2016-08-12 09:37:29
Δείτε πώς παίζονται πέντε από τα πιο διασκεδαστικά προφορικά παιχνίδια και ετοιμαστείτε για μαραθώνιες παρτίδες γέλιου στην παραλία μαζί με την παρέα σας.
Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο
Πώς παίζεται: Στην παρέα, υπάρχουν δύο δολοφόνοι – ένας κρυφός και ένας φανερός, ένα καρφί και οι αθώοι πολίτες. Το τι θα είναι ο καθένας μπορείτε να το καθορίσετε με τυχαία επιλογή από χαρτάκια που γράφουν πάνω τους την ιδιότητα ή, ελλείψει χαρτιού, με βότσαλα από την παραλία. Ο καθένας επιλέγει τυχαία ένα χαρτάκι ή βότσαλο και βλέπει την ιδιότητά του, την οποία θα γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Ένας από τους παίκτες είναι ο συντονιστής (πέραν του άλλου του ρόλου) και ξεκινά την «αφήγηση» λέγοντας: «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο, κλείνουμε όλοι τα μάτια μας» - και ο συντονιστής επίσης. Για τις ανάγκες του παιχνιδιού μπορεί το "Παλέρμο" να γίνει απλώς... "η παραλία". «Οι δύο δολοφόνοι να ανοίξουν τώρα τα μάτια τους και να δουν ο ένας τον άλλον… Τώρα, κλείστε τα μάτια σας και να τα ανοίξει μόνο το “καρφί”. Ο φανερός δολοφόνος να σηκώσει το χέρι του για να τον δει το “καρφί”... Τώρα ας κλείσει τα μάτια του και το “καρφί” και ας τα ανοίξουμε όλοι. Ξημέρωσε νέα μέρα στο Παλέρμο».
Αφού ανοίξουν όλοι τα μάτια τους, αρχίζει το παιχνίδι της «ημέρας», δηλαδή οι εκατέρωθεν κατηγορίες και εικασίες – π.χ. «πιστεύω ότι ο τάδε είναι ο δολοφόνος, γιατί χαμογελάει» κ.ο.κ. Αφού ο καθένας διατυπώσει την κατηγορία του προς κάποιον, αρχίζει ψηφοφορία για να βγει εκτός παιχνιδιού ο πρώτος παίκτης που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους. Τότε, εκείνος αποκαλύπτει τι ήταν στην πραγματικότητα, και αρχίζει ο επόμενος γύρος με αυτόν τον παίκτη στον ρόλο του συντονιστή. Καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού, ρόλος των δολοφόνων είναι να τους σκοτώσουν όλους προτού καταλάβουν την ιδιότητά τους και να μείνουν στο παιχνίδι δολοφόνοι κατά πλειοψηφία, και ρόλος του καρφιού να κατευθύνει με τις κατηγορίες του τα αθώα θύματα προς την ταυτότητα του φανερού δολοφόνου χωρίς να καταλάβει κανείς την δική του ιδιότητα.
Ο επόμενος γύρος αρχίζει ως εξής: «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο. Κλείστε όλοι τα μάτια σας. Θέλω οι δύο δολοφόνοι να ανοίξουν τα μάτια τους και να μου δείξουν ποιον θέλουν να σκοτώσουν». Αφού γίνει αυτό, ο συντονιστής τους ζητά να κλείσουν και πάλι τα μάτια τους, στην συνέχεια να τα ξανανοίξουν όλοι και λέει: «Ξημερώνει νέα μέρα στο Παλέρμο, για όλους εκτός από τον τάδε (το όνομα εκείνου που αποφάσισαν οι δολοφόνοι να σκοτώσουν)». Ο νέος «νεκρός» παίκτης δεν επιτρέπεται να δείξει το χαρτάκι με την ιδιότητά του ούτε να μιλήσει. Ο γύρος συνεχίζεται εκ νέου με κατηγορίες κ.ο.κ. Ο αθώος πολίτης και το καρφί κερδίζουν εάν βγάλουν από το παιχνίδι τον δολοφόνο, ενώ ο δολοφόνος (οποιοσδήποτε από τους δύο μείνει) εάν διώξει το καρφί.
