2016-09-29 17:22:09
Ο Πάτρικ Γιανγκ μιλώντας στο SDNA, παραδέχεται ότι ακόμη δεν βρίσκεται στο 100% της δύναμής του, ανασύρει εικόνες μετά την επέμβαση και εξομολογείται τι ακριβώς... σιχάθηκε τους δέκα μήνες της απουσίας του.
Αναλυτικά Αν υπήρχε μετρητής φυσικής δύναμης στο ΣΕΦ, ο Πάτρικ Γιανγκ θα έβγαινε ασυζητητί πρωταθλητής! Και όμως, αυτός ο υπερ-αθλητής, που το κορμί του παραπέμπει σε κορμό δέντρου, αποτελεί τον αδύναμο κρίκο στον Ολυμπιακό, διότι απλούστατα και απολύτως φυσιολογικά, έπειτα από απουσία δέκα μηνών λόγω ρήξης πρόσθιου χιαστού, δεν έχει καταφέρει να είναι ακόμη ο εαυτός του.
Στις δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της Media Day των πρωταθλητών Ελλάδος, ο 24χρονος σέντερ περιγράφει τις πνευματικές δυσκολίες της περιόδου αποκατάστασης, ανασύρει την εικόνα του χειρουργού μετά την επέμβαση, εξηγεί με ποιο τρόπο κατάφερε να αντέξει την απουσία από τα παρκέ και εκτιμά ότι η στιγμή, κατά την οποία θα γίνει ο Πάτρικ που μάθαμε, δεν αργεί να έλθει.
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια της πολύμηνης απουσίας;
«Συνεχώς έψαχνα τρόπους για να σκοτώσω τον χρόνο μου. Ηταν η πιο βαρετή περίοδος της ζωής μου, γιατί δεν μπορούσα να παίξω, δεν μπορούσα να ταξιδέψω με τους συμπαίκτες μου και ήμουν αναγκασμένος να κάθομαι όλη τη μέρα στο σπίτι μου και να κοιτάζω τους τέσσερις τοίχους! Το ευτυχές ήταν ότι η ομάδα μου έδωσε άδεια για να επιστρέψω στην πατρίδα μου τις ΗΠΑ και να βρεθώ για ένα διάστημα με την οικογένειά μου. Αυτό ήταν το μόνο θετικό».
-Οσο ήσουν κλεισμένος στον εαυτό σου, ποιες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό σου; Τι σε βασάνιζε;
«Απλά ήλπιζα να ολοκληρωθεί σωστά η διαδικασία της αποκατάστασης ακολουθώντας το πρωτόκολλο σύμφωνα με τις οδηγίες των ιατρών μου στην Αμερική και να γυρίσω στην Ελλάδα υγιής. Η μεγάλη δυσκολία σε έναν τέτοιο τραυματισμό, που απαιτεί πολύμηνη απουσία, είναι να παραμείνεις πνευματικά δυνατός για να αντεπεξέλθεις. Το πρόβλημα είναι ότι περιορίζεσαι στο να κάνεις ελάχιστα πράγματα καθημερινά. Η κίνησή σου είναι συρρικνωμένη και αυτό είναι ένα μεγάλο εμπόδιο, που πρέπει να ξεπεράσεις και να επιστρέψεις δυνατός. Οφείλεις να είσαι συγκεντρωμένος στον στόχο σου και να κοιτάς μόνο μπροστά και ποτέ πίσω».
-Εκανες προσπάθεια να το δεις θετικά;
«Είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να αντιμετωπίσεις έναν τραυματισμό. Αν αρχίσουν να στροβιλίζουν στο μυαλό σου ιδέες του τύπου τι έγινε, πώς έγινε και γιατί να συμβεί σε μένα αυτό το κακό, έχεις χάσει το παιχνίδι. Οφείλεις να το δεις θετικά και προσωπικά θεώρησα ευλογία το γεγονός ότι πέρασα τα Χριστούγεννα με τους δικούς μου ανθρώπους ή την Ημέρα των Ευχαριστιών ή τα γενέθλια μαζί τους για πρώτη φορά έπειτα από έξι χρόνια! Δεν πρέπει να μένεις μόνο στα άσχημα, γιατί χάνεις το παρόν και το μέλλον, αλλά να βλέπεις και τα θετικά και εγώ προσπάθησα από την αρχή να είμαι θετικός για να περάσει αυτή η περίοδος όσο πιο ανώδυνα γινόταν».
