2016-11-25 04:45:13
Πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία έρχονται στο φως της δημοσιότητας και αφορούν στην απώλεια του ενός από τα τέσσερα μαχητικά αεροσκάφη τύπου MiG-29K που επιχειρούσαν από το κατάστρωμα του μοναδικού ρωσικού αεροπλανοφόρου «Ναύαρχος Κουζνέτσοφ» το οποίο βρίσκεται στην περιοχή της ανατολικής Μεσογείου και συμμετέχει στις επιχειρήσεις κατά του αυτοαποκαλούμενου ως «ισλαμικού κράτους».
Υπενθυμίζεται, ότι αυτό που έγινε γνωστό ήταν η συντριβή στη Μεσόγειο ενός μαχητικού του τύπου, με τον πιλότο να προλαβαίνει ευτυχώς και να χρησιμοποιεί με επιτυχία το σύστημα εγκατάλειψης του αεροσκάφους. Πλέον, περισσότερες λεπτομέρειες αρχίζουν και έρχονται στο φως από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης που αυτονόητα διερευνούν το συμβάν.
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα που συλλέγει και παρουσιάζει όσα έχουν δημοσιευθεί στα ρωσικά μέσα, το US Naval Institute (USNI) στον ιστοχώρο του αναφέρει, ότι ο κυριότερος παράγοντας που οδήγησε στο ατύχημα, ήταν πρόβλημα που παρουσιάστηκε στη λειτουργία του καλωδίου ανάσχεσης στο αεροπλανοφόρο.
Κατά συνέπεια, εάν αυτή η αναφορά είναι αληθής, το μαχητικό οριστικά βρισκόταν στη φάση προσνήωσης στο αεροπλανοφόρο, ίσως ο πιλότος έκανε σωστά τις ενέργειες, μόνο που το καλώδιο απέτυχε να «γαντζώσει» το μαχητικό, το οποίο συνέχισε την πορεία του και έπεσε στη θάλασσα τροχοδρομώντας επί του καταστρώματος του αεροπλανοφόρου. Τότε γιατί δεν επεχείρησε άμεση απονήωση; Εάν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, οι πιθανότητες επιβίωσης του πιλότου θα ήταν πολύ μικρότερες.
Το μαχητικό συμμετείχε σε αποστολή αναγνώρισης στην περιοχή του Χαλεπιού στη Συρία και επέστρεφαν στο «Κουζνέτσοφ». Τα τρία πρώτα προσνηώθηκαν με ασφάλεια, αν και αναφέρεται ότι το δεύτερο σταμάτησε με την ενεργοποίηση του εφεδρικού καλωδίου ανάσχεσης, άρα υπήρχε ήδη μία περίπτωση δυσλειτουργίας.
Το ερώτημα είναι τι συνέβη με το εφεδρικό καλώδιο στην περίπτωση του μαχητικού που συνετρίβη. Δεν ενεργοποιήθηκε, ή μήπως απέτυχε και αυτό να ανασχέσει την πορεία του μαχητικού; Ωστόσο, τις ημέρες που ακολούθησαν οι πτήσεις από το αεροπλανοφόρο έγιναν κανονικά.
Αυτό παραπέμπει σε άμεση αποκατάσταση του όποιου προβλήματος είχε ανακύψει. Άρα δεν πρέπει να βρίσκεται εκεί η λύση του «μυστηρίου» και το καλώδιο παρότι παρουσίασε πρόβλημα, μόνο έμμεσα ευθύνεται για τη συντριβή. Τι συνέβη λοιπόν;
Όπως αναφέρεται εν συνεχεία στο δημοσίευμα του USNI, το τελευταίο μαχητικό δεν έλαβε διαταγή να κατευθυνθεί προς τη βάση Χμέιμιμ κοντά στη Λατάκια που χρησιμοποιεί η ρωσική Αεροπορία, αλλά παρέμεινε στην περιοχή μέχρι την αποκατάσταση της δυσλειτουργίας.
Αυτό που φέρεται να συνέβη, είναι ότι κάποια στιγμή οι κινητήρες του αεροσκάφους σταμάτησαν να τροφοδοτούνται με καύσιμο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυνατότητα ανεμοπορίας και τελικά προσνήωσης στο αεροπλανοφόρο, με αποτέλεσμα να λάβει διαταγή ο πιλότος να εγκαταλείψει το μαχητικό.
