2018-03-03 23:41:20
Από τα πρώτα βήματα του συνδικαλισμού στο Πυροσβεστικό Σώμα υπήρχε πάντα μία διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στον αγωνιστικό και στον κυβερνητικό - εργοδοτικό συνδικαλισμό. Το γεγονός, όμως, ότι ο χώρος των Σωμάτων Ασφαλείας θεωρούνταν προνομιακό πεδίο των κομμάτων εξουσίας είχε ως συνέπεια τη διαρκή προσπάθεια των μηχανισμών τους, για τη με κάθε τρόπο χειραγώγηση των εργαζομένων του ΠΣ στα στενά πλαίσια της δικής τους «αντίληψης» περί συνδικαλιστικής δράσης.
Η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών», από το 1999, ως αντάξιος συνεχιστής της «Κίνησης Ενότητας Πυροσβεστών» (1986 - 1999), από τα πρώτα της βήματα, συγκρούστηκε με τις τακτικές και τις πρακτικές αυτών των μηχανισμών, σε κυβερνητικό, κομματικό και υπηρεσιακό επίπεδο και με τους εντός των τειχών συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους, την ΠΑΣΚ Π και την ΔΑΚΥΠΣ. Πάλεψε για να φέρει στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα των πυροσβεστών και να αναδείξει τις παθογένειες του μηχανισμού της πυροπροστασίας της χώρας
. Εφερε για πρώτη φορά στα συνδικαλιστικά δρώμενα του ΠΣ, με δικές της πρωτοβουλίες και κόστος, την άμεση και καθημερινή ενημέρωση σε εκατοντάδες πυροσβεστικές υπηρεσίες και χιλιάδες εργαζόμενους μέσω φαξ, ιστοσελίδας, περιοδικών εκδόσεων της «Φωνής του πυροσβέστη» και με τις περιοδείες στελεχών της, σπάζοντας έτσι την απόλυτη σιωπή που είχαν επιβάλει οι εντολοδόχοι των αντιλαϊκών κυβερνήσεων. Το έκανε έχοντας ως βασική της αρχή ότι μόνο ο εργαζόμενος που είναι σωστά ενημερωμένος, αντιμετωπίζει με πιο υπεύθυνο τρόπο τα εργασιακά του προβλήματα και συμμετέχει πιο ενεργά στις διεργασίες των συνδικάτων.
Η αγωνιστική πορεία της ΕΑΚΠ αποτυπώθηκε μέσα από τις μικρές και τις μεγάλες κατακτήσεις που πέτυχαν οι εργαζόμενοι του ΠΣ και κυρίως τους αγώνες για την προστασία του χρόνου εργασίας από τις συνεχείς επιθέσεις, αλλά και από τα εμπόδια που έβαλε στην κατάργηση δεκάδων πυροσβεστικών υπηρεσιών και κλιμακίων. Δεν είναι τυχαίο ότι αποτέλεσε το αποκούμπι για εκατοντάδες πυροσβέστες σε κάθε δύσκολη στιγμή και παρενέβη με επιτυχία σε εκατοντάδες υποθέσεις εργασιακών και υπηρεσιακών αυθαιρεσιών και καταστρατηγήσεων. Αυτή η δράση είχε ως αποτέλεσμα, μέσα από μία αυτόνομη πλέον οκταετή αγωνιστική πορεία, να συσπειρωθούν δεκάδες νέοι, κυρίως, πυροσβέστες στα ψηφοδέλτιά της και να δώσουν τη μάχη με το αγωνιστικό διεκδικητικό της πλαίσιο. Η συνεχής και καλά σχεδιασμένη όξυνση της αγωνιστικής της δράσης έφερε σταδιακά με αποκορύφωμα το 2010 τον τριπλασιασμό των εδρών στο ΔΣ της ΠΟΕΥΠΣ, την ανέδειξε πρώτη δύναμη πανελλαδικά με 41,13% στα υπηρεσιακά συμβούλια μεταθέσεων με 11 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από τη δεύτερη δύναμη, τη ΔΑΚΥΠΣ, και βρέθηκε επί σειρά ετών από το 2002 στο τιμόνι μίας σειράς πρωτοβάθμιων ενώσεων όπως της Στερεάς Ελλάδας, της Λακωνίας, της Δωδεκανήσου και Ρόδου, του Βορείου Αιγαίου, των Χανίων.
