2016-09-24 23:59:09
Η Κατερίνα Διδασκάλου, λίγο πριν την πρόβα της ευδιάθετη και ειλικρινής, μου απάντησε με χαρά σε ό,τι και αν την ρώτησα. Μου μίλησε για τον ρόλο της στο έργο «Ω θεέ μου», της Ανάτ Γκοβ, που θα συμπρωταγωνιστήσει με τον Γρηγόρη Βαλτινό, για θέματα της επικαιρότητας, την καριέρα της και για άλλα σημαντικά πράγματα της ζωής της.
-Πείτε μου δύο λόγια για το ρόλο σας στο έργο.
«Η Άννα είναι μία ψυχολόγος, αλλά εκτός αυτού είναι και μητέρα ενός αυτιστικού παιδιού. Είναι ένας απίθανος γιος, ο άντρας της την έχει χωρίσει γιατί διαλύθηκε από το γεγονός του ότι το παιδί τους γεννήθηκε αυτιστικό, έχει κάνει άλλη οικογένεια και αυτή ζει μόνη με τον γιό της. Μία μέρα δέχεται ένα παράξενο τηλεφώνημα όπου της λέει ένας με απελπισμένη φωνή, ότι εάν δεν με δείτε σήμερα (είναι η μοναδική μέρα που δεν δέχεται κόσμο) θα γίνει κάτι τρομακτικό για τον πλανήτη, αυτή από δεοντολογία τον δέχεται και ούτε λίγο ούτε πολύ της λέει, ότι αυτός είναι ο θεός, ότι ήρθε να κάνει αυτή την θεραπεία, γιατί έχει πέσει σε βαριά κατάθλιψη και είναι έτοιμος να καταστρέψει τον κόσμο, είναι απογοητευμένος από την κατάντια του τελειότερου δημιουργήματός του
. Είναι ένα ιδιοφυές έργο, που βλέπει με πολύ σφαιρικότητα το βλέμμα του θεού. Η Άννα αντιπροσωπεύει το ανθρώπινο είδος που συνδιαλέγεται με τον θεό, είτε παρακαλώντας τον, είτε βρίζοντας τον, είτε λέγοντας του ότι δεν υπάρχεις και που υπάρχεις τι έγινε κ.α. Είναι ένα έργο που εξελίσσεται με έκπληξη, χιούμορ και συγκίνηση. Είναι μία από τις ηρωίδες που συμπαθώ πολύ και έχω αρχίσει να την αγαπάω πάρα πολύ, μην ξεχνάτε ότι βγαίνω από μία πενταετία που έκανα μία πολύ αγαπημένη ηρωίδα. Βλέπω ότι η Άννα (γιατί κάνω κ.α πράγματα παράλληλα) θα είναι η επόμενη πολύ αγαπημένη μου».
«Είναι μία υπέροχη συνεργασία, πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί και θεατρικά (ευτυχώς ήρθε τώρα, την κατάλληλη στιγμή θα έλεγα). Με τον Γρηγόρη είχαμε συνεργαστεί και τηλεοπτικά στο παρελθόν, αλλά η καθημερινή πρόβα-τριβή σου αποκαλύπτει πολλές πτυχές».
-Πως είναι να συνεργάζεστε με τον εξαιρετικό αυτό άνθρωπο-ηθοποιό που ακούει στο όνομα Γρηγόρης Βαλτινός;
«Είναι μία υπέροχη συνεργασία, πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί και θεατρικά (ευτυχώς ήρθε τώρα, την κατάλληλη στιγμή θα έλεγα). Με τον Γρηγόρη είχαμε συνεργαστεί και τηλεοπτικά στο παρελθόν, αλλά η καθημερινή πρόβα-τριβή σου αποκαλύπτει πολλές πτυχές. Νομίζω ότι φέτος ο Γρηγόρης θα βγει να παίξει σε αυτή την παράσταση έτσι όπως δεν τον έχετε δει να παίζει ακόμη. Είδα ότι είναι πολύ ανοικτός, έκανε με πολύ άνεση τους αυτοσχεδιασμούς της Λίνας Ζαρκαδούλα που είναι μία νέα, ταλαντούχα σκηνοθέτης και με έβαλε σε καινούργιους δρόμους. Τον είδα πολύ τολμηρό, επίσης όπως είδες εδώ στην πρόβα αστειεύεται συνέχεια. Είναι μεγάλη τύχη να δουλεύεις με ανθρώπους που τα πας πολύ καλά. Επίσης το παιδάκι μου ο Μίλτος Τσιάνος ένα ταλαντούχο παιδί, έπιασε πολύ γρήγορα τον τύπο του παιδιού και να φανταστείτε μόλις βγήκε από την δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου. Όχι είμαι πολύ τυχερή και φέτος. Ξεκινάμε από 14 Οκτωμβρίου στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αριστοτέλειον το αποφασίσαμε έτσι για να τιμήσουμε και την συμπρωτεύουσα, μετά τις γιορτές κατεβαίνουνε στην Αθήνα».
-Μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες που φέτος έγιναν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, έγιναν οι Παρολυμπιακοί αγώνες που και εκεί διακριθήκαμε με πολλά μετάλλια. Είναι σχετικό και με τον θεατρικό σας γιο, όπου είναι αυτιστικό παιδί. Πως νιώθατε που βλέπατε αυτά τα παιδιά να διακρίνονται και να μας δίνουν μάθημα ζωής;
«Έτσι όπως το είπατε μάθημα ζωής. Λόγο πολλή δουλειάς δεν μπορώ να παρακολουθήσω τίποτα, αλλά έβλεπα παρολυμπιακούς αγώνες με πάθος, τολμώ να σας πω ότι υποκλίνομαι σε αυτούς τους ανθρώπους. Ήμουν αθλήτρια στο σχολείο και ως ηθοποιός σαν μία αθλήτρια νιώθω, σαν δρομέας μακρινών αποστάσεων. Τα έβλεπα όλα τα παιδιά με τόσο ενδιαφέρον και προσήλωση σαν να βλέπω σινεμά, ιδίως τα δικά μας παιδιά που αγωνίζονταν με τα χρώματα της σημαίας μας και κατακτούσαν τα μετάλλια το ένα πίσω από τ΄ άλλο. Είμαι πολύ περήφανη και ανακουφίζομαι για το ανθρώπινο είδος, παίρνω πάνω μου τόση χαρά, συγκίνηση και τι μπορούμε να καταφέρουμε όταν το θέλουμε. Είναι έμπνευση ο αθλητισμός αλλά όταν βλέπεις αυτά τα παιδιά, αυτή η λέξη πραγματικά παίρνει άλλο νόημα. Επίσης ο αθλητισμός είναι μία εσωτερική κατάσταση, είναι το πώς ζεις…».
«Ξεκινάμε από 14 Οκτωμβρίου στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αριστοτέλειον το αποφασίσαμε έτσι για να τιμήσουμε και την συμπρωτεύουσα, μετά τις γιορτές κατεβαίνουνε στην Αθήνα».
-Πρόσφατα είδαμε μία επίσης καταξιωμένη συνάδελφο σας την Καριοφυλλιά Καραμπέτη να δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξη της, σε γενικές γραμμές ότι «εμείς αγαπάμε τον κόσμο, αυτός μας δίνει την αγάπη του και δεν μ΄ αρέσει όταν βγαίνουν συνάδελφοί μου και λένε ότι δεν μου αρέσει να βγάζουμε φωτογραφίες κτλ». Εσείς πόσο συμφωνείτε ή διαφωνείτε με αυτό;
«Συμφωνώ πάρα πολύ. Είναι στα πλαίσια της δουλειά μας η επικοινωνία με τον κόσμο. Δεν είναι κακό να βγάζεις φωτογραφία, να ακούς την γνώμη του κόσμου όποια και εάν είναι αυτή. Εγώ βλέπω τους πάντες όταν τελειώνει μία παράσταση, όσο βιαστικοί και εάν είναι. Με χαροποιεί πολύ αυτό, να βλέπεις και να ακούς τους συνανθρώπους σου, μετά από κάθε παράσταση, είναι πολύ σημαντικό αυτό».
