2016-10-02 21:03:12
Συνέντευξη του προέδρου της ΔΗΜΑΡ και κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, Θανάση Θεοχαρόπουλου, στo ΑΠΕ και στο δημοσιογράφο Μιχάλη Μιχαήλ
Συμπληρώθηκε ο πρώτος χρόνος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Πως αποτιμάτε την κυβερνητική θητεία; Η κατάσταση στη χώρα βελτιώνεται υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας.
Εδώ ισχύει το «όταν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα μαζί σου, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Η κρίση δεν βαθαίνει απλά. Παγιώνεται και αποκτά χαρακτηριστικά μιας μόνιμης πραγματικότητας. Ο μεγαλύτερος χαμένος από την σημερινή πολιτική είναι η κοινωνία. Το λαϊκίστικο παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ «Δεν πληρώνω» έχει μετατραπεί στο «Δεν έχω να πληρώσω». Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο έχει ξεπεράσει τα 90 δις ευρώ. Μετά το πρώτο επτάμηνο των αυταπατών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που οδήγησε σε ένα επώδυνο μνημόνιο, είχαμε τον χρόνο της παντελούς έλλειψης σχεδίου για την υπέρβαση της κρίσης
. Υπάρχει κάποια ελληνική οικογένεια που στα οικονομικά της να αντιλαμβάνεται έστω και την παραμικρή ανάκαμψη; Υπάρχουν επιχειρήσεις που να ανακάμπτουν; Εργαζόμενοι και συνταξιούχοι που δεν μειώνονται οι μισθοί και οι συντάξεις τους, άμεσα ή έμμεσα; Υπάρχουν άνεργοι που βρίσκουν δουλειά; Η απάντηση σε όλα είναι ΟΧΙ. Η εικονική πραγματικότητα της κυβέρνησης δεν μπορεί να κρύψει την σημερινή κατάσταση που βιώνει η ελληνική κοινωνία.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι κάνει τις τομές και τις αλλαγές που δεν τόλμησαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 2009. Τι λέτε;
Πράγματι τόλμησαν να περάσουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας υπό τον έλεγχο των δανειστών για έναν αιώνα! Ακόμη και το νερό! Νομοθέτησαν την πρόβλεψη για κόφτη σε μισθούς και συντάξεις! Για ποιες τομές και αλλαγές μιλάμε; Τομές και μεταρρυθμίσεις ήταν το ΑΣΕΠ, τα ΚΕΠ, το ΕΣΥ. Έχει γίνει καμία τέτοια τομή σε κάποιον τομέα πολιτικής σήμερα; Είναι αλήθεια ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να κάνουν και πολλές άλλες τομές. Αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την θεσμική κατοχύρωση ενός κράτους δικαίου, της αξιοκρατίας, για την ενίσχυση του ρόλου των ανεξάρτητων αρχών. Η κατάργηση όμως του μπόνους των 50 εδρών και η απλή αναλογική ήταν μία αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι υπήρξαν και κίνητρα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, αλλά είναι μία σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στην οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης.
Συμμερίζεσθε τη θέση της κυβέρνησης ότι με τις μεταρρυθμίσεις που γίνονται θα “γυρίσει” η οικονομία και θα μπούμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αφού ρυθμισθεί το ζήτημα του δημόσιου χρέους ,όπως έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους;
Προϋπόθεση για την υπέρβαση της κρίσης είναι τόσο οι μεταρρυθμίσεις όσο και η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους για να καταστεί εξυπηρετήσιμο. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν κρίνεται από τα λόγια, αλλά από τα έργα, είναι στην κυβέρνηση και όχι στην αντιπολίτευση για να κυβερνά αντιπολιτευόμενος ακόμη και σήμερα. Μεταρρυθμίσεις εδώ και 20 μήνες δεν γίνονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με υποσχέσεις για διαγραφή και κούρεμα του χρέους και κατέληξε σε μία απόφαση που πηγαίνει πίσω το θέμα ακόμη και από την απόφαση του Eurogroup του 2012 για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Οι αυταπάτες δυστυχώς έχουν συνέπειες για την χώρα.
