ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Μόνιμα στην κλίνη του Προκρούστη τα εργατικά δικαιώματα

«Αυτό με τις τριετίες δεν είναι άμεσο αντικείμενο της Επιτροπής, το λέει ο νόμος. Ο νόμος λέει ότι από το 2017 θα πρέπει να υπάρξει ένας ενιαίος μισθός, χωρίς να προβλέπονται οι τριετίες, αλλά δεν είναι δικό μας θέμα. Τώρα τι θα γίνει και αν θα αλλάξει ή όχι είναι άλλο θέμα. Για τη διάψευση του υπουργείου Εργασίας; Δεν το ξέρω. Εγώ δεν μπορώ να ασχοληθώ με το τι λέει το υπουργείο Εργασίας. Εμείς είμαστε μια Επιτροπή που θα εξετάσουμε με τη δική μας σκοπιά. Αρα περιμένετε να δούμε πώς θα εξελιχθεί το θέμα. Δεν έχω κάποια απάντηση να δώσω».

Αυτή ήταν η τοποθέτηση που έκανε σε τηλεοπτική εμφάνισή του την περασμένη Τετάρτη ο καθηγητής Εργατικού Δικαίου και μέλος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του τρίτου Μνημόνιου Ιωάννης Κουκιάδης. Ο Κουκιάδης είναι ο μόνος Ελληνας που συμμετέχει σ' αυτή την Επιτροπή, καθώς η κυβέρνηση δεν βρήκε εργατολόγους πρόθυμους «να βάλουν το κεφάλι τους στο ντορβά». Ετσι, η ελληνική κυβέρνηση εκπροσωπείται στην Επιτροπή από τους Γερμανούς Γκέρχαρντ Μπος και Βόλφγκανγκ Ντόμπλερ, ενώ ο Κουκιάδης μπήκε την τελευταία στιγμή, με πρόταση του εκπροσώπου της Κομισιόν, Ντέκλαν Κοστέλο, για να σωθούν κάποια προσχήματα. Πρόεδρος της Επιτροπής είναι, ως γνωστόν, ο Ολλανδός Γιαν Φαν Ουρς.

Δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς τους λόγους της απροθυμίας των εργατολόγων να συμμετάσχουν σ' αυτή την Επιτροπή. Ξέρουν πως το πόρισμά της θα χρησιμοποιηθεί ως ιδεολογικό περιτύλιγμα για νέες αντεργατικές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις. Και βέβαια, όπου οι απόψεις της Επιτροπής δε θα είναι και τόσο συμβατές με τους σχεδιασμούς που για λογαριασμό των καπιταλιστών προωθούν τρόικα και συγκυβέρνηση, απλά θα τις αγνοήσουν. Το πόρισμα της Επιτροπής δε θα είναι δεσμευτικό. Θυμίζουμε τι προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο:

«Επανεξέταση των θεσμών της αγοράς εργασίας. Εως τον Οκτώβριο του 2015 η κυβέρνηση θα δρομολογήσει διαδικασία διαβούλευσης με επικεφαλής μια ομάδα ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων με σκοπό την επανεξέταση ορισμένων υφιστάμενων πλαισίων της αγοράς εργασίας, συμπεριλαμβανομένων των ομαδικών απολύσεων, της συλλογικής δράσης και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, λαμβανομένων υπόψη των βέλτιστων πρακτικών σε διεθνές και ευρωπαϊκό επίπεδο. Περαιτέρω συμβολή στη διαδικασία διαβούλευσης που περιγράφεται ανωτέρω θα παρασχεθεί από διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης της ΔΟΕ. Η οργάνωση, οι όροι εντολής και τα χρονοδιαγράμματα θα συμφωνηθούν με τα θεσμικά όργανα. Μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας επανεξέτασης, οι αρχές θα ευθυγραμμίσουν τα πλαίσια για τις ομαδικές απολύσεις, τη συλλογική δράση και τις συλλογικές διαπραγματεύσεις με τις βέλτιστες πρακτικές στην ΕΕ. Δεν θα πραγματοποιηθεί καμία αλλαγή στο τρέχον πλαίσιο συλλογικών διαπραγματεύσεων πριν από την ολοκλήρωση της επανεξέτασης. Οι αλλαγές στις πολιτικές για την αγορά εργασίας δεν θα πρέπει να συνεπάγονται την επιστροφή σε παλαιότερα πλαίσια πολιτικής, ασύμβατα με τους στόχους της προώθησης μιας βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς ανάπτυξης».

