματα αυτά δεν αποτελούν προτεραιότητα για το υπουργείο Παιδείας».
Συμπέρασμα: Οι ελάχιστοι αστικοί εκσυγχρονισμοί, που έντυναν με προοδευτικό περιτύλιγμα τον «διάλογο» ήταν απλώς προπέτασμα καπνού.
♦ Για την πρόταση της Επιτροπής Λιάκου για τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο:
«Η πρόταση αυτή, που περιγράφεται στο πόρισμα του κ. Λιάκου, δεν είναι, όπως είπαμε, δεσμευτική για το υπουργείο. Υπό τις παρούσες συνθήκες, προσωπικά βρίσκω πρόωρη την εφαρμογή της. Δεν είναι προτεραιότητα που αυτή τη στιγμή χρειάζεται η εκπαίδευσή μας. Αμεσα μας ενδιαφέρει να βελτιώσουμε τα πράγματα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μετά να δούμε το γυμνάσιο... Συνεπώς, η πρόταση αυτή έχει ενδιαφέρον, αλλά μόνο μακροπρόθεσμα και υπό προϋποθέσεις».
Συμπέρασμα: Ο βασικός πυρήνας της πρότασης Λιάκου (ένα ελιτίστικο Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς), που τόσο πολυδιαφημίστηκε από τον ίδιο, πετιέται ουσιαστικά στα σκουπίδια από τον γενικό γραμματέα του υπουργείου. Ο γ.γ. είναι πιο ρεαλιστής, αναλογιζόμενος το κόστος των αλλαγών και τον «κόφτη» των μνημονίων. Σκοπός κατ' αυτόν είναι να γίνουν μόνο κάποια μπαλώματα στα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα, στην «αξιολόγηση της παρεχόμενης γνώσης», κ.λπ. Ολα αυτά με γνώμονα όχι μια βαθιά επιστημονική και παιδαγωγική ανάλυση για το συμφέρον των παιδιών και της ολόπλευρης μόρφωσης, αλλά κυρίως με στόχο την εξοικονόμηση προσωπικού και την περικοπή δαπανών, μαζί με μια επίφαση ανακούφισης των μαθητών από το δυσβάσταχτο σχολικό πρόγραμμα.
♦ Για τη μείωση των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και των Θρησκευτικών:
«Σε ό,τι αφορά τα Θρησκευτικά δεν γίνεται καμία αλλαγή και η μόνη συζήτηση που διεξάγεται αφορά το περιεχόμενο του μαθήματος και μόνο, δηλαδή τον ομολογιακό και κατηχητικό του χαρακτήρα, και δεν αφορά το παρόν. Τίποτε όμως απ’ αυτά δεν είναι οριστικό και τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί η τελική πρόταση του υπουργείου».
♦ Για το σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ:
«Βασική μας οραματική θέση αποτελεί η ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ και η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, προκειμένου το λύκειο να ελευθερωθεί από αυτό το βραχνά. Σε αυτή τη κατεύθυνση εργαζόμαστε και είναι αλήθεια ότι η επιτροπή διαλόγου έκανε καλή δουλειά σ’ αυτό το θέμα. Σε κάθε περίπτωση οι όποιες αλλαγές γίνουν θα εφαρμοστούν σε βάθος εξαετίας και φυσικά δεν θα επηρεαστούν οι μαθητές που βρίσκονται σήμερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
Συμπέρασμα: Η ελεύθερη πρόσβαση παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Δεν προσδιορίζεται καν για τα μάτια ένας χρονικός ορίζοντας. Αντίθετα, αναγνωρίζεται ως «καλή δουλειά» η πρόταση της Επιτροπής για διατήρηση των πανελλαδικών εξετάσεων στο τέλος του Λυκείου για την απόκτηση του εθνικού απολυτήριου, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα έχει το Λύκειο και στη συνέχεια εξετάσεις για τις υψηλόβαθμες σχολές των ΑΕΙ.
♦ Για σχέδιο νέων συνενώσεων σχολών σε ΑΕΙ-ΤΕΙ κατά το πρότυπο του «σχεδίου Αθηνά»:
«Στο θέμα αυτό είμαστε ακόμη σε εμβρυϊκό στάδιο συζητήσεων. Οχι, δεν συμφωνούμε με το σχέδιο «Αθηνά» έτσι όπως έγινε. Είναι ανάγκη να υπάρξει μια προσπάθεια ανασυγκρότησης των ΑΕΙ - ΑΤΕΙ σε ό,τι αφορά τα επιστημολογικά πεδία που θεραπεύουν, τα οργανωτικά και διοικητικά τους θέματα, τα ερευνητικά τους προγράμματα, θα πρόσθετα και τη χωροταξική κατανομή τους. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίο να αρχίσει ένας διάλογος».
