2017-01-02 12:03:16
Το 2017 «ξημερώνει» για την Κύπρο με την ευνοϊκή στρατηγική συγκυρία να έχει αναθέσει τις πετρελαϊκές της έρευνες όχι απλά στη μεγαλύτερη εταιρεία υδρογονανθράκων του... πλανήτη, αλλά και αυτή της οποίας ο μέχρι σήμερα ηγέτης θα είναι αύριο ο υπουργός Εξωτερικών της αμερικανικής υπερδύναμης.
Το τι αλλάζει στη γεωστρατηγική της Ανατολικής Μεσογείου από το γεγονός ότι ο Ρεξ Τίλερσον μέχρι τώρα «αφεντικό» της Exxon Mobil χρίσθηκε επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ την ώρα που η Κύπρος ανέθεσε στην ίδια εταιρεία ανάπτυξη του οικοπέδου 10 της αποκλειστικής της ζώνης, είναι κάτι περισσότερο από προφανές. Το ερώτημα είναι το πώς η Λευκωσία, αλλά και η Αθήνα θα μπορέσουν να εκμεταλλευθούν την εύνοια, όχι της τύχης, αλλά της μεθοδικής προεργασίας με την οποία η κυπριακή δημοκρατία προσέγγισε την κατάσταση ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Η Exxon Mobil είχε από μηνών εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για την απόκτηση του οικοπέδου 10 στην Κύπρο
. Ο αμερικανικός ενεργειακός κολοσσός με επικεφαλής τον Τίλερσον, είχε «σκανάρει» εδώ και αρκετό καιρό την συγκεκριμένη περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ και είχε αντιληφθεί πως πρόκειται για μια σημαντική ευκαιρία. Ο ειδικός απεσταλμένος του State Department για θέματα ενέργειας στην περιοχή της Ευρασίας Amos Hochstein, παλαιός γνώριμος στην Αθήνα, απλά επιβεβαίωσε τα δεδομένα: ένας κολοσσός όπως η Exxon Mobil δεν αναλώνει χρόνο και χρήμα σε μικρά κοιτάσματα, είχε δηλώσει πολύ πρόσφατα. Στην ενεργειακή αγορά υπάρχει η πεποίθηση ότι στην συγκεκριμένη περιοχή υπάρχει πολύ φυσικό αέριο προς ανακάλυψη.
Ο λόγος για τον οποίο ο Hochstein έκανε τη δήλωση αυτή είναι απλός. Αφενός είχε τη ροή των πληροφοριών από την Exxon: το οικόπεδο 10 είναι το πλησιέστερο προς στο κοίτασμα Zor της Αιγύπου και σύμφωνα με τους ειδικούς της εταιρείας έχει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι «υπερπλούσιο» σε φυσικό αέριο. Διόλου τυχαίο ότι ο βρετανικός κολοσσός BP πλήρωσε προ καιρού 375 εκατ. δολάρια για να αποκτήσει από την ιταλική Eni ένα μειοψηφικό μερίδιο μόλις 10% στο γιγαντιαίο κοίτασμα Zor. Η Exxon απλά δεν μπορούσε να λείψει από το πάρτι…
Στην ίδια γεωλογική «γειτονιά», όπου τα κοιτάσματα δεν έχουν σύνορα, όπως εξηγούν οι ειδικοί της αγοράς, είχε προηγηθεί η κάθοδος μιας άλλης αμερικανικής εταιρείας: της Noble που παρά το μικρό της μέγεθος τόλμησε να πάρει θέση στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ, λίγο αφότου στα ανατολικά της ανακαλύφθηκε το ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν. Σήμερα τη θέση της εποφθαλμιούν πολλοί μεγάλοι του χώρου.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ
Όλα αυτά θα ήταν ένα «απλό» success story, εάν στη μέση δεν υπήρχε ο Τίλερσον. Το μέχρι σήμερα αφεντικό της Exxon Mobil, αναλαμβάνοντας χρέη επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δείχνει ότι ο Τραμπ έχει συγκεκριμένο σχέδιο για την ενεργειακή διπλωματία. Στην οποία η Κύπρος και τα κοιτάσματά της θα είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό μέρος.
