2016-08-11 13:43:34
Η Άννα Κορακάκη έκανε δυναμικά την εμφάνιση της στο παγκόσμιο προσκήνιο ήδη από το 2011, όταν κατέκτησε το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα νεανίδων στο Βελιγράδι σε ηλικία 14 ετών.
Τα επόμενα χρόνια τη βρίσκουν παρούσα στο βάθρο όλων των μεγάλων διοργανώσεων, κατακτώντας ακόμη 8 μετάλλια (χρυσό στο Ευρωπαϊκό γυναικών στη Μόσχα 2014, χάλκινο την ίδια χρονιά στο Παγκόσμιο Κύπελλο γυναικών της Γρανάδα, ένα ακόμη χάλκινο στο Παγκόσμιο Κύπελλο γυναικών του Φορτ Μπενινγκ το 2015, μέσω του οποίου εξασφάλισε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μονάχου το 2015, 2 ασημένια στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μπακού το 2016, χρυσό και ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο νεανίδων του Σουλ το 2016).
Ήταν το Μάιο του 2015, λίγο αφότου είχε κατακτήσει τη πρόκριση στους Ολυμπιακούς όταν δήλωνε σε συνέντευξη της στο gazzetta.gr:
«Έχω πολλά παράπονα (σ.σ.: από την Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδας), αρκεί να σας πω ότι μετά την πρόκριση μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν με πήραν ένα τηλέφωνο να μου πουν συγχαρητήρια. Προπονητής μου είναι ο πατέρας μου, Τάσος Κορακάκης, ο οποίος τα τελευταία πέντε χρόνια περιμένει την ΣΚΟΕ να κάνει σχολή προπονητών για να πάρει το δίπλωμα, και τον κοροϊδεύουν.
Όλα ξεκίνησαν από τον πρώτο μου αγώνα στο εξωτερικό, όταν ο πατέρας μου τους ζήτησε τον αριθμό της πτήσης και το ξενοδοχείο για να με συνοδεύσει με δικά του έξοδα, αφού ήμουν μόλις 14 ετών, η απάντηση που πήρε από την ομοσπονδία ήταν ότι, «σου απαγορεύω να πας», φυσικά ο πατέρας μου έμεινε εμβρόντητος, ρωτώντας τους αν θα του απαγορεύσουν και την έξοδο από τη χώρα. Του είπαν λοιπόν ότι δεν θα του επέτρεπαν να με πλησιάσει την ώρα των αγώνων. Φυσικά, ο μπαμπάς μου ήρθε και όλα πήγαν μια χαρά, μπήκα στον τελικό έκανα ατομικό ρεκόρ και βγήκα 8η. Από κει και μετά άρχισε το πανηγύρι...
Γυρνώ πέρσι από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Μόσχας, έχοντας πετύχει παγκόσμιο ρεκόρ και δεν με περίμενε κανένας στο αεροδρόμιο. Μία εβδομάδα μετά είχαμε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Βύρωνα κατεβαίνω από το λεωφορείο κι ενώ οι συναθλητές μου έσπευσαν να με συγχαρούν, οι κύριοι της ομοσπονδίας έκαναν ότι δεν με βλέπουν».
Στην ίδια συνέντευξη ο πατέρας της Τάσος Κορακάκης σημείωνε: «Τι να πω ότι δεν έχουμε ούτε φόρμες, 20 χρόνια στην εθνική ομάδα, δεν έχω πάρει ποτέ φόρμα της εθνικής ομάδας, εκτός από μία φορά στους Μεσογειακούς Αγώνες, οι οποίες ήταν δωρεά χορηγού. Προσπαθώ να ξεπεράσω μόνος μου αυτά τα προβλήματα αναζητώντας έναν χορηγό, αλλά δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο.
Ζητήσαμε να πάμε για ολυμπιακή προετοιμασία σε έναν μίτινγκ, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες νέων και δεν μας έστειλαν πουθενά, ενώ είχαν λάβει από την ΕΟΕ 3.300 ευρώ για προετοιμασία. Όταν τους ρωτήσαμε που πήγαν αυτά τα χρήματα μας είπαν ότι ήταν για τα έξοδα των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι το οποίο είναι φυσικά αστείο, διότι αυτά καλύπτονται από τη ΔΟΕ».
