2016-11-10 22:40:09
Εννοείται πως οι πρώτες σκέψεις μιας μαμάς μόλις ξυπνήσει είναι τα παιδιά της Αλλά και πολλά άλλα που πρέπει να προλάβει να κάνει Ωχ! Τι ώρα είναι;
Θα προλάβω να ντυθώ για να τα πάω σχολείο;
Γιατί να ντυθώ; Θα τα πάω με την πιτζάμα
Αυτός που είναι; Πάλι σηκώθηκε και έφυγε για να μην τα πάει στο σχολείο; Τι να πω πια;
Γιατί τσακώνονται αυτά πάλι; Για έναν μαρκαδόρο; Από ένα ολόκληρο δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια που έχω χρυσοπληρώσει, αυτά τσακώνονται για έναν μαρκαδόρο;
Τώρα που είπα παιχνίδια, μήπως να έπλενα τα λούτρινα; Δεν θα έχουν γεμίσει σκόνη τόσο καιρό
Πρέπει να είμαι λίγο πιο συνεπής με αυτά τα θέματα. Γιατί δεν μπορώ να είμαι μία φυσιολογική, υπεύθυνη μαμά, όπως αυτές στα περιοδικά; Δεν έχω φτιάξει ούτε μία χειροτεχνία, ούτε μια κατασκευή για το μωρό μου.
Τι έχω να κάνω σήμερα; Να πάρω πίσω όσους με πήραν χθες και δεν πρόλαβα να μιλήσω, να απαντήσω στα mail, να πάρω την αδελφή μου που της είπα πριν τρεις μέρες θα σε πάρω σε 10 λεπτά και δεν την πήρα ποτέ Πω πω θα με περνάνε για αγενή. Πρέπει να οργανωθώ. Πρέπει να οργανώσω ένα ολόκληρο σπίτι. Αυτό το δωμάτιο είναι άνω-κάτω. Πρέπει να τακτοποιήσω. Αν μη τι άλλο να βάλω κανένα πλυντήριο. Έχουν γεμίσει τα καλάθια με άπλυτα, δεν χωράνε πουθενά πια.
Πρώτα, βέβαια, πρέπει να βάλω κανένα σίδερο, να μαζευτεί κανένα ρούχο στα συρτάρια. Έχω βαρεθεί να βλέπω τη μικρή να φορά τα ρούχα του μεγάλου. Αλλά δεν θέλω να πετάω ρούχα, μωρέ. Μήπως έπρεπε να κάνουμε άλλο ένα παιδί; Δεν νιώθω να έχω «κλείσει» ακόμα. Νιώθω εξαντλημένη και «τρελαμένη» αλλά όχι ότι δεν θα έκανα κι άλλο...
...Θα χρειαζόμασταν βέβαια μεγαλύτερο αυτοκίνητο... Εγώ τζιπ και πολυμορφικά δεν οδηγώ!
Πρέπει να φάνε κανένα φρούτο σήμερα. Τι φρούτα να πάρω; Ωχ, έχω και το ψυγείο να καθαρίσω. Και την κατάψυξη! Δεν πρόκειται να τα φάμε ποτέ όλα αυτά που έχει μέσα. Τι να μαγειρέψω σήμερα; Κοτόπουλο φάγαμε χθες, όσπρια δεν θέλει κανείς. Κρέας μην τρώμε και κάθε μέρα, θα πάθουμε τίποτα στο τέλος. Μακαρόνια; Πάλι; Ρύζι; Ρύζι με τι..; Δεν ξέρω. Μήπως να τους φτιάξω καμιά πίτσα που είναι γρήγορη; Ναι μωρέ, πίτσα. Με φρέσκα μανιτάρια. Μμμ. Θα την φάω με πατατάκια. Και καμιά κρύα μπύρα. Ποτέ δεν θα αδυνατίσω....
... Μήπως να κάνω κανέναν κοιλιακό... Ναι, όπως έκανα και χθες. Μάλλον να κάνω ένα κέικ. Αντί για γυμναστική κάθε μέρα, θα μπορούσα να κάνω ένα κέικ κάθε μέρα.
