ΝΕΑ VIDEO NEA PHOTO NEA

 | 

Εξομολόγηση καρδιάς από πυροσβέστη: Οι τραγωδίες περνούν... μπροστά από τα μάτια μας

Το τροχαίο δε μας αφήνει “αλώβητους” συναισθηματικά  

Οι τραγωδίες περνούν συνεχώς μπροστά από τα μάτια μας... Όταν έχεις μπροστά σου παιδιά, λυγίζεις. Συνεχίζεις όμως, γιατί αυτό πρέπει να κάνεις, να σώσεις έναν άνθρωπο... Η καθυστέρηση είναι εχθρός... Οι οδηγίες σαφείς: «Ο εγκλωβισμένος πρέπει να βγει μέσα από ένα αυτοκίνητο στην ίδια ή το δυνατόν καλύτερη κατάσταση από αυτή που βρίσκεται»...

Στην κλήση για βοήθεια, η σκέψη σε παραπέμπει αυτονόητα στο ερώτημα: «Πόσοι ακόμα θα φύγουν;». 

Αφοπλιστικός κι ανθρώπινος ο λόγος του επιπυραγού Νίκου Παπαλεωνίδα, από την 3η ΕΜΑΚ, στην εφημερίδα “Νέα Κρήτη”, καθώς μία εκ των υπηρεσιών που εμπλέκονται συχνά στον απεγκλωβισμό ανθρώπων μέσα από τα αυτοκίνητά τους μετά την πρόκληση τροχαίου είναι η δική του.

Επισημαίνει ότι το μάθημα της κυκλοφοριακής αγωγής σε 100 δημοτικά σχολεία πιλοτικά από φέτος και συνολικά από του χρόνου σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση θα αποδειχτεί σωτήριο για την ανθρώπινη ζωή. Παρατηρεί παράλληλα ότι οι έφηβοι στέκονται με μεγάλη προσοχή κι ευαισθησία μπροστά στο “τροχαίο” και πως τα τεχνικά χαρακτηριστικά ενός απεγκλωβισμού δείχνουν να τους συγκλονίζουν, κατά τη διάρκεια των ενημερώσεων που γίνονται από την υπηρεσία του.

«Στα αμφιθέατρα δεν πέφτει καρφίτσα. Οι καθηγητές παρακολουθούν μαζί με τους μαθητές τα σεμινάρια. Η επιτήρηση είναι ξένη λέξη για τα δεδομένα τους εκείνη την ώρα. Οι νόμοι της Φυσικής και η μαθηματική εξέλιξη μιας επιχείρησης κρατούν αμείωτο το ενδιαφέρον τους. Πρόκειται για μαθήματα ζωής»...

Ο επιπυραγός, κάνοντας ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της πρόληψης, εξέφρασε την άποψη πως, για να περιοριστούν τα τροχαία, δε χρειάζεται ο ΚΟΚ να περιέχει οικονομικά και τιμωρητικά μέτρα, αλλά να είναι εκπαιδευτικός για όλους τους ενήλικες οι οποίοι θα υποπέσουν σε παραβάσεις, όλων των ηλικιών κι ανεξάρτητα του χρόνου απόκτησης του διπλώματός τους, με την παρακολούθηση μαθημάτων σε ΙΕΚ και πιστοποιημένα κέντρα κατάρτισης.

«Ξεχνάμε ότι το τιμόνι θέλει όλες μας τις αισθήσεις»

Απαντώντας στο ερώτημα γιατί τόσα τροχαία, γιατί αυτή η συμπεριφορά στο δρόμο, λέει: «Μάλλον ξεχνάμε ότι, μπαίνοντας στο αυτοκίνητο, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι μόνο να οδηγάμε. Πως πρόκειται για μια εγκεφαλική λειτουργία που απαιτεί ενεργοποίηση όλων των αισθήσεών μας. Δεν υπολογίζουμε ότι μια κλήση στο κινητό, ένας χαιρετισμός, σε συνάρτηση με την ταχύτητα και το χαζολόγημα, ή η κουβέντα αφαιρούν πολύτιμα δευτερόλεπτα προσοχής από το μυαλό σου, “πολύτιμα”» για σένα, προκειμένου να πατήσεις φρένο, να αντιδράσεις, «να σώσεις και να σωθείς». 

«Ξεχνάμε ότι είμαστε εκείνοι που ευθυνόμαστε και για τον τρόπο που θα οδηγούν τα παιδιά μας. Δε θέλουμε να ακούσουμε καν τις παρατηρήσεις τους, όπως εκείνος ο πιτσιρικάς σε ένα σχολείο του Ηρακλείου, που ακούγοντάς με να μιλώ για ασφάλεια, Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ζώνη ασφαλείας και κανόνες οδήγησης μού είπε: “Εγώ φωνάζω στον πατέρα μου να βάλει ζώνη κι εκείνος δεν ακούει”... Ξεχνάμε ότι το τροχαίο μάς αφορά όλους κι όλοι είμαστε εν δυνάμει υποψήφια θύματα κι εν δυνάμει υπαίτιοι πρόκλησης τροχαίου»...