Εκείνος που θα νομοθετήσει είναι η συγκυβέρνηση, δηλαδή η τρόικα. Η Επιτροπή απλώς θα… οργανώσει το διάλογο. Αυτό έκανε την περασμένη Τρίτη στο υπουργείο Εργασίας, όπου συναντήθηκε με εκπροσώπους της ξεπουλημένης συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Ο Κατρούγκαλος, σε ένα από τα καθησυχαστικά δελτία Τύπου που εκδίδει δυο-τρεις φορές την εβδομάδα, έκανε λόγο για «επαφές της Επιτροπής Ειδικών με τους κοινωνικούς συνομιλητές που υπογράφουν την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας και άλλους θεσμικούς φορείς». Ακόμα και σ' αυτό το επίπεδο (της προπαγάνδας), όμως, ο Κατρούγκαλος κατάφερε να τα κάνει ρόιδο, καθώς οργάνωσε δυο συναντήσεις της Επιτροπής με συνδικαλιστικούς φορείς. Μία με τη ΓΣΕΕ και μία με ΕΚΑ-ΟΙΥΕ, σε μια προσπάθεια να μπάσει από το παράθυρο και κάποιους συριζαίους (υπάρχουν στην ΟΙΥΕ), αφού ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ δεν έχουν κανένα λόγο να του κάνουν το χατίρι (θα καταγγέλλουν και τη σημερινή συγκυβέρνηση, όπως έκαναν και με τις προηγούμενες - χωρίς να κάνουν κάτι άλλο), ενώ το ΠΑΜΕ αρνήθηκε και να συμμετάσχει στη φάρσα του «διαλόγου». Ετσι, η ΠΑΣΚΕ βρήκε την ευκαιρία να καταγγείλει τον Κατρούγκαλο ότι προσπαθεί να διασπάσει τη συνδικαλιστική εκπροσώπηση, ενώ οι συριζαίοι συνδικαλιστές έγιναν μαλλιά-κουβάρια με τους πρασινογάλαζους.

Ο Παναγόπουλος δήλωσε ότι οι δανειστές «θέλουν να οδηγήσουν σε περεταίρω μείωση της αμοιβής της εργασίας, σε περαιτέρω απορρύθμιση μίας αγοράς η οποία ούτως ή άλλως είναι εντελώς διαλυμένη». Οταν δε ρωτήθηκε για τις θέσεις της Επιτροπής είπε με νόημα: «Η επιτροπή σύμφωνα με αυτά που λένε, είναι ανεξάρτητοι επιστήμονες, που με βάση την εντολή που έχουν πάρει, στα ζητήματα που σας προανέφερα, θα πουν ποιες είναι οι καλύτερες ευρωπαϊκές πρακτικές. Αλλά συγνώμη, γι' αυτό τους είπα λίγο ειρωνικά, υπάρχει καλή ευρωπαϊκή πρακτική στην απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, σε μια χώρα με 30% ανεργία;». Ακόμα και η συριζαίικη πλειοψηφία της ΟΙΥΕ μίλησε για «απαράδεκτο γεγονός ότι η συνάντηση (με ευθύνη του Υπ. Εργασίας) έγινε πρόχειρα, χωρίς συγκεκριμένη ατζέντα και πλαίσιο συζήτησης». Ο πρόεδρος του ΕΚΑ δήλωσε: «Στο κάλεσμα του Υπουργείου  Εργασίας  για  να συναντήσουμε τους επτά  “σοφούς“ απεσταλμένους της τρόϊκας, οι οποίοι  ευθύνονται για αυτό που ζουν οι εργαζόμενοι στην χώρα μας τα χρόνια του μνημονίου (μισθούς πείνας, απλήρωτη εργασία, απολύσεις, ανεργία), ακούσαμε τα “αθώα“ ερωτήματά τους: Τι σκεφτόμαστε για τις ομαδικές απολύσεις, τις συλλογικές συμβάσεις, τον συνδικαλιστικό νόμο και τον κατώτατο μισθό;».

Βάλαμε σκόπιμα αρκετό ρεπορτάζ από τις ανούσιες συναντήσεις της Επιτροπής με συνδικάτα και καπιταλιστικές οργανώσεις, για να φανεί η κοροϊδία. Γι' αυτό και ο Κατρούγκαλος, βλέποντας ότι δε βγήκε τίποτα από το σόου που πήγε να στήσει, ανακοίνωσε εσπευσμένα ότι «θα ενημερώνει σε τακτικές συναντήσεις τους δημοσιογράφους του εργατικού ρεπορτάζ για τα τρέχοντα θέματα του Υπουργείου» (τώρα το θυμήθηκε) και κάλεσε για την Πέμπτη την «πρώτη παρόμοια συνάντηση με έμφαση στις εξελίξεις σχετικά με τα εργασιακά». Δεν έχουμε ρεπορτάζ, αλλά δε θα είχε και καμιά σημασία. Ο Κατρούγκαλος θα επαναλαμβάνει σε καθημερινή βάση τα γνωστά περί επαναφοράς του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων, περί επαναρρύθμισης της αγοράς εργασίας κτλ., χωρίς να παραλείπει να μιλάει για τις γνωστές… κόκκινες γραμμές.

