ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στην ΕΡΤopen

 Απομαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από τη συνέντευξη της Ζωής Κωνσταντοπούλου στη ραδιοφωνική εκπομπή της ΕΡΤopen με την Χρύσα Κουσελά (1/7/2016) για τον εκλογικό νόμο, τον ένα χρόνο από το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 και την εκδήλωση στον Λυκαβηττό την Τρίτη 5 Ιουλίου 2016 με σύνθημα “ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΙ ΤΟΥΣ”.

Χρύσα Κουσελά: Θα ήθελα, να αλλάξουμε λίγο θέμα, να μας σχολιάσεις και τον εκλογικό νόμο.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν μπορώ, δεν μπορώ να μην σχολιάσω το προηγούμενο, όμως, που είπες και να πω ότι πράγματι αυτά που συμβαίνουν σήμερα είναι τα τρις χειρότερα από αυτά που συνέβαιναν επί κυβερνήσεων Σαμαρά, Παπαδήμου, Παπανδρέου για να πάω αντίστροφα την μνημονιακή αναδρομή. Και νομίζω ότι το επιμύθιο αυτού του τρομακτικού κυνισμού και αυτού του εξουσιομανούς κυβερνητισμού και οπορτουνισμού δεν μπορεί να είναι ότι τα κατάφεραν. Δεν πρέπει να γραφτεί αυτό ως τελευταίο κεφάλαιο της Ιστορίας και είμαι απολύτως βέβαιη ότι δεν θα είναι αυτό το τελευταίο κεφάλαιο της Ιστορίας. Το τελευταίο κεφάλαιο της Ιστορίας θα το γράψει ο λαός. Αυτής της Ιστορίας. Και θα γράψει και το πρώτο κεφάλαιο του επόμενου βιβλίου. Είναι, όμως, σημαντικό να ξέρουν οι πολίτες, ότι αν δεν κάνουν αυτά που πρέπει, αυτά που το δημοκρατικό και πατριωτικό μας καθήκον επιβάλλει, δε θα τα κάνει κανείς άλλος, ούτε θα έρθουν από μόνα τους. Άρα, ξανά απευθύνομαι και αναφέρομαι στην ευθύνη όλων μας.

Εκλογικός νόμος. Να γελάσει ή να κλάψει κανείς; Με αυτήν την καρικατούρα που συγκροτεί αυτή η Κυβέρνηση που κάνει τα ίδια, ακριβώς, με τις προηγούμενες, εκλογομαγειρέματα, κόλπα, λοβιτούρες για να παραμείνει στην εξουσία. Ακούσαμε, τι δεν ακούσαμε για την απλή αναλογική, για τις αρχές της Αριστεράς και ούτω καθεξής. Τίποτα από όλα αυτά, δεν πρόκειται να γίνει σύμφωνα και με το ανακοινωμένο και τεθέν σε δημόσια διαβούλευση Σχέδιο Νόμου. Είναι ξεκάθαρο ότι ο φόβος απώλειας της εξουσίας είναι και το κίνητρο κατάρτισης αυτού του νομοσχεδίου και είναι, επίσης, ξεκάθαρο ότι εδώ ξετσίπωτα διαπραγματεύονται μεταξύ τους τα εντός Βουλής κόμματα, προκειμένου να ανακυκλώσουν τον εαυτό τους στο Κοινοβουλευτικό στερέωμα. Βεβαίως, υπολογίζουν κατά την γνώμη μου, χωρίς τον ξενοδόχο, που είναι ο ελληνικός λαός. Και θα λάβουν την ώρα που θα γίνουν εκλογές, και δεν θεωρώ ότι θα αργήσουν, θα λάβουν το μάθημα, που η Δημοκρατία διδάσκει. Και η Δημοκρατία δεν μπαίνει ούτε στο ποτήρι, όπως μια θάλασσα δεν μπαίνει στο ποτήρι, ούτε στην προκρούστειο κλίνη των κομμένων και ραμμένων νομοσχεδίων των κυβερνητικών επιτελείων. Η Δημοκρατία, ακόμα και αν παρεμποδίζεται, κάποια στιγμή εκφράζεται. Και εκφράζεται με τρόπο χειμαρρώδη και αποστοματικό.