Η κάμψη όμως των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων, συνέπεια των αλλεπάλληλων συμβιβασμών και υποχωρήσεων των συνδικαλιστικών οργάνων που έλεγχε ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και της ηττοπάθειας που καλλιεργήθηκε, είχε ως συνέπεια την αποστασιοποίηση μεγάλου μέρους των εργαζομένων και επέτρεψε στους γνωστούς κομματικούς, υπηρεσιακούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς που δρουν μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον ενός Σώματος Ασφαλείας, να εκμεταλλευτούν μέσω ρουσφετολογικών εξυπηρετήσεων, και όχι μόνο, στο έπακρο τις μικρές πλέον απαιτήσεις καθημερινότητας των πυροσβεστών. Οπως ήταν φυσικό, το γενικευμένο κλίμα παραίτησης των πυροσβεστών και ο πολυκερματισμός των συνδικαλιστικών οργάνων επηρέασαν αρνητικά τη δυνατότητα συσπείρωσης των εργαζομένων σε αγωνιστική κατεύθυνση που ακολουθούσε η ΕΑΚΠ. Ο δρόμος της παραίτησης όμως έφερε τους εργαζόμενους σε αδιέξοδο. Τα προβλήματα παρέμειναν εκεί και έγιναν ακόμη μεγαλύτερα από πριν, με το μέλλον δυσοίωνο.
Η ΕΑΚΠ, όμως, επιμένει, δεν παραιτήθηκε, ανασύνταξε τις δυνάμεις της και έδωσε και αυτήν τη χρονιά που πέρασε, σκληρές μάχες σε όλα τα μέτωπα. Με αξιώσεις από τους συναδέλφους που έχουν πλέον αποκτήσει πολύτιμη πείρα και πρέπει να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, θα μπει στη μάχη με τα αγωνιστικά της ψηφοδέλτια, στις πρωτοβάθμιες ενώσεις της Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων, Αττικής και Ηπείρου, που βρίσκονται αυτήν την περίοδο σε εκλογοαπολογιστική διαδικασία.
Μιχάλης Μιχαήλ
Ανθυποπυραγός ε.α. του Πυροσβεστικού Σώματος
Πηγή: rizospastis
_
bloko
Η «Ενωτική Αγωνιστική Κίνηση Πυροσβεστών», από το 1999, ως αντάξιος συνεχιστής της «Κίνησης Ενότητας Πυροσβεστών» (1986 - 1999), από τα πρώτα της βήματα, συγκρούστηκε με τις τακτικές και τις πρακτικές αυτών των μηχανισμών, σε κυβερνητικό, κομματικό και υπηρεσιακό επίπεδο και με τους εντός των τειχών συνδικαλιστικούς εκπροσώπους τους, την ΠΑΣΚ Π και την ΔΑΚΥΠΣ. Πάλεψε για να φέρει στο προσκήνιο τα πραγματικά προβλήματα των πυροσβεστών και να αναδείξει τις παθογένειες του μηχανισμού της πυροπροστασίας της χώρας
Η αγωνιστική πορεία της ΕΑΚΠ αποτυπώθηκε μέσα από τις μικρές και τις μεγάλες κατακτήσεις που πέτυχαν οι εργαζόμενοι του ΠΣ και κυρίως τους αγώνες για την προστασία του χρόνου εργασίας από τις συνεχείς επιθέσεις, αλλά και από τα εμπόδια που έβαλε στην κατάργηση δεκάδων πυροσβεστικών υπηρεσιών και κλιμακίων. Δεν είναι τυχαίο ότι αποτέλεσε το αποκούμπι για εκατοντάδες πυροσβέστες σε κάθε δύσκολη στιγμή και παρενέβη με επιτυχία σε εκατοντάδες υποθέσεις