2017-10-17 08:43:21
ΚΙΠ ΘΟΡΝ
Η επιστήμη του Interstellar
μτφρ.: Παναγιώτης Δρεπανιώτης
εκδ. Ροπή, σελ. 366
Πριν από τη «Δουνκέρκη» (2017) και αμέσως μετά το «Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή» (2012), ο Κρίστοφερ Νόλαν σκηνοθέτησε το «Interstellar» (2014). Ταινία επιστημονικής φαντασίας αλλά με μια ιδιαιτερότητα: από την αρχή, είχε αποφασιστεί ότι θα ήταν θεμελιωμένη πάνω σε αυστηρά επιστημονικά δεδομένα. Ο,τι κι αν αποτύπωνε στη δράση της δεν θα παραβίαζε τους γνωστούς νόμους της φυσικής, ενώ σε ό,τι αφορούσε όλα όσα δεν γνωρίζουμε ακόμα εμπεριστατωμένα για το σύμπαν, θα ήσαν μεν εικασίες βασισμένες όμως και πάλι στην ήδη υπάρχουσα γνώση. Αυτοί ήταν και οι όροι που έθεσε ο αστροφυσικός Κιπ Θορν στη συνεργασία του με τον Κρίστοφερ Νόλαν και τον αδελφό του Τζόναθαν, ο οποίος ανέλαβε χρέη σεναριογράφου.Ο Θορν διαδραμάτισε ρόλο στην εκτελεστική παραγωγή και ήταν ο επιστημονικός σύμβουλος, όμως η ιδέα για την ταινία ανήκε στη φίλη και συνεργάτιδά του Λίντα Ομπστ, πρώην δημοσιογράφο και κινηματογραφική παραγωγό, και στον ίδιο. Αρχικά μάλιστα προσέγγισαν τον Στίβεν Σπίλμπεργκ για τη σκηνοθεσία, ο οποίος δέχθηκε αλλά για λόγους που αφορούσαν τη συνεργασία διαφορετικών κινηματογραφικών στούντιο αποχώρησε.
Ολα αυτά τα περιγράφει πολύ γλαφυρά ο Θορν στο βιβλίο του «Η επιστήμη του Interstellar», που στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά την προβολή της ταινίας και το οποίο τώρα κυκλοφορεί και στη γλώσσα μας από τις εκδόσεις Ροπή. Το βιβλίο έρχεται στη χώρα μας δεκαπέντε ημέρες αφότου ο Κιπ Θορν αποτέλεσε έναν από τους τρεις επιστήμονες που τιμήθηκαν με το Νομπέλ Φυσικής για τον εντοπισμό των ακριβοθώρητων στην ιστορία της φυσικής του 20ού αιώνα βαρυτικών κυμάτων. Καθηγητής στο περίφημο Κάλτεκ της Καλιφόρνια, μαθητής του μεγάλου Τζον Ουίλερ (του «πατέρα των μαύρων τρυπών»), συνομιλητής με τον Στίβεν Χόκινγκ, τον Καρλ Σέιγκαν κ.ά., ο Θορν, εκτός από επιστήμονας, έχει και μια καλλιτεχνική πλευρά: γράφει ποιήματα, σχεδιάζει και άλλες ταινίες και, όπως αναφέρει στο βιβλίο, ο ενθουσιασμός του κατά τη δημιουργία του «Interstellar» τον κρατούσε άγρυπνο τις νύχτες.
Εκπαιδεύοντας τους σταρ
Εχει πολύ ενδιαφέρον το πώς περιγράφει την πρώτη του επαφή με τους Μάθιου Μακόναχι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσάστεϊν και, βέβαια, τον Μάικλ Κέιν. Σε όλους χρειάστηκε να παραδώσει άτυπα σεμινάρια πάνω στις μαύρες τρύπες, τις σκουληκότρυπες, τις στρεβλώσεις του χωρόχρονου όπως και να γεμίσει με εξισώσεις τον μαυροπίνακα του δρα Μπραντ (τον οποίο υποδύεται ο Κέιν) που βλέπουμε στην ταινία. Ομως η «Επιστήμη του Interstellar» είναι κάτι πολύ περισσότερο από το χρονικό μιας ταινίας. Κυρίως είναι μια αφηγηματικά απολαυστική παρουσίαση των επιστημονικών δεδομένων της ταινίας. Οσοι την έχουν δει θα λύσουν τυχόν απορίες τους. Οσοι δεν την έχουν δει θα έχουν την ευκαιρία να εντρυφήσουν σε μία εκλαϊκευτική δεξιοτεχνική παράδοση πάνω στα παράδοξα της αστροφυσικής και της κοσμολογίας. Κορυφαία κεφάλαια; Αυτά που αναφέρονται στη γιγαντιαία μαύρη τρύπα της ταινίας, που ο Θορν αποκαλεί τρυφερά «Γαργαντούα».
