2016-09-13 00:04:07
Με το City να χάνει τη λάμψη του ως κέντρο χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, μετά την απόφαση για Brexit, πολλές ευρωπαϊκές πόλεις ρίχνουν «δολώματα» για να προσελκύσουν τους τραπεζικούς κολοσσούς.
Το Παρίσι προτάσσει τα πολιτιστικά και γαστρονομικά του ατού, το Άμστερνταμ την ηγετική του θέση στις ψηφιακές υπηρεσίες και το Δουβλίνο τα Αγγλικά. Η Φρανκφούρτη, από την άλλη, επεξεργάζεται ένα διαφορετικό «καρότο» να δελεάσει τις τράπεζες: μια νομοθεσία φιλική στις απολύσεις, αντίστοιχη με αυτή που ισχύει στη Βρετανία.
Οι ομοσπονδιακές αρχές της Έσσης, το γερμανικό κρατίδιο όπου βρίσκεται η Φρανκφούρτη, αναζητεί τρόπους να χαλαρώσει το εργατικό δίκαιο ώστε να διευκολύνει τις τράπεζες στις απολύσεις των υπαλλήλων τους –ιδίως των πιο υψηλόμισθων. Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών του κρατιδίου, Thomas Schaefer, μια τέτοια αλλαγή θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης των χρηματοοικονομικών κολοσσών και να δώσει το προβάδισμα στη Φρανκφούρτη έναντι των υπόλοιπων «μνηστήρων» -ιδίως του Παρισιού που έχει ταυτιστεί με το αυστηρό εργασιακό καθεστώς που «δένει τα χέρια» των εργοδοτών.
Η λογική των Βρετανών είναι η εξής: «Για να προσλαμβάνουμε υψηλόβαθμα στελέχη όταν οι δουλειές πάνε καλά, θα πρέπει να μπορούμε και να τα απολύσουμε όταν τα πράγματα χειροτερέψουν». Όπως τόνισε ο Schaefer σε πρόσφατη συνέντευξή του, «σίγουρα υπάρχει τρόπος να χαλαρώσουν οι αυστηροί κανονισμοί για τις απολύσεις όταν πρόκειται για την εισροή τόσο σημαντικών κεφαλαίων».
Μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να το Λονδίνο να βρεθεί και επισήμως εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήδη όμως το Brexit έχει ρίξει σκιά πάνω από το City και τη δραστηριοποίηση των χρηματοοικονομικών ομίλων σε ολόκληρο το εύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος που η Φρανκφούρτη και αρκετές ακόμη ευρωπαϊκές μητροπόλεις έχουν ήδη ξεκινήσει τις προετοιμασίες για να φιλοξενήσουν τις δραστηριότητες των τραπεζών που θα αναζητήσουν νέα στέγη.
«Πρέπει να προλάβουμε τις εξελίξεις που πυροδοτεί το Brexit, πριν από άλλες πόλεις όπως το Παρίσι και το Μιλάνο», εξηγεί ο Uwe Becker, αναπληρωτής δήμαρχος της Φρανκφούρτης.
Οι απολύσεις γίνονται «παιχνίδι»
Το γερμανικό εργατικό δίκαιο δυσχεραίνει τις απολύσεις υπαλλήλων από τον «κορμό» ενός οργανισμού, ανεξαρτήτως της αμοιβής τους, ενώ είναι πιο χαλαρό στις απολύσεις στελεχών τα ανώτατης διοίκησης. Ο Schaefer προτείνει οι χαλαροί κανονισμοί να διευρυνθούν ώστε να περιλαμβάνουν όλα τα στελέχη, όπως για παράδειγμα όσους έχουν ετήσιες απολαβές άνω των 300.000 ευρώ. Η Ένωση Τραπεζών της Αλλοδαπής στην Φρανκφούρτη έχει προτείνει, μάλιστα, να δοθεί μια περίοδος 3-5 ετών στις τράπεζες που θα μετακομίσουν από το Λονδίνο στη γερμανική πόλη, στη διάρκεια της οποίας οι οργανισμοί θα διέπονται από το βρετανικό δίκαιο.
«Όταν συναντάμε διευθύνοντες συμβούλους και ομάδες διαχείρισης του Brexit, μας ζητούν τι ισχύει σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο», αναφέρει ο Eric Menges, πρόεδρος του ημικρατικού φορέα FrankfurtRheinMain που προωθεί την επιχειρηματική ανάπτυξη της περιοχής. «Δηλώνουν ότι φοβούνται τις γερμανικές συμβάσεις», αποκαλύπτει.
