2016-09-27 07:45:22
Ήταν 26 Σεπτεμβρίου 1989 όταν ο άνθρωπος, που ήξερε με μοναδικό τρόπο να ενώνει τους Έλληνες, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες της... τρομοκρατικής οργάνωσης “17 Νοέμβρη”.
Ο Παύλος Μπακογιάννης, η δημοκρατική φωνή με την πλούσια αντιδικτατορική δράση, ο δημοσιογράφος και στοχαστής με τα μοναδικά κείμενα, ο πολιτικός με όραμα την Εθνική Συνεννόηση και σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, χάνει τη ζωή του γιατί κάποιοι φοβήθηκαν ότι με τις σκέψεις και τις πράξεις του θα σταματούσε η “κατάρα” του διχασμού που αποτελούσε και τη μόνη επιχειρηματολογία της ύπαρξής τους.
Με τη νηφαλιότητα και τη μετριοπάθειά του, την ανοχή του στο “άλλο”, το διαφορετικό –και όχι ξύλινο– λόγο του έδωσε στην ΝΔ όλα όσα χρειάζονταν για να υπερβεί τα στεγανά και τα ιδεοληπτικά σχήματα του παρελθόντος πιστεύοντας πως η κοινωνική ευαισθησία δεν μπορεί και δεν πρέπει να χαρίζεται σε κανέναν άλλο πολιτικό χώρο ή φορέα.
Το μυαλό και οι σκέψεις γυρνούν 27 χρόνια πίσω, όχι μόνο εξαιτίας της θλιβερής επετείου από τη στυγνή δολοφονία του, αλλά κυρίως από το επίκαιρο των όσων με πάθος και παρρησία έλεγε, πίστευε και έπραττε. Το έργο του, άλλωστε, είναι ένα σημαντικότατο κομμάτι του “δημοκρατικού κεφαλαίου” της Πατρίδας μας.
Η πίστη σε αυτό που παρουσιάζεται ως δήθεν ανέφικτο, η απόρριψη ψευδεπίγραφων διλλημάτων και δογματικών εμμονών αντλούν δύναμη και έμπνευση από τη ζωή και την προσωπικότητα του Παύλου Μπακογιάννη.
Οι ιστορικές φράσεις του όπως, μεταξύ άλλων, “στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα”, “μπορούμε και διαφωνούμε γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε” και “σκέψου πόσο κακό έχουν κάνει τα δόγματα στην πρόοδο της ανθρωπότητας” συνιστούν μια παρακαταθήκη-πυξίδα για τη ΔΑΚΕ Ι.Τ., καθώς και για όλους όσους έχουν ως προτεραιότητα την κοινή προκοπή και ευημερία.
Tromaktiko
Ο Παύλος Μπακογιάννης, η δημοκρατική φωνή με την πλούσια αντιδικτατορική δράση, ο δημοσιογράφος και στοχαστής με τα μοναδικά κείμενα, ο πολιτικός με όραμα την Εθνική Συνεννόηση και σχέδιο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας μας, χάνει τη ζωή του γιατί κάποιοι φοβήθηκαν ότι με τις σκέψεις και τις πράξεις του θα σταματούσε η “κατάρα” του διχασμού που αποτελούσε και τη μόνη επιχειρηματολογία της ύπαρξής τους.
Με τη νηφαλιότητα και τη μετριοπάθειά του, την ανοχή του στο “άλλο”, το διαφορετικό –και όχι ξύλινο– λόγο του έδωσε στην ΝΔ όλα όσα χρειάζονταν για να υπερβεί τα στεγανά και τα ιδεοληπτικά σχήματα του παρελθόντος πιστεύοντας πως η κοινωνική ευαισθησία δεν μπορεί και δεν πρέπει να χαρίζεται σε κανέναν άλλο πολιτικό χώρο ή φορέα.
Το μυαλό και οι σκέψεις γυρνούν 27 χρόνια πίσω, όχι μόνο εξαιτίας της θλιβερής επετείου από τη στυγνή δολοφονία του, αλλά κυρίως από το επίκαιρο των όσων με πάθος και παρρησία έλεγε, πίστευε και έπραττε. Το έργο του, άλλωστε, είναι ένα σημαντικότατο κομμάτι του “δημοκρατικού κεφαλαίου” της Πατρίδας μας.
Η πίστη σε αυτό που παρουσιάζεται ως δήθεν ανέφικτο, η απόρριψη ψευδεπίγραφων διλλημάτων και δογματικών εμμονών αντλούν δύναμη και έμπνευση από τη ζωή και την προσωπικότητα του Παύλου Μπακογιάννη.
Οι ιστορικές φράσεις του όπως, μεταξύ άλλων, “στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα”, “μπορούμε και διαφωνούμε γιατί μπορούμε να συνυπάρχουμε” και “σκέψου πόσο κακό έχουν κάνει τα δόγματα στην πρόοδο της ανθρωπότητας” συνιστούν μια παρακαταθήκη-πυξίδα για τη ΔΑΚΕ Ι.Τ., καθώς και για όλους όσους έχουν ως προτεραιότητα την κοινή προκοπή και ευημερία.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΓΣΕΕ: Οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας δεν ξεπουλιούνται
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
