ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Γιατί όταν λες την αλήθεια... χάνεις;

Κάποτε ο Λόρδος Βύρων είχε πει το εξής: "Αυτό είναι παράξενο, μα αληθινό, γιατί η αλήθεια είναι πάντα αλλόκοτη. ", ενώ ο Μαρκ Τουέιν είχε "συμπληρώσει": "Η αλήθεια είναι ένα τόσο σπάνιο μόριο, που θα πρέπει να της κάνουμε πολύ περιορισμένη χρήση. ".

Τελικά, πόση αλήθεια αντέχουμε και γιατί όταν λέμε αλήθειες απλά χάνουμε;

Χάνουμε το πρόσωπο που είμαστε ερωτευμένοι, τη δουλειά μας, φίλους ακόμα και συγγενείς.

Η αλήθεια όπως ορθά είπε κάποτε ο Τουέιν είναι ένα τόσο σπάνιο μόριο που απλά όταν εμφανίζεται παραξενεύει. Εκπλήσσει. Δημιουργεί αρνητικά αισθήματα. Ίσως και ρήξεις.

Ποιος ξέρει πραγματικά όμως την έννοια της αλήθειας;

Η αλήθεια λοιπόν, είναι η υπαρκτότητα μιας κατάστασης ή η πραγματικότητα ενός γεγονότος. Ως αλήθεια δεχόμαστε αυτό που αντιλαμβάνονται ως πραγματικότητα, με σιγουριά, οι περισσότεροι άνθρωποι. Όταν δύο ή περισσότεροι άνθρωποι συμφωνούν στην αντίληψη ενός φαινομένου, δημιουργούν μια κοινή σύμβαση για το φαινόμενο και την «αίσθηση» που αυτό προκαλεί. Όταν αυτή η κοινή σύμβαση αφορά ένα μεγάλο σύνολο ανθρώπων, όταν δηλαδή «όλοι» αντιλαμβάνονται κάτι με όμοιο τρόπο, τότε η κοινή αυτή σύμβαση γίνεται αποδεκτή ως αλήθεια.

Πως όμως δύο διαφορετικές ομάδες ανθρώπων μπορούν να έχουν διαφορετικές «αλήθειες»;

Οι μεν να μπορεί να λένε ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος και οι δε ότι ο ουρανός είναι μπλε. Καθώς το χρώμα είναι μόνο μια μορφή που σχηματίζεται στον εγκέφαλο από την επεξεργασία της αλληλουχίας ηλεκτρικών ώσεων που μεταφέρει το οπτικό νεύρο, το μπλε είναι μια σύμβαση, η οποία εξαρτάται από την ικανότητα να αντιλαμβανόμαστε όλοι με όμοιο τρόπο κάτι όπως το χρώμα. Η αχρωματοψία για παράδειγμα θα μπορούσε να προκαλέσει μια τέτοια ασυμφωνία. Άρα, και την δική τους αλήθεια για την κάθε ομάδα ξεχωριστά.

Η αλήθεια ως όρος χρησιμοποιείται από την ευρωπαϊκή φιλοσοφία για να καθορίσει αυτό που αποτελεί μέρος της πραγματικότητας. Γενικά η έννοια και η αξία της αλήθειας αποτελεί ένα από τα δυσκολότερα προβλήματα της φιλοσοφίας, με πολλές διαφορετικές θεωρίες να έχουν ειπωθεί.

Η έκφραση της μη αλήθειας είναι το ψέμα.

Τελικά, η αλήθεια γιατί δεν γίνεται αποδεκτή;

Τα πράγματα σύμφωνα με την πιο πάνω ανάλυση της "αλήθειας" είναι απλά. Η αλήθεια η δική σου, μπορεί να είναι διαφορετική ή μη αποδεκτή από την αλήθεια κάποιου άλλου. Και εκεί, να δημιουργηθεί μια ρήξη, μια απογοήτευση, ένας εκνευρισμός ή ακόμα και χωρισμός σε ανθρώπους που έχουν σχέση.