Βλέπουμε τον κ. Τσίπρα να κάνει άνοιγμα σε δυνάμεις της Αριστεράς αποκλείοντας όσους προσβλέπουν προς τη Δεξιά. Σας αφορά αυτή η πρόσκληση και γιατί;
Ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν αποκλείει αλλά συγκυβερνά με την Δεξιά. Συγκυβερνά με δική του επιλογή με την εθνικολαϊκιστή δεξιά του κ. Καμμένου που καταψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης και τάσσεται απέναντι στις θρησκευτικές ελευθερίες, όπως στην ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα, αλλά και με ένα τμήμα της δεξιάς όπως για παράδειγμα αποδεικνύεται από την κρίσιμη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αθωώνοντας ταυτόχρονα πολιτικά την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή που οδήγησε σε τεράστια ελλείμματα, στην κρίση και στα μνημόνια. Συνεπώς η πρόσκληση αυτή δεν έχει ιδεολογικό χαρακτήρα, είναι πρόσκληση για ατομική προσχώρηση με δέλεαρ θέσεις εξουσίας. Σε αυτές τις προσκλήσεις πάντα υπάρχουν ορισμένοι που ανταποκρίνονται, αυτό όμως δεν αφορά την κοινωνία. Δεν έχει καμία σχέση με ότι πρεσβεύει η αριστερά. Η συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων, αριστερών, σοσιαλδημοκρατικών και κεντρώων, γίνεται με συλλογικούς όρους και στη βάση προγραμματικής ατζέντας. Αλλιώς το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την κοινωνία.
Πως εξηγείται η αρνητική στάση σας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν στο ζήτημα των Θρησκευτικών για παράδειγμα, η ΔΗΜΑΡ εξέφρασε σχεδόν ίδια θέση με τον υπουργό Παιδείας;
Εμείς δεν ασκούμε στείρα, αλλά προγραμματική αντιπολίτευση. Δεν ακολουθούμε το παράδειγμα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν οδηγήσει την χώρα σε μία στείρα διχαστική αντιπαράθεση. Δεν έχουμε προκαταβολικά αρνητική στάση με κανέναν, το έχουμε αποδείξει. Αλλά μια που αναφέρεστε στα Θρησκευτικά, ποια είναι σήμερα, μετά την αντίδραση της Εκκλησίας, η επίσημη θέση της κυβέρνησης; Ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη ή με τον Υπουργό Εθν. Άμυνας και Πρόεδρο των ΑΝΕΛ κ. Καμμένο; Στην Βουλή, στην συζήτηση για την Παιδεία, ο κ. Τσίπρας έκανε τον Πόντιο Πιλάτο και είχε την λογική «νίπτω τας χείρας μου». Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη για τον αναγκαίο διαχωρισμό των σχέσεων εκκλησίας και κράτους. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ενταχθεί και η αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών που πρέπει να σταματήσει να είναι ομολογιακού χαρακτήρα. Με απογοήτευση βλέπω τον κ. Τσίπρα να έχει προσχωρήσει στο στρατόπεδο των «ναι μεν… αλλά» και σε αυτό το θέμα.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη κινείται στη γραμμή “ούτε με τη ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ”. Οι δημοσκοπήσεις όμως δεν σας επιβραβεύουν. Δείχνουν στασιμότητα κι εν τέλει δεν θα πρέπει να πάρετε θέση με ποιόν είστε; Σας το λένε και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως πρόσφατα ο κ. Κουρουμπλής Πρώτον η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν κινείται στην γραμμή ούτε…ούτε. Έχουμε τις δικές μας θέσεις και προτάσεις και διεκδικούμε την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Είμαστε με τις θέσεις μίας σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας όπως εφαρμόσθηκε πετυχημένα σε χώρες της Ε.Ε. οδηγώντας σε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο με κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη και σύγχρονες υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής και όχι τον κρατισμό με επιδοματικές πολιτικές αναπαραγωγής της φτώχειας. Θέλουμε να επιβάλλουμε την εθνική συνεννόηση γιατί σε αυτές τις σημερινές συνθήκες κανείς μόνος του δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση. Θέλουμε να επιβάλλουμε το “και...και…” αλλά δεν έχουμε εθισμό στην εξουσία για να παίξουμε τον ρόλο “δεκανίκι”. Όσον αφορά τον κ. Κουρουμπλή, ο ίδιος έχει αποδείξει ότι είναι με την σταθερή και διαχρονική πρόσδεση με την εξουσία.