-Μια που είμαστε σε θέματα επικαιρότητας και δη καταξιωμένων συναδέλφων σας, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Έχει γίνει πολύς ντόρος το τελευταίο διάστημα με το κόστος της εκπομπής του Γιάννη Μπέζου στην ΕΡΤ. Επίσης ο ίδιος δηλώνει ότι αξίζει τα λεφτά που παίρνει και το μεγάλο κόστος (για την εποχή) της παραγωγής αυτής. Θεωρείτε «εριστική» μία τέτοια δήλωση όταν άλλοι συνάδελφοι σας ή συνάνθρωποι μας περνάνε δύσκολα;
«Θα σας πω μία ευχή που μου έδωσε η μητέρα μου. “Σου εύχομαι να έχει τόσο ενδιαφέρον η ζωή σου που να μην ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων, εκτός εάν είναι να βοηθήσεις”. Αντί να κρίνουμε τους άλλους καλό είναι να κάνουμε εμείς μία ενδοσκόπηση και να βλέπουμε εμείς τι κάνουμε, μόνο έτσι θα πάμε προς τα πάνω, μόνο έτσι θα βγούμε από την κρίση. Πρέπει να πάψουμε να κριτικάρουμε τους ανθρώπους και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε εμείς για τις ζωές μας και τους γύρω μας. Παρ' όλα αυτά είναι πολύ σημαντικό για έναν καλλιτέχνη να νιώθει ότι αξίζει τα χρήματα που παίρνει, δεν σας κρύβω ότι δεν έχω ακούσει τον ντόρο γι' αυτή την εκπομπή, ούτε την έχω δει, δουλεύω τόσο πολύ, που όπως σας είπα και πριν δεν προλαβαίνω να παρακολουθήσω τίποτα».
«Θα σας πω μία ευχή που μου έδωσε η μητέρα μου. “Σου εύχομαι να έχει τόσο ενδιαφέρον η ζωή σου που να μην ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων, εκτός εάν είναι να βοηθήσεις”».
-Η κρίση θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει το θέατρο;
«Όπως όλα… Αλλά παρατηρώ άνοδο στο καλό θέατρο. Στο θέατρο που σέβεται τον εαυτό του και το κοινό κατ΄ επέκταση, χαίρομαι γι΄ αυτό και δεν το κρύβω, γιατί πρέπει να λέμε πράγματα ευχάριστα και να μην μεμψιμοιρούμε όταν είναι αλήθεια. Εγώ με έναν μονόλογο διάνυσα μία πενταετία και βγήκαν χρήματα. Ο κόσμος κατάλαβε ότι είναι κατάθεση ψυχής και ακολουθεί το καλό θέατρο. Από εκεί και πέρα η κρίση δεν παύει να είναι κρίση. Φυσικά κάνουμε δύο και τρεις δουλειές, αλλά αυτό για εμάς τους ηθοποιούς δεν είναι κάτι καινούργιο».
-Εσείς σε προσωπικό επίπεδο πως βιώνετε την κρίση;
«Εμένα μου έδωσε αφορμή να κοιτάξω και πέρα από την μύτη μου, να μην ομφαλοσκοπώ, να δω πώς να περνάω καλά με αυτά που έχω. Επίσης βοηθάω όπου και όπως μπορώ, κάτι που κάνουν κ.ά συνάνθρωποι μας και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα».
-Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην ζωή σας μέχρι σήμερα;
«Όταν έχασα τους γονείς μου. Μάλιστα μία απώλεια είναι πρόσφατη, είναι πραγματικά δύσκολες οι στιγμές όταν χάνεις δικούς σου ανθρώπους».
-Ας αλλάξουμε θέμα τώρα. Τι είναι αυτό που απεχθάνεστε και αγαπάτε τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό;
«Απεχθάνομαι τη βία και το ψέμα. Αγαπώ την αλήθεια και σε αυτό επικεντρώνομαι στην ζωή μου αλλά και όταν δουλεύω έναν ρόλο, θέλω να βγαίνει μέσα από τον ήρωα η αλήθεια της ψυχής μου».
