2016-12-05 13:03:13
«Ψυχραιμία» επικρατεί σε όλα τα στρατόπεδα, μετά την κατάρρευση των συνομιλιών του Μον Πελεράν για το Κυπριακό. Πλην του τουρκικού, βέβαια, στο οποίο ο Ερντογάν έχει εντάξει και το Κυπριακό στην έξαλλη εθνικιστική ρητορική που ακολουθεί τελευταία.
Υπό άλλες συνθήκες, η αναφορά του στη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία -όπως είπε- δε θα έπρεπε να απεικονίζει όλο το νησί, θα ξεσήκωνε κύματα εθνικιστικής αντίδρασης σε Ελλάδα και Κύπρο. Ομως, ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Ν. Χριστοδουλίδης αντέδρασε με… βρετανικό φλέγμα: «Με τέτοιους χαρακτηρισμούς ο πρόεδρος της Τουρκίας στέλνει τα χειρότερα μηνύματα σε μια κρίσιμη φάση της διαδικασίας και το μόνο που πετυχαίνει είναι η δημιουργία περισσοτέρων προβλημάτων», δήλωσε.
Προφανώς, η Λευκωσία είχε πάρει μηνύματα από τις ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες να μην ακολουθήσει τακτική υψηλών τόνων, μέχρις ότου αναληφθούν οι σχετικές πρωτοβουλίες για επανέναρξη των συνομιλιών Αναστασιάδη-Ακιντζί
. Γι' αυτό και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε -με το ίδιο ήρεμο ύφος- να απορρίψει την πρόταση Ακιντζί για δύο παράλληλες διαπραγματεύσεις, λέγοντας ότι αυτή παραπέμπει σε τετραμερή ή πενταμερή διάσκεψη, κάτι που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό, γιατί θα καταλήξει σε αποτυχία και θα οδηγήσει σε κατάρρευση μια πολλά υποσχόμενη διαδικασία για επίλυση του Κυπριακού. Οπως εξήγησε, οι διαφωνίες εστιάζονται στο δεύτερο από τα κριτήρια για το εδαφικό, που είναι ένα από τα πέντε κεφάλαια του Κυπριακού. Επειδή «και προηγουμένως υπήρξαν διαφωνίες σε άλλα κεφάλαια, αλλά δεν αναζητήθηκαν άλλοι τρόποι διεξαγωγής των συνομιλιών», έτσι και τώρα, «το πιο απλό είναι να συνεχισθούν οι συνομιλίες από εκεί όπου έμειναν».
Ούτε οι Αμερικανοί αντέδρασαν εν θερμώ. Η «τσαμπουκαλού» υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ, που φερόταν εξοργισμένη από το ναυάγιο του Μον Πελεράν, δεν μετέβη στη Λευκωσία. Στάλθηκε άλλος βοηθός υπουργός Εξωτερικών, προκειμένου να ετοιμάσει επίσκεψη Κέρι, ενώ του Κέρι προηγήθηκε ο βρετανός ΥΠΕΞ Μπόρις Τζόνσον. Ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν, ο οποίος έχει την αρμοδιότητα για το Κυπριακό, απηύθυνε (διά της διπλωματικής οδού και όχι δημόσια) συστάσεις προς Αθήνα, Αγκυρα και Λευκωσία για την ανάγκη «άμεσης απεμπλοκής από το αδιέξοδο» και επανενεργοποίηση της διαδικασίας επίλυσης, όπως άφησαν να διαρρεύσει πηγές στη Λευκωσία και την Αθήνα. Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν πως ο Μπάιντεν απηύθυνε ιδιαίτερες συστάσεις προς την Αγκυρα να αποφύγει κάθε μονομερή ενέργεια, όπως είναι διάφορες προσαρτησιακές κινήσεις για τις οποίες μιλούσαν τελευταία τούρκοι παράγοντες.
Εκείνος που κατέβηκε στη Λευκωσία είναι ο ειδικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Εσπεν Μπαρθ Εϊντα, ο οποίος όμως μάλλον διακοσμητικό ρόλο διαδραματίζει (περισσότερο για να κρατάει «ζεστό» το κλίμα). Το παιχνίδι παίζεται στο παρασκήνιο, με πρωταγωνιστές κυρίως τα στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, καθώς είναι οι ΗΠΑ και όχι η Βρετανία που έχουν το πάνω χέρι σ' αυτή τη φάση διαχείρισης ενός προβλήματος που χρονίζει.
