2016-10-11 11:29:09
Από το πρώτο λεπτό της ζωής τους μοιράζονται τα πάντα και η ύπαρξη του ενός συνδέεται άμεσα με την ύπαρξη του άλλου. Μοιράζονται τις πρώτες τους στιγμές, τα γενέθλια τους, αντιμετωπίζονται πολλές φορές σαν μια ενιαία προσωπικότητα, είναι παντού και πάντα μαζί. Μήπως το σχολείο είναι η ευκαιρία για την ανεξαρτητοποίησή τους; Ο χωρισμός τους στην τάξη θα τα βοηθήσει να αναπτυχθούν ξεχωριστά; Ή η απομάκρυνση θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα;
Καταρχάς τα δίδυμα είναι ξεχωριστές προσωπικότητες και ως έτσι οφείλουν οι γονείς να τα αντιμετωπίζουν από νωρίς και όχι μόνο όταν φτάσει η πρώτη σχολική μέρα. Φυσικά και, όπως όλα τα αδέλφια, θα αναπτύξουν μια στενή σχέση με κοινά ενδιαφέροντα. Αλλά έχοντας το καθένα το δικό του χώρο και τις δικές τους επιθυμίες θα καταλάβουν από νωρίς ότι μπορεί το ένα να εξελιχθεί διαφορετικά και με άλλους ρυθμούς από το άλλο και οποιαδήποτε μορφή χωρισμού στο μέλλον θα τους είναι πιο εύκολα αποδεκτή.
Πώς θα τα ξεχωρίζουμε
Τα μονοζυγωτικά δίδυμα, που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, ενδεχομένως οπτικά να μπερδεύουν τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους. Είναι ενοχλητικό για τους τρίτους να μην μπορούν να ξεχωρίσουν ποιος είναι ποιος. Πολλές φορές μάλιστα, ο περίγυρος καταλήγει να φωνάζει τα δυο παιδιά με το ίδιο όνομα και να τα αντιμετωπίζει σαν ένα άτομο, ισοπεδώνοντας έτσι τις ιδιαιτερότητες καθεμιάς από τις δυο προσωπικότητες. Αυτό που προέχει, πριν αποφασίσει ένας γονιός αν τα διδυμάκια του θα χωριστούν στη τάξη, είναι να έχει μάθει στα ίδια να λειτουργούν ως ξεχωριστές μονάδες. Διαφορετικά ρούχα, διαφορετικά παιχνίδια, διαφορετικές ασχολίες ανάλογα με τις προσωπικότητες τους και τις επιθυμίες τους. Και έτσι στην τάξη, με ευαισθησία και προσπάθεια από τη πλευρά του δασκάλου, θα αποφευχθεί η σύγχυση. Και η σύγκριση κυρίως.
Πώς διατηρείται η προσοχή στο μάθημα
Οι γονείς των μονοζυγωτικών γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον πως τα παιδιά τους τραβούν λόγω της ομοιότητας την προσοχή. Η παρουσία τους στην αίθουσα και η προσοχή που αποσπούν μπορεί να διασπάσει την προσοχή της τάξης. Το ίδιο μπορεί να προκαλέσει και η σχέση μεταξύ τους, μιας και η δυναμική που έχουν είναι έντονη. Άλλα παιδιά είναι φίλοι, ενώ αυτά είναι δίδυμα και δεν μπορούν να αφήσουν τη φύση τους έξω από την πόρτα του σχολείου. Πολλές φορές μπορεί να αποσπά το ένα την προσοχή του άλλου και ένας δάσκαλος που προσπαθεί να λύσει αυτό το πρόβλημα σίγουρα διασπά –αθέλητα- την προσοχή της τάξης. Γι’ αυτό το λόγο και επιμένουν πολλοί ότι τα δίδυμα πρέπει να είναι μαζί. Καθώς έχουν μάθει να προσφέρουν στήριξη το ένα στο άλλο μέσα στην καθημερινότητά τους, ένας διαχωρισμός μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα συναισθήματα και να συμβάλλει στο να προκληθούν συναισθηματικές δυσκολίες. Ωστόσο αυτή η δυναμική μπορεί να επηρεάσει την πρόοδό τους ή και την οπτική του δασκάλου για την δυνατότητές τους.
«Η σύγκριση είναι πράξη βίας προς τον εαυτό μας»
Ακόμα και προτού γεννηθούν, τα μονοζυγωτικά συγκρίνονται μεταξύ τους: το ένα είναι ψηλότερο, τρώει πιο πολύ ή περπάτησε πιο νωρίς κ.ο.κ. Τις πιο πολλές φορές οι συγκρίσεις αυτές είναι ανεκτές. Όταν, όμως, βρεθούν στο περιβάλλον του σχολείου, μπορούν να είναι δυσβάστακτες, ειδικά αν το ένα από τα δυο υπερτερεί σημαντικά του άλλου. Η σύγκριση μπορεί να ξεκινήσει από το σχολείο και να συνεχιστεί και στο σπίτι χωρίς να συνυπολογίζεται το διαφορετικό επίπεδο ικανοτήτων τους.
