2012-06-08 18:10:06
της Βάλιας Μπαζού
Ο τίτλος του τεύχους που κρατάτε στα χέρια σας, «Ο κόσµος θα καταστραφεί αύριο. Πορεία διαµαρτυρίας την ερχόµενη Τρίτη», είναι «κλεµµένος» από... αθηναϊκό τοίχο. Και κατά την ταπεινή µου γνώµη εκφράζει µε τον πιο απλό αλλά και συγχρόνως πικρά χιουµοριστικό τρόπο τον διχασµό που βιώνουµε όλοι µας καθηµερινά σε ό,τι έχει να κάνει µε θέµατα περιβάλλοντος, ποιότητας ζωής, διεκδίκησης του δηµόσιου χώρου. Ακόµα κι όταν γνωρίζουµε ότι απαιτείται άµεσα δράση, σφυρίζουµε αδιάφορα… Ακόµα κι όταν είναι περισσότερο από προφανές τι πρέπει να γίνει, δεν ξεφεύγουµε από τις ευκολίες και τα καθιερωµένα… Ακόµα κι όταν ξέρουµε ότι ο κόσµοςθα καταστραφεί, εµείς απλώς θα κάνουµε κάποια στιγµή στο µέλλον… «επαναστατική» γυµναστική.
Κατά την ταπεινή µου γνώµη, το σύνθηµα αυτό, εκφράζει µε τον καλύτερο τρόπο την ευθύνη που έχουµε όλοι µας, αφού - κακά τα ψέµατα - τα θέµατα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής υποτιµώνται από τη συντριπτική πλειονότητα και θεωρούνται είτε αµελητέα είτε «πολυτελή», ειδικά στις συνθήκες «πολέµου» που βιώνουµε τα τελευταία δυο χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ µέσα σε 42 ηµέρες διανύουµε τη δεύτερη προεκλογική περίοδο, κανένα ζήτηµα περιβάλλοντος δεν τέθηκε, ούτε για το ξεκάρφωµα, στο τραπέζι των προεκλογικών συζητήσεων.
Την ίδια στιγµή, όµως, τα θέµατα αυτά βρίσκονται στην πρώτη γραµµή της µνηµονια-κής ατζέντας µε τον πιο αρνητικό τρόπο. Σχεδιασµοί και νόµοι καταργήθηκαν στο όνοµα µιας «ανάπτυξης» χωρίς περιεχόµενο και µε το άλλοθι της χρεοκοπίας.
Οι πόλεις και οι τελευταίες ελεύθερες δηµόσιες εκτάσεις «θυσιάζονται» και πάλι στο όνοµα της προσέλκυσης επενδυτών που υπόσχονται απίθανες και αµφιλεγόµενες επενδύσεις. Οι κάθε είδους παρανοµίες µε άµεσες και έµµεσες συνέπειες, ακόµα και στη δηµόσια υγεία, επιβραβεύονται δίνοντας το «πράσινο φως» για νέες µεγαλύτερες λαµογιές. Και η αλήθεια είναι ότι το περιβάλλον αποβλήθηκε από την προεκλογική ατζέντα όχι γιατί είναι ανυποψίαστοι, αλλά γιατί έχουν πλήρη γνώση του σηµαντικού ρόλου που παίζει στηναντιµετώπιση της οικονοµικής κρίσης και της απαίτησης για ανάπτυξη µε προοπτική. Και αυτό τους χαλάει τη σούπα Το «Πράσινο Ποντίκι», όµως, επειδή πλήττει και µε την Παγκόσµια Ηµέρα Περιβάλλοντος αλλά και µε την ολοκληρωτική γκρίνια, παρουσιάζει σε αυτό το τεύχος και την άλλη προοπτική. Εκείνη που «ανοίγουν» οι πολίτες που διεκδικούν, που οργανώνονται, που δρουν και που αποδεικνύουν ότι η συµµετοχή και η αλληλεγγύη δεν είναι έννοιες κενές περιεχοµένου. Την προοπτική που µας δείχνουν οι πολίτες εκείνοι που δεν περιµένουν να καταστραφεί ο κόσµος µας για να πάνε στην πορεία διαµαρτυρίας κατόπιν εορτής.
