2012-06-03 17:53:14
>Εκμεταλλεύεται με στρατηγικό τρόπο τη διπλωματία και προωθεί το πυρηνικό του πρόγραμμα
ΤΟΥΥΕΗUDΑΥΑΑΚΟV*
Το ιρανικό καθεστώς ασχολείται σοβαρά με την απόκτηση πυρηνικών όπλων και θα εκμεταλλευθεί πλήρως τη διπλωματία προκειμένου να το πετύχει, αν του επιτραπεί αυτό, και στις προσπάθειές του αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι
συνο μιλίες αυτής της εβδομάδας στη Βαγδάτη
Τα πρωτοσέλιδα που έκαναν την εμφάνιση τους αμέσως μετά τις συνομιλίες που διεξήχθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα δεν θα μπορούσαν να είναι πιο παραπλανητικά: «Το Ιράν είναι έτοιμο να επιλύσει τα πυρηνικά θέματα». Η συσσώρευση ιστορικών γεγονότων στη μακρά αυτή κρίση αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο: Το ιρανικό καθεστώς ασχολείται σοβαρά με την απόκτηση πυρηνικών όπλων και θα εκμεταλλευθεί πλήρως τη διπλωματία προκειμένου να το πετύχει, αν του επιτραπεί αυτό, και στις προσπάθειες του αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι συνομιλίες αυτής της εβδομάδας στη Βαγδάτη.
Πράγματι, η ιρανική στρατηγική εκμετάλλευσης της διπλωματίας για να προωθηθεί περαιτέρω το πυρηνικό πρόγραμμα είναι θέμα καθεστωτικής πολιτικής. Η στρατηγική αυτή έχει βγει στην επιφάνεια ξανά και ξανά καθόλη τη διάρκεια της κρίσης, είτε κατά τα κρίσιμα διαμορφωτικά έτη 2003-2005, είτε κατά τις συνεδριάσεις στη Γενεύη τον Οκτώβριο του 2009 και τον Νοέμβριο του 2010, είτε κατά τις συναντήσεις στην Κωνσταντινούπολη το 2011, και κατά τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις...
Η στρατηγική του Ιράν έχει ξεκάθαρο στόχο. Ο πρώην Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ τόνισε την ύπαρξη της πεποίθησης ανάμεσα στους Ιρανούς «με επιρροή» ότι το «στάτους κβο μπορεί να αλλάξει έτσι ώστε το Ιράν να καταστεί ηγεμονική δύναμη της περιοχής».
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το Ιράν, βέβαιο για το στόχο του από την αρχή, είχε την πρόθεση να περατώσει το στρατιωτικό πυρηνικό του πρόγραμμα υπό τον μανδύα του απορρήτου. Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες παράνομης δραστηριότητας, αυτό το σχέδιο πήγε στραβά, όταν μια ιρανική αντιπολιτευόμενη ομάδα εξέθεσε τις παράνομες πυρηνικές δραστηριότητες της Τεχεράνης στο Νατάνζ και Αράκ τον Αύγουστο του 2002. Το κύριο ερώτημα που έθεταν στον εαυτό τους οι διαπραγματευτές κατά την έναρξη της κρίσης εξακολουθεί να ισχύει: Μπορεί η διπλωματία και μόνο να πείσει το Ιράν ότι τα οφέλη της συμμόρφωσης προς τις διεθνείς απαιτήσεις υπερτερούν εκείνων της αμφισβήτησης τους; Με το ερώτημα αυτό κατά νου, τόσο τον Οκτώβριο του 2003 όσο και το Νοέμβριο του 2004, οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου κατέληξαν σε συμφωνίες που ήλπιζαν ότι θα επέλυαν την κρίση. Όμως η Τεχεράνη υπαναχώρησε και τις δύο φορές στη δέσμευσή της να συνεργαστεί πλήρως με το Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ).
Θα μπορούσε κανείς να μαντέψει ότι οι Ιρανοί είχαν εκμεταλλευτεί τις συμφωνίες για να προωθήσουν περαιτέρω το πυρηνικό τους πρόγραμμα. Κι αυτό το παραδέχτηκαν αργότερα δημοσίως.