Τελικά ναυάγησε η συνεργασία με το Ποτάμι ή πήρε αναστολή για καλύτερες συνθήκες; Σας ρωτώ γιατί φάνηκε ότι υπάρχουν σαφείς πολιτικές διαφορές στρατηγικού χαρακτήρα.
Πράγματι από την ηγεσία του Ποταμιού τέθηκαν, στο τέλος μίας διαδικασίας διαλόγου και ενώ είχε ήδη υπάρξει προγραμματική συμφωνία, πολιτικά ζητήματα στρατηγικού χαρακτήρα στα οποία ο ευρύτερος χώρος της δημοκρατικής παράταξης, της κεντροαριστεράς, δεν μπορεί παρά να διαφωνεί. Ταυτόχρονα υπήρξαν και αλαζονικές επιθετικές συμπεριφορές, εντελώς ξένες στον προοδευτικό κόσμο που παρακολουθεί το εγχείρημα μας, που υπονομεύσαν ακόμη περισσότερο το εγχείρημα και έδειξαν ότι ορισμένοι δεν επιθυμούσαν την θετική αλλά την αρνητική κατάληξη της όλης διαδικασίας. Συνεχίζει όμως σήμερα να είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να υπάρξει αποφασιστικότητα για να υπάρξει ένας μαζικός και ισχυρός πόλος της προοδευτικής παράταξης. Όποιος φορέας, κίνηση, ή πρόσωπο του ευρύτερου προοδευτικού χώρου το επιθυμεί πραγματικά και αποδέχεται τις θεμελιώδεις αρχές και προϋποθέσεις για την ανασυγκρότηση του χώρου πρέπει να συμβάλλει σε αυτό το εγχείρημα, η επιτυχία του οποίου είναι απαραίτητη για να υπάρξει αξιόπιστη ισχυρή εναλλακτική προοδευτική λύση για τον τόπο.
Πως μπορεί να γίνει η συνεργασία στον ενδιάμεσο χώρο αφού ο κατακερματισμός παραμένει και δεν φαίνεται διάθεση υπέρβασης από καμία πλευρά;
Η δική μου πρόταση είναι σταθερή για έναν σύγχρονο ενιαίο προοδευτικό φορέα που θα ενώσει τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του προοδευτικού κέντρου και της ανανεωτικής αριστεράς. Η κοινωνία ενδιαφέρεται για έναν σύγχρονο φορέα της κεντροαριστεράς που θα δίνει συγκεκριμένες λύσεις στα προβλήματα, για την ύπαρξη μίας αξιόπιστης εναλλακτικής προοδευτικής λύσης και όχι για τους παραγοντισμούς και τους εγωισμούς κανενός. Για αυτό χρειάζεται μία ισχυρή προοδευτική παράταξη που δεν θα λαϊκίζει και θα έχει σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ένας ισχυρός σύγχρονος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στην χώρα μας. Ο χώρος έχει ταλαιπωρηθεί από τα πολλά εγώ, τις ατέρμονες συζητήσεις και τα ατελείωτα διαδικαστικά σχέδια. Πρέπει να σηματοδοτηθεί ένα νέο ξεκίνημα στραμμένο στο παρόν και στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Με υπέρβαση των υφιστάμενων σχημάτων για να δημιουργηθεί το νέο που θα εμπνεύσει. Με ενότητα και ανανέωση. Επιτέλους πρέπει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών.
