2016-07-05 19:25:09
Εργαζόμενοι-ες, νέοι και νέες,
Με φόντο τη γενικευμένη κρίση του συστήματος και την αναζήτηση νέων στρατηγικών συμμαχιών από τις «μεγάλες δυνάμεις», τους ιμπεριαλιστές, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κλιμάκωση των ανταγωνισμών τους, για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, που φέρνει παροξυσμό στις αντιπαραθέσεις τους, νέους πολέμους, αύξηση συνολικά των κινδύνων για τους λαούς.
Αυτό μαρτυρούν:
• Η φιλοπόλεμη επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, που αποτελεί καίριο τμήμα της στρατηγικής περικύκλωσης του ρώσικου από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, αλλά και που χρησιμοποιείται από τον τελευταίο για την ευθυγράμμιση των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών στους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον.
• Ο ανελέητος αγώνας μεταξύ των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της ΕΕ για τον έλεγχο της Συρίας και της Μέσης Ανατολής, που ήδη έχει κομματιάσει χώρες, έχει διαλύσει ολόκληρες κοινωνίες, έχει παραγάγει εκατομμύρια προσφύγων, θύματα του πολέμου.
• Το πρόσφατο Brexit το οποίο -συντρίβοντας τις αυταπάτες περί ολοκληρώσεων και παγκοσμιοποίησης, και άσχετα από το ποιες ακριβώς αναταράξεις θα το συνοδεύσουν το επόμενο διάστημα- απηχεί τους προβληματισμούς της άρχουσας τάξης της Βρετανίας για τη διαμόρφωση καλύτερων όρων στην παγκόσμια διαπάλη.
Αυτή η διαδικασία έχει σαν δίδυμο αδερφό της τη γενικευμένη επίθεση στους λαούς και την εργατική τάξη, με στρατηγικό στόχο την επιβολή πάνω τους της απόλυτης κυριαρχίας του κεφαλαίου
και του ιμπεριαλισμού, την μετατροπή τους σε σύγχρονους δούλους. Η μνημονιακή πολιτική στη χώρα μας και τα αντιδραστικά μέτρα σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, όπως η πρόσφατη αντιλαϊκή κορύφωση του «σοσιαλιστή» Ολάντ, δεν είναι παρά τμήματα αυτής της στρατηγικής επίθεσης που διεξάγεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Στη χώρα μας, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο τσουνάμι αντιλαϊκών μέτρων. Η δήθεν αριστερή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντιδραστικό έργο των
προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, προωθεί τα νέα βάρβαρα μνημόνια που σχεδιάζονται από την ΕΕ και το ΔΝΤ ενάντια στην εργατική-λαϊκή πλειοψηφία:
• Συνέχιση της λιτότητας, αύξηση της φορομπηξίας στο λαό και της ακρίβειας στα είδη πρώτης ανάγκης, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.
• Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στο ξένο κεφάλαιο και στους ντόπιους συνεργάτες του.
• Νέα επίθεση στις εργασιακές σχέσεις (εξίσου σοβαρή με την κατάργηση του 8ωρου), που περιλαμβάνει μισθούς, ομαδικές απολύσεις, λοκ-άουτ κ.ά., αλλά και στη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία.
Και παράλληλα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπλέκει ολοένα και πιο βαθιά τη χώρα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την περιοχή, μετατρέποντας τη χώρα σε πλατφόρμα πολεμικών εξορμήσεων.
Ο πρώτος και βασικός όρος για την επέλαση αυτής της σύγχρονης βαρβαρότητας διεθνώς και στη χώρα μας, είναι ο αφοπλισμός των λαϊκών στρωμάτων απέναντί της. Αποτέλεσμα της ήττας του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος, αυτός ο ιδεολογικός και πολιτικός αφοπλισμός συντηρείται και βαθαίνει από τις δυνάμεις της ταξικής υποταγής και συνθηκολόγησης που κυριαρχούν σήμερα στην Αριστερά. Mόνο η αντίστροφη διαδικασία, της ανασυγκρότησης του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος, μπορεί να επιφέρει ρήγματα στην επίθεση και νίκες σε μια πορεία, αλλά και να θέσει προοπτικά την ανατροπή αυτού του αντιδραστικού συστήματος.
Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να στηριχθεί στις «ανορθογραφίες» και στα απρόοπτα που παράγουν τα αδιέξοδα και οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών (ή ακόμα και αστικών) δυνάμεων, όπως το Brexit. Τροφοδοτείται από τους αγώνες των λαών, όπως του αγώνα που διεξάγουν οι εργαζόμενοι της Γαλλίας. «Περνάει» μέσα από την ταξική πάλη και την οικοδόμηση Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης. «Πάει μαζί» με την ενίσχυση, μέσα στο Μέτωπο, της αντικαπιταλιστικής, αντιϊμπεριαλιστικής, αντισυνδιαχειριστικής αντίληψης και της κομμουνιστικής κατεύθυνσης.
Για να μην κεφαλαιοποιούνται οι αγώνες των λαών από ρεφορμιστικές, αστικές ή ακόμα και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ακυρώνοντας ή και αντιστρέφοντας τους στόχους των αγώνων
αυτών.
Και εάν είναι αλήθεια πως ένας τέτοιος δρόμος φαντάζει σαν μια μεγάλη πορεία μέσα στη νύχτα, είναι επίσης αλήθεια πως αυτός ο δρόμος είναι ο μοναδικός που μπορεί να φέρει το ξημέρωμα για τους εργάτες, τους λαούς και τη νεολαία.
Tromaktiko
Με φόντο τη γενικευμένη κρίση του συστήματος και την αναζήτηση νέων στρατηγικών συμμαχιών από τις «μεγάλες δυνάμεις», τους ιμπεριαλιστές, βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα κλιμάκωση των ανταγωνισμών τους, για το ξαναμοίρασμα του κόσμου, που φέρνει παροξυσμό στις αντιπαραθέσεις τους, νέους πολέμους, αύξηση συνολικά των κινδύνων για τους λαούς.
Αυτό μαρτυρούν:
• Η φιλοπόλεμη επέκταση του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη, που αποτελεί καίριο τμήμα της στρατηγικής περικύκλωσης του ρώσικου από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, αλλά και που χρησιμοποιείται από τον τελευταίο για την ευθυγράμμιση των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών στους σχεδιασμούς της Ουάσιγκτον.
• Ο ανελέητος αγώνας μεταξύ των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ, της Ρωσίας και της ΕΕ για τον έλεγχο της Συρίας και της Μέσης Ανατολής, που ήδη έχει κομματιάσει χώρες, έχει διαλύσει ολόκληρες κοινωνίες, έχει παραγάγει εκατομμύρια προσφύγων, θύματα του πολέμου.
• Το πρόσφατο Brexit το οποίο -συντρίβοντας τις αυταπάτες περί ολοκληρώσεων και παγκοσμιοποίησης, και άσχετα από το ποιες ακριβώς αναταράξεις θα το συνοδεύσουν το επόμενο διάστημα- απηχεί τους προβληματισμούς της άρχουσας τάξης της Βρετανίας για τη διαμόρφωση καλύτερων όρων στην παγκόσμια διαπάλη.
Αυτή η διαδικασία έχει σαν δίδυμο αδερφό της τη γενικευμένη επίθεση στους λαούς και την εργατική τάξη, με στρατηγικό στόχο την επιβολή πάνω τους της απόλυτης κυριαρχίας του κεφαλαίου
και του ιμπεριαλισμού, την μετατροπή τους σε σύγχρονους δούλους. Η μνημονιακή πολιτική στη χώρα μας και τα αντιδραστικά μέτρα σε μια σειρά ευρωπαϊκές χώρες, όπως η πρόσφατη αντιλαϊκή κορύφωση του «σοσιαλιστή» Ολάντ, δεν είναι παρά τμήματα αυτής της στρατηγικής επίθεσης που διεξάγεται σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.