Το πρόβλημα είναι ότι οποιαδήποτε μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας θα πρέπει να γίνει σε εθνικό επίπεδο και η εισήγηση να γίνει από το Υπουργείο Εργασίας, που είναι αρμόδιο για αυτά τα ζητήματα, το οποίο όμως διοικείται από Σοσιαλδημοκράτες και αυτό δυσχεραίνει τα πράγματα. Ο ομοσπονδιακός υπουργός Εργασίας Andrea Nahles, πάντως, δεν δείχνει να έχει σκοπό να αλλάξει τους νόμους περί προστασίας των εργαζομένων, όπως έχει ξεκαθαρίσει ο εκπρόσωπος του υπουργείου.
Το κρατίδιο της Έσσης, στο μεταξύ, κάνει επαφές με τις βρετανικές τράπεζες με σκοπό να αναδείξει τα συγκριτικά οφέλη που ισχυρίζεται ότι έχει η Φρανκφούρτη έναντι των υπόλοιπων «μνηστήρων», όπως για παράδειγμα, η ανταγωνιστική φορολογική δομή και η ισχυρή τοπική οικονομία. Στόχος των αξιωματούχων της Φρανκφούρτης δεν είναι, όπως διευκρινίζουν οι ίδιοι, να κλέψουν θέσεις εργασίας από το Λονδίνο, αλλά να διασφαλίσουν ότι όσες μεταφερθούν από τη βρετανική πρωτεύουσα θα καταλήξουν στη Φρανκφούρτη.
Μπορεί η γερμανική μητρόπολη να μοιάζει «ξενέρωτη» μπροστά στο Άμστερνταμ ή το Παρίσι, αλλά έχει τη φήμη της «ήρεμης δύναμης» -μιας πόλης που είναι φιλική στις επιχειρήσεις και έχει ήδη ισχυρές βάσεις στον χρηματοοικονομικό κλάδο.
Το Παρίσι είναι η πόλη «του φωτός, του έρωτα και του μεσημεριανού γεύματος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο said Hubertus Väth, επικεφαλής του εμπορικού ομίλου Frankfurt Main Finance. «Και στον χρηματοοικονομικό κλάδο, το γεύμα είναι για τους χαμένους».
Πηγή Tromaktiko
Το Παρίσι προτάσσει τα πολιτιστικά και γαστρονομικά του ατού, το Άμστερνταμ την ηγετική του θέση στις ψηφιακές υπηρεσίες και το Δουβλίνο τα Αγγλικά. Η Φρανκφούρτη, από την άλλη, επεξεργάζεται ένα διαφορετικό «καρότο» να δελεάσει τις τράπεζες: μια νομοθεσία φιλική στις απολύσεις, αντίστοιχη με αυτή που ισχύει στη Βρετανία.
Οι ομοσπονδιακές αρχές της Έσσης, το γερμανικό κρατίδιο όπου βρίσκεται η Φρανκφούρτη, αναζητεί τρόπους να χαλαρώσει το εργατικό δίκαιο ώστε να διευκολύνει τις τράπεζες στις απολύσεις των υπαλλήλων τους –ιδίως των πιο υψηλόμισθων. Σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών του κρατιδίου, Thomas Schaefer, μια τέτοια αλλαγή θα μπορούσε να γίνει πόλος έλξης των χρηματοοικονομικών κολοσσών και να δώσει το προβάδισμα στη Φρανκφούρτη έναντι των υπόλοιπων «μνηστήρων» -ιδίως του Παρισιού που έχει ταυτιστεί με το αυστηρό εργασιακό καθεστώς που «δένει τα χέρια» των εργοδοτών.
Η λογική των Βρετανών είναι η εξής: «Για να προσλαμβάνουμε υψηλόβαθμα στελέχη όταν οι δουλειές πάνε καλά, θα πρέπει να μπορούμε και να τα απολύσουμε όταν τα πράγματα χειροτερέψουν». Όπως τόνισε ο Schaefer σε πρόσφατη συνέντευξή του, «σίγουρα υπάρχει τρόπος να χαλαρώσουν οι αυστηροί κανονισμοί για τις απολύσεις όταν πρόκειται για την εισροή τόσο σημαντικών κεφαλαίων».
