2017-05-22 14:10:06
Πολλοί από εμάς, έχουμε μεγαλώσει με γονείς που έχουν υπάρξει πολύ ισχυρές προσωπικότητες. Είτε έχουν διαπρέψει επαγγελματικά, είτε διαθέτουν ιδιαίτερες κοινωνικές δεξιότητες, είτε ακόμη «φωτίζουν» το περιβάλλον τους με την πνευματική τους διαύγεια… Το μόνο σίγουρο είναι πως αυτοί οι άνθρωποι, δεν περνούν απαρατήρητοι!
Και καθώς η ζωή τους κυλάει, δημιουργούν οικογένεια, φέρνουν στον κόσμο παιδιά τα οποία διαπαιδαγωγούν με βάση τις δικές τους ιδιαίτερες αξίες, ενώ παράλληλα επιδίδονται με περισσή αφοσίωση σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα: το ταλέντο που τους κάνει να ξεχωρίζουν.
Τα παιδιά από την άλλη πλευρά, μεγαλώνουν στη σκιά αυτού του γονιού γεμίζοντας προσδοκίες και όνειρα για το μέλλον, ένα μέλλον εξίσου λαμπερό με αυτό που μαθαίνουν να θεωρούν αντάξιο των καταβολών τους. Γίνονται υπάκουα και ακολουθούν πιστά τις «οδηγίες» αφού τις περισσότερες φορές αυτό αποτελεί μονόδρομο!
Αναζητώντας την δική τους ταυτότητα μεγαλώνοντας, εισέρχονται σε ένα πολύ δύσκολο σταυροδρόμι: να προτιμήσουν το δρόμο της καρδιάς τους και των πολύ προσωπικών τους δεξιοτήτων, ή το δρόμο των καταβολών για τον οποίο τόσα χρόνια εκπαιδεύονται και θεωρούν κρίμα να προδώσουν. Η επιλογή είναι πράγματι πολύ καίρια και κατακλύζεται από πολύ έντονα συναισθήματα που, ούτως ή άλλως λόγω εφηβείας, είναι άκρως ανεξέλεγκτα.
Όποια απόφαση και να παρθεί, είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα ικανοποιήσει μακροπρόθεσμα ούτε το παιδί ούτε το γονιό, αφού η λύση βρίσκεται στο «πάντρεμα» και των δύο! Κάθε μία από αυτές τις προοπτικές αποτελεί εξίσου μέρος της δομής της προσωπικότητας του παιδιού. Πρόκειται για κομμάτια του μοναδικού «εαυτού» του παιδιού που πλέον, στο σύνολό τους και μόνο, βοηθούν την ισορροπία του!
Μόνο έτσι το παιδί θα αισθάνεται την επάρκεια με την οποία θα μπορέσει να αντέξει την αυτο-κριτική του και κάθε κριτική από πλευράς του «ισχυρού» γονιού. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το παιδί θα δυσκολευτεί να περάσει τον πήχη που βρίσκεται ήδη αρκετά ψηλά! Θα λειτουργήσει ενδεχομένως αυτοκαταστροφικά, θα απογοητευθεί και θα μαραζώσει, ή θα καταρρίψει από το βάθρο το γονιό υπονομεύοντας τον ακόμη και υποσυνείδητα (έστω και αμφισβητώντας τον).
Φυσικά και υπάρχει μεγάλο όφελος συναισθηματικό και υλικό πολλές φορές όταν βρίσκεσαι στη σκιά… Στη πορεία όμως αυτό γίνεται μια βόμβα μεγατόνων με υπέρμετρο κόστος! Συναισθήματα ενοχής, ανεπάρκειας, φόβου, οικονομικής καταστροφής, συνεπειών στην νέα οικογένεια που ενδεχομένως έχει δημιουργηθεί… κι όλο αυτό γιατί;
Μα επειδή το μικρό αυτό παιδί, χρόνια τώρα χτίζει με τη βοήθεια του «ισχυρού» γονιού μια εξίσου «ισχυρή» προσωπικότητα, ελαφρώς ή πολύ διαφοροποιημένη, σίγουρα όμως κατά πολύ εξελιγμένη. Την χτίζει με νέα δεδομένα, σε πολύ γερές βάσεις τις οποίες, η καταγεγραμμένη πείρα της προηγούμενης γενιάς έχει εδραιώσει, με πολλή όρεξη και γνώση και χρόνο. Μια προίκα που σε άλλη περίπτωση, δε θα είχε την ευκαιρία να επωφεληθεί! Και μπορεί εξίσου και περισσότερο να διαπρέψει. Αν μη τι άλλο, το οφείλει στον εαυτό του και τους γύρω του… Τόλμη χρειάζεται και πίστη!