Στη χώρα μας, βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νέο τσουνάμι αντιλαϊκών μέτρων. Η δήθεν αριστερή κυβέρνηση των ΣΥΡΙΑ-ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντιδραστικό έργο των
προηγούμενων κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, προωθεί τα νέα βάρβαρα μνημόνια που σχεδιάζονται από την ΕΕ και το ΔΝΤ ενάντια στην εργατική-λαϊκή πλειοψηφία:
• Συνέχιση της λιτότητας, αύξηση της φορομπηξίας στο λαό και της ακρίβειας στα είδη πρώτης ανάγκης, νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων.
• Ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου στο ξένο κεφάλαιο και στους ντόπιους συνεργάτες του.
• Νέα επίθεση στις εργασιακές σχέσεις (εξίσου σοβαρή με την κατάργηση του 8ωρου), που περιλαμβάνει μισθούς, ομαδικές απολύσεις, λοκ-άουτ κ.ά., αλλά και στη συνδικαλιστική δράση και το δικαίωμα στην απεργία.
Και παράλληλα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ μπλέκει ολοένα και πιο βαθιά τη χώρα στους επικίνδυνους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για την περιοχή, μετατρέποντας τη χώρα σε πλατφόρμα πολεμικών εξορμήσεων.
Ο πρώτος και βασικός όρος για την επέλαση αυτής της σύγχρονης βαρβαρότητας διεθνώς και στη χώρα μας, είναι ο αφοπλισμός των λαϊκών στρωμάτων απέναντί της. Αποτέλεσμα της ήττας του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος, αυτός ο ιδεολογικός και πολιτικός αφοπλισμός συντηρείται και βαθαίνει από τις δυνάμεις της ταξικής υποταγής και συνθηκολόγησης που κυριαρχούν σήμερα στην Αριστερά. Mόνο η αντίστροφη διαδικασία, της ανασυγκρότησης του εργατικού επαναστατικού κομμουνιστικού κινήματος, μπορεί να επιφέρει ρήγματα στην επίθεση και νίκες σε μια πορεία, αλλά και να θέσει προοπτικά την ανατροπή αυτού του αντιδραστικού συστήματος.
Αυτή η διαδικασία δεν μπορεί να στηριχθεί στις «ανορθογραφίες» και στα απρόοπτα που παράγουν τα αδιέξοδα και οι αντιθέσεις των ιμπεριαλιστικών (ή ακόμα και αστικών) δυνάμεων, όπως το Brexit. Τροφοδοτείται από τους αγώνες των λαών, όπως του αγώνα που διεξάγουν οι εργαζόμενοι της Γαλλίας. «Περνάει» μέσα από την ταξική πάλη και την οικοδόμηση Μετώπου Αντίστασης και Διεκδίκησης. «Πάει μαζί» με την ενίσχυση, μέσα στο Μέτωπο, της αντικαπιταλιστικής, αντιϊμπεριαλιστικής, αντισυνδιαχειριστικής αντίληψης και της κομμουνιστικής κατεύθυνσης.
Για να μην κεφαλαιοποιούνται οι αγώνες των λαών από ρεφορμιστικές, αστικές ή ακόμα και ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ακυρώνοντας ή και αντιστρέφοντας τους στόχους των αγώνων
αυτών.
Και εάν είναι αλήθεια πως ένας τέτοιος δρόμος φαντάζει σαν μια μεγάλη πορεία μέσα στη νύχτα, είναι επίσης αλήθεια πως αυτός ο δρόμος είναι ο μοναδικός που μπορεί να φέρει το ξημέρωμα για τους εργάτες, τους λαούς και τη νεολαία.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