Στο μεταξύ, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα για νέες παραχωρήσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά (γιατί η τουρκική ζητούσε κάτι παραπάνω για να επανέλθει στο τραπέζι), στήθηκε ένα δραματικό σκηνικό, στο οποίο πρωταγωνιστούν Αμερικανοί, Τούρκοι και Ισραηλινοί. Η Τουρκία έχει αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις της με το Ισραήλ και υπό την υψηλή επιτροπεία του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ και νυν ειδικού συμβούλου για ενεργειακά θέματα, Μάθιου Μπράιζα, σχεδιάζεται η μεταφορά του φυσικού αερίου των ισραηλινών κοιτασμάτων μέσω αγωγού που θα καταλήγει στο τουρκικό Τζεϊχάν, με κίνδυνο η Κύπρος να βρεθεί εκτός συμφωνιών, λένε οι φήμες. Επομένως, συμπεραίνουν με νόημα, το Κυπριακό πρέπει οπωσδήποτε να επιλυθεί τώρα, ώστε η Κύπρος να έχει λόγο στη διαχείριση της μεταφοράς του φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου. Επομένως, οι «υποχωρήσεις» στη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό θα οδηγήσουν σε «κέρδη» σε έναν άλλο τομέα, αυτόν των ενεργειακών κοιτασμάτων, από τον οποίο εξαρτάται η οικονομική βιωσιμότητα του νησιού, η πρόοδος και η ευημερία του κυπριακού λαού!
Αυτοί που καλλιεργούν αυτές τις θεωρίες (άνθρωποι του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ κυρίως) «ξεχνούν» πως είναι οι ίδιοι που μέχρι πρότινος απέτιαν σπονδές στη «στρατηγική συνεργασία» Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας και διέδιδαν «φίδια» για υποθαλάσσιο αγωγό που μέσω Κύπρου θα φτάσει στην Κρήτη, από εκεί στην ηπειρωτική Ελλάδα και από εκεί στην Ευρώπη. Λειτουργούσαν σαν τσιράκια του σιωνισμού, σαμποτάριζαν και χτυπούσαν εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, έφταναν στο σημείο να βάλουν τον Τσίπρα να πει ότι η Ιερουσαλήμ είναι «η ιστορική πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ». Τώρα, διαπιστώνουν ότι Τουρκία και Ισραήλ «τα βρίσκουν» (λες και υπήρχε περίπτωση να μη γίνει αυτό κάποια στιγμή), «οσμίζονται κινδύνους» απομόνωσης της Κύπρου από το ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής (λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση η Κύπρος να παίξει σημαίνοντα ρόλο σ' αυτό το παιχνίδι, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι ΗΠΑ με τα ενεργειακά τους μονοπώλια και με την ιμπεριαλιστική κρατική τους δύναμη) και καλούν σε «έντιμο συμβιβασμό». Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Πάντοτε υπήρξαν υποχείρια των ιμπεριαλιστών.
Την Πέμπτη το βράδυ, σ' ένα μαραθώνιο δείπνο (τετράωρο!) του Αναστασιάδη με τον Ακιντζί, παρουσία του Εϊντα, αποφασίστηκε να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες, «με εντατικοποιημένη τη μορφή επί όλων των κεφαλαίων, με διασταυρούμενη τη διαπραγμάτευση», όπως είπε ο Αναστασιάδης, που ανακοίνωσε ταυτόχρονα ότι στις 9 Γενάρη, εφόσον όλα εξελιχθούν καλά στις διμερείς διαπραγματεύσεις, θα συγκληθεί διάσκεψη για το Κυπριακό , «στην οποία θα συμμετάσχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις, αλλά και όσα των εμπλεκομένων μερών απαιτείται».