Συμπέρασμα: τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολών και τμημάτων οι συριζαίοι θα τις ονοματίσουν αλλιώς για να μην παραπέμπουν σε κακούς συνειρμούς. Πάντως το όλο σχέδιο δεν είναι του παρόντος.
♦ Για την απόφαση κατάργησης των ΤΕΙ:
«Στο πρόγραμμά μας αναφέρεται ρητά ότι τα ΤΕΙ θα πρέπει να ενταχθούν στον ενιαίο χώρο έρευνας και εκπαίδευσης. Για να είμαστε σαφείς, προκειμένου αυτό να επιτευχθεί, χρειάζεται να γίνει μια συνολική αξιολόγηση, και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις, να προχωρήσουμε... Ολο αυτό το σχέδιο είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν αφορά το άμεσο μέλλον».
Συμπέρασμα: Παραμένουν τα ΤΕΙ ως χώρος υποδοχής των νέων των προερχόμενων κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η ύπαρξή τους σχετίζεται με τον διαρκή και επίμονο στόχο της αστικής τάξης να αποτρέψει τα παιδιά της εργατικής τάξης από τις σπουδές στα Πανεπιστήμια.
Πηγή
Tromaktiko
Οι συριζαίοι θέλησαν να πείσουν την εργαζόμενη κοινωνία ότι τώρα, σε αντίθεση με τους διαλόγους που οργάνωσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, πραγματοποιείται μια κοσμογονία: «Τι μας κάνει να πιστεύουμε ότι αυτός ο διάλογος δε θ’ αποδειχθεί προσχηματικός όπως οι προηγούμενοι και δε θ’ αποδειχθεί και αναποτελεσματικός; Τρία στοιχεία.
Το πρώτο, η κρίση. Δεν έχουμε την πολυτέλεια να αναβάλλουμε αποφάσεις που έπρεπε να έχουν ήδη ληφθεί μέσα από συναινετικές διαδικασίες. Είμαστε στο και πέντε σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής, συμπεριλαμβανομένης βεβαίως και της εκπαίδευσης. Δε μπορούμε ν’ αναβάλλουμε.
Το δεύτερο, η πολιτική επιλογή της κυβέρνησης ν’ αντιμετωπίσει τα προβλήματα με βάση όχι ευκαιριακές νομοθετικές λύσεις αλλά μέσα από έναν διάλογο ούτως ώστε τ’ αποτελέσματα αυτού του διαλόγου να έχουν μεγαλύτερη πολιτική εγκυρότητα και διάρκεια στο χρόνο. Δηλαδή εμπιστευόμαστε τους εαυτούς μας, να το πω αλλιώτικα.
Και το τρίτο, πιστεύουμε ότι η κοινωνία και αυτό είναι το σημαντικότερο, έχει αντιληφθεί ότι τα ζητήματα της εκπαίδευσης και γενικότερα της παιδείας, δεν είναι δυνατό ν’ αντιμετωπίζονται μέσα από φθηνές αντιπολιτευτικές αντιπαραθέσεις ούτε να είναι ζητήματα τα οποία αντιμετωπίζονται με εύκολες λύσεις, θα έλεγα του συρμού, με ιδεολογήματα του συρμού» (Νίκος Φίλης, 26-11-2015, συνέντευξη Τύπου στην επίσημη ανακοίνωση έναρξης του διαλόγου).
Θέλησαν να πείσουν ότι σέβονται τον διάλογο, ότι αυτός γίνεται για να υπάρξει πρακτικό αποτέλεσμα, γι' αυτό και ο Φίλης έλεγε: «Είναι προφανές ότι θα είναι πολιτικά δεσμευτικά τα αποτελέσματα. Δεν κάνουμε διάλογο για το διάλογο. Κάνουμε διάλογο για να καταλήξει κάπου. Το ποια μορφή θα πάρουν αυτά τα αποτελέσματα και με τι προτεραιότητα είναι θέμα που θα το δούμε στην πορεία. Αλλά επαναλαμβάνω πολιτικά η κατάληξη του διαλόγου θα δεσμεύει την Κυβέρνηση» (στην ίδια συνέντευξη).