Μπλε ιστορίες
Πώς παίζεται: Οι Μπλε Ιστορίες είναι υποθέσεις μυστηρίου που αναλαμβάνει να αφηγηθεί κάποιος από την παρέα, χωρίς να αποκαλύψει όμως την λύση τους. Η υπόλοιπη παρέα κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή που απαντώνται με «ναι» ή «όχι», ώστε να φτάσουν στη διαλεύκανση του μυστηρίου. Ο αφηγητής απαντά με «ναι» και «όχι» αλλά αν η ερώτηση είναι άσχετη με την λύση, τους αναφέρει πως «δεν έχει σημασία». Δείτε ένα παράδειγμα που εντοπίσαμε εδώ:
«Ένας άνθρωπος βγαίνει από ένα κτίριο και μπαίνει σε ένα τρένο. Το τρένο μπαίνει σε τούνελ και μόλις βγαίνει ο άνθρωπος έχει ήδη αυτοκτονήσει. Τι είχε συμβεί;»
Χρειάζονται ερωτήσεις με πολύ φαντασία από τους παίκτες για να φτάσουν στην λύση, η οποία είναι η εξής: Ο άνθρωπος ήταν τυφλός. Το κτίριο ήταν νοσοκομείο όπου μόλις είχε κάνει επέμβαση για να βρει το φως του. Μόλις βγήκε από τι κτίριο μπήκε στο τρένο και αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε το τρένο ήταν ήδη στο τούνελ. Ο άνθρωπος νόμιζε ότι ξαναέχασε το φως του και αυτοκτόνησε.
Παντομίμα Summer Edition
Πώς παίζεται: Οι παίκτες χωρίζονται σε δύο ομάδες και η πρώτη ομάδα αναθέτει σε έναν παίκτη της άλλης ομάδας μια ταινία ή ένα τραγούδι. Αυτός ο παίκτης γίνεται ο μίμος και αποκλειστικά με κινήσεις του σώματός του προσπαθεί να δώσει στους συμπαίκτες του να καταλάβουν τον τίτλο της ταινίας ή του τραγουδιού. Οι κανόνες ορίζουν πως ο μίμος δεν μπορεί να δείξει αντικείμενα που υπάρχουν τριγύρω και δεν μπορεί να βγάζει κραυγές. Η παρέα μπορεί επίσης να ορίσει χρονικό όριο για κάθε προσπάθεια – π.χ. δύο λεπτά. Επιτρέπεται να δείξει με τα δάχτυλά του στην αρχή της παντομίμας από πόσες λέξεις αποτελείται ο τίτλος και αν σε αυτές περιλαμβάνεται κάποιο άρθρο, υποδηλώνεται υψώνοντας την γροθιά (ή με άλλο προσυμφωνημένο σινιάλο). Για να κάνετε πιο «καλοκαιρινό» το παιχνίδι στην παραλία, μπορείτε να αναθέτετε τίτλους ταινιών ή τραγουδιών που έχουν να κάνουν με θάλασσα, διακοπές, παραλία, ζέστη ή καλοκαίρι.
Ποιος είμαι;
Πώς παίζεται: Η παρέα ορίζει για το κάθε μέλος της το όνομα μιας γνωστής προσωπικότητας, το γράφει σε ένα χαρτάκι τύπου post it (ελλείψει χαρτιού στην παραλία, μπορείτε απλώς να θυμάστε τα ονόματα) και το κολλά στο μέτωπο του αντίστοιχου παίκτη, έτσι ώστε όλοι να βλέπουν και να ξέρουν το «όνομά» του εκτός από τον ίδιο. Κάθε παίκτης προσπαθεί με μια ερώτηση κάθε φορά να καταλάβει ποιος είναι. Οι ερωτήσεις είναι κλειστού τύπου, δηλαδή πρέπει να απαντώνται με «ναι» ή «όχι» - για παράδειγμα «Είμαι άντρας;» ή «Είμαι ξανθός;» κ.ο.κ. Όσο οι απαντήσεις είναι «ναι», ο παίκτης συνεχίζει τις ερωτήσεις. Όταν δοθεί η απάντηση «όχι», χάνει τη σειρά του και αρχίζει τις ερωτήσεις ο επόμενος παίκτης για να βρει την δική του ταυτότητα. Το παιχνίδι συνεχίζεται κυκλικά μέχρι να αποκαλυφθούν όλα τα ονόματα.