Πολύπλευρο κεφάλαιο η οδήγηση

Ο επιπυραγός παράλληλα με τη στάση μάς σημειώνει πως η οδήγηση δεν είναι μόνο θέμα νοοτροπίας. Εξηγεί γιατί απαιτείται η «γνωριμία» μας με τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αυτοκινήτου μας, τη δυναμική και τις αδυναμίες του, το ρίσκο των παρεμβάσεων που προχωρούμε και τις συνέπειες που δεν υπολογίζουμε. Τις προδιαγραφές του κατασκευαστή, του δρόμου που αυτό κινείται και την ικανότητά μας να αντιλαμβανόμαστε έγκαιρα τις αλλαγές. 

«Ζώνη ασφαλείας και αερόσακος, θέση οδηγού και συνεπιβατών, κίνδυνοι και μύθοι, αλλαγή καυσίμου, πυροσβεστήρες»... Ο κατάλογος με αυτά που πρέπει να θυμόμαστε κι εκείνα που δεν πρέπει ποτέ να πειράζουμε γραμμένος με κεφαλαία γράμματα κατά τον ίδιο. Διευρύνει τον κύκλο των γνώσεών μας αναφερόμενος στις μονάδες μέτρησης των test drive και στις πιστοποιήσεις ασφαλείας, στους κινδύνους που ελλοχεύουν κατά τη διάρκεια μιας σύγκρουσης για όλους τους επιβάτες του αυτοκινήτου και τους μύθους για το ποιος είναι ο “λιγότερο” εκτεθειμένος. Προχωρά αργά και σταθερά και διευκρινίζει πως η ζώνη και ο αερόσακος “επιτελούν” το έργο τους μόνο μία φορά. 

Στον κατάλογο με τα κεφαλαία κόκκινα γράμματα η τοποθέτηση πυροσβεστήρα στο αυτοκίνητο. Αμέλεια εγκληματική η έλλειψή του κατά τον ίδιο, παρά το μικρό κόστος του, η τυχαία επιλογή του, η έλλειψη γνώσης για τη χρήση του και βέβαια η αλλαγή καυσίμου, ελέω οικονομικής κρίσης, που όταν δε συνοδεύεται από το απαραίτητο σήμα επικολλημένο πάνω στο αυτοκίνητο, προκαλεί μεγαλύτερα προβλήματα.

Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή;

Στην κουβέντα περί τροχαίου, ο επιπυραγός επιστρέφει αρκετές φορές στον ΚΟΚ και στην άποψη ότι του λείπει ο εκπαιδευτικός χαραχτήρας, καθώς ο «τιμωρητικός» και ο «εισπρακτικός», που περισσεύουν, δεν αποδίδουν τα δέοντα... 

Στα δέοντα: «Η ζωή μου, δηλαδή, με βάση την κοινή λογική κοστίζει τα μισά λεφτά του προστίμου. Αυτό δεν είναι το ποσό που θα πληρώσω αν εμπρόθεσμα, σε διάστημα δέκα ημερών, πληρώσω το πρόστιμο της παράβασης που μου βεβαιώθηκε; Αυτό καταλαβαίνω εγώ. Κι αφού δε μου κοστίζει και πολύ, μπορώ να το ξανακάνω. Να περάσω με κόκκινο, να μη βάλω ζώνη, να τρέξω, να μη σταματήσω στη διάβαση των πεζών»...

Χειρουργική... συνεργασία - Απεγκλωβισμός και πρωτόκολλο

«Εχθρός μας στον απεγκλωβισμό είναι ο χρόνος που περνά», λέει ο Νίκος Παπαλεωνίδας, «κι αυτό γιατί από τη στιγμή της άφιξής μας στον τόπο του τροχαίου οφείλουμε να παραδώσουμε τον τραυματία στο ΕΚΑΒ, στην ίδια ή σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι τον βρήκαμε».

Εκεί είναι που έρχονται να “κουμπώσουν” και οι παρατηρήσεις του, καθώς πρέπει να ξέρουν το είδος του καυσίμου, να γίνει η αποσύνδεση για τον κίνδυνο ανάφλεξης, να εξεταστεί ο τραυματίας από το ΕΚΑΒ, να του δοθούν οι πρώτες βοήθειες, να προστατευτεί από επιπλέον τραυματισμό κατά τη διάρκεια της επιχείρησης, σπάσιμο τζαμιού και κόψιμο λαμαρίνας.

«Αν η οδήγηση είναι ένα πολύπλοκο θέμα, για την “απομάκρυνση του αυτοκινήτου πάνω από τον άνθρωπο” απαιτείται η “χειρουργική” συνεργασία Τροχαίας, Πυροσβεστικής και ΕΚΑΒ», μας λέει. 

Γι' αυτό και η έκκλησή του στον καθένα από εμάς - που ως διερχόμενοι επιθυμούμε να δούμε, να μάθουμε - ότι την ώρα της επιχείρησης πρέπει να διευκολύνουμε τα σωστικά συνεργεία, αφήνοντάς τους χώρο ελεύθερο για να μπορούν να ελιχθούν.

Ο τραυματίας πρέπει να βγει από το αυτοκίνητο σε καλύτερη κατάσταση απ’ ό,τι τον βρήκαν. Είναι κώδικας.

neakriti.gr
_