Πηγή
Tromaktiko
Τα επόμενα χρόνια τη βρίσκουν παρούσα στο βάθρο όλων των μεγάλων διοργανώσεων, κατακτώντας ακόμη 8 μετάλλια (χρυσό στο Ευρωπαϊκό γυναικών στη Μόσχα 2014, χάλκινο την ίδια χρονιά στο Παγκόσμιο Κύπελλο γυναικών της Γρανάδα, ένα ακόμη χάλκινο στο Παγκόσμιο Κύπελλο γυναικών του Φορτ Μπενινγκ το 2015, μέσω του οποίου εξασφάλισε την πρόκριση για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μονάχου το 2015, 2 ασημένια στο Παγκόσμιο Κύπελλο του Μπακού το 2016, χρυσό και ασημένιο στο Παγκόσμιο Κύπελλο νεανίδων του Σουλ το 2016).
Ήταν το Μάιο του 2015, λίγο αφότου είχε κατακτήσει τη πρόκριση στους Ολυμπιακούς όταν δήλωνε σε συνέντευξη της στο gazzetta.gr:
«Έχω πολλά παράπονα (σ.σ.: από την Σκοπευτική Ομοσπονδία Ελλάδας), αρκεί να σας πω ότι μετά την πρόκριση μου στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν με πήραν ένα τηλέφωνο να μου πουν συγχαρητήρια. Προπονητής μου είναι ο πατέρας μου, Τάσος Κορακάκης, ο οποίος τα τελευταία πέντε χρόνια περιμένει την ΣΚΟΕ να κάνει σχολή προπονητών για να πάρει το δίπλωμα, και τον κοροϊδεύουν.
Όλα ξεκίνησαν από τον πρώτο μου αγώνα στο εξωτερικό, όταν ο πατέρας μου τους ζήτησε τον αριθμό της πτήσης και το ξενοδοχείο για να με συνοδεύσει με δικά του έξοδα, αφού ήμουν μόλις 14 ετών, η απάντηση που πήρε από την ομοσπονδία ήταν ότι, «σου απαγορεύω να πας», φυσικά ο πατέρας μου έμεινε εμβρόντητος, ρωτώντας τους αν θα του απαγορεύσουν και την έξοδο από τη χώρα. Του είπαν λοιπόν ότι δεν θα του επέτρεπαν να με πλησιάσει την ώρα των αγώνων. Φυσικά, ο μπαμπάς μου ήρθε και όλα πήγαν μια χαρά, μπήκα στον τελικό έκανα ατομικό ρεκόρ και βγήκα 8η. Από κει και μετά άρχισε το πανηγύρι...
Γυρνώ πέρσι από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Μόσχας, έχοντας πετύχει παγκόσμιο ρεκόρ και δεν με περίμενε κανένας στο αεροδρόμιο. Μία εβδομάδα μετά είχαμε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα στο Βύρωνα κατεβαίνω από το λεωφορείο κι ενώ οι συναθλητές μου έσπευσαν να με συγχαρούν, οι κύριοι της ομοσπονδίας έκαναν ότι δεν με βλέπουν».
Στην ίδια συνέντευξη ο πατέρας της Τάσος Κορακάκης σημείωνε: «Τι να πω ότι δεν έχουμε ούτε φόρμες, 20 χρόνια στην εθνική ομάδα, δεν έχω πάρει ποτέ φόρμα της εθνικής ομάδας, εκτός από μία φορά στους Μεσογειακούς Αγώνες, οι οποίες ήταν δωρεά χορηγού. Προσπαθώ να ξεπεράσω μόνος μου αυτά τα προβλήματα αναζητώντας έναν χορηγό, αλλά δυστυχώς δεν είναι καθόλου εύκολο.
Ζητήσαμε να πάμε για ολυμπιακή προετοιμασία σε έναν μίτινγκ, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες νέων και δεν μας έστειλαν πουθενά, ενώ είχαν λάβει από την ΕΟΕ 3.300 ευρώ για προετοιμασία. Όταν τους ρωτήσαμε που πήγαν αυτά τα χρήματα μας είπαν ότι ήταν για τα έξοδα των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, κάτι το οποίο είναι φυσικά αστείο, διότι αυτά καλύπτονται από τη ΔΟΕ».
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νικήστε τις ωτίτιδες
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φλέγεται η νότια Γαλλία - Φόβοι για αναζοπυρώσεις
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
