ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Η παρεξήγηση των αστεριών

Κάπου στη γραμμή του ορίζοντα λαμβάνει μέρος η πιο μεγάλη παρεξήγηση. Τι βλέπεις, τι αισθάνεσαι, τι σκέφτεσαι, τι είναι αλήθεια τελικά;

Κάτω από τη γραμμή του ορίζοντα έχω ζήσει τις πιο μεγάλες παρεξηγήσεις. Για όλα τα παραπάνω αλλά και για το αν ο έρωτας χρειάζεται για να μετρήσεις τ’ άστρα… Και μέσα σ’ όλα αυτά, απλά άφησα το βλέμμα μου να χαθεί σ’ έναν σκοτεινό έναστρο ουρανό.

Μέχρι που έκλεισα τα μάτια μου. Κι όταν τ’ άνοιξα δεν υπήρχε ορίζοντας. Και δεν ξανακοίταξα τ’ αστέρια. Το βλέμμα δεν είχε πού να χαθεί. Κι ούτε κάπου να κοιτάξει.

– Γιατί με κοιτάς;

– Γιατί όχι;

– Έχει θόρυβο – Μέτρησες τ’ άστρα;

– Όχι.

– Πες μου, πόσα είναι;

– Δεν ξέρω.

– Μέτρα τ’ αστέρια.

– Όχι.

– Μέτρησέ τα. Κι εγώ θα σου δώσω το φεγγάρι.

– Δε θέλω.

– Τι δεν θέλεις; Να τα μετρήσεις; Ή το φεγγάρι;

– Και τα δύο.

– Γιατί;

– Δε χρειάζονται.

– Ποια;

– Τ’ αστέρια και το φεγγάρι.

– Γιατί το λες αυτό;

– Γιατί κάποιος να χρειάζεται τ’ αστέρια και το φεγγάρι;

– Κάπου θα χρειάζονται.

– Πού;

– Στο να επιθυμείς κάτι που δεν μπορείς να πιάσεις.

– Γιατί να επιθυμεί κάποιος κάτι που δεν μπορεί να πιάσει;

– Γιατί στην προσπάθεια να το πιάσει θα χρειαστεί να φτάσει πιο ψηλά από εκεί που είναι τώρα.

– Γιατί να φτάσει ψηλά αφού δε θα μπορεί να το πιάσει;

– Γιατί από εκεί μπορεί να το βλέπει καλύτερα. Και θα είναι πιο κοντά σε αυτό.

– Γιατί;

– Τι γιατί;

– Γιατί να το βλέπει καλύτερα; Γιατί να είναι πιο κοντά;

– Γιατί το χρειάζεται.

– Γιατί να το χρειάζεται;

– Γιατί το θέλει.

– Γιατί να το θέλει;

– Εσύ τι θέλεις;

– Δεν ξέρω.

– Γιατί δεν ξέρεις;

– Γιατί δε χρειάζεται.

– Τι δε χρειάζεται;

– Να ξέρω.

– Θέλεις τ’ αστέρια;

– Όχι.

– Θες το φεγγάρι;

– Όχι.

– Γιατί;

– Γιατί δε χρειάζεται.

– Χρειάζεται.

– Τι;

– Ο Έρωτας…

Χρειάζεται ο Έρωτας για να μετρήσεις τ’ άστρα.  Αυτή είναι η παρεξήγηση των αστεριών.

Κάπου στη γραμμή του ορίζοντα, χρειάζεται να θέλεις.

Γνωρίζω τα αθόρυβα μάτια. Γιατί γυαλίζουν. Από περιέργεια κι από αξόδευτη αγάπη. Κρύβουν μέσα τους, όλο το φως των αστεριών. Και δε χρειάζεται να πέσει κανένα αστέρι για ευχή. Χρειάζεται μόνο να τα μετράς, για να ‘ναι πάντα όλα εκεί. Ν’ αφήνεις το βλέμμα σου να ταξιδέψει, να χαθεί…

Τ’ αθόρυβα μάτια, γυαλίζουν πάντα πιο πολύ.
Πηγή
Tromaktiko