Ο Χασάν Ροχανί εξέθεσε τη στρατηγική της Τεχεράνης στα τέλη του 2004, ενώ ήταν ακόμα γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Ιράν και επικεφαλής του χαρτοφυλακίου πυρηνικών. Σε ομιλία του στο ιρανικό κοινοβούλιο, ο Ροχανί, ομόλογος του Φίσερ στις διαπραγματεύσεις, παραδέχθηκε ότι το Ιράν εκμεταλλεύτηκε τις συμφωνίες αυτές για την προώθηση της διαδικασίας εμπλουτισμού του ουρανίου, τη συναρμολόγηση φυγοκεντρωτών, και την κατασκευή εξαρτημάτων τους. Την εποχή εκείνη ελάχιστοι πίστευαν ότι το Ιράν είχε αρχίσει να ασχολείται σοβαρά με την ανάπτυξη ενός πυρηνικού όπλου. Σήμερα λίγοι αμφιβάλλουν ότι εξακολουθεί να το κάνει ακόμα, αυτό υποστηρίχθηκε σθεναρά από τα ευρήματα της ΙΑΕΑ, παγκόσμια αναγνωρισμένη αυθεντία επί του θέματος.
Σάμπως για να ενισχύσει το σημείο και ο ίδιος, ο ανώτατος ηγέτης Αλί Χαμανεϊ πρόσφατα περιέλαβε μια ιστοσελίδα σε ένα άρθρο όπου δικαιολογούσε την κατοχή πυρηνικών όπλων. Το άρθρο στο fardanews.com έλεγε: «Αν τα πυρηνικά όπλα αποτελούν ένα μέσο για κροτάλισμα του ξίφους και για εκφοβισμό, η απόκτηση αυτών των όπλων ενάντια σε εκείνους που τα κατέχουν (και η εχθρότητα αυτών έχει αποδειχτεί) είναι απαραίτητη. Δεν χρειάζεται να κάνουμε χρήση αυτών των όπλων, όμως αυτά είναι αναγκαία λόγω της ιδιότητας τους να αποτρέπουν αλλά και να προκαλούν φόβο».
Αποφασισμένο να κροταλίζει ξίφη, να φοβερίζει, και να δημιουργεί φόβο, το ιρανικό καθεστώς υποσχέθηκε, μετά τις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, ότι μπορεί να γίνει συμφωνία «πολύ γρήγορα και απλά», με τους δικούς του όρους, χωρίς αμφιβολία. Κάπως έτσι εξελίσσεται το ιστορικό της Τεχεράνης καθόλη τη διάρκεια της πυρηνικής κρίσης. Οι εκπρόσωποι της Τεχεράνης πήγαν στη Βαγδάτη, όχι για να επιλύσουν την πυρηνική κρίση, αλλά μάλλον για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της.
Η γνώση αυτή είναι η δύναμη της διεθνούς κοινότητας, γιατί εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα να σταματήσει το ιρανικό στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα μέσω της διπλωματίας και άλλων μέσων, παρά την αποφασιστικότητα της Τεχεράνης να αποκτήσει τη βόμβα. Το Ισραήλ εξακολουθεί να επιθυμεί την επιτυχία της διπλωματίας, όμως δεν μπορεί να αγνοεί την κρισιμότητα του χρόνου καθώς οι φυγοκεντρωτές του Ιράν εξακολουθούν να γυρίζουν.
*Ο Υehuda Υaakovείναι Ισραηλινός διπλωμάτης καριέρας που ειδικεύεται στη αποφυγή της διάδοσης των πυρηνικών όπλων.
Αφήστε τα πυρηνικά, πιάστε τα φωτοβολταϊκά
ΣΕ ΜΙΑαπόπειρα να πείσουν το Ιράν να εγκαταλείψει τα σχέδια ανάπτυξης της πυρηνικής ενέργειας και να επενδύσει στις άφθονες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας της χώρας, δύο πολιτικοί από το κόμμα των Πρασίνων της Γερμανίας πρότειναν μια νέα στρατηγική για την επίλυση των διαφορών ανάμεσα στην πετρελαιοπαραγωγό χώρα και τη Δύση.