Ο πορτιέρης
Πώς παίζεται: Ορίζεται ένα από τα μέλη της παρέας ως πορτιέρης του πάρτι, ο οποίος θα αποφασίζει αν ο κάθε παίκτης θα μπαίνει ή όχι, ανάλογα με την λέξη-σύνθημα που θα λέει κάθε φορά. Αποφασίζει μόνος του, και χωρίς να το αποκαλύψει σε κανέναν, ένα κριτήριο για το «σύνθημα» με το οποίο θα επιτρέπεται η είσοδος. Το παιχνίδι ξεκινά με τον πορτιέρη να αναφέρει μια λέξη με την οποία κάποιος θα περνούσε. Π.χ. λέει: «Με ένα βιβλίο θα περνούσατε». Ο κάθε παίκτης από εκεί και πέρα με τη σειρά του λέει μια λέξη και τον ρωτά αν μπορεί να περάσει. Π.χ. «με ένα ποτήρι θα περνούσα;» ή «με ένα άλογο θα περνούσα;». Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο πορτιέρης έχει ορίσει ως κριτήριο σωστής λέξης το να τονίζεται στην παραλήγουσα. Έτσι, λέει στον πρώτο παίκτη (με το βιβλίο) ότι μπορεί να μπει στο πάρτι, ενώ στον άλλον (με το άλογο) όχι. Στόχος του κάθε παίκτη δεν είναι να μπει στο πάρτι αλλά να ανακαλύψει το κριτήριο που έχει στο μυαλό του ο πορτιέρης. Ο πρώτος που θα το ανακαλύψει παίρνει τη θέση του πορτιέρη. Άλλα πιθανά κριτήρια για έναν πορτιέρη είναι για παράδειγμα η λέξη να ξεκινά με το αρχικό του ονόματος του κάθε παίκτη ή να έχει ίσο αριθμό συλλαβών με το όνομά του ή να ξεκινά και να τελειώνει με σύμφωνο κ.ο.κ.
Tromaktiko
Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο
Πώς παίζεται: Στην παρέα, υπάρχουν δύο δολοφόνοι – ένας κρυφός και ένας φανερός, ένα καρφί και οι αθώοι πολίτες. Το τι θα είναι ο καθένας μπορείτε να το καθορίσετε με τυχαία επιλογή από χαρτάκια που γράφουν πάνω τους την ιδιότητα ή, ελλείψει χαρτιού, με βότσαλα από την παραλία. Ο καθένας επιλέγει τυχαία ένα χαρτάκι ή βότσαλο και βλέπει την ιδιότητά του, την οποία θα γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Ένας από τους παίκτες είναι ο συντονιστής (πέραν του άλλου του ρόλου) και ξεκινά την «αφήγηση» λέγοντας: «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο, κλείνουμε όλοι τα μάτια μας» - και ο συντονιστής επίσης. Για τις ανάγκες του παιχνιδιού μπορεί το "Παλέρμο" να γίνει απλώς... "η παραλία". «Οι δύο δολοφόνοι να ανοίξουν τώρα τα μάτια τους και να δουν ο ένας τον άλλον… Τώρα, κλείστε τα μάτια σας και να τα ανοίξει μόνο το “καρφί”. Ο φανερός δολοφόνος να σηκώσει το χέρι του για να τον δει το “καρφί”... Τώρα ας κλείσει τα μάτια του και το “καρφί” και ας τα ανοίξουμε όλοι. Ξημέρωσε νέα μέρα στο Παλέρμο».