Τώρα, ένα μήνα μετά τη λήξη του διαλόγου και τη δημοσιοποίηση των πορισμάτων των δυο Επιτροπών (Επιτροπή Διαλόγου υπό τον Αντώνη Λιάκο και Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής υπό τον Γαβρόγλου) και ενώ βρισκόμαστε μπροστά, υποτίθεται, στη νομοθέτηση των πορισμάτων τους (σύμφωνα με τα λεγόμενα Φίλη), έρχεται ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας Παντής (η θέση του γενικού γραμματέα είναι σημαντικότατη πολιτική θέση, αυτός τοποθετείται αμέσως μετά τον υπουργό) με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μακεδονία» να αποκαθηλώσει τον «εθνικό διάλογο», που ξεκίνησε με τόσα ταρατατζούμ.
Ιδού πως απάντησε ο Γ. Παντής στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου.
♦ Για τη θέση του υπουργείου απέναντι στις προτάσεις των επιτροπών Λιάκου, Γαβρόγλου. Ποιες υιοθετεί, ποιες απορρίπτει:
«Τα πορίσματα των επιτροπών αποτελούν μια καλή παρακαταθήκη για την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν απόλυτα δεσμευτικά κείμενα. Το ΥΠΠΕΘ θα συνθέσει τα πορίσματα των επιμέρους επιτροπών και θα επεξεργαστεί ένα σχέδιο μεταρρύθμισης για την παιδεία με άμεσα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα, το οποίο και θα ανακοινώσει στην ελληνική κοινωνία θέτοντάς τα για διαβούλευση στους εκπαιδευτικούς, κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς. Το σχέδιο αυτό θα αποτελεί την πρόταση του υπουργείου και της κυβέρνησης. Συνεπώς, μέχρι τότε κανένα από τα σχέδια που έχουν κατατεθεί δεν αποτελεί θέση του υπουργείου. Ενδεχομένως κάποιες από τις προτάσεις να γίνουν δεκτές, εφόσον φυσικά βρίσκονται κοντά στη δική μας φιλοσοφία» (οι εμφάσεις δικές μας).
Συμπέρασμα: Τα πορίσματα δεν είναι δεσμευτικά για την κυβέρνηση. «Κάποιες προτάσεις» «ενδεχομένως» να γίνουν δεκτές. Εκείνο που τελικά θα μετρήσει είναι αν οι προτάσεις των Επιτροπών δένουν με τα μνημόνια και αν αυτές δεν διαταράσσουν την ισορροπία με το κατεστημένο, δηλαδή τα άλλα αστικά κόμματα, το παπαδαριό, το κεφάλαιο, κ.λπ.
♦ Για τη δέσμευση Φίλη για 20.000 μόνιμους διορισμούς σε βάθος τριετίας:
«Κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης για το κλείσιμο της αξιολόγησης, υπήρξε ισχυρή αντίδραση των θεσμών στο αίτημα του υπουργού κ. Φίλη για διορισμούς εκπαιδευτικών - επικαλέστηκαν τα δημοσιονομικά προβλήματα αλλά και την έλλειψη αξιολόγησης, τόσο των θεσμών όσο και των εκπαιδευτικών. Αν λοιπόν δεν αλλάξει κάτι, φαίνεται πως οι μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών μεταφέρονται για το έτος 2017, εκτός από τους 456 εκπαιδευτικούς διοριστέους του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ 2008, οι οποίοι θα κληθούν τον Ιούλιο να καταθέσουν αίτηση διορισμού. Για την κάλυψη των κενών στα σχολεία έχουν εξασφαλιστεί οι αναγκαίες πιστώσεις για τις προσλήψεις αναπληρωτών».
Συμπέρασμα: Η ισχυρή αντίδραση των θεσμών δεν είναι παροδικό φαινόμενο. Εχει να κάνει με τις απαιτήσεις τους στα δημοσιονομικά. Το μέλλον δεν προδιαγράφεται ρόδινο για τον ελληνικό καπιταλισμό και η κινεζοποίηση των εργαζόμενων είναι «βαρέλι δίχως πάτο», εφόσον δεν υπάρξει ισχυρή, διαρκής, μαζική αντίσταση. Προαπαιτούμενα για την οποιαδήποτε απόφαση των θεσμών είναι όχι μόνο η αντιμετώπιση των «δημοσιονομικών προβλημάτων» αλλά και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
♦ Για το αν θα γίνουν συγχωνεύσεις σχολείων:
«Δεν είναι στις προθέσεις του υπουργείου να υπάρξουν υποχρεωτικές συγχωνεύσεις και καταργήσεις σχολείων. Θα γίνουν μόνο αυτές που είναι αναγκαίες για τη βιωσιμότητα των σχολικών μονάδων λόγω μείωσης του μαθητικού δυναμικού, και πάντα με παιδαγωγικούς και όχι δημοσιονομικούς όρους».
