2016-12-14 18:07:19
Σύμφωνα με τα στελέχη του ΣΦΕΕ, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα βρίσκεται στο 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, με αποτέλεσμα η χώρα μας να αντιμετωπίζει φαρμακευτική “φτωχοποίηση” και ολέθριες διαστάσεις.
IATRONET.GR
Καταστροφικές αποδεικνύονται οι επιπτώσεις των προτεινόμενων νέων μέτρων που προκρίνει το υπουργείο Υγείας τόσο για το δικαίωμα των Ελλήνων ασθενών στην απρόσκοπτη και ισότιμη πρόσβαση στις αναγκαίες θεραπείες, όσο και για τη Δημόσια Υγεία και τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου.
Αυτό ανέφερε την Τετάρτη το προεδρείο του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), με αφορμή τις επικείμενες παρεμβάσεις στο θέμα της τιμολόγησης των φαρμάκων.
Σύμφωνα με τα στελέχη του ΣΦΕΕ, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα βρίσκεται στο 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, με αποτέλεσμα η χώρα μας να αντιμετωπίζει φαρμακευτική “φτωχοποίηση” και ολέθριες διαστάσεις, που αγγίζουν την ανθρωπιστική και κοινωνική απειλή, που συνεπάγεται η εφαρμογή των νέων μέτρων.
Όπως ανέφεραν, τα νέα μέτρα της φαρμακευτικής πολιτικής βάζουν “κόφτη” στην ελπίδα των Ελλήνων ασθενών για τους εξής λόγους:
Παρεμποδίζουν την πρόσβαση των βαρέως και χρονίως πασχόντων ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες, επιβραδύνοντας, έως και τέσσερα χρόνια, την είσοδο νέων και σημαντικών φαρμάκων στη χώρα.
Θα εισέρχονται στην αγορά εφόσον αποζημιώνονται σε 14 χώρες της ΕΕ (εκ των οποίων οι 7 θα πρέπει να συμμετέχουν στο εθελοντικό σύστημα αξιολόγησης τεχνολογίας Υγείας - HTA).
Τέσσερα χρόνια καθυστέρησης για ασθενείς, που μια καινοτόμος θεραπεία μπορεί να είναι και η μοναδική τους ελπίδα, είναι καταδίκη. Οι ασθενείς αυτοί δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου.
Επιπλέον, τιμωρούνται τα νέα φάρμακα με 25% επιπλέον προκαταβολικών εκπτώσεων (rebate).
Φτάνοντας δηλαδή τη συνολική επιβάρυνση των νέων φαρμάκων σε ποσοστό άνω του 60% ( rebate όγκου 20% + rebate 25% των νέων φαρμάκων + clawback 17% μέσος όρος).
Τιμές
Αν προσμετρηθεί μάλιστα, και το γεγονός πως η χώρα μας διαμορφώνει και το πλαίσιο των χαμηλότερων τιμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο καθένας καταλαβαίνει πως τα προσκόμματα λαμβάνουν θηριώδη χαρακτήρα.
Σημειώθηκε, επίσης, ότι τα νέα μέτρα απειλούν τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου που εδώ και καιρό λειτουργεί πάνω από τα όρια αντοχών του.
Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη που συνεχώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια, σήμερα έχει οροφή τα 1,945 εκ. ευρώ και τα 570 εκ. ευρώ για τα νοσοκομεία είναι και ανεπαρκής και παρουσιάζει συνεχή και ανεξέλεγκτη υπέρβαση.
Γιατί προσδιορίστηκε αυθαίρετα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων ασθενών, την επιβάρυνση της τριτοβάθμιας υγείας αλλά και τη ραγδαία αύξηση των ανασφάλιστων.
Ανάγκες
Τις επιπλέον ανάγκες τις καλύπτουν από τη μία οι ασθενείς (από το 9% το 2009 η μέση συμμετοχή ανήλθε στο 26% το 2015) και από την άλλη οι εταιρίες, που με τις υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές χρηματοδοτούν το 25% των φαρμακευτικών δαπανών. Δηλαδή, τη χρήση ενός στα τέσσερα φάρμακα την καλύπτει ο φαρμακευτικός κλάδος.