Πώς κρίνετε τις εξελίξεις στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών;
Η κυβέρνηση εγκλωβίστηκε σε ένα λάθος. Βεβαίως χρειαζόταν να μπει τάξη σε ένα άναρχο τηλεοπτικό πεδίο και αυτό κακώς δεν είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό όμως δεν επιτεύχθηκε. Γιατί τάξη δεν μπαίνει με μοναδικό κριτήριο το χρήμα και χωρίς την λειτουργία του ΕΣΡ. Δεν μπαίνει δημιουργώντας ολιγοπωλιακές συνθήκες. Τάξη δεν βάζεις προκαλώντας το μαύρο σε βιώσιμους τηλεοπτικούς σταθμούς οδηγώντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Αντιτάχθηκα στο μαύρο της ΕΡΤ που προκάλεσε η ΝΔ αντί της ουσιαστικής αναδιάρθρωσης, στάθηκα στο πλευρό των εργαζομένων εκείνη την στιγμή ακόμη και με πολιτικό κόστος, σήμερα και πάλι ξεκάθαρα αντιτάσσομαι στο να προκληθεί μαύρο σε βιώσιμους τηλεοπτικούς σταθμούς από μια αυθαίρετη λαθεμένη κεντρική απόφαση της κυβέρνησης. Για την αδειοδότηση υπεύθυνο είναι το ΕΣΡ όπως το Σύνταγμα επιτάσσει. Κανείς δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από την δικαιοσύνη. Το ζήτημα είναι πολιτικό. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να διερευνηθούν όλες οι καταγγελίες για το κρίσιμο διάστημα του διαγωνισμού. Να υπάρξουν σαφείς και πειστικές απαντήσεις. Tromaktiko
Συμπληρώθηκε ο πρώτος χρόνος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Πως αποτιμάτε την κυβερνητική θητεία; Η κατάσταση στη χώρα βελτιώνεται υποστηρίζει ο κ. Τσίπρας.
Εδώ ισχύει το «όταν δεν συμφωνεί η πραγματικότητα μαζί σου, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Η κρίση δεν βαθαίνει απλά. Παγιώνεται και αποκτά χαρακτηριστικά μιας μόνιμης πραγματικότητας. Ο μεγαλύτερος χαμένος από την σημερινή πολιτική είναι η κοινωνία. Το λαϊκίστικο παιχνίδι του ΣΥΡΙΖΑ «Δεν πληρώνω» έχει μετατραπεί στο «Δεν έχω να πληρώσω». Είναι χαρακτηριστικό ότι το σύνολο των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο έχει ξεπεράσει τα 90 δις ευρώ. Μετά το πρώτο επτάμηνο των αυταπατών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που οδήγησε σε ένα επώδυνο μνημόνιο, είχαμε τον χρόνο της παντελούς έλλειψης σχεδίου για την υπέρβαση της κρίσης
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι κάνει τις τομές και τις αλλαγές που δεν τόλμησαν να κάνουν οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 2009. Τι λέτε;
Πράγματι τόλμησαν να περάσουν όλα τα περιουσιακά στοιχεία της χώρας υπό τον έλεγχο των δανειστών για έναν αιώνα! Ακόμη και το νερό! Νομοθέτησαν την πρόβλεψη για κόφτη σε μισθούς και συντάξεις! Για ποιες τομές και αλλαγές μιλάμε; Τομές και μεταρρυθμίσεις ήταν το ΑΣΕΠ, τα ΚΕΠ, το ΕΣΥ. Έχει γίνει καμία τέτοια τομή σε κάποιον τομέα πολιτικής σήμερα; Είναι αλήθεια ότι οι προηγούμενες κυβερνήσεις δεν τόλμησαν να κάνουν και πολλές άλλες τομές. Αλλά η σημερινή κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για την θεσμική κατοχύρωση ενός κράτους δικαίου, της αξιοκρατίας, για την ενίσχυση του ρόλου των ανεξάρτητων αρχών. Η κατάργηση όμως του μπόνους των 50 εδρών και η απλή αναλογική ήταν μία αλλαγή προς την σωστή κατεύθυνση, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι υπήρξαν και κίνητρα μικροκομματικών σκοπιμοτήτων, αλλά είναι μία σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στην οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης.