-Ποια είναι η ισχυρότερη εικόνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Δεν θα ξεχάσω τη φιγούρα του χειρουργού που ανέλαβε την επέμβασή μου, γιατί ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Εγώ είχα συνηθίσει να βρίσκομαι στην προπόνηση με τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου και όχι στο κατώφλι του χειρουργείου. Τώρα, όμως, αυτό πέρασε. Δεν θα ξεχάσω επίσης το πόσο ποδήλατο έκανα όλο αυτό το διάστημα. Φίλε, σιχάθηκα να κάνω ποδήλατο! Δεν μπορείς να καταλάβεις. Το ποδήλατο έγινε ο καλύτερός μου φίλος. Δεν το χρησιμοποιούσα πριν, αλλά ήταν απαραίτητο στην περίοδο της αποκατάστασης».
-Προ ημερών μας έλεγε ο Τζόι Ντόρσι ότι έπειτα από απουσία έξι μηνών βρίσκεται ακόμη μακριά από τον καλό του εαυτό. Οτι θέλει να καρφώσει την μπάλα, αλλά καταφεύγει σε λέι απ. Εσύ πως θα αξιολογούσες τον εαυτό σου αυτή τη στιγμή;
«Ακόμη δεν είμαι ο εαυτός μου. Διότι δεν βρίσκομαι στο 100%. Δουλεύω σκληρά για να επιστρέψω στην πρότερη κατάστασή μου. Ειλικρινά, δεν θεωρώ ότι το θέμα είναι ψυχολογικό. Οχι. Είμαι υγιής, αλλά δεν βρίσκομαι ακόμη στο επιθυμητό επίπεδο σωματικά. Ρίξε μια ματιά στα πόδια μου και θα διαπιστώσεις ότι το ένα είναι πιο μυώδες από το άλλο. Είναι θέμα χρόνου. Και δεν θα αργήσει η στιγμή, κατά την οποία θα γίνω ξανά αυτός που ήμουν, γιατί δουλεύω πάρα πολύ έχοντας αυτό τον στόχο. Ξέρεις, με αυτό τον τραυματισμό, ακόμη και να επιστρέψεις στα παρκέ έπειτα από έξι μήνες, χρειάζεσαι από έναν χρόνο ως 18 μήνες για να ξαναβρείς τον εαυτό σου. Φυσικά, μπορείς να παίξεις νωρίτερα, αλλά για να βρεθείς στο επίπεδο της εκρηκτικότητας στο οποίο βρισκόσουν απαιτείται χρόνος και αυτό θα συμβεί μόνον όταν το δυνατό και το τραυματισμένο πόδι έλθουν στα ίδια επίπεδα δύναμης».
-Αν, πάντως, υπάρχει μια χτυπητή διαφορά μεταξύ του φετινού και του περυσινού Ολυμπιακού, πέρα από την ενίσχυση σε κάποιες θέσεις, είναι η υγεία, που αποπνέει. Ποια είναι η διαίσθησή σου για τη φετινή σεζόν;
«Πέρυσι, η ομάδα δεν έφτασε τα επίπεδα αποτελεσματικότητας σε σχέση με τις δυνατότητές της και αυτό οφείλεται στους τραυματισμούς και τις ατυχίες. Ο Ματ, εγώ, ο Οθέλο με τα δάχτυλα και το στομάχι του, ο Ντάνιελ, ο Σπανούλης με τα γόνατα, ο Γιώργος με τη μέση του και με τον θάνατο του πατέρα του. Ηταν πολύ δύσκολη σεζόν για μας από κάθε άποψη. Αλλά προσευχόμαστε και θέλουμε να ελπίζουμε ότι τα δύσκολα ανήκουν στο παρελθόν και ότι ο Θεός θα μας επιτρέψει να είμαστε υγιείς. Ελπίζουμε το θέλημά του να είναι για μας να μείνουμε ενωμένοι, να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις ως οικογένεια και να πολεμάμε με όλες μας τις δυνάμεις. Και όταν αρχίζει το παιχνίδι, να είμαστε σε θέση να ορίσουμε αυτά που μπορούμε να ορίσουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας».
