2012-03-13 00:50:32
Αυτό το φθινόπωρο αποφάσισα να κάνω ένα τεράστιο βήμα στη ζωή μου και αυτό ήταν να πάω να μείνω στους παππούδες μου στο χωριό. Ίσως και να εμένα εκεί για όλο το χρόνο. Διένυα την τελευταία τάξη του Λυκείου. Οι επιδόσεις μου αρκετά καλές, ήξερα τις δυνατότητές μου, δεν προσπαθούσα να ξεγελάσω τον εαυτό μου. Απλά πίστευα πώς στην εξοχή, η ηρεμία του χωριού θα με βοηθούσε να περάσω ήρεμα αυτήν τη δύσκολη περίοδο της ζωής μου.Έτσι, να’ μαι! Είχε έρθει ο Σεπτέμβρης και οι βαλίτσες μου ήταν ήδη έτοιμες, τα πράγματα μου πακεταρισμένα περίμεναν την ώρα της πολυπόθητης αναχώρησής μου. Το δωμάτιό μου είχε σχεδόν αδειάσει. Κάθισα αρκετή ώρα στη γωνία του κρεβατιού μου , ατενίζοντάς το, σχεδόν άδειο τώρα. Το δωμάτιο αυτό που με είχε φιλοξενήσει τα τελευταία 17 χρόνια… όλη μου τη ζωή… που είχε δει τα πάντα… που μέχρι πριν λίγες μέρες ήταν πλημμυρισμένο με πράγματα που μαρτυρούσαν ότι εγώ έμενα εδώ. Και τώρα....http://thefullmoonstories.blogspot.com/
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μην εγκαταλείψετε την προσπάθεια απώλειας βάρους!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Λοβέρδος: «Με Βενιζέλο το ΠΑΣΟΚ δεν θα είναι χυλός»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