Συμμερίζεσθε τη θέση της κυβέρνησης ότι με τις μεταρρυθμίσεις που γίνονται θα “γυρίσει” η οικονομία και θα μπούμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, αφού ρυθμισθεί το ζήτημα του δημόσιου χρέους ,όπως έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους;
Προϋπόθεση για την υπέρβαση της κρίσης είναι τόσο οι μεταρρυθμίσεις όσο και η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους για να καταστεί εξυπηρετήσιμο. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ πλέον δεν κρίνεται από τα λόγια, αλλά από τα έργα, είναι στην κυβέρνηση και όχι στην αντιπολίτευση για να κυβερνά αντιπολιτευόμενος ακόμη και σήμερα. Μεταρρυθμίσεις εδώ και 20 μήνες δεν γίνονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία με υποσχέσεις για διαγραφή και κούρεμα του χρέους και κατέληξε σε μία απόφαση που πηγαίνει πίσω το θέμα ακόμη και από την απόφαση του Eurogroup του 2012 για αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Οι αυταπάτες δυστυχώς έχουν συνέπειες για την χώρα.
Βλέπουμε τον κ. Τσίπρα να κάνει άνοιγμα σε δυνάμεις της Αριστεράς αποκλείοντας όσους προσβλέπουν προς τη Δεξιά. Σας αφορά αυτή η πρόσκληση και γιατί;
Ο κ. Τσίπρας όχι μόνο δεν αποκλείει αλλά συγκυβερνά με την Δεξιά. Συγκυβερνά με δική του επιλογή με την εθνικολαϊκιστή δεξιά του κ. Καμμένου που καταψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης και τάσσεται απέναντι στις θρησκευτικές ελευθερίες, όπως στην ανέγερση τζαμιού στην Αθήνα, αλλά και με ένα τμήμα της δεξιάς όπως για παράδειγμα αποδεικνύεται από την κρίσιμη θέση του Υπουργού Δικαιοσύνης, αθωώνοντας ταυτόχρονα πολιτικά την περίοδο διακυβέρνησης Καραμανλή που οδήγησε σε τεράστια ελλείμματα, στην κρίση και στα μνημόνια. Συνεπώς η πρόσκληση αυτή δεν έχει ιδεολογικό χαρακτήρα, είναι πρόσκληση για ατομική προσχώρηση με δέλεαρ θέσεις εξουσίας. Σε αυτές τις προσκλήσεις πάντα υπάρχουν ορισμένοι που ανταποκρίνονται, αυτό όμως δεν αφορά την κοινωνία. Δεν έχει καμία σχέση με ότι πρεσβεύει η αριστερά. Η συμπόρευση των προοδευτικών δυνάμεων, αριστερών, σοσιαλδημοκρατικών και κεντρώων, γίνεται με συλλογικούς όρους και στη βάση προγραμματικής ατζέντας. Αλλιώς το αποτέλεσμα είναι αρνητικό για την κοινωνία.
Πως εξηγείται η αρνητική στάση σας απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν στο ζήτημα των Θρησκευτικών για παράδειγμα, η ΔΗΜΑΡ εξέφρασε σχεδόν ίδια θέση με τον υπουργό Παιδείας;
Εμείς δεν ασκούμε στείρα, αλλά προγραμματική αντιπολίτευση. Δεν ακολουθούμε το παράδειγμα της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ που έχουν οδηγήσει την χώρα σε μία στείρα διχαστική αντιπαράθεση. Δεν έχουμε προκαταβολικά αρνητική στάση με κανέναν, το έχουμε αποδείξει. Αλλά μια που αναφέρεστε στα Θρησκευτικά, ποια είναι σήμερα, μετά την αντίδραση της Εκκλησίας, η επίσημη θέση της κυβέρνησης; Ο κ. Τσίπρας συμφωνεί με τον Υπουργό Παιδείας κ. Φίλη ή με τον Υπουργό Εθν. Άμυνας και Πρόεδρο των ΑΝΕΛ κ. Καμμένο; Στην Βουλή, στην συζήτηση για την Παιδεία, ο κ. Τσίπρας έκανε τον Πόντιο Πιλάτο και είχε την λογική «νίπτω τας χείρας μου». Η δική μας θέση είναι ξεκάθαρη για τον αναγκαίο διαχωρισμό των σχέσεων εκκλησίας και κράτους. Στο πλαίσιο αυτό πρέπει να ενταχθεί και η αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών που πρέπει να σταματήσει να είναι ομολογιακού χαρακτήρα. Με απογοήτευση βλέπω τον κ. Τσίπρα να έχει προσχωρήσει στο στρατόπεδο των «ναι μεν… αλλά» και σε αυτό το θέμα.
