2016-09-29 12:13:08
Φωτογραφία για 29 Σεπτεμβριου 1941, η Σφαγή του Δοξάτου
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1941, στη βουλγαροκρατούμενη περιοχή της Δράμας πραγματοποιήθηκε η πρώτη στην Ελλάδα και δεύτερη στην Ευρώπη μετά τη Γιουγκοσλαβία, ένοπλη ανταρτική εξέγερση.

Οι αντάρτες και οι ένοπλες ομάδες τοπικών οργανώσεων χτύπησαν συνολικά σε είκοσι δύο χωριά της περιοχής και στην πόλη της Δράμας, μην αντέχοντας να βλέπουν τους ίδιους αδίσταχτους κατακτητές να σφετερίζονται για τρίτη φορά τη γη και τις περιουσίες τους.

Τελικά νεότερες έρευνες δείχνουν ότι η εξέγερση της Δράμας ήταν μια απεγνωσμένη και ηρωική πράξη αντίστασης και όχι βουλγαρική προβοκάτσια, παρά το γεγονός ότι η ανάμνησή της πνίγηκε αμέσως σε μια θάλασσα τύψεων και οργής εξαιτίας των τραγικών συνεπειών της. Στόχος των ανταρτικών επιθέσεων ήταν κυρίως αστυνομικοί, δήμαρχοι, κοινοτάρχες, αγροφύλακες και άλλοι φορείς της κρατικής βουλγαρικής εξουσίας, καθώς και συνεργάτες των Βουλγάρων.

Σύμφωνα με επισταμένη έρευνα κατά τις επιθέσεις των ανταρτώνεκτελέστηκαν τριάντα πέντε (35) Βούλγαροι και δώδεκα (12) συνεργάτες τους.Τα βουλγαρικά αντίποινα υπήρξαν άμεσα και σκληρά και επεκτάθηκαν πολύ πιο πέρα από το χώρο εκδήλωσης των ανταρτικών επιθέσεων.


Συνολικά σε πενήντα οικισμούς του νομού Δράμας, σε τριάντα έξι οικισμούς του νομού Σερρών και σε δεκαπέντε οικισμούς του νομού Καβάλας εκτελέστηκαν περισσότεροι από δύο χιλιάδες εκατόν σαράντα (2.140) αθώοι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής. 

Από αυτούς οι χίλιοι εξακόσιοι δέκα τέσσερις (1.614) ήταν από το νομόΔράμας, οι τετρακόσιοι δεκαέξι (416) από το νομό Σερρών και οι εκατόν δέκα (110) από το νομό Καβάλας. Ιδιαίτερα δοκιμάστηκε η μαρτυρική πόλη της Δράμας, αν και μέσα στην πόλη οι ανταρτικές επιτυχίες ήταν ελάχιστες.

Κατά τη νύχτα της εξέγερσης ο κατοχικός στρατιωτικός διοικητής συνταγματάρχης Μιχαήλοφ, που είχε ειδοποιηθεί στο μεταξύ για τις κινήσεις των ανταρτών στο Δοξάτο, είχε δώσει εντολή να πυροβολείται στο ψαχνό όποιος κυκλοφορούσε στους δρόμους, ενώ από τα ξημερώματα άρχισαν οι μαζικές συλλήψεις.Το πρωί της 29ης Σεπτεμβρίου 1941 γέμισαν τα στρατόπεδα και οι βουλγαρικοί αστυνομικοί σταθμοί από πολίτες που δεν είχαν καμιά απολύτως ανάμιξη στα γεγονότα.

Ο αριθμός των συλληφθέντων ξεπέρασε τους χίλιους. Την ίδια μέρα άρχισαν οι ομαδικές εκτελέσεις. Χωρίς να προηγηθεί δίκη και καταδικαστική ετυμηγορία, εκατοντάδες Δραμινοί και κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής που ήρθαν την Κυριακή στην πόλη για το παζάρι, που τότε γινόταν κάθε Δευτέρα, θανατώθηκαν σε διάφορα σημεία της πόλης.

Σύμφωνα με τις πρόσφατες έρευνες ο συνολικός αριθμός των θυμάτων που προκάλεσαν τα άμεσα βουλγαρικά αντίποινα –μόνο μέσα στην πόλη της Δράμας– ήταν τουλάχιστον πεντακόσιες εξήντα δύο (562) ψυχές. Ο αριθμός αυτός ίσως να μην είναι τόσο εντυπωσιακός όσο φαίνονται μερικά άλλα εξωπραγματικά νούμερα που παγιώθηκαν έκτοτε στη συλλογική μνήμη κυρίως στη Δράμα και στο Δοξάτο.

Το Δοξάτο τιμήθηκε: το 1945 με Βασιλικό Διάταγμα, το 1985 με το Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών και το 1998 με Προεδρικό Διάταγμα, δυνάμει του οποίου χαρακτηρίστηκε ως «Μαρτυρική Πόλη».