εργασιακών και υπηρεσιακών αυθαιρεσιών και καταστρατηγήσεων. Αυτή η δράση είχε ως αποτέλεσμα, μέσα από μία αυτόνομη πλέον οκταετή αγωνιστική πορεία, να συσπειρωθούν δεκάδες νέοι, κυρίως, πυροσβέστες στα ψηφοδέλτιά της και να δώσουν τη μάχη με το αγωνιστικό διεκδικητικό της πλαίσιο. Η συνεχής και καλά σχεδιασμένη όξυνση της αγωνιστικής της δράσης έφερε σταδιακά με αποκορύφωμα το 2010 τον τριπλασιασμό των εδρών στο ΔΣ της ΠΟΕΥΠΣ, την ανέδειξε πρώτη δύναμη πανελλαδικά με 41,13% στα υπηρεσιακά συμβούλια μεταθέσεων με 11 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από τη δεύτερη δύναμη, τη ΔΑΚΥΠΣ, και βρέθηκε επί σειρά ετών από το 2002 στο τιμόνι μίας σειράς πρωτοβάθμιων ενώσεων όπως της Στερεάς Ελλάδας, της Λακωνίας, της Δωδεκανήσου και Ρόδου, του Βορείου Αιγαίου, των Χανίων.
Η κάμψη όμως των αγωνιστικών διαθέσεων των εργαζομένων, συνέπεια των αλλεπάλληλων συμβιβασμών και υποχωρήσεων των συνδικαλιστικών οργάνων που έλεγχε ο κυβερνητικός συνδικαλισμός και της ηττοπάθειας που καλλιεργήθηκε, είχε ως συνέπεια την αποστασιοποίηση μεγάλου μέρους των εργαζομένων και επέτρεψε στους γνωστούς κομματικούς, υπηρεσιακούς και συνδικαλιστικούς μηχανισμούς που δρουν μέσα στο ασφυκτικό περιβάλλον ενός Σώματος Ασφαλείας, να εκμεταλλευτούν μέσω ρουσφετολογικών εξυπηρετήσεων, και όχι μόνο, στο έπακρο τις μικρές πλέον απαιτήσεις καθημερινότητας των πυροσβεστών. Οπως ήταν φυσικό, το γενικευμένο κλίμα παραίτησης των πυροσβεστών και ο πολυκερματισμός των συνδικαλιστικών οργάνων επηρέασαν αρνητικά τη δυνατότητα συσπείρωσης των εργαζομένων σε αγωνιστική κατεύθυνση που ακολουθούσε η ΕΑΚΠ. Ο δρόμος της παραίτησης όμως έφερε τους εργαζόμενους σε αδιέξοδο. Τα προβλήματα παρέμειναν εκεί και έγιναν ακόμη μεγαλύτερα από πριν, με το μέλλον δυσοίωνο.
Η ΕΑΚΠ, όμως, επιμένει, δεν παραιτήθηκε, ανασύνταξε τις δυνάμεις της και έδωσε και αυτήν τη χρονιά που πέρασε, σκληρές μάχες σε όλα τα μέτωπα. Με αξιώσεις από τους συναδέλφους που έχουν πλέον αποκτήσει πολύτιμη πείρα και πρέπει να βγάλουν τα απαραίτητα συμπεράσματα, θα μπει στη μάχη με τα αγωνιστικά της ψηφοδέλτια, στις πρωτοβάθμιες ενώσεις της Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Ελλάδας και Ιονίων Νήσων, Αττικής και Ηπείρου, που βρίσκονται αυτήν την περίοδο σε εκλογοαπολογιστική διαδικασία.
Μιχάλης Μιχαήλ
Ανθυποπυραγός ε.α. του Πυροσβεστικού Σώματος
Πηγή: rizospastis
_
bloko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Βουτιά» θανάτου για 52χρονη από τον τέταρτο όροφο
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Βόλος: Χώρισε και... «ξάφρισε» το σπίτι της πρώην του!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
