2018-04-14 14:00:31
Τι είναι η απογοήτευση; Γενικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι, είναι ένα στενάχωρο συναίσθημα που προκύπτει όταν οι προσδοκίες που έχουμε δεν γίνονται πραγματικότητα. Ή όταν πράγματα που δεν περιμέναμε να συμβούν, τελικά συμβαίνουν Η απογοήτευση δεν είναι ένα εύκολα ελεγχόμενο αίσθημα. Για την ακρίβεια, όταν κάποιος απογοητεύεται, είναι αρκετά δύσκολο να επανέλθει στην προηγούμενη κατάστασή του χωρίς την απαιτούμενη προσπάθεια.
Ακόμα, αυτό το συναίσθημα μπορεί να έχει μεγάλη διάρκεια. Όσο μεγαλύτερη είναι αυτή η αρνητική έκπληξη με την οποία έρχεται κάποιος αντιμέτωπος τόσο περισσότερο μπορεί να διαρκέσει.
Δεν είναι θυμός, διαφέρει σε πολλά σημεία από αυτόν. Ο θυμός, εν μέρει, μπορεί να ελεγχθεί. Ουσιαστικά, είναι ένα στάδιο άρνησης ενώ η απογοήτευση ίσως είναι το ακριβώς επόμενο στάδιο μετά τον θυμό. Ο θυμός φεύγει, η απογοήτευση όμως μπορεί να μείνει για πολύ καιρό ακόμα. Κάποιος μπορεί να ζει με την απογοήτευση μέσα του.
Πώς αλλάζει αυτό; Η αλήθεια είναι ότι το κόλπο για να μην απογοητευόμαστε ποτέ είναι να μην έχουμε προσδοκίες από κανέναν. Ίσως μόνο από τον εαυτό μας, διότι σε εμάς η απογοήτευση μπορεί να έχει έμμεσα θετικά αποτελέσματα. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, όμως, χρειάζεται να λειτουργούμε με γνώμονα και το τι είναι εφικτό να συμβεί πέρα από το επιθυμητό.
«Είμαι πάντα ευτυχισμένος. Ξέρετε γιατί; Γιατί δεν περιμένω τίποτα από κανέναν. Οι προσδοκίες πάντα πληγώνουν. Η ζωή είναι μικρή. Για αυτό αγάπα τη ζωή σου και συνέχισε να χαμογελάς.»
William Shakespeare
Όμως, οι περισσότεροι από εμάς αδυνατούμε συστηματικά να το κάνουμε αυτό. Ασυναίσθητα, έχουμε χτίσει τις προσδοκίες μας πάνω σε διάφορους ανθρώπους και αναμένουμε από αυτούς να ανταπεξέλθουν σε αυτές. Και, τις περισσότερες φορές, δεν τα καταφέρνουν. Οπότε εμείς καταφεύγουμε στην απογοήτευση. Και αν δεν μπορούμε άμεσα να αλλάξουμε αυτό, τότε χρειάζεται να ξεπεράσουμε την περίοδο της απογοήτευσης όσο το δυνατό πιο γρήγορα και « αναίμακτα» μπορούμε.
Για να την ξεπεράσουμε λοιπόν, αυτό που προέχει είναι να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε και, αν τα αίτια είναι εμφανή, γιατί έγινε. Αν, πάλι, δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί έγινε, σκαλίζοντάς το περισσότερο, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να απογοητευτούμε κι άλλο.
Αφού συνειδητοποιήσουμε τα γεγονότα που δεν περιμέναμε να συμβούν, το επόμενο βήμα είναι να τα αποδεχτούμε. Όταν καταφέρνεις να αποδεχτείς ένα γεγονός που σε ενοχλεί, τότε η ενόχληση της απογοήτευσης γίνεται παρελθόν. Με αυτό τον τρόπο, το γεγονός δεν μας επηρεάζει πλέον σε προσωπικό επίπεδο. Μπορεί να μην ξεχαστεί άμεσα, αλλά όταν συνειδητοποιήσεις ότι έγινε και πλέον δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξει αυτό, τότε θα το αφήσεις πίσω σου. Θα υπάρχει, μόνο όμως στο παρελθόν μας.
Η απογοήτευση είναι μια πληγωμένη προσδοκία. Αν νιώθετε ότι μπορείτε να κάνετε κάτι για να αλλάξετε τα δεδομένα, τολμήστε το. Ειδάλλως, σκεφτείτε ξανά τα παραπάνω βήματα. Ίσως βγει κάτι καλύτερο αν αλλάξετε τακτική.