Ο Χανς Γιόζεφ Φελ και ο (Γερμανός ιρανικής καταγωγής) Ομίντ Νουριπούρ υπέβαλαν έγγραφό στον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε με τον οποίο τον καλούν να προωθήσει την έναρξη ενός ηλιακού προγράμματος στο Ιράν. Οι δύο Πράσινοι υποστηρίζουν πως με τη βοήθεια της Γερμανίας, αλλά και της διεθνούς κοινότητας, το Ιράν θα μπορούσε εύκολα να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως τα φωτοβολταϊκά αντί να καταφύγει στην πυρηνική ενέργεια.
Η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Ιράν, εκτιμούν Φελ και Νουριπούρ, θα καθιστούσε αχρείαστο το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας και προτείνουν την εστίαση στη διπλωματία προκειμένου να αποφευχθεί ένας πόλεμος στην περιοχή.
Μια τέτοια πρόταση εκτιμούν οι δύο Γερμανοί πολιτικοί θα αποτελούσε σημαντικό διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της Δύσης, από τη στιγμή μάλιστα που η πληθώρα επιλογών στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά και το χαμηλότερο κόστος παραγωγής και εγκατάστασης του εξοπλισμού τις καθιστούν ελκυστικότερες, κατά την άποψή τους, επιλογές.
Κι αυτό διότι εάν το Ιράν αρνηθεί μια φθηνότερη και αποτελεσματικότερη εναλακτική ο ισχυρισμός ότι θέλουν να αναπτύξουν την πυρηνική ενέργεια αποκλειστικά για ειρηνικού σκοπούς θα χάσει την αξιοπιστία του. Από την άλλη πλευρά μια ενδεχόμενη αποδοχή της πρότασης θα οδηγούσε σε μια ειρηνική λύση του προβλήματος μαζί με την εγκατάλειψη του πυρηνικού προγράμματος. Οι διεθνείς συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν συνεχίζονται στη Μόσχα στις 18 και 19 Ιουνίου.
InfoGnomon
ΤΟΥΥΕΗUDΑΥΑΑΚΟV*
Το ιρανικό καθεστώς ασχολείται σοβαρά με την απόκτηση πυρηνικών όπλων και θα εκμεταλλευθεί πλήρως τη διπλωματία προκειμένου να το πετύχει, αν του επιτραπεί αυτό, και στις προσπάθειές του αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι
συνο μιλίες αυτής της εβδομάδας στη Βαγδάτη
Τα πρωτοσέλιδα που έκαναν την εμφάνιση τους αμέσως μετά τις συνομιλίες που διεξήχθηκαν στην Κωνσταντινούπολη για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα δεν θα μπορούσαν να είναι πιο παραπλανητικά: «Το Ιράν είναι έτοιμο να επιλύσει τα πυρηνικά θέματα». Η συσσώρευση ιστορικών γεγονότων στη μακρά αυτή κρίση αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο: Το ιρανικό καθεστώς ασχολείται σοβαρά με την απόκτηση πυρηνικών όπλων και θα εκμεταλλευθεί πλήρως τη διπλωματία προκειμένου να το πετύχει, αν του επιτραπεί αυτό, και στις προσπάθειες του αυτές συμπεριλαμβάνονται και οι συνομιλίες αυτής της εβδομάδας στη Βαγδάτη.
Πράγματι, η ιρανική στρατηγική εκμετάλλευσης της διπλωματίας για να προωθηθεί περαιτέρω το πυρηνικό πρόγραμμα είναι θέμα καθεστωτικής πολιτικής. Η στρατηγική αυτή έχει βγει στην επιφάνεια ξανά και ξανά καθόλη τη διάρκεια της κρίσης, είτε κατά τα κρίσιμα διαμορφωτικά έτη 2003-2005, είτε κατά τις συνεδριάσεις στη Γενεύη τον Οκτώβριο του 2009 και τον Νοέμβριο του 2010, είτε κατά τις συναντήσεις στην Κωνσταντινούπολη το 2011, και κατά τις τρέχουσες διαπραγματεύσεις...
Η στρατηγική του Ιράν έχει ξεκάθαρο στόχο. Ο πρώην Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ τόνισε την ύπαρξη της πεποίθησης ανάμεσα στους Ιρανούς «με επιρροή» ότι το «στάτους κβο μπορεί να αλλάξει έτσι ώστε το Ιράν να καταστεί ηγεμονική δύναμη της περιοχής».