-Έχετε ανεκπλήρωτα όνειρα που θέλετε να κάνετε πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον;
«Αλίμονο εάν δεν συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα. Κάνω συνεχώς καινούργια όνειρα και ευγνωμονώ που συμβαίνουν στην ζωή μου καθημερινά μικρά θαύματα».
-Εάν η ζωή σας ήταν ένας τίτλος βιβλίου ποιος θα ήταν αυτός;
«Αυτό θα ήταν προτιμότερο να μου το ρωτήσετε λίγο αργότερα διότι η ζωή μου εξελίσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και η εγώ εξελίσσομαι αρκετά εξαιτίας αυτών των μικρών θαυμάτων. Οπότε δεν ξέρω τι τίτλο θα έβαζα... Σίγουρα τα τρία παιδιά μου με έχουν καθορίσει στην ζωή μου σε πολύ μεγάλο βαθμό, η δουλειά μου επίσης… Ίσως να ήταν η λέξη “αγάπη”».
-Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που έχετε ακούσει και την δίνετε στα παιδιά σας;
«Ότι είναι συμφέρον μας να βοηθάμε τον εαυτό μας και τους άλλους γύρω μας. Αυτή την συμβουλή την άκουσα από τον πατέρα μου».
-Εκτός από την παράσταση ετοιμάζετε και κάτι άλλο αυτή την περίοδο;
«Εκτός από την παράσταση, από 1η Αυγούστου έχω ξεκινήσει γυρίσματα για ένα καινούργιο σίριαλ που είναι συμπαραγωγή του ΡΙΚ στην Κύπρο, επίσης με έναν εξαιρετικό συνάδελφο τον Γιάννη Βούρο που συνεργαζόμαστε άψογα. Είναι άλλη μία δουλεία που είναι χαρά για εμένα και πραγματικά ευγνωμονώ».
-Τι θα θέλατε να πείτε κλείνοντας;
Θα μου επιτρέψετε να μιλήσω με τα λόγια της ηρωίδας, της Άννας. Που στο τέλος απαντάει στον θεό, τον θεραπεύει και λέει “κατορθώσατε να απαρνηθείτε την δύναμη σας αλλά μας δώσατε την ελεύθερη βούληση, αφού αλλάξατε εσείς, ίσως αλλάξουμε και εμείς, ίσως κατορθώσουμε να απαρνηθούμε τη δύναμή μας και να πάψουμε να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον”».
Πηγή Tromaktiko
-Πείτε μου δύο λόγια για το ρόλο σας στο έργο.
«Η Άννα είναι μία ψυχολόγος, αλλά εκτός αυτού είναι και μητέρα ενός αυτιστικού παιδιού. Είναι ένας απίθανος γιος, ο άντρας της την έχει χωρίσει γιατί διαλύθηκε από το γεγονός του ότι το παιδί τους γεννήθηκε αυτιστικό, έχει κάνει άλλη οικογένεια και αυτή ζει μόνη με τον γιό της. Μία μέρα δέχεται ένα παράξενο τηλεφώνημα όπου της λέει ένας με απελπισμένη φωνή, ότι εάν δεν με δείτε σήμερα (είναι η μοναδική μέρα που δεν δέχεται κόσμο) θα γίνει κάτι τρομακτικό για τον πλανήτη, αυτή από δεοντολογία τον δέχεται και ούτε λίγο ούτε πολύ της λέει, ότι αυτός είναι ο θεός, ότι ήρθε να κάνει αυτή την θεραπεία, γιατί έχει πέσει σε βαριά κατάθλιψη και είναι έτοιμος να καταστρέψει τον κόσμο, είναι απογοητευμένος από την κατάντια του τελειότερου δημιουργήματός του
«Είναι μία υπέροχη συνεργασία, πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί και θεατρικά (ευτυχώς ήρθε τώρα, την κατάλληλη στιγμή θα έλεγα). Με τον Γρηγόρη είχαμε συνεργαστεί και τηλεοπτικά στο παρελθόν, αλλά η καθημερινή πρόβα-τριβή σου αποκαλύπτει πολλές πτυχές».