Νικολέττα Καμβά
Ψυχολόγος
nicolekamva.gr
Και καθώς η ζωή τους κυλάει, δημιουργούν οικογένεια, φέρνουν στον κόσμο παιδιά τα οποία διαπαιδαγωγούν με βάση τις δικές τους ιδιαίτερες αξίες, ενώ παράλληλα επιδίδονται με περισσή αφοσίωση σε αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα: το ταλέντο που τους κάνει να ξεχωρίζουν.
Τα παιδιά από την άλλη πλευρά, μεγαλώνουν στη σκιά αυτού του γονιού γεμίζοντας προσδοκίες και όνειρα για το μέλλον, ένα μέλλον εξίσου λαμπερό με αυτό που μαθαίνουν να θεωρούν αντάξιο των καταβολών τους. Γίνονται υπάκουα και ακολουθούν πιστά τις «οδηγίες» αφού τις περισσότερες φορές αυτό αποτελεί μονόδρομο!
Αναζητώντας την δική τους ταυτότητα μεγαλώνοντας, εισέρχονται σε ένα πολύ δύσκολο σταυροδρόμι: να προτιμήσουν το δρόμο της καρδιάς τους και των πολύ προσωπικών τους δεξιοτήτων, ή το δρόμο των καταβολών για τον οποίο τόσα χρόνια εκπαιδεύονται και θεωρούν κρίμα να προδώσουν. Η επιλογή είναι πράγματι πολύ καίρια και κατακλύζεται από πολύ έντονα συναισθήματα που, ούτως ή άλλως λόγω εφηβείας, είναι άκρως ανεξέλεγκτα.
Όποια απόφαση και να παρθεί, είναι σχεδόν βέβαιο πως δεν θα ικανοποιήσει μακροπρόθεσμα ούτε το παιδί ούτε το γονιό, αφού η λύση βρίσκεται στο «πάντρεμα» και των δύο! Κάθε μία από αυτές τις προοπτικές αποτελεί εξίσου μέρος της δομής της προσωπικότητας του παιδιού. Πρόκειται για κομμάτια του μοναδικού «εαυτού» του παιδιού που πλέον, στο σύνολό τους και μόνο, βοηθούν την ισορροπία του!
Μόνο έτσι το παιδί θα αισθάνεται την επάρκεια με την οποία θα μπορέσει να αντέξει την αυτο-κριτική του και κάθε κριτική από πλευράς του «ισχυρού» γονιού. Σε κάθε άλλη περίπτωση, το παιδί θα δυσκολευτεί να περάσει τον πήχη που βρίσκεται ήδη αρκετά ψηλά! Θα λειτουργήσει ενδεχομένως αυτοκαταστροφικά, θα απογοητευθεί και θα μαραζώσει, ή θα καταρρίψει από το βάθρο το γονιό υπονομεύοντας τον ακόμη και υποσυνείδητα (έστω και αμφισβητώντας τον).
Φυσικά και υπάρχει μεγάλο όφελος συναισθηματικό και υλικό πολλές φορές όταν βρίσκεσαι στη σκιά… Στη πορεία όμως αυτό γίνεται μια βόμβα μεγατόνων με υπέρμετρο κόστος! Συναισθήματα ενοχής, ανεπάρκειας, φόβου, οικονομικής καταστροφής, συνεπειών στην νέα οικογένεια που ενδεχομένως έχει δημιουργηθεί… κι όλο αυτό γιατί;
Μα επειδή το μικρό αυτό παιδί, χρόνια τώρα χτίζει με τη βοήθεια του «ισχυρού» γονιού μια εξίσου «ισχυρή» προσωπικότητα, ελαφρώς ή πολύ διαφοροποιημένη, σίγουρα όμως κατά πολύ εξελιγμένη. Την χτίζει με νέα δεδομένα, σε πολύ γερές βάσεις τις οποίες, η καταγεγραμμένη πείρα της προηγούμενης γενιάς έχει εδραιώσει, με πολλή όρεξη και γνώση και χρόνο. Μια προίκα που σε άλλη περίπτωση, δε θα είχε την ευκαιρία να επωφεληθεί! Και μπορεί εξίσου και περισσότερο να διαπρέψει. Αν μη τι άλλο, το οφείλει στον εαυτό του και τους γύρω του… Τόλμη χρειάζεται και πίστη!
Νικολέττα Καμβά
Ψυχολόγος
nicolekamva.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τραμπ καλεί άραβες ηγέτες να αντιμετωπίσουν τον «ισλαμικό εξτρεμισμό»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