Θα πρέπει να θυμόμαστε ότι το Ιράν, βέβαιο για το στόχο του από την αρχή, είχε την πρόθεση να περατώσει το στρατιωτικό πυρηνικό του πρόγραμμα υπό τον μανδύα του απορρήτου. Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες παράνομης δραστηριότητας, αυτό το σχέδιο πήγε στραβά, όταν μια ιρανική αντιπολιτευόμενη ομάδα εξέθεσε τις παράνομες πυρηνικές δραστηριότητες της Τεχεράνης στο Νατάνζ και Αράκ τον Αύγουστο του 2002. Το κύριο ερώτημα που έθεταν στον εαυτό τους οι διαπραγματευτές κατά την έναρξη της κρίσης εξακολουθεί να ισχύει: Μπορεί η διπλωματία και μόνο να πείσει το Ιράν ότι τα οφέλη της συμμόρφωσης προς τις διεθνείς απαιτήσεις υπερτερούν εκείνων της αμφισβήτησης τους; Με το ερώτημα αυτό κατά νου, τόσο τον Οκτώβριο του 2003 όσο και το Νοέμβριο του 2004, οι υπουργοί Εξωτερικών της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Ηνωμένου Βασιλείου κατέληξαν σε συμφωνίες που ήλπιζαν ότι θα επέλυαν την κρίση. Όμως η Τεχεράνη υπαναχώρησε και τις δύο φορές στη δέσμευσή της να συνεργαστεί πλήρως με το Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας (ΙΑΕΑ).
Θα μπορούσε κανείς να μαντέψει ότι οι Ιρανοί είχαν εκμεταλλευτεί τις συμφωνίες για να προωθήσουν περαιτέρω το πυρηνικό τους πρόγραμμα. Κι αυτό το παραδέχτηκαν αργότερα δημοσίως.
Ο Χασάν Ροχανί εξέθεσε τη στρατηγική της Τεχεράνης στα τέλη του 2004, ενώ ήταν ακόμα γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Ιράν και επικεφαλής του χαρτοφυλακίου πυρηνικών. Σε ομιλία του στο ιρανικό κοινοβούλιο, ο Ροχανί, ομόλογος του Φίσερ στις διαπραγματεύσεις, παραδέχθηκε ότι το Ιράν εκμεταλλεύτηκε τις συμφωνίες αυτές για την προώθηση της διαδικασίας εμπλουτισμού του ουρανίου, τη συναρμολόγηση φυγοκεντρωτών, και την κατασκευή εξαρτημάτων τους. Την εποχή εκείνη ελάχιστοι πίστευαν ότι το Ιράν είχε αρχίσει να ασχολείται σοβαρά με την ανάπτυξη ενός πυρηνικού όπλου. Σήμερα λίγοι αμφιβάλλουν ότι εξακολουθεί να το κάνει ακόμα, αυτό υποστηρίχθηκε σθεναρά από τα ευρήματα της ΙΑΕΑ, παγκόσμια αναγνωρισμένη αυθεντία επί του θέματος.
Σάμπως για να ενισχύσει το σημείο και ο ίδιος, ο ανώτατος ηγέτης Αλί Χαμανεϊ πρόσφατα περιέλαβε μια ιστοσελίδα σε ένα άρθρο όπου δικαιολογούσε την κατοχή πυρηνικών όπλων. Το άρθρο στο fardanews.com έλεγε: «Αν τα πυρηνικά όπλα αποτελούν ένα μέσο για κροτάλισμα του ξίφους και για εκφοβισμό, η απόκτηση αυτών των όπλων ενάντια σε εκείνους που τα κατέχουν (και η εχθρότητα αυτών έχει αποδειχτεί) είναι απαραίτητη. Δεν χρειάζεται να κάνουμε χρήση αυτών των όπλων, όμως αυτά είναι αναγκαία λόγω της ιδιότητας τους να αποτρέπουν αλλά και να προκαλούν φόβο».