-Πώς διαχειρίζεσαι την ανυπομονησία σου να αρχίσουν τα επίσημα ματς έπειτα από απουσία δέκα μηνών;
«Εντάξει, δεν είμαι και καινούργιος. Εχω παίξει αρκετά χρόνια, στο Χάισκουλ, στο Κολέγιο, στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει διαφορά. Απλά θέλω να μπαίνω στο γήπεδο και να μην σκέφτομαι το γόνατό μου, να μην έχω πισωγυρίσματα ή τον φόβο μήπως ξαναχτυπήσω. Θέλω να βγαίνω εκεί έξω και να αισθάνομαι ελεύθερος να παίξω όπως συνέβαινε πριν τον τραυματισμό».
-Εκτιμάς ότι επηρεάζουν την προετοιμασία του Ολυμπιακού τα πρόωρα ντέρμπι, με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη και ειδικά με τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα;
«Αν θυμάσαι και πέρυσι παίξαμε νωρίς με τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο Ελλάδος και ένδεκα ημέρες αργότερα για το πρωτάθλημα. Είναι η δεύτερη σερί σεζόν, στην οποία πρέπει να βρεθούμε στην κορύφωση της φόρμας μας με το ξεκίνημα των υποχρεώσεών μας. Αυτή, όμως, είναι η δουλειά μας. Συνεχίζουμε την προετοιμασία υπό τις οδηγίες του κόουτς Σφαιρόπουλου και περιμένουμε να έχουμε μια καλή σεζόν συνδυάζοντας την εγχώρια κυριαρχία με τη διάκριση στην Ευρωλίγκα».
olympiacos-blog
Αναλυτικά Αν υπήρχε μετρητής φυσικής δύναμης στο ΣΕΦ, ο Πάτρικ Γιανγκ θα έβγαινε ασυζητητί πρωταθλητής! Και όμως, αυτός ο υπερ-αθλητής, που το κορμί του παραπέμπει σε κορμό δέντρου, αποτελεί τον αδύναμο κρίκο στον Ολυμπιακό, διότι απλούστατα και απολύτως φυσιολογικά, έπειτα από απουσία δέκα μηνών λόγω ρήξης πρόσθιου χιαστού, δεν έχει καταφέρει να είναι ακόμη ο εαυτός του.
Στις δηλώσεις του κατά τη διάρκεια της Media Day των πρωταθλητών Ελλάδος, ο 24χρονος σέντερ περιγράφει τις πνευματικές δυσκολίες της περιόδου αποκατάστασης, ανασύρει την εικόνα του χειρουργού μετά την επέμβαση, εξηγεί με ποιο τρόπο κατάφερε να αντέξει την απουσία από τα παρκέ και εκτιμά ότι η στιγμή, κατά την οποία θα γίνει ο Πάτρικ που μάθαμε, δεν αργεί να έλθει.
-Ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισες κατά τη διάρκεια της πολύμηνης απουσίας;
«Συνεχώς έψαχνα τρόπους για να σκοτώσω τον χρόνο μου. Ηταν η πιο βαρετή περίοδος της ζωής μου, γιατί δεν μπορούσα να παίξω, δεν μπορούσα να ταξιδέψω με τους συμπαίκτες μου και ήμουν αναγκασμένος να κάθομαι όλη τη μέρα στο σπίτι μου και να κοιτάζω τους τέσσερις τοίχους! Το ευτυχές ήταν ότι η ομάδα μου έδωσε άδεια για να επιστρέψω στην πατρίδα μου τις ΗΠΑ και να βρεθώ για ένα διάστημα με την οικογένειά μου. Αυτό ήταν το μόνο θετικό».
