2016-11-11 12:07:15
Μοιάζει ελαφρώς με τη ντοματιά, έχει όμως μοβ λουλούδια και είναι δηλητηριώδες. Ένα αμερικανικό φυτό που έφτασε στην Ελλάδα τη δεκαετία του 1920 και βαφτίστηκε «γερμανός» έχει πλέον εξαπλωθεί σε όλη τη χώρα ακολουθώντας το οδικό δίκτυο, ακόμα και σε προστατευόμενες περιοχές.
Το ξενόφερτο είδος Solanum elaeagnifolium μπορεί δυνητικά να ανατρέψει τις ισορροπίες των ελληνικών οικοσυστημάτων, αφού είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί και ανταγωνίζεται ντόπια είδη.
«Το φυτό "ακολουθεί" τους οδικούς άξονες, γιατί οι στρογγυλοί καρποί του παρασύρονται από τα διερχόμενα αυτοκίνητα και εξαπλώνονται ταχύτατα. Μάλιστα, όσο πιο πολύπλοκο το οδικό δίκτυο, τόσο περισσότεροι είναι οι πληθυσμοί» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Νίκος Kρίγκας του Τμήματος Βιολογίας στο ΑΠΘ, ο οποίος έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα στο επαρχιακό οδικό δίκτυο, καταγράφοντας την εξάπλωση του εισβολέα.
Η μελέτη του παρουσιάστηκε στο Πανελλήνιο Συνέδριο Οικολογίας.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το Solanum elaeagnifolium ανήκει στην οικογένεια των σολανίδων (ή στρυχνοειδών), στην οποία ανήκουν επίσης η ντοματιά, η πατατιά, η πιπεριά, η μελιτζάνα και ο καπνός.
Όλα αυτά τα είδη κατάγονται από την Αμερική.
Το φυτό εντοπίστηκε αρχικά το 1927 στη Θεσσαλονίκη. Πιθανώς εισήχθη, εκτιμά ο καθηγητής, από πρόσμειξη σε λιπάσματα ή από εμπορεύματα που προέρχονταν από τις ΗΠΑ. Στα τέλη του 1930 βαφτίστηκε «γερμανός» και μέχρι τη δεκαετία του 1950 είχε φτάσει μέχρι την Αθήνα.
«Επειδή το παρατήρησαν τότε, το συνέδεσαν με την παρουσία των Γερμανών, δημιουργώντας μάλιστα έναν αστικό μύθο που έλεγε ότι το έφεραν οι κατακτητές για να ταΐζουν με αυτό τα μουλάρια τους, κάτι που φυσικά δεν ισχύει γιατί το φυτό είναι δηλητηριώδες» διευκρινίζει ο κ. Κρίγκας.
«Στην έρευνα καταγράφηκε η παρουσία του φυτού κατά μήκος του οδικού δικτύου που ενώνει όλες τις βασικές πόλεις της χώρας και διέρχεται από 55% των προστατευόμενων περιοχών και συγκεκριμένα, σε όλους τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας και στο 25% του υπόλοιπου οδικού δικτύου. Οι καταγραφές συνδέθηκαν σε Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) με δεδομένα περιβαλλοντικά (υψόμετρο, κλίμα, έδαφος), ανθρωπογενών δραστηριοτήτων (χρήσεις γης, οικισμοί, τυπολογία-πολυπλοκότητα οδικών αρτηριών) και φυσικότητας τοπίου (Προστατευόμενες και Ήσυχες Περιοχές)» αναφέρει ο κ. Κρίγκας.
Πηγή Tromaktiko
Το ξενόφερτο είδος Solanum elaeagnifolium μπορεί δυνητικά να ανατρέψει τις ισορροπίες των ελληνικών οικοσυστημάτων, αφού είναι εξαιρετικά δύσκολο να αντιμετωπιστεί και ανταγωνίζεται ντόπια είδη.
«Το φυτό "ακολουθεί" τους οδικούς άξονες, γιατί οι στρογγυλοί καρποί του παρασύρονται από τα διερχόμενα αυτοκίνητα και εξαπλώνονται ταχύτατα. Μάλιστα, όσο πιο πολύπλοκο το οδικό δίκτυο, τόσο περισσότεροι είναι οι πληθυσμοί» εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Δρ Νίκος Kρίγκας του Τμήματος Βιολογίας στο ΑΠΘ, ο οποίος έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα στο επαρχιακό οδικό δίκτυο, καταγράφοντας την εξάπλωση του εισβολέα.
Η μελέτη του παρουσιάστηκε στο Πανελλήνιο Συνέδριο Οικολογίας.
Ένα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι το Solanum elaeagnifolium ανήκει στην οικογένεια των σολανίδων (ή στρυχνοειδών), στην οποία ανήκουν επίσης η ντοματιά, η πατατιά, η πιπεριά, η μελιτζάνα και ο καπνός.
Όλα αυτά τα είδη κατάγονται από την Αμερική.
Το φυτό εντοπίστηκε αρχικά το 1927 στη Θεσσαλονίκη. Πιθανώς εισήχθη, εκτιμά ο καθηγητής, από πρόσμειξη σε λιπάσματα ή από εμπορεύματα που προέρχονταν από τις ΗΠΑ. Στα τέλη του 1930 βαφτίστηκε «γερμανός» και μέχρι τη δεκαετία του 1950 είχε φτάσει μέχρι την Αθήνα.
«Επειδή το παρατήρησαν τότε, το συνέδεσαν με την παρουσία των Γερμανών, δημιουργώντας μάλιστα έναν αστικό μύθο που έλεγε ότι το έφεραν οι κατακτητές για να ταΐζουν με αυτό τα μουλάρια τους, κάτι που φυσικά δεν ισχύει γιατί το φυτό είναι δηλητηριώδες» διευκρινίζει ο κ. Κρίγκας.
«Στην έρευνα καταγράφηκε η παρουσία του φυτού κατά μήκος του οδικού δικτύου που ενώνει όλες τις βασικές πόλεις της χώρας και διέρχεται από 55% των προστατευόμενων περιοχών και συγκεκριμένα, σε όλους τους δρόμους ταχείας κυκλοφορίας και στο 25% του υπόλοιπου οδικού δικτύου. Οι καταγραφές συνδέθηκαν σε Γεωγραφικά Συστήματα Πληροφοριών (GIS) με δεδομένα περιβαλλοντικά (υψόμετρο, κλίμα, έδαφος), ανθρωπογενών δραστηριοτήτων (χρήσεις γης, οικισμοί, τυπολογία-πολυπλοκότητα οδικών αρτηριών) και φυσικότητας τοπίου (Προστατευόμενες και Ήσυχες Περιοχές)» αναφέρει ο κ. Κρίγκας.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
