2016-07-21 21:28:11
Ερευνητής του Arizona State University έχει βρει τρόπο ελέγχου πολλαπλών μη επανδρωμένων οχημάτων (drones) μέσω του εγκεφάλου Πρόκειται για τον Παναγιώτη Αρτεμιάδη, διευθυντή του Human – Oriented Robotics and Control Lab και βοηθό καθηγητή στο School for Engineering of Matter, Transport and Energy (Ira A. Fulton Schools of Engineering). Ο χειριστής φορά ένα ειδικό «σκουφί», με 128 ηλεκτρόδια συνδεδεμένα με έναν υπολογιστή. Η συσκευή αυτή καταγράφει την εγκεφαλική δραστηριότητα: Εάν ο χειριστής κινήσει ένα χέρι ή σκεφτεί κάτι, ενεργοποιούνται οι ανάλογες περιοχές.
«Μπορώ να δω αυτή τη δραστηριότητα από έξω» λέει ο κ. Αρτεμιάδης, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του πανεπιστημίου. «Σκοπός μας είναι να αποκωδικοποιήσουμε αυτή τη δραστηριότητα για να ελέγξουμε μεταβλητές για τα ρομπότ».
Εάν ο χρήστης σκέφτεται να μειώσει τη συνοχή μεταξύ των drones (να δώσει εντολή διασποράς τους), ο κ. Αρτεμιάδης επισημαίνει πως «ξέρουμε ποιο τμήμα του εγκεφάλου ελέγχει αυτή τη σκέψη».
Ένα ασύρματο σύστημα στέλνει τη σκέψη στα ρομπότ. «Έχουμε ένα σύστημα motion- capture το οποίο ξέρει πού είναι τα οχήματα, και εμείς αλλάζουμε την απόστασή τους» προσθέτει.
Μέχρι τέσσερα μικρά ρομπότ, κάποια από τα οποία μπορούν να πετούν, είναι δυνατόν να ελεγχθούν από εγκεφαλικά interfaces. Τα joysticks δεν επαρκούν, καθώς επιτρέπουν τον έλεγχο μόνο ενός σκάφους κάθε φορά. «Δεν μπορείς να κάνεις κάτι συλλογικά» με ένα joystick, σημειώνει ο ερευνητής. «Αν θες να τα βάλεις να σπεύσουν ομαδικά σε μια περιοχή και να τη φυλάξουν, δεν μπορείς να το κάνεις». Για να τα κάνει να κινηθούν ο χειριστής παρακολουθεί μία οθόνη, σκέφτεται και οπτικοποιεί τα drones να πραγματοποιούν διάφορες εργασίες.
Ο κ. Αρτεμιάδης εργάζεται πάνω στο συγκεκριμένο interface εγκεφάλου – μηχανής από τότε που πήρε το διδακτορικό του το 2009. Όπως σημειώνει, γίνεται πολλή έρευνα εδώ και δεκαετίες πάνω στον έλεγχο μίας μηχανής, αλλά όχι πολλών, αν και η τάση στη ρομποτική φαίνεται να είναι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας πολλών μικρών συσκευών αντί μίας μεγάλης. «Αν χάσεις τις μισές, δεν υπάρχει πρόβλημα» λέει σχετικά.
Συνεργαζόμενος με πιλότους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας σε πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από τη DARPA του αμερικανικού Πενταγώνου, διαπίστωσε πως οι πιλότοι έδειχναν σκεπτικισμό, με βασικό προβληματισμό το τι θα συμβεί εάν ο χειριστής σκεφτεί κάτι άλλο ενώ ελέγχει τα drones. Όπως αναφέρει ο κ. Αρτεμιάδης, οι χειριστές πρέπει να μένουν συγκεντρωμένοι.
Το επόμενο βήμα στην έρευνά του είναι ο χειρισμός πολλαπλών ρομπότ από πολλαπλούς χειριστές.
Πηγή
Tromaktiko
«Μπορώ να δω αυτή τη δραστηριότητα από έξω» λέει ο κ. Αρτεμιάδης, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του πανεπιστημίου. «Σκοπός μας είναι να αποκωδικοποιήσουμε αυτή τη δραστηριότητα για να ελέγξουμε μεταβλητές για τα ρομπότ».
Εάν ο χρήστης σκέφτεται να μειώσει τη συνοχή μεταξύ των drones (να δώσει εντολή διασποράς τους), ο κ. Αρτεμιάδης επισημαίνει πως «ξέρουμε ποιο τμήμα του εγκεφάλου ελέγχει αυτή τη σκέψη».
Ένα ασύρματο σύστημα στέλνει τη σκέψη στα ρομπότ. «Έχουμε ένα σύστημα motion- capture το οποίο ξέρει πού είναι τα οχήματα, και εμείς αλλάζουμε την απόστασή τους» προσθέτει.
Μέχρι τέσσερα μικρά ρομπότ, κάποια από τα οποία μπορούν να πετούν, είναι δυνατόν να ελεγχθούν από εγκεφαλικά interfaces. Τα joysticks δεν επαρκούν, καθώς επιτρέπουν τον έλεγχο μόνο ενός σκάφους κάθε φορά. «Δεν μπορείς να κάνεις κάτι συλλογικά» με ένα joystick, σημειώνει ο ερευνητής. «Αν θες να τα βάλεις να σπεύσουν ομαδικά σε μια περιοχή και να τη φυλάξουν, δεν μπορείς να το κάνεις». Για να τα κάνει να κινηθούν ο χειριστής παρακολουθεί μία οθόνη, σκέφτεται και οπτικοποιεί τα drones να πραγματοποιούν διάφορες εργασίες.
Ο κ. Αρτεμιάδης εργάζεται πάνω στο συγκεκριμένο interface εγκεφάλου – μηχανής από τότε που πήρε το διδακτορικό του το 2009. Όπως σημειώνει, γίνεται πολλή έρευνα εδώ και δεκαετίες πάνω στον έλεγχο μίας μηχανής, αλλά όχι πολλών, αν και η τάση στη ρομποτική φαίνεται να είναι προς την κατεύθυνση της δημιουργίας πολλών μικρών συσκευών αντί μίας μεγάλης. «Αν χάσεις τις μισές, δεν υπάρχει πρόβλημα» λέει σχετικά.
Συνεργαζόμενος με πιλότους της αμερικανικής πολεμικής αεροπορίας σε πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από τη DARPA του αμερικανικού Πενταγώνου, διαπίστωσε πως οι πιλότοι έδειχναν σκεπτικισμό, με βασικό προβληματισμό το τι θα συμβεί εάν ο χειριστής σκεφτεί κάτι άλλο ενώ ελέγχει τα drones. Όπως αναφέρει ο κ. Αρτεμιάδης, οι χειριστές πρέπει να μένουν συγκεντρωμένοι.
Το επόμενο βήμα στην έρευνά του είναι ο χειρισμός πολλαπλών ρομπότ από πολλαπλούς χειριστές.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Έξι συμβουλές για καλοκαίρι χωρίς πονοκέφαλο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΛΕ ΤΑΛΕΚ ΓΙΑ... ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