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
Ακόμα, αυτό το συναίσθημα μπορεί να έχει μεγάλη διάρκεια. Όσο μεγαλύτερη είναι αυτή η αρνητική έκπληξη με την οποία έρχεται κάποιος αντιμέτωπος τόσο περισσότερο μπορεί να διαρκέσει.
Δεν είναι θυμός, διαφέρει σε πολλά σημεία από αυτόν. Ο θυμός, εν μέρει, μπορεί να ελεγχθεί. Ουσιαστικά, είναι ένα στάδιο άρνησης ενώ η απογοήτευση ίσως είναι το ακριβώς επόμενο στάδιο μετά τον θυμό. Ο θυμός φεύγει, η απογοήτευση όμως μπορεί να μείνει για πολύ καιρό ακόμα. Κάποιος μπορεί να ζει με την απογοήτευση μέσα του.
Πώς αλλάζει αυτό; Η αλήθεια είναι ότι το κόλπο για να μην απογοητευόμαστε ποτέ είναι να μην έχουμε προσδοκίες από κανέναν. Ίσως μόνο από τον εαυτό μας, διότι σε εμάς η απογοήτευση μπορεί να έχει έμμεσα θετικά αποτελέσματα. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, όμως, χρειάζεται να λειτουργούμε με γνώμονα και το τι είναι εφικτό να συμβεί πέρα από το επιθυμητό.
«Είμαι πάντα ευτυχισμένος. Ξέρετε γιατί; Γιατί δεν περιμένω τίποτα από κανέναν. Οι προσδοκίες πάντα πληγώνουν. Η ζωή είναι μικρή. Για αυτό αγάπα τη ζωή σου και συνέχισε να χαμογελάς.»
William Shakespeare
Όμως, οι περισσότεροι από εμάς αδυνατούμε συστηματικά να το κάνουμε αυτό. Ασυναίσθητα, έχουμε χτίσει τις προσδοκίες μας πάνω σε διάφορους ανθρώπους και αναμένουμε από αυτούς να ανταπεξέλθουν σε αυτές. Και, τις περισσότερες φορές, δεν τα καταφέρνουν. Οπότε εμείς καταφεύγουμε στην απογοήτευση. Και αν δεν μπορούμε άμεσα να αλλάξουμε αυτό, τότε χρειάζεται να ξεπεράσουμε την περίοδο της απογοήτευσης όσο το δυνατό πιο γρήγορα και « αναίμακτα» μπορούμε.
Για να την ξεπεράσουμε λοιπόν, αυτό που προέχει είναι να συνειδητοποιήσουμε τι έγινε και, αν τα αίτια είναι εμφανή, γιατί έγινε. Αν, πάλι, δεν μπορούμε να ξέρουμε γιατί έγινε, σκαλίζοντάς το περισσότερο, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να απογοητευτούμε κι άλλο.
Αφού συνειδητοποιήσουμε τα γεγονότα που δεν περιμέναμε να συμβούν, το επόμενο βήμα είναι να τα αποδεχτούμε. Όταν καταφέρνεις να αποδεχτείς ένα γεγονός που σε ενοχλεί, τότε η ενόχληση της απογοήτευσης γίνεται παρελθόν. Με αυτό τον τρόπο, το γεγονός δεν μας επηρεάζει πλέον σε προσωπικό επίπεδο. Μπορεί να μην ξεχαστεί άμεσα, αλλά όταν συνειδητοποιήσεις ότι έγινε και πλέον δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξει αυτό, τότε θα το αφήσεις πίσω σου. Θα υπάρχει, μόνο όμως στο παρελθόν μας.
Η απογοήτευση είναι μια πληγωμένη προσδοκία. Αν νιώθετε ότι μπορείτε να κάνετε κάτι για να αλλάξετε τα δεδομένα, τολμήστε το. Ειδάλλως, σκεφτείτε ξανά τα παραπάνω βήματα. Ίσως βγει κάτι καλύτερο αν αλλάξετε τακτική.
Πηγή
ΤΡΕΛΟ ΓΑΙΔΟΥΡΙ
https://trelogaidouri.blogspot.gr/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η αγωνιστική μαρτυρία και ομολογία του αγίου Μαξίμου του Γραικού
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