Κατά συνέπεια, μια ισχυρή πιθανότητα – στο όριο της βεβαιότητας – είναι το μαχητικό να έμεινε από καύσιμα κάτι αρκετά πιθανό, καθώς γύριζαν από την αποστολή και είναι βέβαιο ότι το φορτίο καυσίμων που είχαν ήταν περιορισμένο.
Το βέβαιο είναι ότι κάτι δεν πρέπει να πήγε καλά με τον σχεδιασμό… Το ενδεχόμενο κάτι να «στραβώσει» στην προσνήωση είναι πάντα υπαρκτό, οπότε είτε θα έπρεπε να υπάρχει φορτίο καυσίμου επαρκές για να εκτελεστεί κάποιο διαθέσιμο εναλλακτικό σενάριο. Εδώ υπεισέρχεται όμως ο παράγοντας «δημόσια εικόνα» που φαίνεται να έπαιξε ρόλο στο ατύχημα. Εξηγούμαστε.
Το μαχητικό λογικά διέθετε καύσιμο για να μεταβεί στη βάση Χμέιμιμ και να προσγειωθεί με ασφάλεια. Η ρωσική ηγεσία όμως, θα πρέπει να αποφάσισε να αναλάβει ένα ρίσκο για την άμεση και έγκαιρη αποκατάσταση της βλάβης στο καλώδιο ανάσχεσης, το οποίο δεν της βγήκε.
Όπως γνώριζαν πολύ καλά, τα πολεμικά πλοία δυτικών χωρών παρακολουθούσαν με κάθε λεπτομέρεια την επιχειρησιακή δραστηριότητα του «Κουζνέτσοφ». Κατά συνέπεια, εάν ένα αεροσκάφος δεν προσνηωνόταν αλλά προσγειωνόταν στη Συρία, το συμπέρασμα που θα έβγαινε άμεσα θα ήταν ότι το αεροπλανοφόρο αντιμετώπισε πρόβλημα και αυτό ήθελαν να το αποφύγουν.
Δεν το κατάφεραν και το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο από την απλή αναφορά περί κάποιου προβλήματος στο αεροπλανοφόρο. Το ότι τα άλλα πλοία παρακολουθούσαν εκ του σύνεγγυς τη δραστηριότητα, αποκαλύπτεται από την ταχύτητα με την οποία προσφέρθηκαν να διαθέσουν διασωστικά μέσα για την περισυλλογή του Ρώσου ιπταμένου, η οποία απορρίφθηκε από τη ρωσική πλευρά και ο πιλότος διασωζόταν λίγο αργότερα από ρωσικό ναυτικό ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης.
Πηγή Tromaktiko
Υπενθυμίζεται, ότι αυτό που έγινε γνωστό ήταν η συντριβή στη Μεσόγειο ενός μαχητικού του τύπου, με τον πιλότο να προλαβαίνει ευτυχώς και να χρησιμοποιεί με επιτυχία το σύστημα εγκατάλειψης του αεροσκάφους. Πλέον, περισσότερες λεπτομέρειες αρχίζουν και έρχονται στο φως από τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης που αυτονόητα διερευνούν το συμβάν.
Σε ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα που συλλέγει και παρουσιάζει όσα έχουν δημοσιευθεί στα ρωσικά μέσα, το US Naval Institute (USNI) στον ιστοχώρο του αναφέρει, ότι ο κυριότερος παράγοντας που οδήγησε στο ατύχημα, ήταν πρόβλημα που παρουσιάστηκε στη λειτουργία του καλωδίου ανάσχεσης στο αεροπλανοφόρο.
Κατά συνέπεια, εάν αυτή η αναφορά είναι αληθής, το μαχητικό οριστικά βρισκόταν στη φάση προσνήωσης στο αεροπλανοφόρο, ίσως ο πιλότος έκανε σωστά τις ενέργειες, μόνο που το καλώδιο απέτυχε να «γαντζώσει» το μαχητικό, το οποίο συνέχισε την πορεία του και έπεσε στη θάλασσα τροχοδρομώντας επί του καταστρώματος του αεροπλανοφόρου. Τότε γιατί δεν επεχείρησε άμεση απονήωση; Εάν είχε συμβεί κάτι τέτοιο, οι πιθανότητες επιβίωσης του πιλότου θα ήταν πολύ μικρότερες.
Το μαχητικό συμμετείχε σε αποστολή αναγνώρισης στην περιοχή του Χαλεπιού στη Συρία και επέστρεφαν στο «Κουζνέτσοφ». Τα τρία πρώτα προσνηώθηκαν με ασφάλεια, αν και αναφέρεται ότι το δεύτερο σταμάτησε με την ενεργοποίηση του εφεδρικού καλωδίου ανάσχεσης, άρα υπήρχε ήδη μία περίπτωση δυσλειτουργίας.