Φεύγοντας από το Κυπριακό και πηγαίνοντας στο ευρύτερο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα σχολιάσουμε ότι ακόμα κι αν ο Ερντογάν δεν «πάθαινε» αυτή την εθνικιστική λογοδιάρροια, ο φίλος του ο Τσίπρας θα έπρεπε να του την είχε παραγγείλει. Γιατί με ολίγον αλατοπίπερο από Εντι Ράμα και Τσαμουριά, δημιουργείται ένα σκηνικό «εθνικών απειλών», το οποίο απαιτεί «εθνική συσπείρωση». Κι επειδή όποτε ακούμε για «εθνική συσπείρωση» ξέρουμε ότι κάτι κακό ετοιμάζουν για τον ελληνικό λαό, δε θα δυσκολευτούμε να αντιληφθούμε ότι και ο εθνικιστικός βερμπαλισμός του Ερντογάν και οι «κουτσουλιές» του Ράμα χρησιμοποιούνται ως καπνός παραλλαγής για να περάσει «αναίμακτα» το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και η επέκταση του τρίτου Μνημόνιου μετά το 2018.
Η τουρκική πολιτική τον συνηθίζει αυτόν τον βερμπαλισμό από καιρού εις καιρόν. Δεν είναι τυχαίο ότι Ερντογάν και Κιλιντζάρογλου (ηγέτης των κεμαλιστών του CHP) διαγωνίζονται στην εθνικιστική ρητορική, που επικεντρώνεται στις «αδικίες της συνθήκης της Λωζάνης». Μετρούν βραχονησίδες και νησάκια, προκαλούν ο ένας τον άλλο και γενικώς πουλάνε κουτόχορτο στο «πόπολο» της Τουρκίας, διεκδικώντας ταυτόχρονα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μερίδιο από τη μοιρασιά της μεσανατολικής λείας.
Αποκλείεται τουρκικός τυχοδιωκτισμός στο Αιγαίο; Τίποτα δεν αποκλείεται γενικά και αόριστα, όμως μεγαλύτερη απειλή από τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την υπακοή στις αμερικάνικες υπαγορεύσεις δεν υπάρχει. Μια ανεξάρτητη Ελλάδα δε θα φοβόταν οποιαδήποτε απειλή, οποιονδήποτε τυχοδιωκτισμό. Τέτοια Ελλάδα δεν μπορεί να δημιουργήσει το αστικό καθεστώς που έχει συνηθίσει στην ιμπεριαλιστική εξάρτητη. Ανεξάρτητη θα είναι μόνο μια Ελλάδα του κομμουνισμού.
Πηγή Tromaktiko
Υπό άλλες συνθήκες, η αναφορά του στη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας, η οποία -όπως είπε- δε θα έπρεπε να απεικονίζει όλο το νησί, θα ξεσήκωνε κύματα εθνικιστικής αντίδρασης σε Ελλάδα και Κύπρο. Ομως, ο κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Ν. Χριστοδουλίδης αντέδρασε με… βρετανικό φλέγμα: «Με τέτοιους χαρακτηρισμούς ο πρόεδρος της Τουρκίας στέλνει τα χειρότερα μηνύματα σε μια κρίσιμη φάση της διαδικασίας και το μόνο που πετυχαίνει είναι η δημιουργία περισσοτέρων προβλημάτων», δήλωσε.
Προφανώς, η Λευκωσία είχε πάρει μηνύματα από τις ιμπεριαλιστικές πρωτεύουσες να μην ακολουθήσει τακτική υψηλών τόνων, μέχρις ότου αναληφθούν οι σχετικές πρωτοβουλίες για επανέναρξη των συνομιλιών Αναστασιάδη-Ακιντζί
Ούτε οι Αμερικανοί αντέδρασαν εν θερμώ. Η «τσαμπουκαλού» υφυπουργός Εξωτερικών Βικτόρια Νούλαντ, που φερόταν εξοργισμένη από το ναυάγιο του Μον Πελεράν, δεν μετέβη στη Λευκωσία. Στάλθηκε άλλος βοηθός υπουργός Εξωτερικών, προκειμένου να ετοιμάσει επίσκεψη Κέρι, ενώ του Κέρι προηγήθηκε ο βρετανός ΥΠΕΞ Μπόρις Τζόνσον. Ο αντιπρόεδρος Μπάιντεν, ο οποίος έχει την αρμοδιότητα για το Κυπριακό, απηύθυνε (διά της διπλωματικής οδού και όχι δημόσια) συστάσεις προς Αθήνα, Αγκυρα και Λευκωσία για την ανάγκη «άμεσης απεμπλοκής από το αδιέξοδο» και επανενεργοποίηση της διαδικασίας επίλυσης, όπως άφησαν να διαρρεύσει πηγές στη Λευκωσία και την Αθήνα. Οι ίδιες πηγές υποστηρίζουν πως ο Μπάιντεν απηύθυνε ιδιαίτερες συστάσεις προς την Αγκυρα να αποφύγει κάθε μονομερή ενέργεια, όπως είναι διάφορες προσαρτησιακές κινήσεις για τις οποίες μιλούσαν τελευταία τούρκοι παράγοντες.