Τα παρελκόμενα της σύγκρισης
Από τη σύγκριση γεννιέται ο ανταγωνισμός. Τα δίδυμα μπορεί να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο για τα πιο ασήμαντα ζητήματα, όπως για την προσοχή των γονέων, για το ποιο θα πάρει πρώτο νέο παιχνίδι, ποιο θα είναι πρώτο σε οτιδήποτε. Ο συνεχής ανταγωνισμός, όμως, μπορεί να είναι επιβλαβής στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον, μετατρέποντας τη χαρά του σχολείου σε μια προσπάθεια να υπερνικήσουν το δίδυμό τους. Το έργο του δασκάλου δυσχεραίνει και ο ανταγωνισμός αυτός μπορεί να καταστρέψει τη σχέση των παιδιών.
Σεβασμός στη διαφορετικότητα
Όπως παρατηρούμε, τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν όχι από τη σχέση των δίδυμων αυτή καθ’ αυτή, αλλά από τον τρόπο που τους αντιμετωπίζουν οι άλλοι και από τον τρόπο που τους έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τόσο τον εαυτό τους, όσο και το αδελφάκι τους. Εάν τα δίδυμα έχουν μάθει να λειτουργούν ως ξεχωριστές προσωπικότητες και οι ικανότητές τους να εξελίσσονται με σεβασμό και χωρίς συγκρίσεις, τότε ένας χωρισμός στην τάξη δεν θα τα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Ο διαχωρισμός μπορεί να δώσει την ευκαιρία στο κάθε παιδί να δημιουργήσει τις δικές του φιλίες, να πετύχει τους δικούς του στόχους, να κυνηγήσει τα δικά του ενδιαφέροντα, να αποκτήσει τη δική του προσωπικότητα. Ωστόσο, ακριβώς επειδή αυτή η σχέση έχει άλλη δυναμική, ακόμα και στη περίπτωση που τα παιδιά μεγαλώνουν με το δικό τους ρυθμό και χώρο, μπορεί η συνύπαρξή τους να τα ενδυναμώνει αντί να τα περιορίζει. Θα πρέπει λοιπόν να ληφθούν υπόψιν και τα δικά τους συναισθήματα, πάντα σε συνεργασία με εκπαιδευτικό ή ψυχολόγο και κυρίως με το ένστικτο του γονιού. Άλλωστε, κανείς άλλος δε ξέρει καλύτερα τι βοηθάει τα παιδιά του να αναπτυχθούν και τι τα κρατάει πίσω!
Πηγή Tromaktiko
Καταρχάς τα δίδυμα είναι ξεχωριστές προσωπικότητες και ως έτσι οφείλουν οι γονείς να τα αντιμετωπίζουν από νωρίς και όχι μόνο όταν φτάσει η πρώτη σχολική μέρα. Φυσικά και, όπως όλα τα αδέλφια, θα αναπτύξουν μια στενή σχέση με κοινά ενδιαφέροντα. Αλλά έχοντας το καθένα το δικό του χώρο και τις δικές τους επιθυμίες θα καταλάβουν από νωρίς ότι μπορεί το ένα να εξελιχθεί διαφορετικά και με άλλους ρυθμούς από το άλλο και οποιαδήποτε μορφή χωρισμού στο μέλλον θα τους είναι πιο εύκολα αποδεκτή.
Πώς θα τα ξεχωρίζουμε
Τα μονοζυγωτικά δίδυμα, που μοιάζουν σαν δυο σταγόνες νερό, ενδεχομένως οπτικά να μπερδεύουν τους δασκάλους και τους συμμαθητές τους. Είναι ενοχλητικό για τους τρίτους να μην μπορούν να ξεχωρίσουν ποιος είναι ποιος. Πολλές φορές μάλιστα, ο περίγυρος καταλήγει να φωνάζει τα δυο παιδιά με το ίδιο όνομα και να τα αντιμετωπίζει σαν ένα άτομο, ισοπεδώνοντας έτσι τις ιδιαιτερότητες καθεμιάς από τις δυο προσωπικότητες. Αυτό που προέχει, πριν αποφασίσει ένας γονιός αν τα διδυμάκια του θα χωριστούν στη τάξη, είναι να έχει μάθει στα ίδια να λειτουργούν ως ξεχωριστές μονάδες. Διαφορετικά ρούχα, διαφορετικά παιχνίδια, διαφορετικές ασχολίες ανάλογα με τις προσωπικότητες τους και τις επιθυμίες τους. Και έτσι στην τάξη, με ευαισθησία και προσπάθεια από τη πλευρά του δασκάλου, θα αποφευχθεί η σύγχυση. Και η σύγκριση κυρίως.