-Οσο ήσουν κλεισμένος στον εαυτό σου, ποιες σκέψεις περνούσαν από το μυαλό σου; Τι σε βασάνιζε;
«Απλά ήλπιζα να ολοκληρωθεί σωστά η διαδικασία της αποκατάστασης ακολουθώντας το πρωτόκολλο σύμφωνα με τις οδηγίες των ιατρών μου στην Αμερική και να γυρίσω στην Ελλάδα υγιής. Η μεγάλη δυσκολία σε έναν τέτοιο τραυματισμό, που απαιτεί πολύμηνη απουσία, είναι να παραμείνεις πνευματικά δυνατός για να αντεπεξέλθεις. Το πρόβλημα είναι ότι περιορίζεσαι στο να κάνεις ελάχιστα πράγματα καθημερινά. Η κίνησή σου είναι συρρικνωμένη και αυτό είναι ένα μεγάλο εμπόδιο, που πρέπει να ξεπεράσεις και να επιστρέψεις δυνατός. Οφείλεις να είσαι συγκεντρωμένος στον στόχο σου και να κοιτάς μόνο μπροστά και ποτέ πίσω».
-Εκανες προσπάθεια να το δεις θετικά;
«Είναι ο μόνος τρόπος που μπορείς να αντιμετωπίσεις έναν τραυματισμό. Αν αρχίσουν να στροβιλίζουν στο μυαλό σου ιδέες του τύπου τι έγινε, πώς έγινε και γιατί να συμβεί σε μένα αυτό το κακό, έχεις χάσει το παιχνίδι. Οφείλεις να το δεις θετικά και προσωπικά θεώρησα ευλογία το γεγονός ότι πέρασα τα Χριστούγεννα με τους δικούς μου ανθρώπους ή την Ημέρα των Ευχαριστιών ή τα γενέθλια μαζί τους για πρώτη φορά έπειτα από έξι χρόνια! Δεν πρέπει να μένεις μόνο στα άσχημα, γιατί χάνεις το παρόν και το μέλλον, αλλά να βλέπεις και τα θετικά και εγώ προσπάθησα από την αρχή να είμαι θετικός για να περάσει αυτή η περίοδος όσο πιο ανώδυνα γινόταν».
-Ποια είναι η ισχυρότερη εικόνα που δεν θα ξεχάσεις ποτέ;
«Δεν θα ξεχάσω τη φιγούρα του χειρουργού που ανέλαβε την επέμβασή μου, γιατί ήταν κάτι πρωτόγνωρο για μένα. Εγώ είχα συνηθίσει να βρίσκομαι στην προπόνηση με τους προπονητές και τους συμπαίκτες μου και όχι στο κατώφλι του χειρουργείου. Τώρα, όμως, αυτό πέρασε. Δεν θα ξεχάσω επίσης το πόσο ποδήλατο έκανα όλο αυτό το διάστημα. Φίλε, σιχάθηκα να κάνω ποδήλατο! Δεν μπορείς να καταλάβεις. Το ποδήλατο έγινε ο καλύτερός μου φίλος. Δεν το χρησιμοποιούσα πριν, αλλά ήταν απαραίτητο στην περίοδο της αποκατάστασης».
-Προ ημερών μας έλεγε ο Τζόι Ντόρσι ότι έπειτα από απουσία έξι μηνών βρίσκεται ακόμη μακριά από τον καλό του εαυτό. Οτι θέλει να καρφώσει την μπάλα, αλλά καταφεύγει σε λέι απ. Εσύ πως θα αξιολογούσες τον εαυτό σου αυτή τη στιγμή;
«Ακόμη δεν είμαι ο εαυτός μου. Διότι δεν βρίσκομαι στο 100%. Δουλεύω σκληρά για να επιστρέψω στην πρότερη κατάστασή μου. Ειλικρινά, δεν θεωρώ ότι το θέμα είναι ψυχολογικό. Οχι. Είμαι υγιής, αλλά δεν βρίσκομαι ακόμη στο επιθυμητό επίπεδο σωματικά. Ρίξε μια ματιά στα πόδια μου και θα διαπιστώσεις ότι το ένα είναι πιο μυώδες από το άλλο. Είναι θέμα χρόνου. Και δεν θα αργήσει η στιγμή, κατά την οποία θα γίνω ξανά αυτός που ήμουν, γιατί δουλεύω πάρα πολύ έχοντας αυτό τον στόχο. Ξέρεις, με αυτό τον τραυματισμό, ακόμη και να επιστρέψεις στα παρκέ έπειτα από έξι μήνες, χρειάζεσαι από έναν χρόνο ως 18 μήνες για να ξαναβρείς τον εαυτό σου. Φυσικά, μπορείς να παίξεις νωρίτερα, αλλά για να βρεθείς στο επίπεδο της εκρηκτικότητας στο οποίο βρισκόσουν απαιτείται χρόνος και αυτό θα συμβεί μόνον όταν το δυνατό και το τραυματισμένο πόδι έλθουν στα ίδια επίπεδα δύναμης».