Ο αμερικανός επιχειρηματίας που μπήκε στην Exxon αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το University Of Texas στο Οστιν, είχε μπει από νωρίς στα δύσκολα. Μια από τις πρώτες του «αποστολές» ήταν οι δραστηριότητες του ομίλου στην Υεμένη, και στη συνέχεια στη Ρωσία. Η βαθιά του γνώση στα ρωσικά πράγματα ήταν από τους παράγοντες οι οποίοι οδήγησαν τον Τραμπ να τον επιλέξει επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, και με αποστολή μια νέα ειδική σχέση με τη Ρωσία.
Ο ίδιος ο επικεφαλής του πετρελαϊκού κολοσσού (βρίσκεται στη θέση αυτή από το 2006) θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά από αντιξοότητες μέχρι να αναλάβει και επίσημα το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών. Ανάμεσά τους οι αμερικανικοί νόμοι που (θεωρητικά) διασφαλίζουν ότι δε θα υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων από τη μια (ιδιωτική) θέση στην άλλη (δημόσια). Ένα αντίστοιχο πρόβλημα είχε αντιμετωπίσει ο Χανκ Πόλσον της Goldman Sachs όταν έγινε υπουργός Οικονομικών. Για τον Τίλερσον οι μετοχές που κατέχει στην Exxon (σημερινής αξίας περίπου 250 εκατ. δολ.) είναι ένα σημαντικό ζήτημα.
Η τεράστια εμπειρία του όμως στη διαχείριση ενεργειακών ζητημάτων, όπως και η βαθιά του γνώση στον ρωσικό παράγοντα προσφέρει ένα διαβατήριο για την επόμενη ημέρα. Και βέβαια άσχετα με την αμερικανική εσωτερική μικροπολιτική, ο Τίλερσον θα προάγει τα συμφέροντα του αμερικανικού πετρελαϊκού λόμπι στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπως ακριβώς διαμορφώθηκαν την εποχή της ηγεσίας του στην ExxonMobil.
Ένας ισχυρός σύμμαχος
Με τα αποτελέσματα των ερευνών να επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες των μεγάλων πετρελαϊκών και την Exxon να έχει μπει ήδη στον «χορό» του οικοπέδου 10 (σε κοινοπραξία με την QPI του Κατάρ) η Κύπρος, και δευτερευόντως η Αθήνα (που βρίσκεται αρκετά πιο πίσω τις διαδικασίες) αποκτούν έναν εν δυνάμει σύμμαχο στις κινήσεις τους στη γεωστρατηγική σκακιέρα. Σύμμαχος τους είναι και το πολύ πιο έμπειρο Ισραήλ το οποίο τις τελευταίες ημέρες «βιώνει» αρνητικά μια από τις τελευταίες αποφάσεις της κυβέρνησης Ομπάμα για τα παλαιστινιακά εδάφη.
Στην επόμενη ημέρα που οριοθετείται από τους επιχειρηματίες υπουργούς του Τραμπ, και το Ισραήλ, όπως και η Κύπρος και η Ελλάδα καλούνται να παίξουν σε ένα παίγνιο ενεργειακής διπλωματίας. Τους όρους του έθεσεπριν μερικές εβδομάδες ο Ισραηλινός υπουργός ενέργειας Yiuval Steinitz ο οποίος επικαλούμενος τόσο το γαλλικό ινστιτούτο Beicip όσο και την αμερικανική γεωλογική υπηρεσία USGS, έκανε λόγο μίλησε για ένα εκτιμώμενο ανακτήσιμο απόθεμα φυσικού αερίου στις οικονομικές ζώνες του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου άνω των 10 τρις κυβικών μέτρων.
Εφόσον οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν τότε στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου θα υπάρξει ένα μεγάλου μεγέθους κοίτασμα, συγκρίσιμο με τα κοιτάσματα της Β. Θάλασσας που εκμεταλλεύονται Μ. Βρετανία, Ολλανδία και Νορβηγία.
