2017-11-23 08:00:25
Ένας άνδρας που διαρκώς διαλύει ο ίδιος της ερωτικές του σχέσεις και τους δεσμούς του μπορεί να μην είναι... μοιραίος αλλά να χρειάζεται να κάνει ψυχολογική ενδοσκόπηση.
Όπως εξηγεί ο ψυχολόγος Πάτροκλος Παπαδάκης υπάρχουν κάποιοι βασικοί λόγοι που συνήθως εξηγούν γιατί συμβαίνει αυτό.
Δείτε τους λόγους και να θυμάστε πως η φυγή δεν αποτελεί λύση.
1. Το αίσθημα υποτίμησης: Πιθανόν να νιώθετε ότι προσφέρετε αρκετά στη σύντροφό σας αλλά δεν παίρνετε ποτέ μία επιβράβευση, ή μια διαβεβαίωση ότι αυτό την ευχαριστεί. Η υποτίμηση των κανοτήτων σας σάς ωθεί να επαναστατήσετε και τελικά να εγκαταλείψετε αυτήν τη σχέση.
Τι να κάνετε: Συζητήστε με τη σύντροφό σας και πείτε της πως αισθάνεστε. Διεκδικήστε το σεβασμό και την αναγνώριση της προσφοράς σας. Αναρωτηθείτε μήπως κι εσείς αμφιβάλλετε για τις ικανότητές σας.
2.Το αίσθημα του φόβου μιας πιθανής εγκατάλειψης: Ανεξάρτητα από τη δομή και την εξέλιξη της υπάρχουσας σχέσης ίσως υπάρχει μέσα σας, εξ’ αιτίας προγενέστερων εμπειριών, ο φόβος της εγκατάλειψης που σας ωθεί να προστατέψετε τον εαυτό σας
. Η αρχική εμπειρία μπορεί να οφείλεται στην εξέλιξη μιας προηγούμενης σχέσης αλλά και στο βίωμα της απώλειας ενός σημαντικού προσώπου, (όπως κάποιος γονέας) εξ’ αιτίας της απομάκρυνσής του από την οικογένεια στη παιδική σας ζωή.
Τι να κάνετε: Ξεκαθαρίστε μέσα σας τις αιτίες που σας κάνουν να φεύγετε από τις σχέσεις σας. Προσπαθήστε να διακρίνετε εάν υπάρχει επανάληψη των αιτιών αυτών σε όλες σας τις σχέσεις. Σκεφτείτε τι σας ενώνει με τον άνθρωπο που είστε μαζί και όχι τι σας χωρίζει.
3. Ο φόβος της δέσμευσης: Η εξέλιξη της σχέσης σε βάθος χρόνου απαιτεί δέσμευση και έκθεση των συναισθημάτων σας. Αυτή η ψυχική εξέλιξη απαιτεί ψυχική ωριμότητα τόσο στην αναγνώριση της όσο και στη διαχείριση της, εντός μιας σταθερής σχέσης. Δεν είναι μόνο τα θετικά συναισθήματα που βοηθούν στην εξέλιξη αλλά και τα αρνητικά. Μόνο που η αντιμετώπισή τους είναι δυσκολότερη από τη φυγή.
Τι να κάνετε: Αναλύστε όσο μπορείτε τη δομή της οικογένειας που μεγαλώσατε, μήπως οι σχέσεις που κάνετε και σας τρομάζουν, μοιάζουν με τις σχέσεις των γονιών σας; Υπάρχουν καταστάσεις ή δυναμικές που εμφανίζονται σε όλες τις προσωπικές σας σχέσεις;
4. Η ατόνηση της σεξουαλικότητας: Ενώ την πρώτη περίοδο της σχέσης νιώθατε ότι ο σύντροφος σας σάς διεκδικούσε ερωτικά, με το πέρασμα του χρόνου αισθάνεστε ότι δεν είστε “το αντικείμενο του πόθου του”. Αυτό ατονεί ίσως και τη δική σας σεξουαλικότητα μιας και διεγείρεστε από τη διάθεση των άλλων να σας θέλουν και όχι από την ανάγκη σας να βιώσετε και να εκτονώσετε τη σεξουαλικότητά σας.