Πηγή: Καθημερινή του Ηλία Μαγκλίνη
Η επιστήμη του Interstellar
μτφρ.: Παναγιώτης Δρεπανιώτης
εκδ. Ροπή, σελ. 366
Πριν από τη «Δουνκέρκη» (2017) και αμέσως μετά το «Σκοτεινός Ιππότης: Η επιστροφή» (2012), ο Κρίστοφερ Νόλαν σκηνοθέτησε το «Interstellar» (2014). Ταινία επιστημονικής φαντασίας αλλά με μια ιδιαιτερότητα: από την αρχή, είχε αποφασιστεί ότι θα ήταν θεμελιωμένη πάνω σε αυστηρά επιστημονικά δεδομένα. Ο,τι κι αν αποτύπωνε στη δράση της δεν θα παραβίαζε τους γνωστούς νόμους της φυσικής, ενώ σε ό,τι αφορούσε όλα όσα δεν γνωρίζουμε ακόμα εμπεριστατωμένα για το σύμπαν, θα ήσαν μεν εικασίες βασισμένες όμως και πάλι στην ήδη υπάρχουσα γνώση. Αυτοί ήταν και οι όροι που έθεσε ο αστροφυσικός Κιπ Θορν στη συνεργασία του με τον Κρίστοφερ Νόλαν και τον αδελφό του Τζόναθαν, ο οποίος ανέλαβε χρέη σεναριογράφου.Ο Θορν διαδραμάτισε ρόλο στην εκτελεστική παραγωγή και ήταν ο επιστημονικός σύμβουλος, όμως η ιδέα για την ταινία ανήκε στη φίλη και συνεργάτιδά του Λίντα Ομπστ, πρώην δημοσιογράφο και κινηματογραφική παραγωγό, και στον ίδιο. Αρχικά μάλιστα προσέγγισαν τον Στίβεν Σπίλμπεργκ για τη σκηνοθεσία, ο οποίος δέχθηκε αλλά για λόγους που αφορούσαν τη συνεργασία διαφορετικών κινηματογραφικών στούντιο αποχώρησε.
Ολα αυτά τα περιγράφει πολύ γλαφυρά ο Θορν στο βιβλίο του «Η επιστήμη του Interstellar», που στις ΗΠΑ κυκλοφόρησε λίγους μήνες μετά την προβολή της ταινίας και το οποίο τώρα κυκλοφορεί και στη γλώσσα μας από τις εκδόσεις Ροπή. Το βιβλίο έρχεται στη χώρα μας δεκαπέντε ημέρες αφότου ο Κιπ Θορν αποτέλεσε έναν από τους τρεις επιστήμονες που τιμήθηκαν με το Νομπέλ Φυσικής για τον εντοπισμό των ακριβοθώρητων στην ιστορία της φυσικής του 20ού αιώνα βαρυτικών κυμάτων. Καθηγητής στο περίφημο Κάλτεκ της Καλιφόρνια, μαθητής του μεγάλου Τζον Ουίλερ (του «πατέρα των μαύρων τρυπών»), συνομιλητής με τον Στίβεν Χόκινγκ, τον Καρλ Σέιγκαν κ.ά., ο Θορν, εκτός από επιστήμονας, έχει και μια καλλιτεχνική πλευρά: γράφει ποιήματα, σχεδιάζει και άλλες ταινίες και, όπως αναφέρει στο βιβλίο, ο ενθουσιασμός του κατά τη δημιουργία του «Interstellar» τον κρατούσε άγρυπνο τις νύχτες.
Εκπαιδεύοντας τους σταρ
Εχει πολύ ενδιαφέρον το πώς περιγράφει την πρώτη του επαφή με τους Μάθιου Μακόναχι, Αν Χάθαγουεϊ, Τζέσικα Τσάστεϊν και, βέβαια, τον Μάικλ Κέιν. Σε όλους χρειάστηκε να παραδώσει άτυπα σεμινάρια πάνω στις μαύρες τρύπες, τις σκουληκότρυπες, τις στρεβλώσεις του χωρόχρονου όπως και να γεμίσει με εξισώσεις τον μαυροπίνακα του δρα Μπραντ (τον οποίο υποδύεται ο Κέιν) που βλέπουμε στην ταινία. Ομως η «Επιστήμη του Interstellar» είναι κάτι πολύ περισσότερο από το χρονικό μιας ταινίας. Κυρίως είναι μια αφηγηματικά απολαυστική παρουσίαση των επιστημονικών δεδομένων της ταινίας. Οσοι την έχουν δει θα λύσουν τυχόν απορίες τους. Οσοι δεν την έχουν δει θα έχουν την ευκαιρία να εντρυφήσουν σε μία εκλαϊκευτική δεξιοτεχνική παράδοση πάνω στα παράδοξα της αστροφυσικής και της κοσμολογίας. Κορυφαία κεφάλαια; Αυτά που αναφέρονται στη γιγαντιαία μαύρη τρύπα της ταινίας, που ο Θορν αποκαλεί τρυφερά «Γαργαντούα».
Πηγή: Καθημερινή του Ηλία Μαγκλίνη
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
