2016-06-21 18:03:15
«Εξωστρέφεια και συνεργασίες, αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που θα βοηθήσουν το μουσείο να προχωρήσει, ακόμη και σε συνθήκες οικονομικής κρίσης » δηλώνει στη Huffpost Greece η Μαρία Μαραγκού, Διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης στην Κρήτη. Και πράγματι, η φετινή έκθεση που παρουσιάζει το Μουσείο στο Ρέθυμνο, βγαίνει από τα στενά όρια του κτιρίου κι απλώνεται σε κεντρικά μνημεία της πόλης, στο τζαμί Καρά Μουσά πασά, στη Φορτέτζα, ακόμη και στους δρόμους της παλιάς πόλης, στα πλαίσια του πρώτου Μεσογειακού φεστιβάλ Φωτογραφίας Medphoto.
Είναι η πρώτη φορά που το Μουσείο συνεργάζεται με μια οργανωμένη ομάδα, την KOLEKTIV8, στην οποία συμμετέχουν καλλιτέχνες – φωτογράφοι και θεωρητικοί, με όλα τα χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει μία κολεκτίβα. Τι σηματοδοτεί αυτό;
Ένα μουσείο πρέπει να είναι ανοιχτό στο σύγχρονο διάλογο. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης εδώ και 20 χρόνια δουλεύει μέσα από την εξωστρέφεια και μακάρι να μπορούσε να έχει την οικονομική δυνατότητα να αναπτύξει ακόμη μεγαλύτερη. Πάντοτε, όμως, εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ποιος κάνει το διάλογο, πώς τον κάνει κι αν συμπίπτουν τα ενδιαφέροντά μας.
Αρθρώνετε επομένως κοινό λόγο με την ομάδα των φωτογράφων.
Ακριβώς, το μουσείο εξαρχής ήταν ανοιχτό σε νέους καλλιτέχνες και, βέβαια, σε ιστορικές προσωπικότητες, αλλά πολύ περισσότερο φρόντισε να δεχτεί νεότερους δημιουργούς που θα μπορούσαν να καταλάβουν τα σύγχρονα προβλήματα. Και σε αυτήν τη λογική μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους ο διάλογος που ανοίγουμε με τα ζητήματα που θέτει η ομάδα αυτή.
Η έκθεση, όπως λέτε, στρέφει την προσοχή του κοινού σε σύγχρονα ζητήματα, στη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, στην αγωνία ενσωμάτωσης των μεταναστών. Πώς τα προσεγγίζει;
Η Ευρώπη λίγο-πολύ έχει διαχειριστεί αυτό το θέμα, για παράδειγμα στην 11η Documenta ετέθη το μεταναστευτικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που συζητιέται, ούτε είναι η πρώτη φορά που μιλάμε για μεταναστευτικό στην Ελλάδα. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι γίνονται πολλές εκθέσεις στο ζήτημα του μεταναστευτικού. Εμείς ως μουσείο είχαμε από τις αρχές κιόλας του 2000 παρουσιάσει την έκθεση «οι δρόμοι του μετά», που θέτει ακριβώς το ζήτημα της μετανάστευσης, τι γίνεται όταν κάποιος φεύγει από τον τόπο του.
maragou
Αυτό που είναι ξεχωριστό και διαφορετικό τούτη την στιγμή είναι ότι η φωτογραφία είναι πολύ πιο άμεση απ’ ότι μία εγκατάσταση. Η εικόνα είναι άμεση, αλλά ταυτόχρονα έχει και την προσωπικότητα του ανθρώπου που κρατά την κάμερα. Ο καθένας φωτογραφίζει, αλλά το θέμα είναι πώς φωτογραφίζουμε, γι’ αυτό λέμε ότι η φωτογραφία είναι τέχνη.
Στο μουσείο, άλλωστε, αντιλαμβανόμαστε την εικόνα πολύ διαφορετικά απ’ ότι στο δελτίο ειδήσεων.
Στην τηλεοπτική οθόνη είσαι πολύ πιο μόνος. Εδώ υπάρχει μεγαλύτερη αμεσότητα, είναι σαν πάρα πολλοί άνθρωποι να υπερασπίζονται το ίδιο πράγμα. Και βέβαια, έχουμε να κάνουμε με ένα φεστιβάλ, όπου η έκθεση δεν περιορίζεται σε έναν χώρο μόνο, αλλά είναι διάσπαρτη σε όλη την πόλη και εκτείνεται πέρα από τα όρια του μουσείου.