Τι να κάνετε: Αναρωτηθείτε για τη σεξουαλικότητά σας. Είναι αποτέλεσμα του ότι αρέσετε ή είναι μια δική σας προσωπική ψυχική ανάγκη και διάθεση που θέλετε να καλύψετε; Μην ξεχνάτε σε μία σταθερή σχέση η σεξουαλικότητα ενός ζευγαριού έχει διακυμάνσεις. Η επιθυμία μπορεί να επανέλθει αργότερα.
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
Όπως εξηγεί ο ψυχολόγος Πάτροκλος Παπαδάκης υπάρχουν κάποιοι βασικοί λόγοι που συνήθως εξηγούν γιατί συμβαίνει αυτό.
Δείτε τους λόγους και να θυμάστε πως η φυγή δεν αποτελεί λύση.
1. Το αίσθημα υποτίμησης: Πιθανόν να νιώθετε ότι προσφέρετε αρκετά στη σύντροφό σας αλλά δεν παίρνετε ποτέ μία επιβράβευση, ή μια διαβεβαίωση ότι αυτό την ευχαριστεί. Η υποτίμηση των κανοτήτων σας σάς ωθεί να επαναστατήσετε και τελικά να εγκαταλείψετε αυτήν τη σχέση.
Τι να κάνετε: Συζητήστε με τη σύντροφό σας και πείτε της πως αισθάνεστε. Διεκδικήστε το σεβασμό και την αναγνώριση της προσφοράς σας. Αναρωτηθείτε μήπως κι εσείς αμφιβάλλετε για τις ικανότητές σας.
2.Το αίσθημα του φόβου μιας πιθανής εγκατάλειψης: Ανεξάρτητα από τη δομή και την εξέλιξη της υπάρχουσας σχέσης ίσως υπάρχει μέσα σας, εξ’ αιτίας προγενέστερων εμπειριών, ο φόβος της εγκατάλειψης που σας ωθεί να προστατέψετε τον εαυτό σας
Τι να κάνετε: Ξεκαθαρίστε μέσα σας τις αιτίες που σας κάνουν να φεύγετε από τις σχέσεις σας. Προσπαθήστε να διακρίνετε εάν υπάρχει επανάληψη των αιτιών αυτών σε όλες σας τις σχέσεις. Σκεφτείτε τι σας ενώνει με τον άνθρωπο που είστε μαζί και όχι τι σας χωρίζει.
3. Ο φόβος της δέσμευσης: Η εξέλιξη της σχέσης σε βάθος χρόνου απαιτεί δέσμευση και έκθεση των συναισθημάτων σας. Αυτή η ψυχική εξέλιξη απαιτεί ψυχική ωριμότητα τόσο στην αναγνώριση της όσο και στη διαχείριση της, εντός μιας σταθερής σχέσης. Δεν είναι μόνο τα θετικά συναισθήματα που βοηθούν στην εξέλιξη αλλά και τα αρνητικά. Μόνο που η αντιμετώπισή τους είναι δυσκολότερη από τη φυγή.
Τι να κάνετε: Αναλύστε όσο μπορείτε τη δομή της οικογένειας που μεγαλώσατε, μήπως οι σχέσεις που κάνετε και σας τρομάζουν, μοιάζουν με τις σχέσεις των γονιών σας; Υπάρχουν καταστάσεις ή δυναμικές που εμφανίζονται σε όλες τις προσωπικές σας σχέσεις;
4. Η ατόνηση της σεξουαλικότητας: Ενώ την πρώτη περίοδο της σχέσης νιώθατε ότι ο σύντροφος σας σάς διεκδικούσε ερωτικά, με το πέρασμα του χρόνου αισθάνεστε ότι δεν είστε “το αντικείμενο του πόθου του”. Αυτό ατονεί ίσως και τη δική σας σεξουαλικότητα μιας και διεγείρεστε από τη διάθεση των άλλων να σας θέλουν και όχι από την ανάγκη σας να βιώσετε και να εκτονώσετε τη σεξουαλικότητά σας.
Τι να κάνετε: Αναρωτηθείτε για τη σεξουαλικότητά σας. Είναι αποτέλεσμα του ότι αρέσετε ή είναι μια δική σας προσωπική ψυχική ανάγκη και διάθεση που θέλετε να καλύψετε; Μην ξεχνάτε σε μία σταθερή σχέση η σεξουαλικότητα ενός ζευγαριού έχει διακυμάνσεις. Η επιθυμία μπορεί να επανέλθει αργότερα.
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γιώργος Λιάγκας: Το πρώτο διάστημα που χωρίσαμε με τη Φαίη ήταν δύσκολο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
