2018-04-20 22:52:21
Θυμάσαι τις ημέρες που η μητέρα σου έβγαινε έξω μόνο για να σε πάει ή να σε πάρει από κάπου, να καταστρέψει τη ζωή σου και να σε κρατήσει μακρυά από το να κάνεις όλα τα τρελά και διασκεδαστικά πράγματα που ήθελες να κάνεις; Εγώ το θυμάμαι. Η μητέρα μου έβαζε πάντοτε ένα μεγάλο Χ στην κοινωνική ζωή μου λέγοντας «ΟΧΙ» σε αυτό και «ΟΧΙ» σε εκείνο.
Στο μυαλό μου, έγινε μια που σαφώς δεν νοιαζόταν για την ευτυχία και την ευημερία μου γιατί δεν μου επέτρεπε να πηγαίνω στο σπίτι κάποιου ή να συμμετέχω σε κάποια δραστηριότητα κάποιες στιγμές στην παιδική μου ηλικία. Προφανώς, το φαγητό που έβαζε στο τραπέζι, οι δραστηριότητες που μου επέτρεπε και η οροφή πάνω από το κεφάλι μου δεν ήταν αρκετά για τον νεότερο εαυτό μου.
Η ζωή με τη μαμά μου έμοιαζε σαν να ήταν πάντα ένας αγώνας για κάτι. (Ξέρετε τα εφηβικά χρόνια πώς είναι…). Δεν ήταν κάποια που με ενδιέφερε να είμαι γύρω της και την χρειαζόμουν μόνο για να με πηγαινοφέρνει και να μου δίνει χαρτζιλίκι.
Σήμερα, ως γονέας δύο παιδιών, μπορώ να δω την αχαριστία μου όσο μεγάλωνα. Η μαμά μου είναι πλέον η καλύτερη φίλη μου και δεν νομίζω ότι θα αλλάξει αυτό ποτέ.
Είναι αυτή που καλώ όταν κάτι πάει στραβά.
Είναι αυτή που μπορώ να μοιραστώ τα καλά νέα και τα κακά νέα.
Αυτή είναι η άγκυρα μου και η φωνή που χρειάζομαι όταν δεν έχω κανένα.
Είναι η νούμερο ένα μαζορέτα μου και κοιτάζοντας πίσω, βλέπω οτι πάντα ήταν – ακόμα κι όταν δεν το έβλεπα.
Όταν σκέφτηκα ότι καταστρέφει τη ζωή μου και με κρατά μακριά από την αληθινή ευτυχία, πραγματικά με ενθάρρυνε να κάνω σωστές επιλογές στη ζωή μου ώστε να καταφέρω να ισορροπήσω το σχολείο, τον αθλητισμό, τους φίλους και την οικογένεια.
Είμαι τόσο τυχερός που έχω μια γυναίκα σαν τη μαμά μου στη ζωή μου και ελπίζω όλοι οι άνθρωποι να είναι ευλογημένοι με κάποιον τέτοιο, επίσης.
Πηγή Tromaktiko
Στο μυαλό μου, έγινε μια που σαφώς δεν νοιαζόταν για την ευτυχία και την ευημερία μου γιατί δεν μου επέτρεπε να πηγαίνω στο σπίτι κάποιου ή να συμμετέχω σε κάποια δραστηριότητα κάποιες στιγμές στην παιδική μου ηλικία. Προφανώς, το φαγητό που έβαζε στο τραπέζι, οι δραστηριότητες που μου επέτρεπε και η οροφή πάνω από το κεφάλι μου δεν ήταν αρκετά για τον νεότερο εαυτό μου.
Η ζωή με τη μαμά μου έμοιαζε σαν να ήταν πάντα ένας αγώνας για κάτι. (Ξέρετε τα εφηβικά χρόνια πώς είναι…). Δεν ήταν κάποια που με ενδιέφερε να είμαι γύρω της και την χρειαζόμουν μόνο για να με πηγαινοφέρνει και να μου δίνει χαρτζιλίκι.
Σήμερα, ως γονέας δύο παιδιών, μπορώ να δω την αχαριστία μου όσο μεγάλωνα. Η μαμά μου είναι πλέον η καλύτερη φίλη μου και δεν νομίζω ότι θα αλλάξει αυτό ποτέ.
Είναι αυτή που καλώ όταν κάτι πάει στραβά.
Είναι αυτή που μπορώ να μοιραστώ τα καλά νέα και τα κακά νέα.
Αυτή είναι η άγκυρα μου και η φωνή που χρειάζομαι όταν δεν έχω κανένα.
Είναι η νούμερο ένα μαζορέτα μου και κοιτάζοντας πίσω, βλέπω οτι πάντα ήταν – ακόμα κι όταν δεν το έβλεπα.
Όταν σκέφτηκα ότι καταστρέφει τη ζωή μου και με κρατά μακριά από την αληθινή ευτυχία, πραγματικά με ενθάρρυνε να κάνω σωστές επιλογές στη ζωή μου ώστε να καταφέρω να ισορροπήσω το σχολείο, τον αθλητισμό, τους φίλους και την οικογένεια.
Είμαι τόσο τυχερός που έχω μια γυναίκα σαν τη μαμά μου στη ζωή μου και ελπίζω όλοι οι άνθρωποι να είναι ευλογημένοι με κάποιον τέτοιο, επίσης.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ιράν Vs Ισραήλ: Με το δάχτυλο στη σκανδάλη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς θα ανακουφίσεις τους πονεμένους σου μυς;
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