Χρύσα Κουσελά: Ένα χρόνο, λοιπόν, μετά το δημοψήφισμα. Θέλεις να ξεκινήσουμε, κάπως, αυτήν την κουβέντα;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Νομίζω ότι ο καλύτερος τρόπος για να ξεκινήσουμε αυτήν την κουβέντα είναι να πούμε ότι ο αγώνας μας δεν έχει τελειώσει. Και ότι οι μάχες που πρέπει να δοθούν είναι ακόμη μπροστά μας. Το “ΟΧΙ” μας υπάρχει. Καταγράφηκε ως ιστορικό γεγονός. Υπάρχει ως παρακαταθήκη, ως κληρονομιά μας και ως ευθύνη μας. Υπάρχει ευθύνη μας να το υπερασπιστούμε και υπάρχει ευθύνη μας να βροντοφωνάξουμε ότι ό,τι συμβαίνει από τις 10 Ιουλίου πέρυσι μέχρι σήμερα, παραβιάζει το “ΟΧΙ” μας. Παραβιάζει την εντολή μας. Παραβιάζει την λαϊκή βούληση. Είναι ευθύνη μας να υπερασπιστούμε το “ΟΧΙ” μας. Δε δικαιούμαστε να είμαστε αποκαρδιωμένοι και παραιτημένοι. Είμαστε υποχρεωμένοι να ενεργοποιηθούμε για να κάνουμε πράξη αυτά τα οποία αρνείται να υλοποιήσει ένα επιτελείο δανειστών και κυβερνητικών επιτετραμμένων που θέλει να κάνει το άσπρο μαύρο, που θέλει να κάνει το “ΟΧΙ” μας “ΝΑΙ”.

Η αφορμή της συμπλήρωσης ενός χρόνου από το “ΟΧΙ, η 5η Ιουλίου του 2016, ένα χρόνο μετά τις 5 Ιουλίου του '15 είναι μία ξεχωριστή ευκαιρία να υπενθυμίσουμε ότι το “ΟΧΙ” δεν είναι ετικέτα, το “ΟΧΙ” είναι περιεχόμενο. Και γι' αυτό το λόγο στις 5 Ιουλίου θα γίνει και μία μεγάλη εκδήλωση στο Λυκαβηττό με τίτλο και με σύνθημα “ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΙ ΤΟΥΣ” www.oxistanaitous.gr , “ΟΧΙ” στα “ΝΑΙ” που λένε παραβιάζοντας το “ΟΧΙ” μας. Μια εκδήλωση που είναι η απαρχή μιας καμπάνιας υπεράσπισης του “ΟΧΙ”, υπεράσπισης της Δημοκρατίας, υπεράσπισης των Δικαιωμάτων και Ελευθεριών των πολιτών, υπεράσπισης της Δημόσιας Περιουσίας. Και ξεκινάμε από τον Λυκαβηττό, ξεκινάμε από το πάρκινγκ έξω από το θέατρο του Λυκαβηττού, δεν ξέρω πόσα χρόνια έχετε να πάτε αλλά, το θέατρο έχει κλείσει από το 2008 και είναι από τα ακίνητα που μεταβιβάζονται στο Υπερταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Εμείς, λοιπόν, λέμε ότι δεν πρέπει και ότι δε θα επιτρέψουμε να πουληθεί το θέατρο. Θα υπερασπιστούμε το δημόσιο χαρακτήρα του, θα διεκδικήσουμε τους δημόσιους χώρους και θα ενεργοποιηθούμε, ακριβώς, γι' αυτήν την υπεράσπιση.

