2017-01-03 10:07:11
Τρίτη 3 Ιανουάριος 2017
Της Δήμητρας Ευθυμιάδου - Health Report.gr
Όποιος δεν έχει περάσει τα τελευταία χρόνια τις πύλες μεγάλου νοσοκομείου της χώρας και ειδικά της Αττικής, δεν μπορεί να έχει εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του ΕΣΥ. Καθήμενος κανείς στην άνετη πολυθρόνα του ζεστού γραφείου του, σίγουρα δεν μπορεί να έχει πάρει καν…μυρωδιά.
Η κατάσταση στον …πραγματικό κόσμο είναι μακράν πιο διαφορετική από ότι την περιγράφουν τα στελέχη της κυβέρνησης ή και της αντιπολίτευσης.
Η εμπειρία των απλών πολιτών που βρίσκονται νοσηλευόμενοι σε δημόσιο νοσοκομείο, λέει το εξής:
Η κατάσταση παραμένει ίδια και απαράλλαχτη τα τελευταία χρόνια της κρίσης, με κάποια σημάδια ενδεχομένως επιδείνωσης της κατάστασης.
Η εφημερίδα Guardian, που με το δημοσίευμά της ξεσήκωσε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, απλά αναδημοσίευσε ότι χρόνια τώρα γράφουν σε ρεπορτάζ τους τα ελληνικά media. Ρεπορτάζ που συχνά πυκνά αμφισβητούνται όχι μόνο από τη σημερινή κυβέρνηση αλλά και από τις προηγούμενες μνημονιακές.
Ωστόσο τα πράγματα δεν αλλάζουν. Τα υλικά συνεχίζουν να είναι είδος προς εξαφάνιση. Και είναι χαρακτηριστικό πως αν στο παρελθόν ήθελες να βάλεις μέσονγια να βρεις κρεβάτι αξιοπρεπές και όχι ράντζο στο διάδρομο, σήμερα πρέπει να βάλεις …μέσον για να βρεις αναλώσιμα υλικά.
Και μη φανταστεί κανείς πολιτικό μέσον. Αρκεί μια καλοσυνάτη νοσηλεύτρια η οποία θα βρει λίγα λεπτά χρόνο για να βοηθήσει την κατάσταση. Θα υποχρεωθεί να γυρίσει όλους τους ορόφους του νοσοκομείου για να σου βρει ένα απλό φάρμακο, ή ένα απλό και φθηνό υλικό, το οποίο είναι απαραίτητο όμως για τη συνέχιση της θεραπείας.
Και οι ασθενείς δεν πεθαίνουν μόνο σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία από τις ελλείψεις. Πέθαιναν και τα προηγούμενα χρόνια. Ο Guardian δεν ανακάλυψε την Αμερική. Απλά το πρόβλημα κρυβόταν κάτω από το χαλί, παρότι δεκάδες επιστημονικές ενώσεις και φορείς κατά καιρούς το είχαν καταγγείλει.
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
Η ζωή ενός ασθενούς στα δημόσια νοσοκομεία, μπορεί να χαθεί από μία απλή λεπτομέρεια. Διότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες Μια ανθρώπινη ζωή μπορεί να χαθεί επειδή για παράδειγμα ένας γιατρός είναι κουρασμένος από τις πολλές εφημερίες, και δεν πρόσεξε μια λεπτομέρεια.
Επειδή μπορεί μία νοσηλεύτρια– που τρέχει από θάλαμο σε θάλαμο με δεκάδες ασθενείς και συγγενείς να της φωνάζουν– δεν πρόλαβε να αλλάξει ή να βρει ένα απαραίτητο σωληνάκι. Ή να δει με προσοχή κάποιες τιμές σε μια απλή εξέταση.
Λεπτομέρειες που κάνουν όμως τη διαφορά.
Και τα υλικά που είναι τόσο δυσεύρετα πια στα δημόσια νοσοκομεία, πιθανώς να λείψουν περισσότερο το 2017, καθότι οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων είναι ασφυκτικά περιορισμένοι και χωρίς περιθώρια λάθους. Διαβάστε χαρακτηριστικά ΕΔΩ: Με νέες περικοπές σε φάρμακα και υλικά τα νοσοκομεία το 2017!
Το σεντόνι που κάνει τη διαφορά
Και ένα σεντόνι που λείπει από έναν θάλαμο νοσοκομείου, που τόσο χλευάζουν οι κυβερνώντες ότι πρόκειται για μια λαϊκίστικη καταγγελία, κάνει τη διαφορά.
Μόλις πριν λίγους μήνες μεσήλικη γυναίκα νοσηλευόταν σε θάλαμο μεγάλου νοσοκομείου. Στην πόρτα του θαλάμου έγραφε φαρδιά πλατιά: «Παρακαλώ μην φέρνετε σεντόνια από το σπίτι. Απαγορεύεται ρητώς».