Η Δημοκρατική Συμπαράταξη κινείται στη γραμμή “ούτε με τη ΝΔ ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ”. Οι δημοσκοπήσεις όμως δεν σας επιβραβεύουν. Δείχνουν στασιμότητα κι εν τέλει δεν θα πρέπει να πάρετε θέση με ποιόν είστε; Σας το λένε και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, όπως πρόσφατα ο κ. Κουρουμπλής Πρώτον η Δημοκρατική Συμπαράταξη δεν κινείται στην γραμμή ούτε…ούτε. Έχουμε τις δικές μας θέσεις και προτάσεις και διεκδικούμε την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών. Είμαστε με τις θέσεις μίας σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας όπως εφαρμόσθηκε πετυχημένα σε χώρες της Ε.Ε. οδηγώντας σε ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο με κοινωνική συνοχή και δικαιοσύνη και σύγχρονες υπηρεσίες κοινωνικής πολιτικής και όχι τον κρατισμό με επιδοματικές πολιτικές αναπαραγωγής της φτώχειας. Θέλουμε να επιβάλλουμε την εθνική συνεννόηση γιατί σε αυτές τις σημερινές συνθήκες κανείς μόνος του δεν μπορεί να βγάλει την χώρα από την κρίση. Θέλουμε να επιβάλλουμε το “και...και…” αλλά δεν έχουμε εθισμό στην εξουσία για να παίξουμε τον ρόλο “δεκανίκι”. Όσον αφορά τον κ. Κουρουμπλή, ο ίδιος έχει αποδείξει ότι είναι με την σταθερή και διαχρονική πρόσδεση με την εξουσία.
Τελικά ναυάγησε η συνεργασία με το Ποτάμι ή πήρε αναστολή για καλύτερες συνθήκες; Σας ρωτώ γιατί φάνηκε ότι υπάρχουν σαφείς πολιτικές διαφορές στρατηγικού χαρακτήρα.
Πράγματι από την ηγεσία του Ποταμιού τέθηκαν, στο τέλος μίας διαδικασίας διαλόγου και ενώ είχε ήδη υπάρξει προγραμματική συμφωνία, πολιτικά ζητήματα στρατηγικού χαρακτήρα στα οποία ο ευρύτερος χώρος της δημοκρατικής παράταξης, της κεντροαριστεράς, δεν μπορεί παρά να διαφωνεί. Ταυτόχρονα υπήρξαν και αλαζονικές επιθετικές συμπεριφορές, εντελώς ξένες στον προοδευτικό κόσμο που παρακολουθεί το εγχείρημα μας, που υπονομεύσαν ακόμη περισσότερο το εγχείρημα και έδειξαν ότι ορισμένοι δεν επιθυμούσαν την θετική αλλά την αρνητική κατάληξη της όλης διαδικασίας. Συνεχίζει όμως σήμερα να είναι περισσότερο αναγκαίο από ποτέ να υπάρξει αποφασιστικότητα για να υπάρξει ένας μαζικός και ισχυρός πόλος της προοδευτικής παράταξης. Όποιος φορέας, κίνηση, ή πρόσωπο του ευρύτερου προοδευτικού χώρου το επιθυμεί πραγματικά και αποδέχεται τις θεμελιώδεις αρχές και προϋποθέσεις για την ανασυγκρότηση του χώρου πρέπει να συμβάλλει σε αυτό το εγχείρημα, η επιτυχία του οποίου είναι απαραίτητη για να υπάρξει αξιόπιστη ισχυρή εναλλακτική προοδευτική λύση για τον τόπο.