Στρατηγικά θα είναι μια πιθανή εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας της Ε.Ε. με τη διαφορά ότι για πρώτη φορά το πιθανό απόθεμα, να προέρχεται από χώρα της Ευρωζώνης, δηλαδή της Κύπρου. Θα μπορέσει η Λευκωσία και η Αθήνα να αξιοποιήσει τον Τίλλερσον για να διευρύνει το πλεονέκτημά της; Ο ίδιος δεν δείχνει αρνητικός.
Πηγή
Tromaktiko
Το τι αλλάζει στη γεωστρατηγική της Ανατολικής Μεσογείου από το γεγονός ότι ο Ρεξ Τίλερσον μέχρι τώρα «αφεντικό» της Exxon Mobil χρίσθηκε επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ την ώρα που η Κύπρος ανέθεσε στην ίδια εταιρεία ανάπτυξη του οικοπέδου 10 της αποκλειστικής της ζώνης, είναι κάτι περισσότερο από προφανές. Το ερώτημα είναι το πώς η Λευκωσία, αλλά και η Αθήνα θα μπορέσουν να εκμεταλλευθούν την εύνοια, όχι της τύχης, αλλά της μεθοδικής προεργασίας με την οποία η κυπριακή δημοκρατία προσέγγισε την κατάσταση ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ
Η Exxon Mobil είχε από μηνών εκδηλώσει το ενδιαφέρον της για την απόκτηση του οικοπέδου 10 στην Κύπρο
Ο λόγος για τον οποίο ο Hochstein έκανε τη δήλωση αυτή είναι απλός. Αφενός είχε τη ροή των πληροφοριών από την Exxon: το οικόπεδο 10 είναι το πλησιέστερο προς στο κοίτασμα Zor της Αιγύπου και σύμφωνα με τους ειδικούς της εταιρείας έχει τις περισσότερες πιθανότητες να είναι «υπερπλούσιο» σε φυσικό αέριο. Διόλου τυχαίο ότι ο βρετανικός κολοσσός BP πλήρωσε προ καιρού 375 εκατ. δολάρια για να αποκτήσει από την ιταλική Eni ένα μειοψηφικό μερίδιο μόλις 10% στο γιγαντιαίο κοίτασμα Zor. Η Exxon απλά δεν μπορούσε να λείψει από το πάρτι…
Στην ίδια γεωλογική «γειτονιά», όπου τα κοιτάσματα δεν έχουν σύνορα, όπως εξηγούν οι ειδικοί της αγοράς, είχε προηγηθεί η κάθοδος μιας άλλης αμερικανικής εταιρείας: της Noble που παρά το μικρό της μέγεθος τόλμησε να πάρει θέση στο οικόπεδο 12 της κυπριακής ΑΟΖ, λίγο αφότου στα ανατολικά της ανακαλύφθηκε το ισραηλινό κοίτασμα Λεβιάθαν. Σήμερα τη θέση της εποφθαλμιούν πολλοί μεγάλοι του χώρου.
ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ
Όλα αυτά θα ήταν ένα «απλό» success story, εάν στη μέση δεν υπήρχε ο Τίλερσον. Το μέχρι σήμερα αφεντικό της Exxon Mobil, αναλαμβάνοντας χρέη επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, δείχνει ότι ο Τραμπ έχει συγκεκριμένο σχέδιο για την ενεργειακή διπλωματία. Στην οποία η Κύπρος και τα κοιτάσματά της θα είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό μέρος.
Ο αμερικανός επιχειρηματίας που μπήκε στην Exxon αμέσως μετά την αποφοίτησή του από το University Of Texas στο Οστιν, είχε μπει από νωρίς στα δύσκολα. Μια από τις πρώτες του «αποστολές» ήταν οι δραστηριότητες του ομίλου στην Υεμένη, και στη συνέχεια στη Ρωσία. Η βαθιά του γνώση στα ρωσικά πράγματα ήταν από τους παράγοντες οι οποίοι οδήγησαν τον Τραμπ να τον επιλέξει επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας, και με αποστολή μια νέα ειδική σχέση με τη Ρωσία.