Και πιθανώς να είχαν δίκαιο οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου, καθότι αυτά που φέρνουμε από το σπίτι, δεν έχουν περάσει από τη διαδικασία της αποστείρωσης.
Η μεσήλικη γυναίκα άρχισε να κρυώνει. «Θα είναι τελικά πολύ άρρωστη για να κρυώνει», μονολογούσαν με πίκρα οι συγγενείς της.
Ώσπου το βλέμμα της κόρης της έπεσε επάνω στο σεντόνι που κάλυπτε το κουρασμένο της κορμί. Ένα τεμαχισμένο κουρέλι με το οποίο δε θα μπορούσε κανείς να σκεπάσει ούτε μικρόσωμο παιδί.
Κουρελιασμένο από άκρη σ άκρη, με τεράστιες τρύπες στην κορυφή, στη μέση αλλά και στο τελείωμά του. Τρύπες, που θα έκαναν τον πιο καχύποπτο να σκεφτεί ότι το γκριζαρισμένο από την πολυκαιρία ύφασμα, είχε γίνει απλά…αντικείμενο άγριου τσακωμού, κατά τη διάρκεια του οποίου σκίστηκε παντού.
Οι νοσηλεύτριες όταν κλήθηκαν να το αντικαταστήσουν, σήκωσαν τα χέρια ψηλά: Δεν έχουμε άλλο. Έχουν τελειώσει, αποκρίθηκαν σχεδόν με ντροπή στους εξαγριωμένους συγγενείς της ασθενούς.
Χρειάστηκε τελικώς η νεότερη συγγενής να εισβάλει κρυφά σε διπλανό δωμάτιο για να κλέψει ένα καινούριο σεντόνι, αφήνοντας όμως τον επόμενο ασθενή που αναμενόταν, χωρίς σκέπασμα.
Κι αν αυτή η απλή και συνηθισμένη ιστορία για τα δημόσια νοσοκομεία, φανεί στους κυβερνώντες λαϊκίστικη, τότε ας τους θυμίσει κανείς αυτό που λέει ο λαός:
Έχεις λεφτά έζησες. Δεν έχεις …πέθανες.
medispin
Της Δήμητρας Ευθυμιάδου - Health Report.gr
Όποιος δεν έχει περάσει τα τελευταία χρόνια τις πύλες μεγάλου νοσοκομείου της χώρας και ειδικά της Αττικής, δεν μπορεί να έχει εικόνα για το τι πραγματικά συμβαίνει πίσω από τις κλειστές πόρτες του ΕΣΥ. Καθήμενος κανείς στην άνετη πολυθρόνα του ζεστού γραφείου του, σίγουρα δεν μπορεί να έχει πάρει καν…μυρωδιά.
Η κατάσταση στον …πραγματικό κόσμο είναι μακράν πιο διαφορετική από ότι την περιγράφουν τα στελέχη της κυβέρνησης ή και της αντιπολίτευσης.
Η εμπειρία των απλών πολιτών που βρίσκονται νοσηλευόμενοι σε δημόσιο νοσοκομείο, λέει το εξής:
Η κατάσταση παραμένει ίδια και απαράλλαχτη τα τελευταία χρόνια της κρίσης, με κάποια σημάδια ενδεχομένως επιδείνωσης της κατάστασης.
Η εφημερίδα Guardian, που με το δημοσίευμά της ξεσήκωσε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, απλά αναδημοσίευσε ότι χρόνια τώρα γράφουν σε ρεπορτάζ τους τα ελληνικά media. Ρεπορτάζ που συχνά πυκνά αμφισβητούνται όχι μόνο από τη σημερινή κυβέρνηση αλλά και από τις προηγούμενες μνημονιακές.
Ωστόσο τα πράγματα δεν αλλάζουν. Τα υλικά συνεχίζουν να είναι είδος προς εξαφάνιση. Και είναι χαρακτηριστικό πως αν στο παρελθόν ήθελες να βάλεις μέσονγια να βρεις κρεβάτι αξιοπρεπές και όχι ράντζο στο διάδρομο, σήμερα πρέπει να βάλεις …μέσον για να βρεις αναλώσιμα υλικά.
Και μη φανταστεί κανείς πολιτικό μέσον. Αρκεί μια καλοσυνάτη νοσηλεύτρια η οποία θα βρει λίγα λεπτά χρόνο για να βοηθήσει την κατάσταση. Θα υποχρεωθεί να γυρίσει όλους τους ορόφους του νοσοκομείου για να σου βρει ένα απλό φάρμακο, ή ένα απλό και φθηνό υλικό, το οποίο είναι απαραίτητο όμως για τη συνέχιση της θεραπείας.