Επιπρόσθετα, σαν να μην είναι αρκετά όλα αυτά η κυβέρνηση προχωρά σε επιπλέον και μόνιμη αφαίμαξη των φαρμακευτικών εταιριών.
Στο ήδη ασφυκτικό πλαίσιο, με clawback και rebates εκτός ελέγχου, αυξάνουν κι άλλο τις φοροεισπρακτικές επιβαρύνσεις.
Ενδεικτική της κατάστασης που καλούνται να διαχειριστούν οι επιχειρήσεις, είναι ότι ο μηχανισμός αυτόματων επιστροφών (clawback) των φαρμακευτικών επιχειρήσεων προς τον ΕΟΠΥΥ έχει αυξηθεί κατά 42.3% από το αντίστοιχο του 2015 το Α’ εξάμηνο του 2016 .
Ενώ το νεοεισαχθέν νοσοκομειακό clawback ανήλθε σε € 140 εκατ. (41% της δαπάνης) και φαίνεται ότι θα διπλασιαστεί έως το τέλος του έτους. Σε ένα κονδύλι € 570 εκατ. δημιουργεί ένα δυσβάσταχτο φορτίο.
Άδικο
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά αντί η κυβέρνηση να λάβει μέτρα που θα μειώσουν το ανορθολογικό και άδικο clawback κατά 30% το 2017 – που αποτελεί άλλωστε και μνημονιακή δέσμευση - στην πραγματικότητα, μεταφέρει τη μείωση από το clawback στο αυξημένο rebate.
Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες εξόντωσης των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, να απειλούνται χιλιάδες θέσεις εργασίας, καθώς και να δημιουργούνται συνθήκες αποεπένδυσης στον κλάδο.
Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΣΦΕΕ, Κωνσταντίνος Παναγούλιας, επισήμανε:
“Τα προτεινόμενα μέτρα για τη φαρμακευτική πολιτική, από το υπουργείο Υγείας, συνιστούν ακραία οπισθοδρόμηση, καθώς ακυρώνουν την απρόσκοπτη πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στις αναγκαίες γι’ αυτούς θεραπείες και τους μετατρέπουν σε Ευρωπαίους πολίτες μειωμένων δικαιωμάτων και προσδοκιών.
Πρόκειται για μια τρομακτική εξέλιξη σε βάρος των πιο αδύναμων συμπολιτών μας. Τα νέα μέτρα απειλούν και τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου που εδώ και καιρό λειτουργεί πάνω από τα όρια των αντοχών του”.
Πρόεδρος
Ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ, Πασχάλης Αποστολίδης, σημείωσε:
“Οι Έλληνες ασθενείς χάνουν το δικαίωμα στην ελπίδα που η εξέλιξη της επιστήμης προσφέρει σε όλο τον σύγχρονο κόσμο. Χάνονται δικαιώματα που δεν είχαν χαθεί μέχρι σήμερα. Με τα μέτρα αυτά μετατρέπονται σε πολίτες β΄ κατηγορίας και υποκύπτουν σε συνθήκες διευρυμένης ανισότητας.
Η Πολιτεία οφείλει πρώτα και πάνω από όλα πρέπει να αποφασίσει τι επιπέδου σύστημα Υγείας θέλει για τη χώρα, για τους Έλληνες πολίτες και τους ασθενείς. Θέλει να χαθούν όσα η ελληνική κοινωνία πέτυχε τις τελευταίες δεκαετίες στο επίπεδο της υγείας;
Θέλει η Ελλάδα να συγκρίνεται με χώρες που γεωγραφικά δεν ανήκουν στην Ευρώπη; Η Ελλάδα της κρίσης θέλει να στηρίξει έναν κλάδο που αποδεδειγμένα στηρίζει την αναπτυξιακή προοπτική της;
Δημ.Κ.
medispin
IATRONET.GR
Καταστροφικές αποδεικνύονται οι επιπτώσεις των προτεινόμενων νέων μέτρων που προκρίνει το υπουργείο Υγείας τόσο για το δικαίωμα των Ελλήνων ασθενών στην απρόσκοπτη και ισότιμη πρόσβαση στις αναγκαίες θεραπείες, όσο και για τη Δημόσια Υγεία και τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου.