Αφού ανοίξουν όλοι τα μάτια τους, αρχίζει το παιχνίδι της «ημέρας», δηλαδή οι εκατέρωθεν κατηγορίες και εικασίες – π.χ. «πιστεύω ότι ο τάδε είναι ο δολοφόνος, γιατί χαμογελάει» κ.ο.κ. Αφού ο καθένας διατυπώσει την κατηγορία του προς κάποιον, αρχίζει ψηφοφορία για να βγει εκτός παιχνιδιού ο πρώτος παίκτης που θα συγκεντρώσει τις περισσότερες ψήφους. Τότε, εκείνος αποκαλύπτει τι ήταν στην πραγματικότητα, και αρχίζει ο επόμενος γύρος με αυτόν τον παίκτη στον ρόλο του συντονιστή. Καθ’ όλη την διάρκεια του παιχνιδιού, ρόλος των δολοφόνων είναι να τους σκοτώσουν όλους προτού καταλάβουν την ιδιότητά τους και να μείνουν στο παιχνίδι δολοφόνοι κατά πλειοψηφία, και ρόλος του καρφιού να κατευθύνει με τις κατηγορίες του τα αθώα θύματα προς την ταυτότητα του φανερού δολοφόνου χωρίς να καταλάβει κανείς την δική του ιδιότητα.
Ο επόμενος γύρος αρχίζει ως εξής: «Πέφτει η νύχτα στο Παλέρμο. Κλείστε όλοι τα μάτια σας. Θέλω οι δύο δολοφόνοι να ανοίξουν τα μάτια τους και να μου δείξουν ποιον θέλουν να σκοτώσουν». Αφού γίνει αυτό, ο συντονιστής τους ζητά να κλείσουν και πάλι τα μάτια τους, στην συνέχεια να τα ξανανοίξουν όλοι και λέει: «Ξημερώνει νέα μέρα στο Παλέρμο, για όλους εκτός από τον τάδε (το όνομα εκείνου που αποφάσισαν οι δολοφόνοι να σκοτώσουν)». Ο νέος «νεκρός» παίκτης δεν επιτρέπεται να δείξει το χαρτάκι με την ιδιότητά του ούτε να μιλήσει. Ο γύρος συνεχίζεται εκ νέου με κατηγορίες κ.ο.κ. Ο αθώος πολίτης και το καρφί κερδίζουν εάν βγάλουν από το παιχνίδι τον δολοφόνο, ενώ ο δολοφόνος (οποιοσδήποτε από τους δύο μείνει) εάν διώξει το καρφί.
Μπλε ιστορίες
Πώς παίζεται: Οι Μπλε Ιστορίες είναι υποθέσεις μυστηρίου που αναλαμβάνει να αφηγηθεί κάποιος από την παρέα, χωρίς να αποκαλύψει όμως την λύση τους. Η υπόλοιπη παρέα κάνει ερωτήσεις στον αφηγητή που απαντώνται με «ναι» ή «όχι», ώστε να φτάσουν στη διαλεύκανση του μυστηρίου. Ο αφηγητής απαντά με «ναι» και «όχι» αλλά αν η ερώτηση είναι άσχετη με την λύση, τους αναφέρει πως «δεν έχει σημασία». Δείτε ένα παράδειγμα που εντοπίσαμε εδώ:
«Ένας άνθρωπος βγαίνει από ένα κτίριο και μπαίνει σε ένα τρένο. Το τρένο μπαίνει σε τούνελ και μόλις βγαίνει ο άνθρωπος έχει ήδη αυτοκτονήσει. Τι είχε συμβεί;»
Χρειάζονται ερωτήσεις με πολύ φαντασία από τους παίκτες για να φτάσουν στην λύση, η οποία είναι η εξής: Ο άνθρωπος ήταν τυφλός. Το κτίριο ήταν νοσοκομείο όπου μόλις είχε κάνει επέμβαση για να βρει το φως του. Μόλις βγήκε από τι κτίριο μπήκε στο τρένο και αποκοιμήθηκε. Όταν ξύπνησε το τρένο ήταν ήδη στο τούνελ. Ο άνθρωπος νόμιζε ότι ξαναέχασε το φως του και αυτοκτόνησε.