Τι άλλο έχω να κάνω σήμερα;
Μακάρι να ήμουν λίγο σαν την νύφη μου. Είναι τόσο οργανωμένη. Το σπίτι μου είναι σαν στάβλος μπροστά στο δικό της. Σήμερα είναι και μέρα ξεσκονίσματος. Χθες βράδυ μου φάνηκε πως είδα μια μπάλα σκόνης
Αλλά να πάω να πάρω ξύδι πρώτα. Μην καθαρίζω συνέχεια με τα χημικά, δεν είναι καλό για το μωρό. Εγώ θα φταίω αν πάθει κανένα αναπνευστικό.
...Πρέπει να πάω να πάρω και καμιά πιπίλα. Είναι λες και εξαφανίζονται. Και πρέπει να τα πάω και για εμβόλια. Που θα παρκάρω εκεί που έχει αυτός ο Χριστιανός το ιατρείο του; Μακάρι να ερχόταν στο σπίτι ο παιδίατρος. Τότε, βέβαια, θα αναγκαζόμουν να καθαρίσω.
Ωχ! Τι ώρα είναι; Θα προλάβω να ντυθώ για να τα πάω σχολείο; Γιατί να ντυθώ; Θα τα πάω με την πιτζάμα
Λοιπόν, αν δεν σηκωθώ τώρα θα αργήσουμε. Έχω να βάλω και βενζίνη. Είμαι με λαμπάκι. Γιατί το αφήνω πάντα για την τελευταία στιγμή; Βιαζόμουν να έρθω να μαγειρέψω. Θέλουν πρωινό. Πώς και δεν έχει ακουστεί ακόμα το μωρό; Καλά είναι; Ελπίζω να είναι καλά. Ξύπνησε χθες το βράδυ; Ούτε που θυμάμαι. Φαντάσου να μπω στο δωμάτιο και... α, νάτο το ακούω! Κλαίει τώρα. Μακάρι να κοιμόταν λίγο ακόμα.
Από την Bunmi Laditan blogger και συγγραφέα του βιβλίου The Honest Toddler: A Child's Guide to Life
Πηγή Tromaktiko
Θα προλάβω να ντυθώ για να τα πάω σχολείο;
Γιατί να ντυθώ; Θα τα πάω με την πιτζάμα
Αυτός που είναι; Πάλι σηκώθηκε και έφυγε για να μην τα πάει στο σχολείο; Τι να πω πια;
Γιατί τσακώνονται αυτά πάλι; Για έναν μαρκαδόρο; Από ένα ολόκληρο δωμάτιο γεμάτο παιχνίδια που έχω χρυσοπληρώσει, αυτά τσακώνονται για έναν μαρκαδόρο;
Τώρα που είπα παιχνίδια, μήπως να έπλενα τα λούτρινα; Δεν θα έχουν γεμίσει σκόνη τόσο καιρό
Πρέπει να είμαι λίγο πιο συνεπής με αυτά τα θέματα. Γιατί δεν μπορώ να είμαι μία φυσιολογική, υπεύθυνη μαμά, όπως αυτές στα περιοδικά; Δεν έχω φτιάξει ούτε μία χειροτεχνία, ούτε μια κατασκευή για το μωρό μου.
Τι έχω να κάνω σήμερα; Να πάρω πίσω όσους με πήραν χθες και δεν πρόλαβα να μιλήσω, να απαντήσω στα mail, να πάρω την αδελφή μου που της είπα πριν τρεις μέρες θα σε πάρω σε 10 λεπτά και δεν την πήρα ποτέ Πω πω θα με περνάνε για αγενή. Πρέπει να οργανωθώ. Πρέπει να οργανώσω ένα ολόκληρο σπίτι. Αυτό το δωμάτιο είναι άνω-κάτω. Πρέπει να τακτοποιήσω. Αν μη τι άλλο να βάλω κανένα πλυντήριο. Έχουν γεμίσει τα καλάθια με άπλυτα, δεν χωράνε πουθενά πια.
