2017-05-25 14:37:41
Εργάζομαι σε μια μεγάλη αλυσίδα σούπερ μάρκετ. Ξεκίνησα από πολύ χαμηλά, αν και πτυχιούχος..
γιατί η συγκεκριμένη εταιρία έχει ως λογική να βάζει τους υπαλλήλους της σε πολύ χαμηλά πόστα και να τους εξελίσσει με τα χρόνια.
Όταν πριν 4 χρόνια έκανα τα χαρτιά μου, στα κεντρικά γραφεία, έτυχε να δω τον ένα από τους εργοδότες μου.
Ωραίος άντρας, ψηλός, γεροδεμένος με ένα βελούδινο βλέμμα.
Όλοι οι υπάλληλοι έδειχναν την αγάπη τους και το σεβασμό τους στο πρόσωπό του, που φαινόταν να είναι απολύτως ειλικρινές.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση και φυσικά έρχεται σε σύγκρουση με όσα ξέρουμε για τη συμπεριφορά των εργοδοτών είναι πως ο ίδιος με κάλεσε μετά από 15 ημέρες στο γραφείο του για να μάθει δια της δικής μου φωνής πώς μου φαίνεται η εργασία μου, αν με κουράζει κ.α.
Γενικώς, είμαι μια όμορφη νέα γυναίκα που εκτός δουλειάς, περιποιούμαι τον εαυτό μου, βάφομαι και ντύνομαι έτσι ώστε να προβάλω τα θετικά του κορμιού μου.
Στη δουλειά όμως φοράω μια λευκή μπλούζα και βέβαια έχω τα μαλλιά πιασμένα αλογοουρά.
Τα μαλλιά δε είναι κρυμμένα μέσα από ένα καπελάκι υγιεινής και προστασίας, όπως προστάζει ο νόμος. Κοινός περνάω απαρατήρητη.
Το μόνο που ίσως τραβάει την προσοχή είναι τα πράσινα γατίσια μάτια μου.
Πράγματι, όταν πήγα στο προγραμματισμένο μου ραντεβού με τον εργοδότη μου, πήγα του κουτιού.
Τότε δεν το έκανα εκ του πονηρού γιατί δεν ήθελα να προκαλέσω και δεν ήξερα την οικογενειακή του κατάσταση.
Ήμουν, όμως,κομψά ντυμένη και φορούσα ένα πολύ ωραίο παλτό και ψηλές μπότες.
Με το που μπήκα στο γραφείο του εργοδότη μου ένιωσα χωρίς να το θέλω να με περιβάλει ένα “ηλεκτρικό ρεύμα“.
Η ματιά του ήρθε και ακούμπησε μαλακά και τρυφερά στο δικό μου βλέμμα. Ένιωσα με τη μια ένα φτερούγισμα στην καρδιά και την ανάγκη να του χαμογελάσω.
Ασυναίσθητα το έκανα… και αμέσως εισέπραξα και το πρώτο κομπλιμέντο.
Έκτοτε ο εργοδότης μου έρχεται πολύ συχνά στο κατάστημα και με πρόσχημα τα θέματα δουλειάς με καλεί στο γραφείο του καταστήματος.
Μάλιστα επειδή τυγχάνει να είμαι μορφωμένη μου υποσχέθηκε πως θα με τοποθετήσει ως γραμματέα του, στα κεντρικά. Τόνισε, όμως, πως επειδή αυτό γίνεται σε πολύ μεγαλύτερο εύρος χρόνου, για να μη στοχοποιηθώ, θα γίνει αφού κλείσω το δεύτερο χρόνο στην εταιρία.
Πράγματι, ο καιρός κύλισε σαν το νερό και εδώ και 2 χρόνια είμαι καθημερινά δίπλα του. Ζω ένα όνειρο. Κάθε πρωί πετάω από τη χαρά μου που θα τον συναντήσω. Η καρδιά μου χτυπάει σαν έφηβης.
Στην αρχή, κρατούσε ο εργοδότης μου και εγώ τα προσχήματα, αν και ήταν εμφανής η χημεία και η συμπάθεια που έτρεφε ο ένας στον άλλο. Πριν λίγες ημέρες έκανε μια γιορτή στην έπαυλή του και μαζί με άλλα στελέχη κάλεσε και εμένα.
Το κάλεσμα αυτό ήταν η αφορμή να έρθουμε πιο κοντά. Ο μοιραίος έρωτας που τόσο καιρό πλανιόταν και καταπιέζαμε βγήκε στην επιφάνεια. Έκτοτε ζω ένα όνειρο. Είμαι ευτυχισμένη, γαλήνια και πάνω από όλα με έναν άνθρωπο που περνάω καλά τόσο στη δουλειά όσο και εκτός εργασίας.
Το μόνο μου πρόβλημα είναι πως ίσως κάποιοι κακεντρεχείς συνάδελφοι όταν το μάθουν να πουν πως τον προσέγγισα για τα λεφτά του.
Δε λέω… Με κολακεύει που είναι πλούσιος.
Μου κάνει όμορφα δώρα και με έχει βασίλισσα. Αυτό όμως που μετράει περισσότερο είναι η απλότητά του, η έμφυτη ευγένεια και καλοσύνη του.
Θα ήθελα πολύ το όνειρο που ζω να έχει διάρκεια και μέλλον.
Η προοπτική μιας οικογένειας μαζί του θα με έκανε τρισευτυχισμένη!