Το ερώτημα είναι τι συνέβη με το εφεδρικό καλώδιο στην περίπτωση του μαχητικού που συνετρίβη. Δεν ενεργοποιήθηκε, ή μήπως απέτυχε και αυτό να ανασχέσει την πορεία του μαχητικού; Ωστόσο, τις ημέρες που ακολούθησαν οι πτήσεις από το αεροπλανοφόρο έγιναν κανονικά.
Αυτό παραπέμπει σε άμεση αποκατάσταση του όποιου προβλήματος είχε ανακύψει. Άρα δεν πρέπει να βρίσκεται εκεί η λύση του «μυστηρίου» και το καλώδιο παρότι παρουσίασε πρόβλημα, μόνο έμμεσα ευθύνεται για τη συντριβή. Τι συνέβη λοιπόν;
Όπως αναφέρεται εν συνεχεία στο δημοσίευμα του USNI, το τελευταίο μαχητικό δεν έλαβε διαταγή να κατευθυνθεί προς τη βάση Χμέιμιμ κοντά στη Λατάκια που χρησιμοποιεί η ρωσική Αεροπορία, αλλά παρέμεινε στην περιοχή μέχρι την αποκατάσταση της δυσλειτουργίας.
Αυτό που φέρεται να συνέβη, είναι ότι κάποια στιγμή οι κινητήρες του αεροσκάφους σταμάτησαν να τροφοδοτούνται με καύσιμο, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει δυνατότητα ανεμοπορίας και τελικά προσνήωσης στο αεροπλανοφόρο, με αποτέλεσμα να λάβει διαταγή ο πιλότος να εγκαταλείψει το μαχητικό.
Κατά συνέπεια, μια ισχυρή πιθανότητα – στο όριο της βεβαιότητας – είναι το μαχητικό να έμεινε από καύσιμα κάτι αρκετά πιθανό, καθώς γύριζαν από την αποστολή και είναι βέβαιο ότι το φορτίο καυσίμων που είχαν ήταν περιορισμένο.
Το βέβαιο είναι ότι κάτι δεν πρέπει να πήγε καλά με τον σχεδιασμό… Το ενδεχόμενο κάτι να «στραβώσει» στην προσνήωση είναι πάντα υπαρκτό, οπότε είτε θα έπρεπε να υπάρχει φορτίο καυσίμου επαρκές για να εκτελεστεί κάποιο διαθέσιμο εναλλακτικό σενάριο. Εδώ υπεισέρχεται όμως ο παράγοντας «δημόσια εικόνα» που φαίνεται να έπαιξε ρόλο στο ατύχημα. Εξηγούμαστε.
Το μαχητικό λογικά διέθετε καύσιμο για να μεταβεί στη βάση Χμέιμιμ και να προσγειωθεί με ασφάλεια. Η ρωσική ηγεσία όμως, θα πρέπει να αποφάσισε να αναλάβει ένα ρίσκο για την άμεση και έγκαιρη αποκατάσταση της βλάβης στο καλώδιο ανάσχεσης, το οποίο δεν της βγήκε.
Όπως γνώριζαν πολύ καλά, τα πολεμικά πλοία δυτικών χωρών παρακολουθούσαν με κάθε λεπτομέρεια την επιχειρησιακή δραστηριότητα του «Κουζνέτσοφ». Κατά συνέπεια, εάν ένα αεροσκάφος δεν προσνηωνόταν αλλά προσγειωνόταν στη Συρία, το συμπέρασμα που θα έβγαινε άμεσα θα ήταν ότι το αεροπλανοφόρο αντιμετώπισε πρόβλημα και αυτό ήθελαν να το αποφύγουν.
Δεν το κατάφεραν και το αποτέλεσμα ήταν χειρότερο από την απλή αναφορά περί κάποιου προβλήματος στο αεροπλανοφόρο. Το ότι τα άλλα πλοία παρακολουθούσαν εκ του σύνεγγυς τη δραστηριότητα, αποκαλύπτεται από την ταχύτητα με την οποία προσφέρθηκαν να διαθέσουν διασωστικά μέσα για την περισυλλογή του Ρώσου ιπταμένου, η οποία απορρίφθηκε από τη ρωσική πλευρά και ο πιλότος διασωζόταν λίγο αργότερα από ρωσικό ναυτικό ελικόπτερο έρευνας και διάσωσης.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιατί όλοι χωρίζουν;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
