2012-05-31 17:58:05
Πριν λίγες μέρες βρήκα στην εφημερίδα της Μεσσηνίας "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ" μεταφρασμένο από τον κ. Σταθουλόπουλο Σταύρο συνταξιούχο διπλωμάτη το ποίημα του Γερμανού νομπελίστα Günter Grass, που έγραψε για την Ελλάδα της κρίσης. Ως γνώστης της Γερμανικής κρίνω τη μετάφραση υπέροχη.
ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Εκείνη στο χείλος του γκρεμού,
καθότι ανάρμοστη στις αγορές...
Κι εσύ (Ευρώπη), απόμακρη
απ΄ τη χώρα που σου δάνεισε το λίκνο.
Ό,τι με ψυχή αναζητούσες
και το βρήκες, τ΄απαξιώνεις τώρα σα σκουπίδι.
Στιγματισμένη, σαν ένας σκέτος οφειλέτης, υποφέρει η χώρα εκείνη
που φρόντιζες να λες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχεια καταδικασμένη
μια χώρα που ο πλούτος της
λαμπρά τα μουσεία σου κοσμεί:
μια λεία που την περιφρουρείς.
Οι ένστολοι, που με τη βία των όπλων σάρωσαν τη με νησιά ευλογημένη χώρα,
φύλαγαν και τον Χέντερλιν στο γυλιό τους.
Καμιά δεν δείχνεις πλέον ανοχή
σε μια χώρα που συνταγματάρχες της κάποτε ανεχόσουνα για συμμάχους.
Χώρα χωρίς δικαιώματα,
που το δίκαιο του ισχυρού όλο και πιο πολύ της σφίγγει το ζωνάρι.
Αψηφώντας σε, μαυροφορεί η Αντιγόνη και πενθεί ο λαός που σε φιλοξενούσε.
Έξω όμως απ΄τη χώρα, μιμητές του Κροίσου έχουν μαζέψειό,τι λάμπει
στα θυσαυροφυλάκιά σου.
"Πιές το επιτέλους, πιές το!"
ωρύονται οι κόλακες των Επιτρόπων,
μα ο Σωκράτης με οργή γεμάτο σου επιστρέφει το ποτήρι.
Κατάρες θε να ρίξουν, σε ό,τι ανήκει, εν χορώ οι Θεοί, που τον Όλυμπο ζητάς να τους στερήσεις.
Πνευματικά θα ζαρώσεις
δίχως τη χώρα που το ίδιο της το πνεύμα, Ευρώπη, εσένα επινόησε.
Αναγνώστης
Tromaktiko
ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Εκείνη στο χείλος του γκρεμού,
καθότι ανάρμοστη στις αγορές...
Κι εσύ (Ευρώπη), απόμακρη
απ΄ τη χώρα που σου δάνεισε το λίκνο.
Ό,τι με ψυχή αναζητούσες
και το βρήκες, τ΄απαξιώνεις τώρα σα σκουπίδι.
Στιγματισμένη, σαν ένας σκέτος οφειλέτης, υποφέρει η χώρα εκείνη
που φρόντιζες να λες πως της χρωστάς ευγνωμοσύνη.
Στη φτώχεια καταδικασμένη
μια χώρα που ο πλούτος της
λαμπρά τα μουσεία σου κοσμεί:
μια λεία που την περιφρουρείς.
Οι ένστολοι, που με τη βία των όπλων σάρωσαν τη με νησιά ευλογημένη χώρα,
φύλαγαν και τον Χέντερλιν στο γυλιό τους.
Καμιά δεν δείχνεις πλέον ανοχή
σε μια χώρα που συνταγματάρχες της κάποτε ανεχόσουνα για συμμάχους.
Χώρα χωρίς δικαιώματα,
που το δίκαιο του ισχυρού όλο και πιο πολύ της σφίγγει το ζωνάρι.
Αψηφώντας σε, μαυροφορεί η Αντιγόνη και πενθεί ο λαός που σε φιλοξενούσε.
Έξω όμως απ΄τη χώρα, μιμητές του Κροίσου έχουν μαζέψειό,τι λάμπει
στα θυσαυροφυλάκιά σου.
"Πιές το επιτέλους, πιές το!"
ωρύονται οι κόλακες των Επιτρόπων,
μα ο Σωκράτης με οργή γεμάτο σου επιστρέφει το ποτήρι.
Κατάρες θε να ρίξουν, σε ό,τι ανήκει, εν χορώ οι Θεοί, που τον Όλυμπο ζητάς να τους στερήσεις.
Πνευματικά θα ζαρώσεις
δίχως τη χώρα που το ίδιο της το πνεύμα, Ευρώπη, εσένα επινόησε.
Αναγνώστης
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Φτηνά διαρκείας, νέες κατηγορίες
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Κουβέλης: Δεν αποκλείω οικουμενική κυβέρνηση...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