Πηγή
Tromaktiko
γιατί η συγκεκριμένη εταιρία έχει ως λογική να βάζει τους υπαλλήλους της σε πολύ χαμηλά πόστα και να τους εξελίσσει με τα χρόνια.
Όταν πριν 4 χρόνια έκανα τα χαρτιά μου, στα κεντρικά γραφεία, έτυχε να δω τον ένα από τους εργοδότες μου.
Ωραίος άντρας, ψηλός, γεροδεμένος με ένα βελούδινο βλέμμα.
Όλοι οι υπάλληλοι έδειχναν την αγάπη τους και το σεβασμό τους στο πρόσωπό του, που φαινόταν να είναι απολύτως ειλικρινές.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση και φυσικά έρχεται σε σύγκρουση με όσα ξέρουμε για τη συμπεριφορά των εργοδοτών είναι πως ο ίδιος με κάλεσε μετά από 15 ημέρες στο γραφείο του για να μάθει δια της δικής μου φωνής πώς μου φαίνεται η εργασία μου, αν με κουράζει κ.α.
Γενικώς, είμαι μια όμορφη νέα γυναίκα που εκτός δουλειάς, περιποιούμαι τον εαυτό μου, βάφομαι και ντύνομαι έτσι ώστε να προβάλω τα θετικά του κορμιού μου.
Στη δουλειά όμως φοράω μια λευκή μπλούζα και βέβαια έχω τα μαλλιά πιασμένα αλογοουρά.
Τα μαλλιά δε είναι κρυμμένα μέσα από ένα καπελάκι υγιεινής και προστασίας, όπως προστάζει ο νόμος. Κοινός περνάω απαρατήρητη.
Το μόνο που ίσως τραβάει την προσοχή είναι τα πράσινα γατίσια μάτια μου.
Πράγματι, όταν πήγα στο προγραμματισμένο μου ραντεβού με τον εργοδότη μου, πήγα του κουτιού.
Τότε δεν το έκανα εκ του πονηρού γιατί δεν ήθελα να προκαλέσω και δεν ήξερα την οικογενειακή του κατάσταση.
Ήμουν, όμως,κομψά ντυμένη και φορούσα ένα πολύ ωραίο παλτό και ψηλές μπότες.
Με το που μπήκα στο γραφείο του εργοδότη μου ένιωσα χωρίς να το θέλω να με περιβάλει ένα “ηλεκτρικό ρεύμα“.
Η ματιά του ήρθε και ακούμπησε μαλακά και τρυφερά στο δικό μου βλέμμα. Ένιωσα με τη μια ένα φτερούγισμα στην καρδιά και την ανάγκη να του χαμογελάσω.
Ασυναίσθητα το έκανα… και αμέσως εισέπραξα και το πρώτο κομπλιμέντο.
Έκτοτε ο εργοδότης μου έρχεται πολύ συχνά στο κατάστημα και με πρόσχημα τα θέματα δουλειάς με καλεί στο γραφείο του καταστήματος.
Μάλιστα επειδή τυγχάνει να είμαι μορφωμένη μου υποσχέθηκε πως θα με τοποθετήσει ως γραμματέα του, στα κεντρικά. Τόνισε, όμως, πως επειδή αυτό γίνεται σε πολύ μεγαλύτερο εύρος χρόνου, για να μη στοχοποιηθώ, θα γίνει αφού κλείσω το δεύτερο χρόνο στην εταιρία.
Πράγματι, ο καιρός κύλισε σαν το νερό και εδώ και 2 χρόνια είμαι καθημερινά δίπλα του. Ζω ένα όνειρο. Κάθε πρωί πετάω από τη χαρά μου που θα τον συναντήσω. Η καρδιά μου χτυπάει σαν έφηβης.
Στην αρχή, κρατούσε ο εργοδότης μου και εγώ τα προσχήματα, αν και ήταν εμφανής η χημεία και η συμπάθεια που έτρεφε ο ένας στον άλλο. Πριν λίγες ημέρες έκανε μια γιορτή στην έπαυλή του και μαζί με άλλα στελέχη κάλεσε και εμένα.
Το κάλεσμα αυτό ήταν η αφορμή να έρθουμε πιο κοντά. Ο μοιραίος έρωτας που τόσο καιρό πλανιόταν και καταπιέζαμε βγήκε στην επιφάνεια. Έκτοτε ζω ένα όνειρο. Είμαι ευτυχισμένη, γαλήνια και πάνω από όλα με έναν άνθρωπο που περνάω καλά τόσο στη δουλειά όσο και εκτός εργασίας.
Το μόνο μου πρόβλημα είναι πως ίσως κάποιοι κακεντρεχείς συνάδελφοι όταν το μάθουν να πουν πως τον προσέγγισα για τα λεφτά του.
Δε λέω… Με κολακεύει που είναι πλούσιος.
Μου κάνει όμορφα δώρα και με έχει βασίλισσα. Αυτό όμως που μετράει περισσότερο είναι η απλότητά του, η έμφυτη ευγένεια και καλοσύνη του.
Θα ήθελα πολύ το όνειρο που ζω να έχει διάρκεια και μέλλον.
Η προοπτική μιας οικογένειας μαζί του θα με έκανε τρισευτυχισμένη!
Πηγή
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μετανιωμένος ο πατέρας που κακοποιούσε την κόρη του – Αύριο απολογείται
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς να διαχειριστείτε ένα παιδί που αντιμιλάει
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