topontiki.gr
Ο τίτλος του τεύχους που κρατάτε στα χέρια σας, «Ο κόσµος θα καταστραφεί αύριο. Πορεία διαµαρτυρίας την ερχόµενη Τρίτη», είναι «κλεµµένος» από... αθηναϊκό τοίχο. Και κατά την ταπεινή µου γνώµη εκφράζει µε τον πιο απλό αλλά και συγχρόνως πικρά χιουµοριστικό τρόπο τον διχασµό που βιώνουµε όλοι µας καθηµερινά σε ό,τι έχει να κάνει µε θέµατα περιβάλλοντος, ποιότητας ζωής, διεκδίκησης του δηµόσιου χώρου. Ακόµα κι όταν γνωρίζουµε ότι απαιτείται άµεσα δράση, σφυρίζουµε αδιάφορα… Ακόµα κι όταν είναι περισσότερο από προφανές τι πρέπει να γίνει, δεν ξεφεύγουµε από τις ευκολίες και τα καθιερωµένα… Ακόµα κι όταν ξέρουµε ότι ο κόσµοςθα καταστραφεί, εµείς απλώς θα κάνουµε κάποια στιγµή στο µέλλον… «επαναστατική» γυµναστική.
Κατά την ταπεινή µου γνώµη, το σύνθηµα αυτό, εκφράζει µε τον καλύτερο τρόπο την ευθύνη που έχουµε όλοι µας, αφού - κακά τα ψέµατα - τα θέµατα περιβάλλοντος και ποιότητας ζωής υποτιµώνται από τη συντριπτική πλειονότητα και θεωρούνται είτε αµελητέα είτε «πολυτελή», ειδικά στις συνθήκες «πολέµου» που βιώνουµε τα τελευταία δυο χρόνια.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ενώ µέσα σε 42 ηµέρες διανύουµε τη δεύτερη προεκλογική περίοδο, κανένα ζήτηµα περιβάλλοντος δεν τέθηκε, ούτε για το ξεκάρφωµα, στο τραπέζι των προεκλογικών συζητήσεων.
Την ίδια στιγµή, όµως, τα θέµατα αυτά βρίσκονται στην πρώτη γραµµή της µνηµονια-κής ατζέντας µε τον πιο αρνητικό τρόπο. Σχεδιασµοί και νόµοι καταργήθηκαν στο όνοµα µιας «ανάπτυξης» χωρίς περιεχόµενο και µε το άλλοθι της χρεοκοπίας.
Οι πόλεις και οι τελευταίες ελεύθερες δηµόσιες εκτάσεις «θυσιάζονται» και πάλι στο όνοµα της προσέλκυσης επενδυτών που υπόσχονται απίθανες και αµφιλεγόµενες επενδύσεις. Οι κάθε είδους παρανοµίες µε άµεσες και έµµεσες συνέπειες, ακόµα και στη δηµόσια υγεία, επιβραβεύονται δίνοντας το «πράσινο φως» για νέες µεγαλύτερες λαµογιές. Και η αλήθεια είναι ότι το περιβάλλον αποβλήθηκε από την προεκλογική ατζέντα όχι γιατί είναι ανυποψίαστοι, αλλά γιατί έχουν πλήρη γνώση του σηµαντικού ρόλου που παίζει στηναντιµετώπιση της οικονοµικής κρίσης και της απαίτησης για ανάπτυξη µε προοπτική. Και αυτό τους χαλάει τη σούπα Το «Πράσινο Ποντίκι», όµως, επειδή πλήττει και µε την Παγκόσµια Ηµέρα Περιβάλλοντος αλλά και µε την ολοκληρωτική γκρίνια, παρουσιάζει σε αυτό το τεύχος και την άλλη προοπτική. Εκείνη που «ανοίγουν» οι πολίτες που διεκδικούν, που οργανώνονται, που δρουν και που αποδεικνύουν ότι η συµµετοχή και η αλληλεγγύη δεν είναι έννοιες κενές περιεχοµένου. Την προοπτική που µας δείχνουν οι πολίτες εκείνοι που δεν περιµένουν να καταστραφεί ο κόσµος µας για να πάνε στην πορεία διαµαρτυρίας κατόπιν εορτής.
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εθνική Ελλάδος, Γειά σου!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