Μπορεί να περάσουν χρόνια μέχρι να το Λονδίνο να βρεθεί και επισήμως εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήδη όμως το Brexit έχει ρίξει σκιά πάνω από το City και τη δραστηριοποίηση των χρηματοοικονομικών ομίλων σε ολόκληρο το εύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτός είναι ο λόγος που η Φρανκφούρτη και αρκετές ακόμη ευρωπαϊκές μητροπόλεις έχουν ήδη ξεκινήσει τις προετοιμασίες για να φιλοξενήσουν τις δραστηριότητες των τραπεζών που θα αναζητήσουν νέα στέγη.
«Πρέπει να προλάβουμε τις εξελίξεις που πυροδοτεί το Brexit, πριν από άλλες πόλεις όπως το Παρίσι και το Μιλάνο», εξηγεί ο Uwe Becker, αναπληρωτής δήμαρχος της Φρανκφούρτης.
Οι απολύσεις γίνονται «παιχνίδι»
Το γερμανικό εργατικό δίκαιο δυσχεραίνει τις απολύσεις υπαλλήλων από τον «κορμό» ενός οργανισμού, ανεξαρτήτως της αμοιβής τους, ενώ είναι πιο χαλαρό στις απολύσεις στελεχών τα ανώτατης διοίκησης. Ο Schaefer προτείνει οι χαλαροί κανονισμοί να διευρυνθούν ώστε να περιλαμβάνουν όλα τα στελέχη, όπως για παράδειγμα όσους έχουν ετήσιες απολαβές άνω των 300.000 ευρώ. Η Ένωση Τραπεζών της Αλλοδαπής στην Φρανκφούρτη έχει προτείνει, μάλιστα, να δοθεί μια περίοδος 3-5 ετών στις τράπεζες που θα μετακομίσουν από το Λονδίνο στη γερμανική πόλη, στη διάρκεια της οποίας οι οργανισμοί θα διέπονται από το βρετανικό δίκαιο.
«Όταν συναντάμε διευθύνοντες συμβούλους και ομάδες διαχείρισης του Brexit, μας ζητούν τι ισχύει σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο», αναφέρει ο Eric Menges, πρόεδρος του ημικρατικού φορέα FrankfurtRheinMain που προωθεί την επιχειρηματική ανάπτυξη της περιοχής. «Δηλώνουν ότι φοβούνται τις γερμανικές συμβάσεις», αποκαλύπτει.
Το πρόβλημα είναι ότι οποιαδήποτε μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας θα πρέπει να γίνει σε εθνικό επίπεδο και η εισήγηση να γίνει από το Υπουργείο Εργασίας, που είναι αρμόδιο για αυτά τα ζητήματα, το οποίο όμως διοικείται από Σοσιαλδημοκράτες και αυτό δυσχεραίνει τα πράγματα. Ο ομοσπονδιακός υπουργός Εργασίας Andrea Nahles, πάντως, δεν δείχνει να έχει σκοπό να αλλάξει τους νόμους περί προστασίας των εργαζομένων, όπως έχει ξεκαθαρίσει ο εκπρόσωπος του υπουργείου.
Το κρατίδιο της Έσσης, στο μεταξύ, κάνει επαφές με τις βρετανικές τράπεζες με σκοπό να αναδείξει τα συγκριτικά οφέλη που ισχυρίζεται ότι έχει η Φρανκφούρτη έναντι των υπόλοιπων «μνηστήρων», όπως για παράδειγμα, η ανταγωνιστική φορολογική δομή και η ισχυρή τοπική οικονομία. Στόχος των αξιωματούχων της Φρανκφούρτης δεν είναι, όπως διευκρινίζουν οι ίδιοι, να κλέψουν θέσεις εργασίας από το Λονδίνο, αλλά να διασφαλίσουν ότι όσες μεταφερθούν από τη βρετανική πρωτεύουσα θα καταλήξουν στη Φρανκφούρτη.
Μπορεί η γερμανική μητρόπολη να μοιάζει «ξενέρωτη» μπροστά στο Άμστερνταμ ή το Παρίσι, αλλά έχει τη φήμη της «ήρεμης δύναμης» -μιας πόλης που είναι φιλική στις επιχειρήσεις και έχει ήδη ισχυρές βάσεις στον χρηματοοικονομικό κλάδο.
Το Παρίσι είναι η πόλη «του φωτός, του έρωτα και του μεσημεριανού γεύματος», αναφέρει χαρακτηριστικά ο said Hubertus Väth, επικεφαλής του εμπορικού ομίλου Frankfurt Main Finance. «Και στον χρηματοοικονομικό κλάδο, το γεύμα είναι για τους χαμένους».
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κρύψε λόγια βρε Τέβες
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο θηλασμός θέλει χαμόγελο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