Ακόμα και οι καπιταλιστές θα διαβεβαιώνουν πως αυτοί είναι… αθώοι του αίματος. Ολα τα κάνει η κακιά τρόικα και ειδικά εκείνοι οι αχώνευτοι εκπρόσωποι του ΔΝΤ με τις νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες. Και οι τροϊκανοί, με πρώτα τα στελέχη του ΔΝΤ, θα σηκώνουν ευχαρίστως το βάρος του «κακού», προκειμένου να μείνουν στο απυρόβλητο και οι καπιταλιστές (με τους οποίους βρίσκονται σε συνεχή επικοινωνία, καταγράφουν τα αιτήματά τους και τα προωθούν) και η συγκυβέρνηση, η οποία είναι αποφασισμένη να υπηρετήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου, δίνοντας ταυτόχρονα ρεσιτάλ αισχρής δημαγωγίας. Οι διαβεβαιώσεις που έδωσε ο Τσίπρας πριν από μερικές εβδομάδες στους εφοπλιστές κι αυτές που έδωσε στη φιέστα του Μουσείου της Ακρόπολης για την «ανάπτυξη» και στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, καθώς και η συνεχής έκφραση της αποφασιστικότητας της κυβέρνησής του να εφαρμόσει όλα όσα προβλέπει το Μνημόνιο, είναι η ουσία. Οι καπιταλιστές αντιλαμβάνονται την ανάγκη που έχει ένα κόμμα που εμφανίζεται ως αριστερό να δημαγωγεί και να παριστάνει ότι τάχα δίνει μάχη διεξάγοντας σκληρή διαπραγμάτευση. Τους αρκεί το ότι η κυβέρνηση αυτού του κόμματος νομοθετεί και εφαρμόζει τα πάντα.

Τα Μνημόνια εγκαινίασαν μια διαδικασία ανοιχτού αποικισμού της χώρας μας από το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο (κυρίως από τον γερμανικό ιμπεριαλισμό που διαδραματίζει ηγεμονικό ρόλο στην ΕΕ) και ταυτόχρονα μια διαδικασία κινεζοποίησης της ελληνικής εργατικής τάξης. Η κινεζοποίηση έχει κατά βάση ολοκληρωθεί, όμως υπάρχουν ακόμα πράγματα που θέλουν να κάνουν. Και τις ομαδικές απολύσεις θέλουν να κάνουν πιο εύκολες και τους μισθούς και τα μεροκάματα να ρίξουν κι άλλο, πλησιάζοντάς τα ακόμα περισσότερο προς τα επίπεδα των χωρών της νοτιοανατολικής Ευρώπης, που θεωρούν ότι είναι συγκρίσιμες με την Ελλάδα σ' αυτό το επίπεδο.

Επομένως, τα εργατικά δικαιώματα έχουν τεθεί στην κλίνη του Προκρούστη και στόχος τους είναι να παραμείνουν μόνιμα εκεί. Δεν είναι τυχαίο ότι, μετά τα όσα θεσμοθετήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, υπάρχει κεφάλαιο για τις εργασιακές σχέσεις και στο τρίτο Μνημόνιο. Και βέβαια, πρέπει να είναι κανείς εξαιρετικά αφελής για να πιστέψει ότι η σκόπιμη γενικολογία του τρίτου Μνημόνιου αφήνει περιθώρια για επαναφορά  κάποιων από τις «κανονικότητες» του παρελθόντος. Η επιστροφή στο παρελθόν απαγορεύεται ρητά, όπως είδαμε, κι εκείνο που μένει ανοιχτό είναι νέα πλήγματα σε μισθούς-μεροκάματα και εργασιακές σχέσεις. Ο ρυθμός υλοποίησης αυτών των πληγμάτων δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το ότι σίγουρα θα επιχειρηθούν. Συμμετέχοντας στο συνέδριο του Economist οι εκπρόσωποι της τρόικας δεν άφησαν καμιά αμφιβολία επ' αυτού.

Κατά συνέπεια, αντί για συζήτηση πάνω στις παπάρες του κάθε Κατρούγκαλου, ας συζητήσουμε πώς η εργατική τάξη θα μπορέσει κάποια στιγμή να ορθώσει αποφασιστική άμυνα. Οσα γίνονται στη Γαλλία το τελευταίο δίμηνο ας αποτελέσουν τον «οδηγό» μας.
Πηγή Tromaktiko