Συμπέρασμα: Η αύξηση του ελάχιστου αριθμού των νηπίων από τους συριζαίους από 7 σε 14 νήπια για τη λειτουργία ενός τμήματος νηπιαγωγείου δεν έγινε τυχαία. Το ρόλο τους θα παίξουν και η αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα σε 25 συν 10% από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και η υπογεννητικότητα, που πήρε τα πάνω της λόγω κρίσης. Η δε «βιωσιμότητα» της σχολικής μονάδας είναι συνάρτηση και του απαραίτητου εκπαιδευτικού προσωπικού.
♦ Για το ενδεχόμενο κατάργησης της προσευχής και των μαθητικών παρελάσεων:
«Δεν σας κρύβω ότι, παρά τις κατά καιρούς εκφρασμένες θέσεις στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που είναι υπέρ της κατάργησης των παρελάσεων και της προσευχής στα σχολεία, του θρησκευτικού όρκου κλπ., σε κανένα επίσημο δημοσιευμένο κείμενο του τμήματος Παιδείας δεν αναφέρονται τα θέματα αυτά. Ολοι κατανοούν ότι απαιτείται ψυχραιμία και νηφαλιότητα, που να συνοδεύεται από εξαντλητικό διάλογο, όχι μόνο με την εκκλησία αλλά και την κοινωνία. Συνεπώς αυτή τη στιγμή τα θέματα αυτά δεν αποτελούν προτεραιότητα για το υπουργείο Παιδείας».
Συμπέρασμα: Οι ελάχιστοι αστικοί εκσυγχρονισμοί, που έντυναν με προοδευτικό περιτύλιγμα τον «διάλογο» ήταν απλώς προπέτασμα καπνού.
♦ Για την πρόταση της Επιτροπής Λιάκου για τετραετές Γυμνάσιο και διετές Λύκειο:
«Η πρόταση αυτή, που περιγράφεται στο πόρισμα του κ. Λιάκου, δεν είναι, όπως είπαμε, δεσμευτική για το υπουργείο. Υπό τις παρούσες συνθήκες, προσωπικά βρίσκω πρόωρη την εφαρμογή της. Δεν είναι προτεραιότητα που αυτή τη στιγμή χρειάζεται η εκπαίδευσή μας. Αμεσα μας ενδιαφέρει να βελτιώσουμε τα πράγματα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και μετά να δούμε το γυμνάσιο... Συνεπώς, η πρόταση αυτή έχει ενδιαφέρον, αλλά μόνο μακροπρόθεσμα και υπό προϋποθέσεις».
Συμπέρασμα: Ο βασικός πυρήνας της πρότασης Λιάκου (ένα ελιτίστικο Λύκειο για λίγους κι εκλεκτούς), που τόσο πολυδιαφημίστηκε από τον ίδιο, πετιέται ουσιαστικά στα σκουπίδια από τον γενικό γραμματέα του υπουργείου. Ο γ.γ. είναι πιο ρεαλιστής, αναλογιζόμενος το κόστος των αλλαγών και τον «κόφτη» των μνημονίων. Σκοπός κατ' αυτόν είναι να γίνουν μόνο κάποια μπαλώματα στα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα, στην «αξιολόγηση της παρεχόμενης γνώσης», κ.λπ. Ολα αυτά με γνώμονα όχι μια βαθιά επιστημονική και παιδαγωγική ανάλυση για το συμφέρον των παιδιών και της ολόπλευρης μόρφωσης, αλλά κυρίως με στόχο την εξοικονόμηση προσωπικού και την περικοπή δαπανών, μαζί με μια επίφαση ανακούφισης των μαθητών από το δυσβάσταχτο σχολικό πρόγραμμα.