-Αν, πάντως, υπάρχει μια χτυπητή διαφορά μεταξύ του φετινού και του περυσινού Ολυμπιακού, πέρα από την ενίσχυση σε κάποιες θέσεις, είναι η υγεία, που αποπνέει. Ποια είναι η διαίσθησή σου για τη φετινή σεζόν;
«Πέρυσι, η ομάδα δεν έφτασε τα επίπεδα αποτελεσματικότητας σε σχέση με τις δυνατότητές της και αυτό οφείλεται στους τραυματισμούς και τις ατυχίες. Ο Ματ, εγώ, ο Οθέλο με τα δάχτυλα και το στομάχι του, ο Ντάνιελ, ο Σπανούλης με τα γόνατα, ο Γιώργος με τη μέση του και με τον θάνατο του πατέρα του. Ηταν πολύ δύσκολη σεζόν για μας από κάθε άποψη. Αλλά προσευχόμαστε και θέλουμε να ελπίζουμε ότι τα δύσκολα ανήκουν στο παρελθόν και ότι ο Θεός θα μας επιτρέψει να είμαστε υγιείς. Ελπίζουμε το θέλημά του να είναι για μας να μείνουμε ενωμένοι, να αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις ως οικογένεια και να πολεμάμε με όλες μας τις δυνάμεις. Και όταν αρχίζει το παιχνίδι, να είμαστε σε θέση να ορίσουμε αυτά που μπορούμε να ορίσουμε σύμφωνα με τις δυνατότητές μας».
-Πώς διαχειρίζεσαι την ανυπομονησία σου να αρχίσουν τα επίσημα ματς έπειτα από απουσία δέκα μηνών;
«Εντάξει, δεν είμαι και καινούργιος. Εχω παίξει αρκετά χρόνια, στο Χάισκουλ, στο Κολέγιο, στην Ευρώπη. Δεν υπάρχει διαφορά. Απλά θέλω να μπαίνω στο γήπεδο και να μην σκέφτομαι το γόνατό μου, να μην έχω πισωγυρίσματα ή τον φόβο μήπως ξαναχτυπήσω. Θέλω να βγαίνω εκεί έξω και να αισθάνομαι ελεύθερος να παίξω όπως συνέβαινε πριν τον τραυματισμό».
-Εκτιμάς ότι επηρεάζουν την προετοιμασία του Ολυμπιακού τα πρόωρα ντέρμπι, με τη Ρεάλ στη Μαδρίτη και ειδικά με τον Παναθηναϊκό στο πρωτάθλημα;
«Αν θυμάσαι και πέρυσι παίξαμε νωρίς με τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο Ελλάδος και ένδεκα ημέρες αργότερα για το πρωτάθλημα. Είναι η δεύτερη σερί σεζόν, στην οποία πρέπει να βρεθούμε στην κορύφωση της φόρμας μας με το ξεκίνημα των υποχρεώσεών μας. Αυτή, όμως, είναι η δουλειά μας. Συνεχίζουμε την προετοιμασία υπό τις οδηγίες του κόουτς Σφαιρόπουλου και περιμένουμε να έχουμε μια καλή σεζόν συνδυάζοντας την εγχώρια κυριαρχία με τη διάκριση στην Ευρωλίγκα».
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η διάσωση αγελάδας και ταύρου με… γερανό από ταράτσα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