Τι μουσείο, αλήθεια, χρειαζόμαστε;
Ένα μουσείο ανοιχτό, δίχως κρατήματα, αλλά και παράλληλα με «ανοιχτούς» καλλιτέχνες. Μη λησμονούμε ότι δεν είναι το μουσείο που κάνει την τέχνη, είναι και οι καλλιτέχνες. Πρέπει επομένως όλες οι πλευρές, και βεβαίως οι καλλιτέχνες, να κατεβάσουν τον πήχη των οικονομικών τους απαιτήσεων για να δουλέψει η κατάσταση. Το κλειδί είναι σίγουρα η συνεργασία.
Αυτήν την στιγμή η Ευρώπη που μαστίζεται από οικονομική κρίση, παρουσιάζει τις συλλογές της. Λίγες εκθέσεις γίνονται επάνω στα σύγχρονα ζητήματα με νέες παραγωγές. Κάθε νέα παραγωγή έχει πολλά έξοδα και αυτό βέβαια μετράει για ένα μουσείο. Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει κι εμείς να βάλουμε νερό στο κρασί μας και με λιγότερα έξοδα να κάνουμε σημαντικές εκθέσεις. Το οικονομικό δηλαδή να μη στέκεται εμπόδιο, ούτε βεβαίως πρόφαση για να μην κάνουμε αυτό που πρέπει.
Πληροφορίες
Το Μεσογειακό Φεστιβάλ Φωτογραφίας «Medphoto» με χορηγό επικοινωνίας την Huffingtonpost.gr είναι μια νέα πρωτοβουλία στο χώρο της φωτογραφίας. Εμπνευσμένο από τον φωτογράφο Παύλο Φυσάκη και την ΜΚΟ KOLEKTIV8, σε συνεργασία με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, το φεστιβάλ στοχεύει να φέρει κοντά στο κοινό την τέχνη του ντοκουμέντου, παρουσιάζοντας έργα φωτογραφίας και video (lens-based arts). Διεξάγεται στο Ρέθυμνο (Ιούνιος-Σεπτέμβριος) και φιλοξενεί μια σειρά από εκθέσεις και εκδηλώσεις, παρουσιάζοντας τη δουλειά 50 Ελλήνων και ξένων φωτογράφων. Το Medphoto συνεργάζεται με πολιτιστικούς φορείς από όλον τον κόσμο και απευθύνεται στη διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα.
Πηγή Tromaktiko
Είναι η πρώτη φορά που το Μουσείο συνεργάζεται με μια οργανωμένη ομάδα, την KOLEKTIV8, στην οποία συμμετέχουν καλλιτέχνες – φωτογράφοι και θεωρητικοί, με όλα τα χαρακτηριστικά που συγκεντρώνει μία κολεκτίβα. Τι σηματοδοτεί αυτό;
Ένα μουσείο πρέπει να είναι ανοιχτό στο σύγχρονο διάλογο. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης εδώ και 20 χρόνια δουλεύει μέσα από την εξωστρέφεια και μακάρι να μπορούσε να έχει την οικονομική δυνατότητα να αναπτύξει ακόμη μεγαλύτερη. Πάντοτε, όμως, εκείνο που μας ενδιαφέρει είναι ποιος κάνει το διάλογο, πώς τον κάνει κι αν συμπίπτουν τα ενδιαφέροντά μας.
Αρθρώνετε επομένως κοινό λόγο με την ομάδα των φωτογράφων.
Ακριβώς, το μουσείο εξαρχής ήταν ανοιχτό σε νέους καλλιτέχνες και, βέβαια, σε ιστορικές προσωπικότητες, αλλά πολύ περισσότερο φρόντισε να δεχτεί νεότερους δημιουργούς που θα μπορούσαν να καταλάβουν τα σύγχρονα προβλήματα. Και σε αυτήν τη λογική μας βρίσκει απολύτως σύμφωνους ο διάλογος που ανοίγουμε με τα ζητήματα που θέτει η ομάδα αυτή.