Ωστόσο, η αποκρουστικότητα ενός εγκλήματος δεν κρίνεται μόνο από τον αριθμό των θυμάτων αλλά κυρίως από την αγριότητα και το μίσος αυτών που το διέπραξαν.

ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ

Πηγαδά Ευδοκία, σύζυγος Δημοσθένη, γεννήθηκε το 1905 στην Ανατολική Θράκη (Βιζύη ή Βίζα ή Βιζού) και κατοικεί στο Δοξάτο Δράμας, συνταξιούχος ΟΓΑ.

Μαρτυρία της 3-6-1991, ώρα 11.00΄

ΘΕΜΑ: Εκτελέσεις (Περίληψη) 

Τέλος Απριλίου 1941 εμφανίστηκαν οι Βούλγαροι και μετά από συνεχείς αναγνωρίσεις της περιοχής εγκαταστάθηκαν στο Δήμο μας στο κτίριο που είναι ο σημερινός παιδικός σταθμός.

Σύμφωνα με τη μαρτυρία της Γιαννάκου Φανής του Θωμά, στο δεύτερο όροφο του σπιτιού τους, εγκαταστάθηκαν 2 υπάλληλοι του Δήμου, ο ένας ονόματι Μπόρις? Αν και αρχικά οι Βούλγαροι δε δημιουργούσαν προβλήματα, παρά ταύτα πολλοί Δοξατιανοί προύχοντες αναχώρησαν για Θεσ/νίκη πρώτα και μετά για Νιγρίτα, όπου πέρασαν καλύτερα τα κατοχικά χρόνια, γιατί η περιοχή πέρα από το Σττρυμόνα ποταμό θεωρείτο ελεύθερη Ελλάδα και γενικά η διαβίωση στα εδάφη εκείνα δεν προκαλούσε αγωνία και κίνδυνο;

Προβλήματα στις σχέσεις μας δεν υπήρχαν και όταν οι Βούλγαροι έφεραν και τις οικογένειές τους μαζί, το κλίμα ήταν πολύ καλύτερο. Τον ίδιο καιρό όμως αρκετοί κάτοικοι του Δοξάτου και της γύρω περιοχής, κυρίως κομμουνιστές , κατέφευγαν στο βουνό, δημιούργησαν κάποιο ψευτοαντάρτικο και οι πρώτες βουλγαρικές ανησυχίες, αλλά και προβληματισμοί, φώλιασαν στον ορίζοντα;

Έφτασε η 28-9-1941, είχαν αρχίσει να πέφτουν σκοτάδια όταν ξαφνικά ακούστηκαν καμπάνες και η φράση τώρα, ήρθε η ώρα?» Η ώρα πέρασε γρήγορα και τον ήχο της καμπάνας τον αντικατέστησαν οι πυροβολισμοί. Σε λίγο φούντωσε η μάχη μεταξύ ανταρτών και χωροφυλάκων. Τα κτίριο της φυλακής πυρπολήθηκε.

Προς στιγμή η νίκη φαινόταν να είναι με το μέρος των ανταρτών, μια νίκη που είχε ως αποτέλεσμα την καταστροφή του Δοξάτου. 

Μπορεί να μην ήταν πεπειραμένοι στρατιωτικοί οι αντάρτες, μπορεί να παρασύρθηκαν από άλλους, μπορεί να παραδόθηκαν, όμως και ο πιο επιεικής κριτής, μπροστά στο αποτέλεσμα, τους επικρίνει και τους κατηγορεί για την αφέλειά τους. 

Ξημέρωσε. 

Ένα αεροπλάνο έριξε 3-4 βόμβες γύρω από το χωριό, χτύπησαν οι καμπάνες και οι Βούλγαροι στους δρόμους φώναζαν μανιασμένοι, «βγείτε όλοι έξω, γιατί θα κάψουμε το χωριό»;

Μας μάζεψαν στο σχολείο κι εκεί έγινε διαχωρισμός ανδρών και γυναικόπαιδων, ενώ μεταξύ των ανδρών έγινε διαχωρισμός νέων και γερόντων;

Τα μεσάνυχτα έφτασε στα αυτιά μας ο ήχος των πολυβόλων και η φράση «σκοτώνουν τους άνδρες μας» πάγωσε το αίμα μας.

Η Λιούσια Σοφία, που ήταν έγκυος, της ήρθαν πόνοι γέννας και με τη βοήθεια της γριάς Μαλέα πρακτικής μαμής ήρθε στον κόσμο ένα αγόρι που τα πρώτα ρουχαλάκια ήταν κομμάτια από τα φουστάνια μας;

Ρωτήσαμε τους Βουλγάρους φρουρούς για την τύχη των ανδρών μας και αυτοί απάντησαν «αυτοί πάνε, λυπόμαστε που είχε και νέους»?.Μετά 8 ημέρες, αφού τα πτώματα είχαν μυρίσει τα ξεθάψαμε και τα θάψαμε σε ομαδικό τάφο. 