Και οι ασθενείς δεν πεθαίνουν μόνο σήμερα στα δημόσια νοσοκομεία από τις ελλείψεις. Πέθαιναν και τα προηγούμενα χρόνια. Ο Guardian δεν ανακάλυψε την Αμερική. Απλά το πρόβλημα κρυβόταν κάτω από το χαλί, παρότι δεκάδες επιστημονικές ενώσεις και φορείς κατά καιρούς το είχαν καταγγείλει.
Ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες
Η ζωή ενός ασθενούς στα δημόσια νοσοκομεία, μπορεί να χαθεί από μία απλή λεπτομέρεια. Διότι ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες Μια ανθρώπινη ζωή μπορεί να χαθεί επειδή για παράδειγμα ένας γιατρός είναι κουρασμένος από τις πολλές εφημερίες, και δεν πρόσεξε μια λεπτομέρεια.
Επειδή μπορεί μία νοσηλεύτρια– που τρέχει από θάλαμο σε θάλαμο με δεκάδες ασθενείς και συγγενείς να της φωνάζουν– δεν πρόλαβε να αλλάξει ή να βρει ένα απαραίτητο σωληνάκι. Ή να δει με προσοχή κάποιες τιμές σε μια απλή εξέταση.
Λεπτομέρειες που κάνουν όμως τη διαφορά.
Και τα υλικά που είναι τόσο δυσεύρετα πια στα δημόσια νοσοκομεία, πιθανώς να λείψουν περισσότερο το 2017, καθότι οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων είναι ασφυκτικά περιορισμένοι και χωρίς περιθώρια λάθους. Διαβάστε χαρακτηριστικά ΕΔΩ: Με νέες περικοπές σε φάρμακα και υλικά τα νοσοκομεία το 2017!
Το σεντόνι που κάνει τη διαφορά
Και ένα σεντόνι που λείπει από έναν θάλαμο νοσοκομείου, που τόσο χλευάζουν οι κυβερνώντες ότι πρόκειται για μια λαϊκίστικη καταγγελία, κάνει τη διαφορά.
Μόλις πριν λίγους μήνες μεσήλικη γυναίκα νοσηλευόταν σε θάλαμο μεγάλου νοσοκομείου. Στην πόρτα του θαλάμου έγραφε φαρδιά πλατιά: «Παρακαλώ μην φέρνετε σεντόνια από το σπίτι. Απαγορεύεται ρητώς».
Και πιθανώς να είχαν δίκαιο οι υπεύθυνοι του νοσοκομείου, καθότι αυτά που φέρνουμε από το σπίτι, δεν έχουν περάσει από τη διαδικασία της αποστείρωσης.
Η μεσήλικη γυναίκα άρχισε να κρυώνει. «Θα είναι τελικά πολύ άρρωστη για να κρυώνει», μονολογούσαν με πίκρα οι συγγενείς της.
Ώσπου το βλέμμα της κόρης της έπεσε επάνω στο σεντόνι που κάλυπτε το κουρασμένο της κορμί. Ένα τεμαχισμένο κουρέλι με το οποίο δε θα μπορούσε κανείς να σκεπάσει ούτε μικρόσωμο παιδί.
Κουρελιασμένο από άκρη σ άκρη, με τεράστιες τρύπες στην κορυφή, στη μέση αλλά και στο τελείωμά του. Τρύπες, που θα έκαναν τον πιο καχύποπτο να σκεφτεί ότι το γκριζαρισμένο από την πολυκαιρία ύφασμα, είχε γίνει απλά…αντικείμενο άγριου τσακωμού, κατά τη διάρκεια του οποίου σκίστηκε παντού.
Οι νοσηλεύτριες όταν κλήθηκαν να το αντικαταστήσουν, σήκωσαν τα χέρια ψηλά: Δεν έχουμε άλλο. Έχουν τελειώσει, αποκρίθηκαν σχεδόν με ντροπή στους εξαγριωμένους συγγενείς της ασθενούς.
Χρειάστηκε τελικώς η νεότερη συγγενής να εισβάλει κρυφά σε διπλανό δωμάτιο για να κλέψει ένα καινούριο σεντόνι, αφήνοντας όμως τον επόμενο ασθενή που αναμενόταν, χωρίς σκέπασμα.
Κι αν αυτή η απλή και συνηθισμένη ιστορία για τα δημόσια νοσοκομεία, φανεί στους κυβερνώντες λαϊκίστικη, τότε ας τους θυμίσει κανείς αυτό που λέει ο λαός:
Έχεις λεφτά έζησες. Δεν έχεις …πέθανες.
medispin
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αποζημίωση για τις ζημιές θα ζητήσουν οι αγρότες της Κρήτης
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέα τεχνολογία Smartphone για πρόληψη ατυχημάτων
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