Η έκθεση, όπως λέτε, στρέφει την προσοχή του κοινού σε σύγχρονα ζητήματα, στη βίαιη μετακίνηση πληθυσμών, στην αγωνία ενσωμάτωσης των μεταναστών. Πώς τα προσεγγίζει;
Η Ευρώπη λίγο-πολύ έχει διαχειριστεί αυτό το θέμα, για παράδειγμα στην 11η Documenta ετέθη το μεταναστευτικό. Δεν είναι η πρώτη φορά που συζητιέται, ούτε είναι η πρώτη φορά που μιλάμε για μεταναστευτικό στην Ελλάδα. Αντιθέτως, θα έλεγα ότι γίνονται πολλές εκθέσεις στο ζήτημα του μεταναστευτικού. Εμείς ως μουσείο είχαμε από τις αρχές κιόλας του 2000 παρουσιάσει την έκθεση «οι δρόμοι του μετά», που θέτει ακριβώς το ζήτημα της μετανάστευσης, τι γίνεται όταν κάποιος φεύγει από τον τόπο του.
maragou
Αυτό που είναι ξεχωριστό και διαφορετικό τούτη την στιγμή είναι ότι η φωτογραφία είναι πολύ πιο άμεση απ’ ότι μία εγκατάσταση. Η εικόνα είναι άμεση, αλλά ταυτόχρονα έχει και την προσωπικότητα του ανθρώπου που κρατά την κάμερα. Ο καθένας φωτογραφίζει, αλλά το θέμα είναι πώς φωτογραφίζουμε, γι’ αυτό λέμε ότι η φωτογραφία είναι τέχνη.
Στο μουσείο, άλλωστε, αντιλαμβανόμαστε την εικόνα πολύ διαφορετικά απ’ ότι στο δελτίο ειδήσεων.
Στην τηλεοπτική οθόνη είσαι πολύ πιο μόνος. Εδώ υπάρχει μεγαλύτερη αμεσότητα, είναι σαν πάρα πολλοί άνθρωποι να υπερασπίζονται το ίδιο πράγμα. Και βέβαια, έχουμε να κάνουμε με ένα φεστιβάλ, όπου η έκθεση δεν περιορίζεται σε έναν χώρο μόνο, αλλά είναι διάσπαρτη σε όλη την πόλη και εκτείνεται πέρα από τα όρια του μουσείου.
Τι μουσείο, αλήθεια, χρειαζόμαστε;
Ένα μουσείο ανοιχτό, δίχως κρατήματα, αλλά και παράλληλα με «ανοιχτούς» καλλιτέχνες. Μη λησμονούμε ότι δεν είναι το μουσείο που κάνει την τέχνη, είναι και οι καλλιτέχνες. Πρέπει επομένως όλες οι πλευρές, και βεβαίως οι καλλιτέχνες, να κατεβάσουν τον πήχη των οικονομικών τους απαιτήσεων για να δουλέψει η κατάσταση. Το κλειδί είναι σίγουρα η συνεργασία.
Αυτήν την στιγμή η Ευρώπη που μαστίζεται από οικονομική κρίση, παρουσιάζει τις συλλογές της. Λίγες εκθέσεις γίνονται επάνω στα σύγχρονα ζητήματα με νέες παραγωγές. Κάθε νέα παραγωγή έχει πολλά έξοδα και αυτό βέβαια μετράει για ένα μουσείο. Κάποια στιγμή, όμως, πρέπει κι εμείς να βάλουμε νερό στο κρασί μας και με λιγότερα έξοδα να κάνουμε σημαντικές εκθέσεις. Το οικονομικό δηλαδή να μη στέκεται εμπόδιο, ούτε βεβαίως πρόφαση για να μην κάνουμε αυτό που πρέπει.
Πληροφορίες
Το Μεσογειακό Φεστιβάλ Φωτογραφίας «Medphoto» με χορηγό επικοινωνίας την Huffingtonpost.gr είναι μια νέα πρωτοβουλία στο χώρο της φωτογραφίας. Εμπνευσμένο από τον φωτογράφο Παύλο Φυσάκη και την ΜΚΟ KOLEKTIV8, σε συνεργασία με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, το φεστιβάλ στοχεύει να φέρει κοντά στο κοινό την τέχνη του ντοκουμέντου, παρουσιάζοντας έργα φωτογραφίας και video (lens-based arts). Διεξάγεται στο Ρέθυμνο (Ιούνιος-Σεπτέμβριος) και φιλοξενεί μια σειρά από εκθέσεις και εκδηλώσεις, παρουσιάζοντας τη δουλειά 50 Ελλήνων και ξένων φωτογράφων. Το Medphoto συνεργάζεται με πολιτιστικούς φορείς από όλον τον κόσμο και απευθύνεται στη διεθνή καλλιτεχνική κοινότητα.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Κίνα καλεί τον Κλωναρίδη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