♦ Για τη μείωση των ωρών διδασκαλίας των Αρχαίων Ελληνικών και των Θρησκευτικών:
«Σε ό,τι αφορά τα Θρησκευτικά δεν γίνεται καμία αλλαγή και η μόνη συζήτηση που διεξάγεται αφορά το περιεχόμενο του μαθήματος και μόνο, δηλαδή τον ομολογιακό και κατηχητικό του χαρακτήρα, και δεν αφορά το παρόν. Τίποτε όμως απ’ αυτά δεν είναι οριστικό και τις επόμενες μέρες θα ανακοινωθεί η τελική πρόταση του υπουργείου».
♦ Για το σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ:
«Βασική μας οραματική θέση αποτελεί η ελεύθερη πρόσβαση στα ΑΕΙ και η κατάργηση των πανελλαδικών εξετάσεων, προκειμένου το λύκειο να ελευθερωθεί από αυτό το βραχνά. Σε αυτή τη κατεύθυνση εργαζόμαστε και είναι αλήθεια ότι η επιτροπή διαλόγου έκανε καλή δουλειά σ’ αυτό το θέμα. Σε κάθε περίπτωση οι όποιες αλλαγές γίνουν θα εφαρμοστούν σε βάθος εξαετίας και φυσικά δεν θα επηρεαστούν οι μαθητές που βρίσκονται σήμερα στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
Συμπέρασμα: Η ελεύθερη πρόσβαση παραπέμπεται στις ελληνικές καλένδες. Δεν προσδιορίζεται καν για τα μάτια ένας χρονικός ορίζοντας. Αντίθετα, αναγνωρίζεται ως «καλή δουλειά» η πρόταση της Επιτροπής για διατήρηση των πανελλαδικών εξετάσεων στο τέλος του Λυκείου για την απόκτηση του εθνικού απολυτήριου, ανεξάρτητα από τη μορφή που θα έχει το Λύκειο και στη συνέχεια εξετάσεις για τις υψηλόβαθμες σχολές των ΑΕΙ.
♦ Για σχέδιο νέων συνενώσεων σχολών σε ΑΕΙ-ΤΕΙ κατά το πρότυπο του «σχεδίου Αθηνά»:
«Στο θέμα αυτό είμαστε ακόμη σε εμβρυϊκό στάδιο συζητήσεων. Οχι, δεν συμφωνούμε με το σχέδιο «Αθηνά» έτσι όπως έγινε. Είναι ανάγκη να υπάρξει μια προσπάθεια ανασυγκρότησης των ΑΕΙ - ΑΤΕΙ σε ό,τι αφορά τα επιστημολογικά πεδία που θεραπεύουν, τα οργανωτικά και διοικητικά τους θέματα, τα ερευνητικά τους προγράμματα, θα πρόσθετα και τη χωροταξική κατανομή τους. Σε κάθε περίπτωση είναι αναγκαίο να αρχίσει ένας διάλογος».
Συμπέρασμα: τις συγχωνεύσεις-καταργήσεις σχολών και τμημάτων οι συριζαίοι θα τις ονοματίσουν αλλιώς για να μην παραπέμπουν σε κακούς συνειρμούς. Πάντως το όλο σχέδιο δεν είναι του παρόντος.
♦ Για την απόφαση κατάργησης των ΤΕΙ:
«Στο πρόγραμμά μας αναφέρεται ρητά ότι τα ΤΕΙ θα πρέπει να ενταχθούν στον ενιαίο χώρο έρευνας και εκπαίδευσης. Για να είμαστε σαφείς, προκειμένου αυτό να επιτευχθεί, χρειάζεται να γίνει μια συνολική αξιολόγηση, και εφόσον υπάρχουν οι προϋποθέσεις, να προχωρήσουμε... Ολο αυτό το σχέδιο είναι ακόμη στα σπάργανα και δεν αφορά το άμεσο μέλλον».
Συμπέρασμα: Παραμένουν τα ΤΕΙ ως χώρος υποδοχής των νέων των προερχόμενων κυρίως από τα φτωχά λαϊκά στρώματα. Η ύπαρξή τους σχετίζεται με τον διαρκή και επίμονο στόχο της αστικής τάξης να αποτρέψει τα παιδιά της εργατικής τάξης από τις σπουδές στα Πανεπιστήμια.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αυτός είναι ο τελευταίος σφουγγαράς στην Κρήτη!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Εικόνες καταστροφής στη Ρόδο από τη μεγάλη πυρκαγιά! [photos]](https://images.newsnowgreece.com/94/940364/eikones-katastrofis-sti-rodo-apo-ti-megali-pyrkagia-photos-1-124x78.jpg)