Ο ίδιος ο επικεφαλής του πετρελαϊκού κολοσσού (βρίσκεται στη θέση αυτή από το 2006) θα πρέπει να αντιμετωπίσει μια σειρά από αντιξοότητες μέχρι να αναλάβει και επίσημα το αξίωμα του υπουργού Εξωτερικών. Ανάμεσά τους οι αμερικανικοί νόμοι που (θεωρητικά) διασφαλίζουν ότι δε θα υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων από τη μια (ιδιωτική) θέση στην άλλη (δημόσια). Ένα αντίστοιχο πρόβλημα είχε αντιμετωπίσει ο Χανκ Πόλσον της Goldman Sachs όταν έγινε υπουργός Οικονομικών. Για τον Τίλερσον οι μετοχές που κατέχει στην Exxon (σημερινής αξίας περίπου 250 εκατ. δολ.) είναι ένα σημαντικό ζήτημα.
Η τεράστια εμπειρία του όμως στη διαχείριση ενεργειακών ζητημάτων, όπως και η βαθιά του γνώση στον ρωσικό παράγοντα προσφέρει ένα διαβατήριο για την επόμενη ημέρα. Και βέβαια άσχετα με την αμερικανική εσωτερική μικροπολιτική, ο Τίλερσον θα προάγει τα συμφέροντα του αμερικανικού πετρελαϊκού λόμπι στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, όπως ακριβώς διαμορφώθηκαν την εποχή της ηγεσίας του στην ExxonMobil.
Ένας ισχυρός σύμμαχος
Με τα αποτελέσματα των ερευνών να επιβεβαιώνουν τις προσδοκίες των μεγάλων πετρελαϊκών και την Exxon να έχει μπει ήδη στον «χορό» του οικοπέδου 10 (σε κοινοπραξία με την QPI του Κατάρ) η Κύπρος, και δευτερευόντως η Αθήνα (που βρίσκεται αρκετά πιο πίσω τις διαδικασίες) αποκτούν έναν εν δυνάμει σύμμαχο στις κινήσεις τους στη γεωστρατηγική σκακιέρα. Σύμμαχος τους είναι και το πολύ πιο έμπειρο Ισραήλ το οποίο τις τελευταίες ημέρες «βιώνει» αρνητικά μια από τις τελευταίες αποφάσεις της κυβέρνησης Ομπάμα για τα παλαιστινιακά εδάφη.
Στην επόμενη ημέρα που οριοθετείται από τους επιχειρηματίες υπουργούς του Τραμπ, και το Ισραήλ, όπως και η Κύπρος και η Ελλάδα καλούνται να παίξουν σε ένα παίγνιο ενεργειακής διπλωματίας. Τους όρους του έθεσεπριν μερικές εβδομάδες ο Ισραηλινός υπουργός ενέργειας Yiuval Steinitz ο οποίος επικαλούμενος τόσο το γαλλικό ινστιτούτο Beicip όσο και την αμερικανική γεωλογική υπηρεσία USGS, έκανε λόγο μίλησε για ένα εκτιμώμενο ανακτήσιμο απόθεμα φυσικού αερίου στις οικονομικές ζώνες του Ισραήλ, της Κύπρου και της Αιγύπτου άνω των 10 τρις κυβικών μέτρων.
Εφόσον οι εκτιμήσεις επιβεβαιωθούν τότε στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου θα υπάρξει ένα μεγάλου μεγέθους κοίτασμα, συγκρίσιμο με τα κοιτάσματα της Β. Θάλασσας που εκμεταλλεύονται Μ. Βρετανία, Ολλανδία και Νορβηγία.
Στρατηγικά θα είναι μια πιθανή εναλλακτική πηγή τροφοδοσίας της Ε.Ε. με τη διαφορά ότι για πρώτη φορά το πιθανό απόθεμα, να προέρχεται από χώρα της Ευρωζώνης, δηλαδή της Κύπρου. Θα μπορέσει η Λευκωσία και η Αθήνα να αξιοποιήσει τον Τίλλερσον για να διευρύνει το πλεονέκτημά της; Ο ίδιος δεν δείχνει αρνητικός.
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γκαζάκια σε ΑΤΜ τράπεζας στου Γκύζη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Οι Κινέζοι επιμένουν για τον Ντιέγκο Κόστα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