Παντομίμα Summer Edition
Πώς παίζεται: Οι παίκτες χωρίζονται σε δύο ομάδες και η πρώτη ομάδα αναθέτει σε έναν παίκτη της άλλης ομάδας μια ταινία ή ένα τραγούδι. Αυτός ο παίκτης γίνεται ο μίμος και αποκλειστικά με κινήσεις του σώματός του προσπαθεί να δώσει στους συμπαίκτες του να καταλάβουν τον τίτλο της ταινίας ή του τραγουδιού. Οι κανόνες ορίζουν πως ο μίμος δεν μπορεί να δείξει αντικείμενα που υπάρχουν τριγύρω και δεν μπορεί να βγάζει κραυγές. Η παρέα μπορεί επίσης να ορίσει χρονικό όριο για κάθε προσπάθεια – π.χ. δύο λεπτά. Επιτρέπεται να δείξει με τα δάχτυλά του στην αρχή της παντομίμας από πόσες λέξεις αποτελείται ο τίτλος και αν σε αυτές περιλαμβάνεται κάποιο άρθρο, υποδηλώνεται υψώνοντας την γροθιά (ή με άλλο προσυμφωνημένο σινιάλο). Για να κάνετε πιο «καλοκαιρινό» το παιχνίδι στην παραλία, μπορείτε να αναθέτετε τίτλους ταινιών ή τραγουδιών που έχουν να κάνουν με θάλασσα, διακοπές, παραλία, ζέστη ή καλοκαίρι.
Ποιος είμαι;
Πώς παίζεται: Η παρέα ορίζει για το κάθε μέλος της το όνομα μιας γνωστής προσωπικότητας, το γράφει σε ένα χαρτάκι τύπου post it (ελλείψει χαρτιού στην παραλία, μπορείτε απλώς να θυμάστε τα ονόματα) και το κολλά στο μέτωπο του αντίστοιχου παίκτη, έτσι ώστε όλοι να βλέπουν και να ξέρουν το «όνομά» του εκτός από τον ίδιο. Κάθε παίκτης προσπαθεί με μια ερώτηση κάθε φορά να καταλάβει ποιος είναι. Οι ερωτήσεις είναι κλειστού τύπου, δηλαδή πρέπει να απαντώνται με «ναι» ή «όχι» - για παράδειγμα «Είμαι άντρας;» ή «Είμαι ξανθός;» κ.ο.κ. Όσο οι απαντήσεις είναι «ναι», ο παίκτης συνεχίζει τις ερωτήσεις. Όταν δοθεί η απάντηση «όχι», χάνει τη σειρά του και αρχίζει τις ερωτήσεις ο επόμενος παίκτης για να βρει την δική του ταυτότητα. Το παιχνίδι συνεχίζεται κυκλικά μέχρι να αποκαλυφθούν όλα τα ονόματα.
Ο πορτιέρης
Πώς παίζεται: Ορίζεται ένα από τα μέλη της παρέας ως πορτιέρης του πάρτι, ο οποίος θα αποφασίζει αν ο κάθε παίκτης θα μπαίνει ή όχι, ανάλογα με την λέξη-σύνθημα που θα λέει κάθε φορά. Αποφασίζει μόνος του, και χωρίς να το αποκαλύψει σε κανέναν, ένα κριτήριο για το «σύνθημα» με το οποίο θα επιτρέπεται η είσοδος. Το παιχνίδι ξεκινά με τον πορτιέρη να αναφέρει μια λέξη με την οποία κάποιος θα περνούσε. Π.χ. λέει: «Με ένα βιβλίο θα περνούσατε». Ο κάθε παίκτης από εκεί και πέρα με τη σειρά του λέει μια λέξη και τον ρωτά αν μπορεί να περάσει. Π.χ. «με ένα ποτήρι θα περνούσα;» ή «με ένα άλογο θα περνούσα;». Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο πορτιέρης έχει ορίσει ως κριτήριο σωστής λέξης το να τονίζεται στην παραλήγουσα. Έτσι, λέει στον πρώτο παίκτη (με το βιβλίο) ότι μπορεί να μπει στο πάρτι, ενώ στον άλλον (με το άλογο) όχι. Στόχος του κάθε παίκτη δεν είναι να μπει στο πάρτι αλλά να ανακαλύψει το κριτήριο που έχει στο μυαλό του ο πορτιέρης. Ο πρώτος που θα το ανακαλύψει παίρνει τη θέση του πορτιέρη. Άλλα πιθανά κριτήρια για έναν πορτιέρη είναι για παράδειγμα η λέξη να ξεκινά με το αρχικό του ονόματος του κάθε παίκτη ή να έχει ίσο αριθμό συλλαβών με το όνομά του ή να ξεκινά και να τελειώνει με σύμφωνο κ.ο.κ.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«ΞΕΡΑΝΕ» ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ Η ΜΠΙΑΝΚΟΝΙ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
