2017-01-21 20:28:08
Ένα κουκλόσπιτο γεμάτο μινιατούρες επίπλων και οικιακών αντικειμένων, καλεί το κοινό να δει ή να ανακατασκευάσει ένα προσωπικό περιβάλλον οικιακής ζωής, αναμνήσεων και επιθυμιών.
Το τραπέζι των αφηγήσεων είναι η εγκατάσταση που στήνει η Κατερίνα Ζαχαροπούλου με σκοπό να δημιουργήσει μια τρυφερή δράση για το σπίτι, ως εστία, ως στέγη, ως χώρο αναφοράς.
Το σπίτι που χάνουμε, το σπίτι που επιθυμούμε, σε μια εγκατάσταση, μια περφόρμανς και μια συζήτηση, που πραγματοποιείται από 30 Ιανουαρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Πρόκειται για μια αναφορά στην έννοια της στέγης και της ασφάλειας, του Σπιτιού και της ζωής εντός του.
Το έργο αποκαλύπτει ένα μικρόκοσμο επιθυμιών, τακτοποιήσεων και ανακατασκευών δωματίων, μέσα στα οποία οι άνθρωποι βιώνουν συναισθήματα και καταστάσεις που δύσκολα φεύγουν από τη μνήμη, ακόμα κι αν η ζωή επιφυλάσσει μετακινήσεις, αναχωρήσεις και επιστροφές.
Ένας οικείος κόσμος, που κάποτε γίνεται όνειρο ή εφιάλτης, πραγματικότητα ή ουτοπία, θα είναι απτός και διαθέσιμος, εμποτισμένος από την ανθρώπινη εμπειρία και την ενδυνάμωση της φαντασίας μέσα από την τέχνη.
Στην περφόρμανς, που πραγματοποιείται μία φορά την εβδομάδα (30 Ιανουαρίου, 3, 10, 17 και 24 Φεβρουαρίου), η Κατερίνα Ζαχαροπούλου ζητά από τους καλεσμένους της να αναπαραστήσουν μέσα από τη μνήμη χώρους που σημαίνουν κάτι για αυτούς, που τους συγκινούν, που αναφέρονται σε περιστατικά του βίου τους.
Η πρόσκληση απευθύνεται σε όσους θέλουν να αφηγηθούν αναμνήσεις σχετικά με σπίτια στα οποία κατοίκησαν ή εγκατέλειψαν, έχασαν ή ονειρεύτηκαν να αποκτήσουν. «Το Τραπέζι των Αφηγήσεων» είναι μια ανοιχτή σκηνή με δωμάτια, έπιπλα, μικροαντικείμενα και κάμερες που παρακολουθούν, καταγράφουν και διασώζουν τις κινήσεις των χεριών, καθώς αυτά μετακινούν τα έπιπλα και τις συνοδευτικές αφηγήσεις.
Οι επισκέπτες που δεν συμμετέχουν στο δρώμενο μπορούν να παρακολουθούν τις αφηγήσεις και τη δράση μέσα από οθόνες που υποστηρίζουν το έργο έξω από το σκηνικό-κουκλόσπιτο.
Στο πλαίσιο της εγκατάστασης «To Τραπέζι των Αφηγήσεων», την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί συζήτηση, ανοιχτή στο κοινό, με θέμα «Εστία και Ανεστιότητα στη Σύγχρονη Τέχνη: Οι καλλιτέχνες αφηγούνται...», στο φουαγιέ του 5ου ορόφου.
Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου και η ιστορικός τέχνης Συραγώ Τσιάρα επιλέγουν εικαστικά έργα που πραγματεύονται διαφορετικές πτυχές της σχέσης του ανθρώπου με το σπίτι –ως στέγαση, πατρίδα, κοινότητα– αλλά και δημιουργίες που αντιμετωπίζουν το τραύμα της απώλειας και της μετοίκησης.
Ορισμένες από τις επιλογές τους εστιάζουν στη διασπορική συνθήκη του ανέστιου ή υβριδικού καλλιτέχνη – όταν σπίτι μπορεί να γίνει όλος ο κόσμος.
«Το Τραπέζι των Αφηγήσεων» παρουσιάζεται παράλληλα με την έκθεση «Το Κουκλόσπιτο της Petronella Oortman» στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (9 Φεβρουαρίου – 12 Μαρτίου), μια παραγωγή του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, σε επιμέλεια Συραγώς Τσιάρα, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μπέη Χαμάμ το 2011.
Πρόκειται για μια οπτική σπονδυλωτή αφήγηση εμπνευσμένη από το Dollhouse της Petronella Oortman, που βρίσκεται στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ.