Εκείνος που κατέβηκε στη Λευκωσία είναι ο ειδικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ, Εσπεν Μπαρθ Εϊντα, ο οποίος όμως μάλλον διακοσμητικό ρόλο διαδραματίζει (περισσότερο για να κρατάει «ζεστό» το κλίμα). Το παιχνίδι παίζεται στο παρασκήνιο, με πρωταγωνιστές κυρίως τα στελέχη του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, καθώς είναι οι ΗΠΑ και όχι η Βρετανία που έχουν το πάνω χέρι σ' αυτή τη φάση διαχείρισης ενός προβλήματος που χρονίζει.
Στο μεταξύ, προκειμένου να δημιουργηθεί κλίμα για νέες παραχωρήσεις από την ελληνοκυπριακή πλευρά (γιατί η τουρκική ζητούσε κάτι παραπάνω για να επανέλθει στο τραπέζι), στήθηκε ένα δραματικό σκηνικό, στο οποίο πρωταγωνιστούν Αμερικανοί, Τούρκοι και Ισραηλινοί. Η Τουρκία έχει αποκαταστήσει πλήρως τις σχέσεις της με το Ισραήλ και υπό την υψηλή επιτροπεία του πρώην υφυπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ και νυν ειδικού συμβούλου για ενεργειακά θέματα, Μάθιου Μπράιζα, σχεδιάζεται η μεταφορά του φυσικού αερίου των ισραηλινών κοιτασμάτων μέσω αγωγού που θα καταλήγει στο τουρκικό Τζεϊχάν, με κίνδυνο η Κύπρος να βρεθεί εκτός συμφωνιών, λένε οι φήμες. Επομένως, συμπεραίνουν με νόημα, το Κυπριακό πρέπει οπωσδήποτε να επιλυθεί τώρα, ώστε η Κύπρος να έχει λόγο στη διαχείριση της μεταφοράς του φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου. Επομένως, οι «υποχωρήσεις» στη διαπραγμάτευση για το Κυπριακό θα οδηγήσουν σε «κέρδη» σε έναν άλλο τομέα, αυτόν των ενεργειακών κοιτασμάτων, από τον οποίο εξαρτάται η οικονομική βιωσιμότητα του νησιού, η πρόοδος και η ευημερία του κυπριακού λαού!
Αυτοί που καλλιεργούν αυτές τις θεωρίες (άνθρωποι του ΔΗΚΟ και του ΑΚΕΛ κυρίως) «ξεχνούν» πως είναι οι ίδιοι που μέχρι πρότινος απέτιαν σπονδές στη «στρατηγική συνεργασία» Ισραήλ-Κύπρου-Ελλάδας και διέδιδαν «φίδια» για υποθαλάσσιο αγωγό που μέσω Κύπρου θα φτάσει στην Κρήτη, από εκεί στην ηπειρωτική Ελλάδα και από εκεί στην Ευρώπη. Λειτουργούσαν σαν τσιράκια του σιωνισμού, σαμποτάριζαν και χτυπούσαν εκδηλώσεις αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, έφταναν στο σημείο να βάλουν τον Τσίπρα να πει ότι η Ιερουσαλήμ είναι «η ιστορική πρωτεύουσα του κράτους του Ισραήλ». Τώρα, διαπιστώνουν ότι Τουρκία και Ισραήλ «τα βρίσκουν» (λες και υπήρχε περίπτωση να μη γίνει αυτό κάποια στιγμή), «οσμίζονται κινδύνους» απομόνωσης της Κύπρου από το ενεργειακό παιχνίδι της περιοχής (λες και υπήρχε ποτέ περίπτωση η Κύπρος να παίξει σημαίνοντα ρόλο σ' αυτό το παιχνίδι, στο οποίο πρωταγωνιστούν οι ΗΠΑ με τα ενεργειακά τους μονοπώλια και με την ιμπεριαλιστική κρατική τους δύναμη) και καλούν σε «έντιμο συμβιβασμό». Παλιά τους τέχνη κόσκινο. Πάντοτε υπήρξαν υποχείρια των ιμπεριαλιστών.