Αυτό ανέφερε την Τετάρτη το προεδρείο του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), με αφορμή τις επικείμενες παρεμβάσεις στο θέμα της τιμολόγησης των φαρμάκων.
Σύμφωνα με τα στελέχη του ΣΦΕΕ, η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη στην Ελλάδα βρίσκεται στο 50% του ευρωπαϊκού μέσου όρου, με αποτέλεσμα η χώρα μας να αντιμετωπίζει φαρμακευτική “φτωχοποίηση” και ολέθριες διαστάσεις, που αγγίζουν την ανθρωπιστική και κοινωνική απειλή, που συνεπάγεται η εφαρμογή των νέων μέτρων.
Όπως ανέφεραν, τα νέα μέτρα της φαρμακευτικής πολιτικής βάζουν “κόφτη” στην ελπίδα των Ελλήνων ασθενών για τους εξής λόγους:
Παρεμποδίζουν την πρόσβαση των βαρέως και χρονίως πασχόντων ασθενών σε καινοτόμες θεραπείες, επιβραδύνοντας, έως και τέσσερα χρόνια, την είσοδο νέων και σημαντικών φαρμάκων στη χώρα.
Θα εισέρχονται στην αγορά εφόσον αποζημιώνονται σε 14 χώρες της ΕΕ (εκ των οποίων οι 7 θα πρέπει να συμμετέχουν στο εθελοντικό σύστημα αξιολόγησης τεχνολογίας Υγείας - HTA).
Τέσσερα χρόνια καθυστέρησης για ασθενείς, που μια καινοτόμος θεραπεία μπορεί να είναι και η μοναδική τους ελπίδα, είναι καταδίκη. Οι ασθενείς αυτοί δεν έχουν την πολυτέλεια του χρόνου.
Επιπλέον, τιμωρούνται τα νέα φάρμακα με 25% επιπλέον προκαταβολικών εκπτώσεων (rebate).
Φτάνοντας δηλαδή τη συνολική επιβάρυνση των νέων φαρμάκων σε ποσοστό άνω του 60% ( rebate όγκου 20% + rebate 25% των νέων φαρμάκων + clawback 17% μέσος όρος).
Τιμές
Αν προσμετρηθεί μάλιστα, και το γεγονός πως η χώρα μας διαμορφώνει και το πλαίσιο των χαμηλότερων τιμών σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο καθένας καταλαβαίνει πως τα προσκόμματα λαμβάνουν θηριώδη χαρακτήρα.
Σημειώθηκε, επίσης, ότι τα νέα μέτρα απειλούν τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου που εδώ και καιρό λειτουργεί πάνω από τα όρια αντοχών του.
Η δημόσια φαρμακευτική δαπάνη που συνεχώς μειώνεται τα τελευταία χρόνια, σήμερα έχει οροφή τα 1,945 εκ. ευρώ και τα 570 εκ. ευρώ για τα νοσοκομεία είναι και ανεπαρκής και παρουσιάζει συνεχή και ανεξέλεγκτη υπέρβαση.
Γιατί προσδιορίστηκε αυθαίρετα, χωρίς να λαμβάνει υπόψη της τις πραγματικές ανάγκες των Ελλήνων ασθενών, την επιβάρυνση της τριτοβάθμιας υγείας αλλά και τη ραγδαία αύξηση των ανασφάλιστων.
Ανάγκες
Τις επιπλέον ανάγκες τις καλύπτουν από τη μία οι ασθενείς (από το 9% το 2009 η μέση συμμετοχή ανήλθε στο 26% το 2015) και από την άλλη οι εταιρίες, που με τις υποχρεωτικές εκπτώσεις και επιστροφές χρηματοδοτούν το 25% των φαρμακευτικών δαπανών. Δηλαδή, τη χρήση ενός στα τέσσερα φάρμακα την καλύπτει ο φαρμακευτικός κλάδος.