Χρύσα Κουσελά: Ξεκινώντας, λοιπόν, στις 5 Ιουλίου, την Τρίτη, στις 8:30 μ.μ. στον Λυκαβηττό, ένα χρόνο μετά το δημοψήφισμα. Ξεκινάει, ίσως, μετά από αυτό και μια σειρά από άλλες τέτοιες συλλογικές παρουσίες για άμεση διεκδίκηση αυτών που τόσο παράνομα υφαρπάζονται από την Κυβέρνηση;

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Αυτή, ακριβώς, είναι η στόχευση. Να ξεκινήσουμε μία σειρά από δράσεις, μία σειρά από ενέργειες που θα έχουν περιεχόμενο και πολύ συγκεκριμένη στόχευση. Και θα έχουν και χαρακτήρα. Ο χαρακτήρας θα είναι ο κινηματικός, ο συλλογικός, ο διεκδικητικός, ο κοινωνικός. Το “ΟΧΙ ΣΤΑ ΝΑΙ ΤΟΥΣ” μπορεί να είναι μία πρωτοβουλία που ξεκινάει από την Πλεύση Ελευθερίας αλλά δεν θέλει καθόλου να είναι μία κομματική ή περιχαρακωμένη πρωτοβουλία. Το αντίθετο. Και γι' αυτό συμμετέχουν, την πλαισιώνουν, τη στηρίζουν καλλιτέχνες, κοινωνικά κινήματα, όχι μόνο από την Ελλάδα, και από το εξωτερικό, προσωπικότητες σπουδαίες. Και, κυρίως, προσβλέπουμε να την πλαισιώσει και να τη στηρίξει ο καθένας και η καθεμιά, οι πολίτες. Αυτό όλοι που, νομίζω, αναζητούν τρόπους συλλογικοποίησης και πρέπει να τους συνδιαμορφώσουν. Νομίζω ότι μέσα από την συλλογική ύπαρξη και μέσα από την δημιουργικότητα και μέσα από την παρέμβαση και μέσα από την παρουσία. Όλοι θα ξαναβρούν την αισιοδοξία τους. Και μόνο η αίσθηση από τον Λυκαβηττό, νομίζω ότι δίνει και μια άλλη προοπτική, ορίζοντα και διεκδίκησης. Ταυτόχρονα, δίνει και μία συνειδητοποίηση. Πολλοί από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησα τον τελευταίο καιρό μολονότι είχαν υπόψιν τους, περίπου, ότι ο Λυκαβηττός είναι κλειστός, δεν είχαν συνειδητοποιήσει πόσα χρόνια είναι κλειστό το θέατρο. Είναι 8 ολόκληρα χρόνια. Απαξιώνεται 8 ολόκληρα χρόνια με το πρόσχημα της έλλειψης στατικότητας που έχει καταρριφθεί, έχει ανταποδειχθεί αυτό..

Χρύσα Κουσελά: Έχει πάρει μεγάλη δημοσιότητα, πάντως.

Ζωή Κωνσταντοπούλου: Δεν υπάρχει θέμα έλλειψης στατικότητας, παρ' όλα αυτά εξακολουθεί να είναι κλειστό το θέατρο, εξακολουθεί να απαξιώνεται και να που εν έτη 2016 η Κυβέρνηση Τσίπρα ψήφισε και την μεταφορά του θεάτρου στο υπερ-Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων. Αν δεν το υπερασπιστούμε θα ακολουθήσει την άγουσα πίσω από τον ΟΛΠ, πίσω από τα αεροδρόμια, πίσω από το Ελληνικό και ούτω καθεξής. Αν δεν τα υπερασπισθούμε αυτά τα στοιχεία της κληρονομιάς μας, της περιουσίας μας και της παρακαταθήκης μας θα μας τα πάρουν, θα πέσουν στα νύχια των αετονύχηδων και των απατεώνων και όλων αυτών των αρπακτικών. Είναι, λοιπόν, στην ευθύνη μας πια το τι θα κάνουμε και, νομίζω, ότι δεν μπορούμε να καθόμαστε με σταυρωμένα τα χέρια. Προσωπικά δεν μπορώ να κάθομαι με σταυρωμένα τα χέρια. Νομίζω ότι οι περισσότεροι δεν μπορούν να κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια. Και νομίζω ότι πρέπει να περάσει και ένα μήνυμα ότι σε κάθε τέτοια επιδίωξη που θα δρομολογείται, από εδώ και στο εξής, θα υπάρχει ένα τείχος αντίδρασης, αντίστασης και ανατροπής.
Tromaktiko