Πώς διατηρείται η προσοχή στο μάθημα
Οι γονείς των μονοζυγωτικών γνωρίζουν καλύτερα από κάθε άλλον πως τα παιδιά τους τραβούν λόγω της ομοιότητας την προσοχή. Η παρουσία τους στην αίθουσα και η προσοχή που αποσπούν μπορεί να διασπάσει την προσοχή της τάξης. Το ίδιο μπορεί να προκαλέσει και η σχέση μεταξύ τους, μιας και η δυναμική που έχουν είναι έντονη. Άλλα παιδιά είναι φίλοι, ενώ αυτά είναι δίδυμα και δεν μπορούν να αφήσουν τη φύση τους έξω από την πόρτα του σχολείου. Πολλές φορές μπορεί να αποσπά το ένα την προσοχή του άλλου και ένας δάσκαλος που προσπαθεί να λύσει αυτό το πρόβλημα σίγουρα διασπά –αθέλητα- την προσοχή της τάξης. Γι’ αυτό το λόγο και επιμένουν πολλοί ότι τα δίδυμα πρέπει να είναι μαζί. Καθώς έχουν μάθει να προσφέρουν στήριξη το ένα στο άλλο μέσα στην καθημερινότητά τους, ένας διαχωρισμός μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα συναισθήματα και να συμβάλλει στο να προκληθούν συναισθηματικές δυσκολίες. Ωστόσο αυτή η δυναμική μπορεί να επηρεάσει την πρόοδό τους ή και την οπτική του δασκάλου για την δυνατότητές τους.
«Η σύγκριση είναι πράξη βίας προς τον εαυτό μας»
Ακόμα και προτού γεννηθούν, τα μονοζυγωτικά συγκρίνονται μεταξύ τους: το ένα είναι ψηλότερο, τρώει πιο πολύ ή περπάτησε πιο νωρίς κ.ο.κ. Τις πιο πολλές φορές οι συγκρίσεις αυτές είναι ανεκτές. Όταν, όμως, βρεθούν στο περιβάλλον του σχολείου, μπορούν να είναι δυσβάστακτες, ειδικά αν το ένα από τα δυο υπερτερεί σημαντικά του άλλου. Η σύγκριση μπορεί να ξεκινήσει από το σχολείο και να συνεχιστεί και στο σπίτι χωρίς να συνυπολογίζεται το διαφορετικό επίπεδο ικανοτήτων τους.
Τα παρελκόμενα της σύγκρισης
Από τη σύγκριση γεννιέται ο ανταγωνισμός. Τα δίδυμα μπορεί να ανταγωνίζονται το ένα το άλλο για τα πιο ασήμαντα ζητήματα, όπως για την προσοχή των γονέων, για το ποιο θα πάρει πρώτο νέο παιχνίδι, ποιο θα είναι πρώτο σε οτιδήποτε. Ο συνεχής ανταγωνισμός, όμως, μπορεί να είναι επιβλαβής στο εκπαιδευτικό τους περιβάλλον, μετατρέποντας τη χαρά του σχολείου σε μια προσπάθεια να υπερνικήσουν το δίδυμό τους. Το έργο του δασκάλου δυσχεραίνει και ο ανταγωνισμός αυτός μπορεί να καταστρέψει τη σχέση των παιδιών.
Σεβασμός στη διαφορετικότητα
Όπως παρατηρούμε, τα περισσότερα προβλήματα προκύπτουν όχι από τη σχέση των δίδυμων αυτή καθ’ αυτή, αλλά από τον τρόπο που τους αντιμετωπίζουν οι άλλοι και από τον τρόπο που τους έχουν μάθει να αντιμετωπίζουν τόσο τον εαυτό τους, όσο και το αδελφάκι τους. Εάν τα δίδυμα έχουν μάθει να λειτουργούν ως ξεχωριστές προσωπικότητες και οι ικανότητές τους να εξελίσσονται με σεβασμό και χωρίς συγκρίσεις, τότε ένας χωρισμός στην τάξη δεν θα τα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό. Ο διαχωρισμός μπορεί να δώσει την ευκαιρία στο κάθε παιδί να δημιουργήσει τις δικές του φιλίες, να πετύχει τους δικούς του στόχους, να κυνηγήσει τα δικά του ενδιαφέροντα, να αποκτήσει τη δική του προσωπικότητα. Ωστόσο, ακριβώς επειδή αυτή η σχέση έχει άλλη δυναμική, ακόμα και στη περίπτωση που τα παιδιά μεγαλώνουν με το δικό τους ρυθμό και χώρο, μπορεί η συνύπαρξή τους να τα ενδυναμώνει αντί να τα περιορίζει. Θα πρέπει λοιπόν να ληφθούν υπόψιν και τα δικά τους συναισθήματα, πάντα σε συνεργασία με εκπαιδευτικό ή ψυχολόγο και κυρίως με το ένστικτο του γονιού. Άλλωστε, κανείς άλλος δε ξέρει καλύτερα τι βοηθάει τα παιδιά του να αναπτυχθούν και τι τα κρατάει πίσω!
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πραγματοποιήθηκε η πρώτη επιθυμία της μητέρας του Παντελή Παντελίδη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