Πηγή
Tromaktiko
Το τραπέζι των αφηγήσεων είναι η εγκατάσταση που στήνει η Κατερίνα Ζαχαροπούλου με σκοπό να δημιουργήσει μια τρυφερή δράση για το σπίτι, ως εστία, ως στέγη, ως χώρο αναφοράς.
Το σπίτι που χάνουμε, το σπίτι που επιθυμούμε, σε μια εγκατάσταση, μια περφόρμανς και μια συζήτηση, που πραγματοποιείται από 30 Ιανουαρίου στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Πρόκειται για μια αναφορά στην έννοια της στέγης και της ασφάλειας, του Σπιτιού και της ζωής εντός του.
Το έργο αποκαλύπτει ένα μικρόκοσμο επιθυμιών, τακτοποιήσεων και ανακατασκευών δωματίων, μέσα στα οποία οι άνθρωποι βιώνουν συναισθήματα και καταστάσεις που δύσκολα φεύγουν από τη μνήμη, ακόμα κι αν η ζωή επιφυλάσσει μετακινήσεις, αναχωρήσεις και επιστροφές.
Ένας οικείος κόσμος, που κάποτε γίνεται όνειρο ή εφιάλτης, πραγματικότητα ή ουτοπία, θα είναι απτός και διαθέσιμος, εμποτισμένος από την ανθρώπινη εμπειρία και την ενδυνάμωση της φαντασίας μέσα από την τέχνη.
Στην περφόρμανς, που πραγματοποιείται μία φορά την εβδομάδα (30 Ιανουαρίου, 3, 10, 17 και 24 Φεβρουαρίου), η Κατερίνα Ζαχαροπούλου ζητά από τους καλεσμένους της να αναπαραστήσουν μέσα από τη μνήμη χώρους που σημαίνουν κάτι για αυτούς, που τους συγκινούν, που αναφέρονται σε περιστατικά του βίου τους.
Η πρόσκληση απευθύνεται σε όσους θέλουν να αφηγηθούν αναμνήσεις σχετικά με σπίτια στα οποία κατοίκησαν ή εγκατέλειψαν, έχασαν ή ονειρεύτηκαν να αποκτήσουν. «Το Τραπέζι των Αφηγήσεων» είναι μια ανοιχτή σκηνή με δωμάτια, έπιπλα, μικροαντικείμενα και κάμερες που παρακολουθούν, καταγράφουν και διασώζουν τις κινήσεις των χεριών, καθώς αυτά μετακινούν τα έπιπλα και τις συνοδευτικές αφηγήσεις.
Οι επισκέπτες που δεν συμμετέχουν στο δρώμενο μπορούν να παρακολουθούν τις αφηγήσεις και τη δράση μέσα από οθόνες που υποστηρίζουν το έργο έξω από το σκηνικό-κουκλόσπιτο.
Στο πλαίσιο της εγκατάστασης «To Τραπέζι των Αφηγήσεων», την Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου θα πραγματοποιηθεί συζήτηση, ανοιχτή στο κοινό, με θέμα «Εστία και Ανεστιότητα στη Σύγχρονη Τέχνη: Οι καλλιτέχνες αφηγούνται...», στο φουαγιέ του 5ου ορόφου.
Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου και η ιστορικός τέχνης Συραγώ Τσιάρα επιλέγουν εικαστικά έργα που πραγματεύονται διαφορετικές πτυχές της σχέσης του ανθρώπου με το σπίτι –ως στέγαση, πατρίδα, κοινότητα– αλλά και δημιουργίες που αντιμετωπίζουν το τραύμα της απώλειας και της μετοίκησης.
Ορισμένες από τις επιλογές τους εστιάζουν στη διασπορική συνθήκη του ανέστιου ή υβριδικού καλλιτέχνη – όταν σπίτι μπορεί να γίνει όλος ο κόσμος.
«Το Τραπέζι των Αφηγήσεων» παρουσιάζεται παράλληλα με την έκθεση «Το Κουκλόσπιτο της Petronella Oortman» στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς (9 Φεβρουαρίου – 12 Μαρτίου), μια παραγωγή του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, σε επιμέλεια Συραγώς Τσιάρα, που πρωτοπαρουσιάστηκε στο Μπέη Χαμάμ το 2011.
Πρόκειται για μια οπτική σπονδυλωτή αφήγηση εμπνευσμένη από το Dollhouse της Petronella Oortman, που βρίσκεται στο Rijksmuseum του Άμστερνταμ.
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η ταχείας δράσης ινσουλίνη aspart έλαβε έγκριση στην Ευρώπη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