Η αλήθεια στις σχέσεις μεταξύ άντρα και γυναίκας

Πρέπει τελικά να λες τις εμπειρίες σου από το παρελθόν ωμά και αληθινά ή να τις τυλίγεις σε ένα γκλόσι κουτάκι με μπόλικη χρυσόσκονη για να γίνει αποδεκτή και να μην έχεις αρνητική κριτική ή ακόμα και το λεγόμενο "ξενέρωμα";

Κάθε άνθρωπος έχει εμπειρίες. Εμπειρίες ζωής που όσο και να μην είναι αποδεκτές από την/τον σύντροφο, δεν αλλάζουν και έχουν καταγραφεί στο χρονοντούλαπο της ιστορίας του κάθε ανθρώπου. Κατά το παρελθόν κάποιοι άνθρωποι κάνουν λάθη τα οποία δεν μοιράζονται με κανέναν. Είναι πραγματικά λίγοι αυτοί που έχουν το ψυχικό σθένος να τα ομολογήσουν όταν τους ζητηθεί ή νιώσουν την ανάγκη στην/στον αγαπημένο τους. Ένας άνθρωπος με δύσκολο και έντονο παρελθόν που θα τολμήσει να μιλήσει γι αυτό στον άνθρωπο που έχει απέναντι του, είναι σίγουρο ότι το έχει ανάγκη να το κάνει, το νιώθει. Κάνει τη δική του ψυχοθεραπεία. Και όταν αυτά που λέει είναι μόνο αλήθειες και πραγματικά γεγονότα, είναι κάτι σαν εξομολόγηση.

Άρα, ο άνθρωπος που στέκεται απέναντί του, είναι κάτι σημαντικό γι αυτόν. Γι αυτό τελικά ο Τουέιν είχε πει ότι η αλήθεια πρέπει να έχει περιορισμένη χρήση. Ίσως να είπε και ο ίδιος κάπου, κάποτε μόνο αλήθειες και να έφαγε... άκυρο!

Η αλήθεια όμως στις σχέσεις για το παρελθόν, δύσκολα γοητεύουν, αντιθέτως απογοητεύουν και... ξενερώνουν.

Η ψυχολόγος Ντόρα Μίνου είχε γράψει κάποτε ότι η "Η ειλικρίνεια είναι... η μεγάλη ηττημένη!"

Και εξήγησε πως η κάθε σχέση είναι μοναδική και φυσικά διαφορετική από τις προηγούμενες. “Η οριοθέτηση του ατόμου σχετικά με τη σεξουαλική του ζωή και τα βιώματά του είναι σημαντική γιατί η εμπειρία δείχνει πως μάλλον προβλήματα δημιουργεί εφόσον τελικά συνήθως κρίνεται παρά αναγνωρίζεται η ειλικρινής διάθεση από τον ίδιο το σύντροφο”.

Όποιος το έχει κάνει λοιπόν θα ξέρει σίγουρα. Ξαφνικά, η αλήθεια και η ειλικρίνεια περνάει σε δεύτερο πλάνο. Αρχίζει η κριτική... κι όποιος αντέξει!

Κλείνοντας, θα χρησιμοποιήσω μια φράση που είχε πει κάποτε ο Ρότζερ Μπέικον:

"Καμία χαρά δεν μπορεί να συγκριθεί με τη χαρά που νιώθεις, όταν πατάς γερά στο έδαφος της αλήθειας."

...αλλά και ο Πιττακός ο Μυτιλιναίος: "Υπάρχουν περιστάσεις που η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται. Πολλές φορές η σιγή είναι η σοφότερη πράξη του ανθρώπου. "

Γιατί η σιγή ΔΕΝ ξενερώνει, ΔΕΝ κριτικάρει, ΔΕΝ σε αποκόπτει από αυτό που θες...

Η επιλογή είναι καθαρά δική σου.

Εγώ θα συνεχίσω να λέω την αλήθεια. Και ας μου στοιχίζει... Tromaktiko