Οι γυναίκες φόρεσαν όλες μαύρα, το γέλιο έσβησε από τα χείλια μας , η αποφράδα εκείνη ημέρα δεν ξεχάστηκε, ούτε θα ξεχαστεί ποτέ.

ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ:

Είναι γνωστες οι σφαγες της περιοχης Δοξατου Δραμας που εγιναν στις29 Σεπτεμβριου 1941 .Οι Βουλγαροι σε συνεργασια με Κομμουνιστες του ΚΚΕ οργανωσαν μια δηθεν εξεγερση προβοκατσια με με αφορμη αυτην την εξεγερση επνιξαν οι Βουλγαροι στο αιμα την ευρυτερη περιοχη Εχω στα χερια μου εγγραφα που περιγραφουν λεπτο προς λεπτο τι συνεβη αλλα είναι πολλα και πολυς ο κοπος να δακτυλογραφηθουν 

Ακομα και οι Γερμανοι εφριξαν με το εγκλημα αυτό για το οποιο ΟΥΔΕΠΟΤΕ ελογοδοτησε η Βουλγαρια.Οταν Η Ελληνικη κυβερνηση το 1945 ζητουσε δικαιοσυνη μετα τον πολεμο η Βουλγαρια ειχε συμπαραστατη το ΚΚΕ!! 

Όταν οι ιδιοι οι Γερμανοι ζητησαν εξηγησεις για τις ομαδικες σφαγες οι Βουλγαροι ηθελαν να πεισουν τους Γερμανους ότι πραγματι εγινε εξεγερση του πλυθυσμου και απλως αυτοι κατεστειλαν την εξεγερση !!! 

Για αυτό εκαναν δικες παρωδιες καποιων συντροφων τους του ΚΚΕ

28 ατομα περασαν απο δικες Οσοι κομμουνιστες βεβαιωσαν με τις καταθεσεις τους ΟΤΙ δεν υπηρχε συνεργασια Βουλγαρων και ΚΚΕδων δικαστηκαν και αμεσως αφεθηκαν ελευθεροι! 

Οσοι όμως για καποιους λογους τολμησαν να πουν την αληθεια ετουφεκισθησαν αμεσως!! 

Μεταξυ των κατηγορουμενων ηταν και ο κομμουνιστης Κροκος στελεχος του ΚΚΕ από το χωριο Κύρια (μηπως σημερα εχει άλλο ονομα γνωριζει κανεις;)που θρηνει 158 Εκλληνες δολοφονημενους από τους Βουλγαρους

Αυτος στην απολογια του ειπε: 

Τι ζητατε από εμενα ευθυνες και δεν ζητατε από τον (Βουλγαρο) Νομαρχη Δραμας;

Σε εμενα τον ιδιον ερχοταν ο Νομαρχης σας και με παρακινουσε συνεχως να οργανωσουμε παρτιζανικο κινημα.Σε εμενα εδωσε χρηματα ,οπλα και αλλα εφοδια για να τα δωσω στο κομμα μου.

Σε μενα μου παρεσχε τοσες και τοσες διευκολυνσεις για να επιτυχω καλυτερα στην διοργανωση του κινηματος. Ως και τις προκυρηξεις που μοιραζαμε αυτος τις ετυπωσε.

Τι ζητατε λοιπον ευθυνες από εμενα; 

Από τους δικους σας αρχηγους να ζητησετε ευθυνες που αφου μας ξεσηκωσαν κι επετυχαν τον σκοπο τους , μετα μας προδωσαν και τωρα θελουν να μας βουλωσουν το στομα με τον θανατο

Το ιδιο βραδυ ο Κροκος ειχε τουφεκισθει στο Ινστιτουτο Καπνου Δραμας οπου εγινοντο οι εκτελεσεις.

Και για αποφυγη επιπλοκων με τους Γερμανους ο Νομαρχης Δραμας Γκεωργκηεφ μετετεθη σε άλλο μερος.

ΥΓ Ο κομμουνιστης Φαρακος σε καποιο βιβλιο του γραφει για τον ρολο του ΚΚΕ στην σφαγη του Δοξατου στο πλευρο των βουλγαρων βεβαιως βεβαιως.

Συνολικά σε πενήντα οικισμούς του νομού Δράμας, σε τριάντα έξι οικισμούς του νομού Σερρών και σε δεκαπέντε οικισμούς του νομού Καβάλας εκτελέστηκαν περισσότεροι από δύο χιλιάδες εκατόν σαράντα (2.140) αθώοι Έλληνες κάτοικοι της περιοχής. Από αυτούς οι χίλιοι εξακόσιοι δέκα τέσσερις (1.614) ήταν από το νομό Δράμας, οι τετρακόσιοι δεκαέξι (416) από το νομό Σερρών και οι εκατόν δέκα (110) από το νομό Καβάλας.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