-Πως είναι να συνεργάζεστε με τον εξαιρετικό αυτό άνθρωπο-ηθοποιό που ακούει στο όνομα Γρηγόρης Βαλτινός;
«Είναι μία υπέροχη συνεργασία, πάντα θέλαμε να κάνουμε κάτι μαζί και θεατρικά (ευτυχώς ήρθε τώρα, την κατάλληλη στιγμή θα έλεγα). Με τον Γρηγόρη είχαμε συνεργαστεί και τηλεοπτικά στο παρελθόν, αλλά η καθημερινή πρόβα-τριβή σου αποκαλύπτει πολλές πτυχές. Νομίζω ότι φέτος ο Γρηγόρης θα βγει να παίξει σε αυτή την παράσταση έτσι όπως δεν τον έχετε δει να παίζει ακόμη. Είδα ότι είναι πολύ ανοικτός, έκανε με πολύ άνεση τους αυτοσχεδιασμούς της Λίνας Ζαρκαδούλα που είναι μία νέα, ταλαντούχα σκηνοθέτης και με έβαλε σε καινούργιους δρόμους. Τον είδα πολύ τολμηρό, επίσης όπως είδες εδώ στην πρόβα αστειεύεται συνέχεια. Είναι μεγάλη τύχη να δουλεύεις με ανθρώπους που τα πας πολύ καλά. Επίσης το παιδάκι μου ο Μίλτος Τσιάνος ένα ταλαντούχο παιδί, έπιασε πολύ γρήγορα τον τύπο του παιδιού και να φανταστείτε μόλις βγήκε από την δραματική σχολή του Κρατικού Θεάτρου. Όχι είμαι πολύ τυχερή και φέτος. Ξεκινάμε από 14 Οκτωμβρίου στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αριστοτέλειον το αποφασίσαμε έτσι για να τιμήσουμε και την συμπρωτεύουσα, μετά τις γιορτές κατεβαίνουνε στην Αθήνα».
-Μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες που φέτος έγιναν στο Ρίο Ντε Τζανέιρο, έγιναν οι Παρολυμπιακοί αγώνες που και εκεί διακριθήκαμε με πολλά μετάλλια. Είναι σχετικό και με τον θεατρικό σας γιο, όπου είναι αυτιστικό παιδί. Πως νιώθατε που βλέπατε αυτά τα παιδιά να διακρίνονται και να μας δίνουν μάθημα ζωής;
«Έτσι όπως το είπατε μάθημα ζωής. Λόγο πολλή δουλειάς δεν μπορώ να παρακολουθήσω τίποτα, αλλά έβλεπα παρολυμπιακούς αγώνες με πάθος, τολμώ να σας πω ότι υποκλίνομαι σε αυτούς τους ανθρώπους. Ήμουν αθλήτρια στο σχολείο και ως ηθοποιός σαν μία αθλήτρια νιώθω, σαν δρομέας μακρινών αποστάσεων. Τα έβλεπα όλα τα παιδιά με τόσο ενδιαφέρον και προσήλωση σαν να βλέπω σινεμά, ιδίως τα δικά μας παιδιά που αγωνίζονταν με τα χρώματα της σημαίας μας και κατακτούσαν τα μετάλλια το ένα πίσω από τ΄ άλλο. Είμαι πολύ περήφανη και ανακουφίζομαι για το ανθρώπινο είδος, παίρνω πάνω μου τόση χαρά, συγκίνηση και τι μπορούμε να καταφέρουμε όταν το θέλουμε. Είναι έμπνευση ο αθλητισμός αλλά όταν βλέπεις αυτά τα παιδιά, αυτή η λέξη πραγματικά παίρνει άλλο νόημα. Επίσης ο αθλητισμός είναι μία εσωτερική κατάσταση, είναι το πώς ζεις…».
«Ξεκινάμε από 14 Οκτωμβρίου στην Θεσσαλονίκη, στο Θέατρο Αριστοτέλειον το αποφασίσαμε έτσι για να τιμήσουμε και την συμπρωτεύουσα, μετά τις γιορτές κατεβαίνουνε στην Αθήνα».