Αποφασισμένο να κροταλίζει ξίφη, να φοβερίζει, και να δημιουργεί φόβο, το ιρανικό καθεστώς υποσχέθηκε, μετά τις συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη, ότι μπορεί να γίνει συμφωνία «πολύ γρήγορα και απλά», με τους δικούς του όρους, χωρίς αμφιβολία. Κάπως έτσι εξελίσσεται το ιστορικό της Τεχεράνης καθόλη τη διάρκεια της πυρηνικής κρίσης. Οι εκπρόσωποι της Τεχεράνης πήγαν στη Βαγδάτη, όχι για να επιλύσουν την πυρηνική κρίση, αλλά μάλλον για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της.
Η γνώση αυτή είναι η δύναμη της διεθνούς κοινότητας, γιατί εξακολουθεί να έχει τη δυνατότητα να σταματήσει το ιρανικό στρατιωτικό πυρηνικό πρόγραμμα μέσω της διπλωματίας και άλλων μέσων, παρά την αποφασιστικότητα της Τεχεράνης να αποκτήσει τη βόμβα. Το Ισραήλ εξακολουθεί να επιθυμεί την επιτυχία της διπλωματίας, όμως δεν μπορεί να αγνοεί την κρισιμότητα του χρόνου καθώς οι φυγοκεντρωτές του Ιράν εξακολουθούν να γυρίζουν.
*Ο Υehuda Υaakovείναι Ισραηλινός διπλωμάτης καριέρας που ειδικεύεται στη αποφυγή της διάδοσης των πυρηνικών όπλων.
Αφήστε τα πυρηνικά, πιάστε τα φωτοβολταϊκά
ΣΕ ΜΙΑαπόπειρα να πείσουν το Ιράν να εγκαταλείψει τα σχέδια ανάπτυξης της πυρηνικής ενέργειας και να επενδύσει στις άφθονες ανανεώσιμες πηγές ενέργειας της χώρας, δύο πολιτικοί από το κόμμα των Πρασίνων της Γερμανίας πρότειναν μια νέα στρατηγική για την επίλυση των διαφορών ανάμεσα στην πετρελαιοπαραγωγό χώρα και τη Δύση.
Ο Χανς Γιόζεφ Φελ και ο (Γερμανός ιρανικής καταγωγής) Ομίντ Νουριπούρ υπέβαλαν έγγραφό στον υπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας Γκίντο Βεστερβέλε με τον οποίο τον καλούν να προωθήσει την έναρξη ενός ηλιακού προγράμματος στο Ιράν. Οι δύο Πράσινοι υποστηρίζουν πως με τη βοήθεια της Γερμανίας, αλλά και της διεθνούς κοινότητας, το Ιράν θα μπορούσε εύκολα να καλύψει τις ενεργειακές του ανάγκες μέσω των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, όπως τα φωτοβολταϊκά αντί να καταφύγει στην πυρηνική ενέργεια.
Η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο Ιράν, εκτιμούν Φελ και Νουριπούρ, θα καθιστούσε αχρείαστο το πυρηνικό πρόγραμμα της χώρας και προτείνουν την εστίαση στη διπλωματία προκειμένου να αποφευχθεί ένας πόλεμος στην περιοχή.
Μια τέτοια πρόταση εκτιμούν οι δύο Γερμανοί πολιτικοί θα αποτελούσε σημαντικό διαπραγματευτικό όπλο στα χέρια της Δύσης, από τη στιγμή μάλιστα που η πληθώρα επιλογών στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αλλά και το χαμηλότερο κόστος παραγωγής και εγκατάστασης του εξοπλισμού τις καθιστούν ελκυστικότερες, κατά την άποψή τους, επιλογές.
Κι αυτό διότι εάν το Ιράν αρνηθεί μια φθηνότερη και αποτελεσματικότερη εναλακτική ο ισχυρισμός ότι θέλουν να αναπτύξουν την πυρηνική ενέργεια αποκλειστικά για ειρηνικού σκοπούς θα χάσει την αξιοπιστία του. Από την άλλη πλευρά μια ενδεχόμενη αποδοχή της πρότασης θα οδηγούσε σε μια ειρηνική λύση του προβλήματος μαζί με την εγκατάλειψη του πυρηνικού προγράμματος. Οι διεθνείς συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν συνεχίζονται στη Μόσχα στις 18 και 19 Ιουνίου.
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νίκος Λυγερός: Η αλήθεια της ΑΟΖ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
