2012-05-20 13:36:06
H διαμάχη Τουρκίας – Ιράν σχετικά με την Συρία έχει προκαλέσει ρήγμα στις, μέχρι πρότινος, καλές σχέσεις της Άγκυρας με την Τεχεράνη. Η διαμάχη αυτή φαίνεται να παραμείνει χαμηλής έντασης, περιορισμένη σε «τακτικές» κινήσεις εκατέρωθεν επηρεασμού των εξελίξεων στη Συρία. Το δεδομένο αυτό όμως μπορεί κάλλιστα να μεταβληθεί αν η Τεχεράνη αντιληφθεί ότι η Άγκυρα, λειτουργώντας ως «λαγός» των ΗΠΑ επιχειρήσει να διαδώσει την όποια «Άνοιξη» εντός της Ισλαμικής Δημοκρατίας Η Τεχεράνη θεωρεί το καθεστώς Άσαντ προωθημένη θέση άμυνάς της ή αλλιώς «στρατηγικό βάθος». Δεν επιθυμεί την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία, αλλά αν τελικά αυτή συμβεί, δεν θα ισοδυναμεί με καταστροφή, αν δεν έχει μεταδοτικό αποτέλεσμα εντός της ιρανικής επικράτειας. Εκεί βρίσκεται το κρίσιμο σημείο στις σχέσεις Άγκυρας – Τεχεράνης ειδικά μετά την «ανακάλυψη» από την Τουρκία της «Αζερικής, Τουρκικής μειονότητας» εντός του Ιράν.
Διαβάστε περισσότερα Η απαρχή πάντως της διαμάχης Τουρκίας – Ιράν, πέραν της ίδιας της Ιστορίας, βρίσκεται στην απομόνωση του καθεστώτος της Τεχεράνης, η οποία επέτρεψε στην Τουρκία να επεκτείνει την διπλωματική της επιρροή στην περιοχή, πέρα και πάνω από ότι δικαιούνταν. Η απομόνωση του Ιράν έγινε βαθύτερη μετά την επιμονή της κυβερνώσας, θεοκρατικής κάστας, να καταστήσει τη χώρα πυρηνική δύναμη. Η αμερικανική πλευρά εκμεταλλεύτηκε την συριακή κρίση και την κρίση στις σχέσεις Άγκυρας – Τεχεράνης για να «τελειώσει» το καθεστώς Άσαντ και να απομονώσει ακόμα περισσότερο το απρόβλεπτο Ιράν.
Η άνοδος του Ερντογάν στην εξουσία, το 2002, μετέβαλε τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν επί το φιλικότερο. Οι δύο χώρες αρχικά συνδέθηκαν με σειρά συμφωνιών και συνεργασιών. Ήδη η αξία των μεταξύ τους εμπορικών συναλλαγών αγγίζει τα 16 δισ. δολάρια. Επίσης κανείς δεν πρέπει να παραγνωρίζει την κοινή οπτική των δύο χωρών στο Κουρδικό, όπου και οι δύο έχουν ως στόχο την αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η κάθε μία πλευρά δεν θα χρησιμοποιήσει το κουρδικό για να υπονομεύσει την άλλη…
Η Δύση δεν θεωρεί στην πραγματικότητα ότι η Τουρκία θα μπορούσε να διαδραματίσει μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ αυτής και του Ιράν, εφόσον οι Ιρανοί, παρά τις επαφές με τους Τούρκους και τα κοινά συμφέροντα στο Κουρδικό, ποτέ δεν εμπιστεύτηκαν πραγματικά την Άγκυρα, θεωρώντας την Δούρειο Ίππο της Δύσης στον Ισλαμικό κόσμο, που έχει ως στόχο να προβάλει απλώς ένα «κοσμικό» Ισλάμ, αντίθετο με τα πιστεύω των μουλάδων της Τεχεράνης.
Και στο σημείο αυτό εμφανίζεται το μεγάλο δίλημμα για τους Τούρκους. Τυχόν αποτυχία των συνομιλιών για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, μετά και το σχεδόν πολεμικό ψήφισμα που πέρασε από την Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει, τη Δύση σε πρώτη φάση, να προχωρήσει σε νέες, ακόμα αυστηρότερες κυρώσεις, κατά της Τεχεράνης, ενώ δεν αποκλείεται και πολεμική ενέργεια κατά του Ιράν. Στην περίπτωση αυτή τι θα κάνει η Τουρκία; Θα ταχθεί με τη Δύση, επιτρέποντας την συντριβή του μόνου της συμμάχου στο Κουρδικό, ή θα επιχειρήσει να ισορροπήσει μεταξύ Δύσης και Ιράν, με αμφίβολα για μια ακόμη φορά αποτελέσματα;
Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Τεχεράνη έχει αρχίσει να ξανασκέφτεται το πυρηνικό της πρόγραμμα και αρχίζει να μεταβάλλει, επί το διαλλακτικότερο, τη στάση της. Εάν όμως τα έβρισκαν η Δύση με το Ιράν για τα πυρηνικά, πόσο άραγε θα υποβαθμιζόταν η γεωστρατηγικής αξία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ; Πόσο άραγε θα επιθυμούσε μια τέτοια εξέλιξη η Άγκυρα; Μήπως κατά βάθος θα ευχόταν την πυρηνικοποίηση του Ιράν με σκοπό να λειτουργήσει ως πρόσχημα και για τη δική της;
Εάν μάλιστα οξύνει τη διαμάχη της με το Ισραήλ και προκαλέσει νέους σοβαρούς πονοκεφάλους στην Ουάσινγκτον, ίσως η τύχη της σφραγιστεί με ακόμα πιο τραγικό τρόπο… πρώτη «στάση» θα είναι η ανακήρυξη κουρδικής κρατικής οντότητας στο Βόρειο Ιράκ. Όσα ακολουθούν προκαλούν εφιάλτες στους Τούρκους σχεδιαστές της εξωτερικής και της αμυντικής πολιτικής…
GeopoliticsDailyNews
Διαβάστε περισσότερα Η απαρχή πάντως της διαμάχης Τουρκίας – Ιράν, πέραν της ίδιας της Ιστορίας, βρίσκεται στην απομόνωση του καθεστώτος της Τεχεράνης, η οποία επέτρεψε στην Τουρκία να επεκτείνει την διπλωματική της επιρροή στην περιοχή, πέρα και πάνω από ότι δικαιούνταν. Η απομόνωση του Ιράν έγινε βαθύτερη μετά την επιμονή της κυβερνώσας, θεοκρατικής κάστας, να καταστήσει τη χώρα πυρηνική δύναμη. Η αμερικανική πλευρά εκμεταλλεύτηκε την συριακή κρίση και την κρίση στις σχέσεις Άγκυρας – Τεχεράνης για να «τελειώσει» το καθεστώς Άσαντ και να απομονώσει ακόμα περισσότερο το απρόβλεπτο Ιράν.