-Πρόσφατα είδαμε μία επίσης καταξιωμένη συνάδελφο σας την Καριοφυλλιά Καραμπέτη να δηλώνει σε πρόσφατη συνέντευξη της, σε γενικές γραμμές ότι «εμείς αγαπάμε τον κόσμο, αυτός μας δίνει την αγάπη του και δεν μ΄ αρέσει όταν βγαίνουν συνάδελφοί μου και λένε ότι δεν μου αρέσει να βγάζουμε φωτογραφίες κτλ». Εσείς πόσο συμφωνείτε ή διαφωνείτε με αυτό;
«Συμφωνώ πάρα πολύ. Είναι στα πλαίσια της δουλειά μας η επικοινωνία με τον κόσμο. Δεν είναι κακό να βγάζεις φωτογραφία, να ακούς την γνώμη του κόσμου όποια και εάν είναι αυτή. Εγώ βλέπω τους πάντες όταν τελειώνει μία παράσταση, όσο βιαστικοί και εάν είναι. Με χαροποιεί πολύ αυτό, να βλέπεις και να ακούς τους συνανθρώπους σου, μετά από κάθε παράσταση, είναι πολύ σημαντικό αυτό».
-Μια που είμαστε σε θέματα επικαιρότητας και δη καταξιωμένων συναδέλφων σας, θα ήθελα να σας ρωτήσω το εξής: Έχει γίνει πολύς ντόρος το τελευταίο διάστημα με το κόστος της εκπομπής του Γιάννη Μπέζου στην ΕΡΤ. Επίσης ο ίδιος δηλώνει ότι αξίζει τα λεφτά που παίρνει και το μεγάλο κόστος (για την εποχή) της παραγωγής αυτής. Θεωρείτε «εριστική» μία τέτοια δήλωση όταν άλλοι συνάδελφοι σας ή συνάνθρωποι μας περνάνε δύσκολα;
«Θα σας πω μία ευχή που μου έδωσε η μητέρα μου. “Σου εύχομαι να έχει τόσο ενδιαφέρον η ζωή σου που να μην ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων, εκτός εάν είναι να βοηθήσεις”. Αντί να κρίνουμε τους άλλους καλό είναι να κάνουμε εμείς μία ενδοσκόπηση και να βλέπουμε εμείς τι κάνουμε, μόνο έτσι θα πάμε προς τα πάνω, μόνο έτσι θα βγούμε από την κρίση. Πρέπει να πάψουμε να κριτικάρουμε τους ανθρώπους και να κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε εμείς για τις ζωές μας και τους γύρω μας. Παρ' όλα αυτά είναι πολύ σημαντικό για έναν καλλιτέχνη να νιώθει ότι αξίζει τα χρήματα που παίρνει, δεν σας κρύβω ότι δεν έχω ακούσει τον ντόρο γι' αυτή την εκπομπή, ούτε την έχω δει, δουλεύω τόσο πολύ, που όπως σας είπα και πριν δεν προλαβαίνω να παρακολουθήσω τίποτα».
«Θα σας πω μία ευχή που μου έδωσε η μητέρα μου. “Σου εύχομαι να έχει τόσο ενδιαφέρον η ζωή σου που να μην ασχολείσαι με τις ζωές των άλλων, εκτός εάν είναι να βοηθήσεις”».
-Η κρίση θεωρείτε ότι έχει επηρεάσει το θέατρο;
«Όπως όλα… Αλλά παρατηρώ άνοδο στο καλό θέατρο. Στο θέατρο που σέβεται τον εαυτό του και το κοινό κατ΄ επέκταση, χαίρομαι γι΄ αυτό και δεν το κρύβω, γιατί πρέπει να λέμε πράγματα ευχάριστα και να μην μεμψιμοιρούμε όταν είναι αλήθεια. Εγώ με έναν μονόλογο διάνυσα μία πενταετία και βγήκαν χρήματα. Ο κόσμος κατάλαβε ότι είναι κατάθεση ψυχής και ακολουθεί το καλό θέατρο. Από εκεί και πέρα η κρίση δεν παύει να είναι κρίση. Φυσικά κάνουμε δύο και τρεις δουλειές, αλλά αυτό για εμάς τους ηθοποιούς δεν είναι κάτι καινούργιο».