Την Πέμπτη το βράδυ, σ' ένα μαραθώνιο δείπνο (τετράωρο!) του Αναστασιάδη με τον Ακιντζί, παρουσία του Εϊντα, αποφασίστηκε να ξαναρχίσουν οι συνομιλίες, «με εντατικοποιημένη τη μορφή επί όλων των κεφαλαίων, με διασταυρούμενη τη διαπραγμάτευση», όπως είπε ο Αναστασιάδης, που ανακοίνωσε ταυτόχρονα ότι στις 9 Γενάρη, εφόσον όλα εξελιχθούν καλά στις διμερείς διαπραγματεύσεις, θα συγκληθεί διάσκεψη για το Κυπριακό , «στην οποία θα συμμετάσχουν οι εγγυήτριες δυνάμεις, αλλά και όσα των εμπλεκομένων μερών απαιτείται».
Φεύγοντας από το Κυπριακό και πηγαίνοντας στο ευρύτερο πεδίο των ελληνοτουρκικών σχέσεων, θα σχολιάσουμε ότι ακόμα κι αν ο Ερντογάν δεν «πάθαινε» αυτή την εθνικιστική λογοδιάρροια, ο φίλος του ο Τσίπρας θα έπρεπε να του την είχε παραγγείλει. Γιατί με ολίγον αλατοπίπερο από Εντι Ράμα και Τσαμουριά, δημιουργείται ένα σκηνικό «εθνικών απειλών», το οποίο απαιτεί «εθνική συσπείρωση». Κι επειδή όποτε ακούμε για «εθνική συσπείρωση» ξέρουμε ότι κάτι κακό ετοιμάζουν για τον ελληνικό λαό, δε θα δυσκολευτούμε να αντιληφθούμε ότι και ο εθνικιστικός βερμπαλισμός του Ερντογάν και οι «κουτσουλιές» του Ράμα χρησιμοποιούνται ως καπνός παραλλαγής για να περάσει «αναίμακτα» το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης και η επέκταση του τρίτου Μνημόνιου μετά το 2018.
Η τουρκική πολιτική τον συνηθίζει αυτόν τον βερμπαλισμό από καιρού εις καιρόν. Δεν είναι τυχαίο ότι Ερντογάν και Κιλιντζάρογλου (ηγέτης των κεμαλιστών του CHP) διαγωνίζονται στην εθνικιστική ρητορική, που επικεντρώνεται στις «αδικίες της συνθήκης της Λωζάνης». Μετρούν βραχονησίδες και νησάκια, προκαλούν ο ένας τον άλλο και γενικώς πουλάνε κουτόχορτο στο «πόπολο» της Τουρκίας, διεκδικώντας ταυτόχρονα από τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις μερίδιο από τη μοιρασιά της μεσανατολικής λείας.
Αποκλείεται τουρκικός τυχοδιωκτισμός στο Αιγαίο; Τίποτα δεν αποκλείεται γενικά και αόριστα, όμως μεγαλύτερη απειλή από τη συμμετοχή στο ΝΑΤΟ και την υπακοή στις αμερικάνικες υπαγορεύσεις δεν υπάρχει. Μια ανεξάρτητη Ελλάδα δε θα φοβόταν οποιαδήποτε απειλή, οποιονδήποτε τυχοδιωκτισμό. Τέτοια Ελλάδα δεν μπορεί να δημιουργήσει το αστικό καθεστώς που έχει συνηθίσει στην ιμπεριαλιστική εξάρτητη. Ανεξάρτητη θα είναι μόνο μια Ελλάδα του κομμουνισμού.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
3 εναλλακτικές χρήσεις του concealer στο μακιγιάζ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