Πρώτα, βέβαια, πρέπει να βάλω κανένα σίδερο, να μαζευτεί κανένα ρούχο στα συρτάρια. Έχω βαρεθεί να βλέπω τη μικρή να φορά τα ρούχα του μεγάλου. Αλλά δεν θέλω να πετάω ρούχα, μωρέ. Μήπως έπρεπε να κάνουμε άλλο ένα παιδί; Δεν νιώθω να έχω «κλείσει» ακόμα. Νιώθω εξαντλημένη και «τρελαμένη» αλλά όχι ότι δεν θα έκανα κι άλλο...
...Θα χρειαζόμασταν βέβαια μεγαλύτερο αυτοκίνητο... Εγώ τζιπ και πολυμορφικά δεν οδηγώ!
Πρέπει να φάνε κανένα φρούτο σήμερα. Τι φρούτα να πάρω; Ωχ, έχω και το ψυγείο να καθαρίσω. Και την κατάψυξη! Δεν πρόκειται να τα φάμε ποτέ όλα αυτά που έχει μέσα. Τι να μαγειρέψω σήμερα; Κοτόπουλο φάγαμε χθες, όσπρια δεν θέλει κανείς. Κρέας μην τρώμε και κάθε μέρα, θα πάθουμε τίποτα στο τέλος. Μακαρόνια; Πάλι; Ρύζι; Ρύζι με τι..; Δεν ξέρω. Μήπως να τους φτιάξω καμιά πίτσα που είναι γρήγορη; Ναι μωρέ, πίτσα. Με φρέσκα μανιτάρια. Μμμ. Θα την φάω με πατατάκια. Και καμιά κρύα μπύρα. Ποτέ δεν θα αδυνατίσω....
... Μήπως να κάνω κανέναν κοιλιακό... Ναι, όπως έκανα και χθες. Μάλλον να κάνω ένα κέικ. Αντί για γυμναστική κάθε μέρα, θα μπορούσα να κάνω ένα κέικ κάθε μέρα.
Τι άλλο έχω να κάνω σήμερα;
Μακάρι να ήμουν λίγο σαν την νύφη μου. Είναι τόσο οργανωμένη. Το σπίτι μου είναι σαν στάβλος μπροστά στο δικό της. Σήμερα είναι και μέρα ξεσκονίσματος. Χθες βράδυ μου φάνηκε πως είδα μια μπάλα σκόνης
Αλλά να πάω να πάρω ξύδι πρώτα. Μην καθαρίζω συνέχεια με τα χημικά, δεν είναι καλό για το μωρό. Εγώ θα φταίω αν πάθει κανένα αναπνευστικό.
...Πρέπει να πάω να πάρω και καμιά πιπίλα. Είναι λες και εξαφανίζονται. Και πρέπει να τα πάω και για εμβόλια. Που θα παρκάρω εκεί που έχει αυτός ο Χριστιανός το ιατρείο του; Μακάρι να ερχόταν στο σπίτι ο παιδίατρος. Τότε, βέβαια, θα αναγκαζόμουν να καθαρίσω.
Ωχ! Τι ώρα είναι; Θα προλάβω να ντυθώ για να τα πάω σχολείο; Γιατί να ντυθώ; Θα τα πάω με την πιτζάμα
Λοιπόν, αν δεν σηκωθώ τώρα θα αργήσουμε. Έχω να βάλω και βενζίνη. Είμαι με λαμπάκι. Γιατί το αφήνω πάντα για την τελευταία στιγμή; Βιαζόμουν να έρθω να μαγειρέψω. Θέλουν πρωινό. Πώς και δεν έχει ακουστεί ακόμα το μωρό; Καλά είναι; Ελπίζω να είναι καλά. Ξύπνησε χθες το βράδυ; Ούτε που θυμάμαι. Φαντάσου να μπω στο δωμάτιο και... α, νάτο το ακούω! Κλαίει τώρα. Μακάρι να κοιμόταν λίγο ακόμα.
Από την Bunmi Laditan blogger και συγγραφέα του βιβλίου The Honest Toddler: A Child's Guide to Life
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