Πως μπορεί να γίνει η συνεργασία στον ενδιάμεσο χώρο αφού ο κατακερματισμός παραμένει και δεν φαίνεται διάθεση υπέρβασης από καμία πλευρά;
Η δική μου πρόταση είναι σταθερή για έναν σύγχρονο ενιαίο προοδευτικό φορέα που θα ενώσει τις δυνάμεις της σοσιαλδημοκρατίας, του προοδευτικού κέντρου και της ανανεωτικής αριστεράς. Η κοινωνία ενδιαφέρεται για έναν σύγχρονο φορέα της κεντροαριστεράς που θα δίνει συγκεκριμένες λύσεις στα προβλήματα, για την ύπαρξη μίας αξιόπιστης εναλλακτικής προοδευτικής λύσης και όχι για τους παραγοντισμούς και τους εγωισμούς κανενός. Για αυτό χρειάζεται μία ισχυρή προοδευτική παράταξη που δεν θα λαϊκίζει και θα έχει σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ένας ισχυρός σύγχρονος εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών στην χώρα μας. Ο χώρος έχει ταλαιπωρηθεί από τα πολλά εγώ, τις ατέρμονες συζητήσεις και τα ατελείωτα διαδικαστικά σχέδια. Πρέπει να σηματοδοτηθεί ένα νέο ξεκίνημα στραμμένο στο παρόν και στο μέλλον και όχι στο παρελθόν. Με υπέρβαση των υφιστάμενων σχημάτων για να δημιουργηθεί το νέο που θα εμπνεύσει. Με ενότητα και ανανέωση. Επιτέλους πρέπει να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις των καιρών.
Πώς κρίνετε τις εξελίξεις στο θέμα των τηλεοπτικών αδειών;
Η κυβέρνηση εγκλωβίστηκε σε ένα λάθος. Βεβαίως χρειαζόταν να μπει τάξη σε ένα άναρχο τηλεοπτικό πεδίο και αυτό κακώς δεν είχε γίνει τα προηγούμενα χρόνια. Αυτό όμως δεν επιτεύχθηκε. Γιατί τάξη δεν μπαίνει με μοναδικό κριτήριο το χρήμα και χωρίς την λειτουργία του ΕΣΡ. Δεν μπαίνει δημιουργώντας ολιγοπωλιακές συνθήκες. Τάξη δεν βάζεις προκαλώντας το μαύρο σε βιώσιμους τηλεοπτικούς σταθμούς οδηγώντας χιλιάδες εργαζόμενους στην ανεργία. Αντιτάχθηκα στο μαύρο της ΕΡΤ που προκάλεσε η ΝΔ αντί της ουσιαστικής αναδιάρθρωσης, στάθηκα στο πλευρό των εργαζομένων εκείνη την στιγμή ακόμη και με πολιτικό κόστος, σήμερα και πάλι ξεκάθαρα αντιτάσσομαι στο να προκληθεί μαύρο σε βιώσιμους τηλεοπτικούς σταθμούς από μια αυθαίρετη λαθεμένη κεντρική απόφαση της κυβέρνησης. Για την αδειοδότηση υπεύθυνο είναι το ΕΣΡ όπως το Σύνταγμα επιτάσσει. Κανείς δεν πρέπει να κρύβεται πίσω από την δικαιοσύνη. Το ζήτημα είναι πολιτικό. Ταυτόχρονα όμως πρέπει να διερευνηθούν όλες οι καταγγελίες για το κρίσιμο διάστημα του διαγωνισμού. Να υπάρξουν σαφείς και πειστικές απαντήσεις. Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Να γίνει ο Χαριστέας πρόεδρος της ΕΠΟ"
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