Η άνοδος του Ερντογάν στην εξουσία, το 2002, μετέβαλε τις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν επί το φιλικότερο. Οι δύο χώρες αρχικά συνδέθηκαν με σειρά συμφωνιών και συνεργασιών. Ήδη η αξία των μεταξύ τους εμπορικών συναλλαγών αγγίζει τα 16 δισ. δολάρια. Επίσης κανείς δεν πρέπει να παραγνωρίζει την κοινή οπτική των δύο χωρών στο Κουρδικό, όπου και οι δύο έχουν ως στόχο την αποτροπή δημιουργίας κουρδικού κράτους. Χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι η κάθε μία πλευρά δεν θα χρησιμοποιήσει το κουρδικό για να υπονομεύσει την άλλη…
Η Δύση δεν θεωρεί στην πραγματικότητα ότι η Τουρκία θα μπορούσε να διαδραματίσει μεσολαβητικό ρόλο μεταξύ αυτής και του Ιράν, εφόσον οι Ιρανοί, παρά τις επαφές με τους Τούρκους και τα κοινά συμφέροντα στο Κουρδικό, ποτέ δεν εμπιστεύτηκαν πραγματικά την Άγκυρα, θεωρώντας την Δούρειο Ίππο της Δύσης στον Ισλαμικό κόσμο, που έχει ως στόχο να προβάλει απλώς ένα «κοσμικό» Ισλάμ, αντίθετο με τα πιστεύω των μουλάδων της Τεχεράνης.
Και στο σημείο αυτό εμφανίζεται το μεγάλο δίλημμα για τους Τούρκους. Τυχόν αποτυχία των συνομιλιών για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, μετά και το σχεδόν πολεμικό ψήφισμα που πέρασε από την Αμερικανική Βουλή των Αντιπροσώπων, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει, τη Δύση σε πρώτη φάση, να προχωρήσει σε νέες, ακόμα αυστηρότερες κυρώσεις, κατά της Τεχεράνης, ενώ δεν αποκλείεται και πολεμική ενέργεια κατά του Ιράν. Στην περίπτωση αυτή τι θα κάνει η Τουρκία; Θα ταχθεί με τη Δύση, επιτρέποντας την συντριβή του μόνου της συμμάχου στο Κουρδικό, ή θα επιχειρήσει να ισορροπήσει μεταξύ Δύσης και Ιράν, με αμφίβολα για μια ακόμη φορά αποτελέσματα;
Ωστόσο, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Τεχεράνη έχει αρχίσει να ξανασκέφτεται το πυρηνικό της πρόγραμμα και αρχίζει να μεταβάλλει, επί το διαλλακτικότερο, τη στάση της. Εάν όμως τα έβρισκαν η Δύση με το Ιράν για τα πυρηνικά, πόσο άραγε θα υποβαθμιζόταν η γεωστρατηγικής αξία της Τουρκίας για τις ΗΠΑ; Πόσο άραγε θα επιθυμούσε μια τέτοια εξέλιξη η Άγκυρα; Μήπως κατά βάθος θα ευχόταν την πυρηνικοποίηση του Ιράν με σκοπό να λειτουργήσει ως πρόσχημα και για τη δική της;
Εάν μάλιστα οξύνει τη διαμάχη της με το Ισραήλ και προκαλέσει νέους σοβαρούς πονοκεφάλους στην Ουάσινγκτον, ίσως η τύχη της σφραγιστεί με ακόμα πιο τραγικό τρόπο… πρώτη «στάση» θα είναι η ανακήρυξη κουρδικής κρατικής οντότητας στο Βόρειο Ιράκ. Όσα ακολουθούν προκαλούν εφιάλτες στους Τούρκους σχεδιαστές της εξωτερικής και της αμυντικής πολιτικής…
GeopoliticsDailyNews
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η μεγαλύτερη συγκέντρωση ανθρώπων!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
