Εντελώς λανθασμένα, έχουν πείσει τους εαυτούς τους, ότι δεν πειράζει και πολύ αν η Ελλάδα βγει από το ευρώ, και ίσως μάλιστα, αυτό να βοηθούσε στην αντιμετώπιση της γενικότερης κρίσης στην ΕΕ.
Ας γίνει , λένε. Θα είναι πολύ χειρότερα για αυτούς, παρά για εμάς!
Πρόκειται για μια ψευτομαγκιά. Μια προσπάθεια αδιάφορης αντιμετώπισης του αναπόφευκτου. Παράλληλα όμως, δείχνουν να πιστεύουν στα αλήθεια την λανθασμένη τους αυτή ανάλυση.
Εντάξει, όποιος θέλει την πιστεύει. Η πραγματική αλήθεια όμως είναι ότι ο κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης μεταδοτικότητας είναι πολύ σοβαρός, και τον έχουν υποτιμήσει.
Μια έξοδος της Ελλάδας, εκτός από βαθιά ύφεση, μπορεί να φέρει και την διάλυση της ΕΕ.
Από την αρχή, το ελληνικό ζήτημα έτυχε λάθος διάγνωσης, και λάθος αντιμετώπισης. Πρώτα, είχαμε τους Merkel και Sarkozy να επιμένουν στην απόλυτη λιτότητα για την Ελλάδα, αλλιώς….
Οι αγορές αντέδρασαν λογικά, πουλώντας ομόλογα οποιουδήποτε κράτους έμοιαζε ευάλωτο, καθιστώντας πιο δύσκολη την προσπάθεια χρηματοδότησης του από την κυβέρνηση.
Παράλληλα, ασκήθηκαν πιέσεις στις τράπεζες με αποτέλεσμα την μείωση της εμπιστοσύνης προς το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το αποτέλεσμα ήταν αυτές να σταματήσουν να αγοράζουν ομόλογα ασθενών οικονομικών, επιδεινώνοντας τις δυσκολίες χρηματοδότησης των κρατών.
Η ΕΚΤ πρόσφερε ρευστότητα στις τράπεζες, αντιστρέφοντας εν μέρει το κακό πιστωτικό κλίμα, και έτσι οι τράπεζες άρχισαν και πάλι να αγοράζουν κρατικά ομόλογα. Δυστυχώς, αυτό δημιούργησε άλλα προβλήματα.
Στη συνέχεια η αυστηρότητα του νέου δημοσιονομικού συμφώνου προκάλεσε νέες αμφιβολίες για την βιωσιμότητα των χρεών, με αποτέλεσμα την υπονόμευση των τραπεζικών ισολογισμών και της εμπιστοσύνης προς αυτές, αφού τα σεντούκια τους ήταν γεμάτα με κρατικά χρέη.
Τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι μια έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι χωρίς κόστος.
Η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Οι Έλληνες ψήφισαν εναντίον της λιτότητας, και υπέρ του ευρώ. Δεν μπορούν όμως να έχουν και τα δυο.
Αν δεν συνεχίσουν το πρόγραμμα λιτότητας, δεν θα πάρουν άλλα χρήματα από το ταμείο διάσωσης. Και αν το κράτος δεν μπορεί να πληρώνει μισθούς, συντάξεις, κλπ, όλα θα σταματήσουν απότομα.
Θεωρητικά, η κυβέρνηση μπορεί να εξαναγκάσει τις τράπεζες να αγοράσουν τα ομόλογά της, αλλά η ΕΚΤ, μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, θα διέκοπτε την χρηματοδότηση. Τότε, η Ελλάδα δεν θα είχε άλλη επιλογή από την δραχμή. Ο υπερπληθωρισμός θα αντικαθιστούσε τον αποπληθωρισμό. Οι συνθήκες διαβίωσης του λαού θα ήταν καταστροφικές.
Σίγουρα, με μια καλή διαχείριση, η δραχμή ίσως να βοηθούσε μακροπρόθεσμα. Πιστεύει όμως κανείς, με βάση τα μέχρι τώρα δεδομένα, ότι μπορεί να υπάρξει σωστή διαχείριση στην Ελλάδα; Και βέβαια, πως μπορεί να υπάρξει καλή διαχείριση εξόδου, σε μια χώρα που δεν θέλει να βγει; Όπως και να έχει, το μέλλον της Ελλάδας είναι σκοτεινό.
Ούτε όμως και το μέλλον της Ευρώπης δεν είναι στρωμένο με ροδοπέταλα. Μπορεί τα ανοίγματα των ευρωπαϊκών τραπεζών στο ελληνικό χρέος να έχουν μειωθεί, αλλά ακόμη υπάρχουν δυσχέρειες. Αν η Αθήνα μετατρέψει το χρέος της σε δραχμές, η ΕΚΤ, και ιδιαίτερα η γερμανική Bundesbank που την στηρίζει, θα πληγούν ανεπανόρθωτα, χωρίς όμως να κινδυνέψει το ευρώ.
Η όποια απειλή προέρχεται από τον κίνδυνο μετάδοσης της κρίσης στις υπόλοιπες αδύναμες χώρες της ευρωζώνης.
Για τους Γερμανούς, η Ελλάδα ήταν ανέκαθεν μια ιδιάζουσα περίπτωση χώρας, όπου οι ηγέτες της είπαν ψέματα για να ενταχθούν στο ευρώ, οι πολίτες της είναι τεμπέληδες και φοροφυγάδες, και η χώρα δεν μπορεί να διακυβερνηθεί σωστά.
Η γερμανική όμως άποψη για την Ισπανία και την Ιταλία είναι διαφορετική. Οι Γερμανοί θέλουν πάση θυσία να συνεχίσει να λειτουργεί η υπόλοιπη ευρωζώνη.
Το θέμα όμως είναι πως αν φύγει ο ένας, και αν καθιερωθεί η δυνατότητα αποχώρησης, τότε δύσκολα θα μπορεί να συγκρατηθεί η φυγή κεφαλαίων που θα προκύψει σε κάποιες χώρες.
Η Ελλάδα αποτελεί το «καναρίνι του ορυχείου» της ΕΕ, που προειδοποιεί για τις γενικότερες αρνητικές επιπτώσεις, όσον αφορά στις ανισορροπίες, και στην απόκλιση της ανταγωνιστικότητας των χωρών μελών.
Ο χρόνος είναι αμείλικτος. Σύντομα, ο Francois Hollande θα ανακαλύψει αυτό που είχε πει ο Churchill, ότι η Γερμανία ή θα είναι στα πόδια σου, ή θα ορμάει για τον λαιμό σου!
Την πρώτη μέρα που ανέλαβε την εξουσία, ο Γάλλος πρόεδρος έσπευσε σαν υπάκουο κανισάκι, να πάει στο Βερολίνο για συνάντηση με την Γερμανίδα καγκελάριο. Θα μπορέσει άραγε να την πείσει για ένα εναλλακτικό σχέδιο; Έχει άραγε κάτι τέτοιο στη φαρέτρα του;
Μάλλον όχι. Οπότε τα προβλήματα της ευρωζώνης θα συνεχιστούν κανονικά.
http://www.telegraph.co.uk/finance/comment/9265623/Brace-brace.-Dark-times-ahead-as-Greece-heads-for-the-exit.html
S.A.
kostasxan.blogspot.com