-Εσείς σε προσωπικό επίπεδο πως βιώνετε την κρίση;
«Εμένα μου έδωσε αφορμή να κοιτάξω και πέρα από την μύτη μου, να μην ομφαλοσκοπώ, να δω πώς να περνάω καλά με αυτά που έχω. Επίσης βοηθάω όπου και όπως μπορώ, κάτι που κάνουν κ.ά συνάνθρωποι μας και αυτό με χαροποιεί ιδιαίτερα».
-Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην ζωή σας μέχρι σήμερα;
«Όταν έχασα τους γονείς μου. Μάλιστα μία απώλεια είναι πρόσφατη, είναι πραγματικά δύσκολες οι στιγμές όταν χάνεις δικούς σου ανθρώπους».
-Ας αλλάξουμε θέμα τώρα. Τι είναι αυτό που απεχθάνεστε και αγαπάτε τόσο σε επαγγελματικό επίπεδο όσο και σε προσωπικό;
«Απεχθάνομαι τη βία και το ψέμα. Αγαπώ την αλήθεια και σε αυτό επικεντρώνομαι στην ζωή μου αλλά και όταν δουλεύω έναν ρόλο, θέλω να βγαίνει μέσα από τον ήρωα η αλήθεια της ψυχής μου».
-Έχετε ανεκπλήρωτα όνειρα που θέλετε να κάνετε πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον;
«Αλίμονο εάν δεν συνεχίζουμε να κάνουμε όνειρα. Κάνω συνεχώς καινούργια όνειρα και ευγνωμονώ που συμβαίνουν στην ζωή μου καθημερινά μικρά θαύματα».
-Εάν η ζωή σας ήταν ένας τίτλος βιβλίου ποιος θα ήταν αυτός;
«Αυτό θα ήταν προτιμότερο να μου το ρωτήσετε λίγο αργότερα διότι η ζωή μου εξελίσσεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς και η εγώ εξελίσσομαι αρκετά εξαιτίας αυτών των μικρών θαυμάτων. Οπότε δεν ξέρω τι τίτλο θα έβαζα... Σίγουρα τα τρία παιδιά μου με έχουν καθορίσει στην ζωή μου σε πολύ μεγάλο βαθμό, η δουλειά μου επίσης… Ίσως να ήταν η λέξη “αγάπη”».
-Ποια είναι η πολυτιμότερη συμβουλή που έχετε ακούσει και την δίνετε στα παιδιά σας;
«Ότι είναι συμφέρον μας να βοηθάμε τον εαυτό μας και τους άλλους γύρω μας. Αυτή την συμβουλή την άκουσα από τον πατέρα μου».
-Εκτός από την παράσταση ετοιμάζετε και κάτι άλλο αυτή την περίοδο;
«Εκτός από την παράσταση, από 1η Αυγούστου έχω ξεκινήσει γυρίσματα για ένα καινούργιο σίριαλ που είναι συμπαραγωγή του ΡΙΚ στην Κύπρο, επίσης με έναν εξαιρετικό συνάδελφο τον Γιάννη Βούρο που συνεργαζόμαστε άψογα. Είναι άλλη μία δουλεία που είναι χαρά για εμένα και πραγματικά ευγνωμονώ».
-Τι θα θέλατε να πείτε κλείνοντας;
Θα μου επιτρέψετε να μιλήσω με τα λόγια της ηρωίδας, της Άννας. Που στο τέλος απαντάει στον θεό, τον θεραπεύει και λέει “κατορθώσατε να απαρνηθείτε την δύναμη σας αλλά μας δώσατε την ελεύθερη βούληση, αφού αλλάξατε εσείς, ίσως αλλάξουμε και εμείς, ίσως κατορθώσουμε να απαρνηθούμε τη δύναμή μας και να πάψουμε να πληγώνουμε ο ένας τον άλλον”».
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γκέλαρε στο Αγρίνιο ο Παναθηναϊκός
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το κάπνισμα αφήνει μόνιμα σημάδια στο DNA
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Όταν ο Γιάννης Πάριος παντρεύτηκε την Ελευθερία Αρβανιτάκη [photo]](https://images.newsnowgreece.com/96/967015/otan-o-giannis-parios-pantreftike-tin-eleftheria-arvanitaki-photo-1-124x78.jpg)