Επιπρόσθετα, σαν να μην είναι αρκετά όλα αυτά η κυβέρνηση προχωρά σε επιπλέον και μόνιμη αφαίμαξη των φαρμακευτικών εταιριών.
Στο ήδη ασφυκτικό πλαίσιο, με clawback και rebates εκτός ελέγχου, αυξάνουν κι άλλο τις φοροεισπρακτικές επιβαρύνσεις.
Ενδεικτική της κατάστασης που καλούνται να διαχειριστούν οι επιχειρήσεις, είναι ότι ο μηχανισμός αυτόματων επιστροφών (clawback) των φαρμακευτικών επιχειρήσεων προς τον ΕΟΠΥΥ έχει αυξηθεί κατά 42.3% από το αντίστοιχο του 2015 το Α’ εξάμηνο του 2016 .
Ενώ το νεοεισαχθέν νοσοκομειακό clawback ανήλθε σε € 140 εκατ. (41% της δαπάνης) και φαίνεται ότι θα διπλασιαστεί έως το τέλος του έτους. Σε ένα κονδύλι € 570 εκατ. δημιουργεί ένα δυσβάσταχτο φορτίο.
Άδικο
Και ενώ συμβαίνουν όλα αυτά αντί η κυβέρνηση να λάβει μέτρα που θα μειώσουν το ανορθολογικό και άδικο clawback κατά 30% το 2017 – που αποτελεί άλλωστε και μνημονιακή δέσμευση - στην πραγματικότητα, μεταφέρει τη μείωση από το clawback στο αυξημένο rebate.
Με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες εξόντωσης των φαρμακευτικών επιχειρήσεων, να απειλούνται χιλιάδες θέσεις εργασίας, καθώς και να δημιουργούνται συνθήκες αποεπένδυσης στον κλάδο.
Ο αναπληρωτής πρόεδρος του ΣΦΕΕ, Κωνσταντίνος Παναγούλιας, επισήμανε:
“Τα προτεινόμενα μέτρα για τη φαρμακευτική πολιτική, από το υπουργείο Υγείας, συνιστούν ακραία οπισθοδρόμηση, καθώς ακυρώνουν την απρόσκοπτη πρόσβαση των Ελλήνων ασθενών στις αναγκαίες γι’ αυτούς θεραπείες και τους μετατρέπουν σε Ευρωπαίους πολίτες μειωμένων δικαιωμάτων και προσδοκιών.
Πρόκειται για μια τρομακτική εξέλιξη σε βάρος των πιο αδύναμων συμπολιτών μας. Τα νέα μέτρα απειλούν και τη βιωσιμότητα του φαρμακευτικού κλάδου που εδώ και καιρό λειτουργεί πάνω από τα όρια των αντοχών του”.
Πρόεδρος
Ο πρόεδρος του ΣΦΕΕ, Πασχάλης Αποστολίδης, σημείωσε:
“Οι Έλληνες ασθενείς χάνουν το δικαίωμα στην ελπίδα που η εξέλιξη της επιστήμης προσφέρει σε όλο τον σύγχρονο κόσμο. Χάνονται δικαιώματα που δεν είχαν χαθεί μέχρι σήμερα. Με τα μέτρα αυτά μετατρέπονται σε πολίτες β΄ κατηγορίας και υποκύπτουν σε συνθήκες διευρυμένης ανισότητας.
Η Πολιτεία οφείλει πρώτα και πάνω από όλα πρέπει να αποφασίσει τι επιπέδου σύστημα Υγείας θέλει για τη χώρα, για τους Έλληνες πολίτες και τους ασθενείς. Θέλει να χαθούν όσα η ελληνική κοινωνία πέτυχε τις τελευταίες δεκαετίες στο επίπεδο της υγείας;
Θέλει η Ελλάδα να συγκρίνεται με χώρες που γεωγραφικά δεν ανήκουν στην Ευρώπη; Η Ελλάδα της κρίσης θέλει να στηρίξει έναν κλάδο που αποδεδειγμένα στηρίζει την αναπτυξιακή προοπτική της;
Δημ.Κ.
medispin
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στα “άκρα” οι σχέσεις Διοίκησης – Εργαζομένων στο ΓΝ Κιλκίς
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
