Γιατί δώρισα τα αναδρομικά μου στο Χαμόγελο του Παιδιού - κείμενο αστυνομικού

2018-12-19 15:05:48

Προ ημερών είχα ανακοινώσει ότι τα αναδρομικά τους τα χαρίζω! Πάντα στη ζωή μου κρατάω το λόγο μου και πότε δεν μένω στα λόγια, αλλά προχωράω σε πράξεις! Στις 13 Δεκεμβρίου 2018 με

έκπληξη διαπίστωσα ότι τα αναδρομικά που πιστώθηκαν στον λογαριασμό μου ήταν μόλις 187,97 ευρώ, μετά από 18 χρόνια υπηρεσίας, επτά (7) στο Στρατό Ξηράς και έντεκα (11) στην Ελληνική Αστυνομία!

Έχω όμως ένα έντονο παράπονο.... Από το 2000 λοιπόν έως και σήμερα υπηρετώντας την πατρίδα μου και τον ελληνικό λαό, ουδέποτε διαμαρτυρήθηκα κλείνοντας δρόμους ή απεργώντας.

Ουδέποτε διαμαρτυρήθηκα για τη μείωση του μισθού μου και τη κατάργηση των δώρων. Από την Οικογένειά μου και την θητεία μου στα Σώματα Ασφαλείας έμαθα να σέβομαι το μισθό που μου δίνει η Πατρίδα μου, η Ελλάδα, και να πολεμάω με όσα μου προσφέρει. Στην ΕΛΑΣ πέρα των μειώσεων του μισθού, τη κατάργηση των δώρων και γενικότερα τη συρρίκνωση της μισθοδοσίας υπάρχουν και άλλα προβλήματα που καλούμαστε οι συνάδελφοι να επιλύσουμε με τον πενιχρό μισθό μας, όπως την έλλειψη υλικοτεχνικού εξοπλισμού και τη συντήρηση του ήδη υπάρχοντος.

Κάθε μήνα όλοι οι συνάδελφοι δίνουμε ένα ποσό χωρίς να μας υποχρεώνει κάποιος προκειμένου να συντηρήσουμε τα οχήματα και να μπορέσουμε να εργαστούμε με αυτά. Ακόμα όμως και γι αυτό όμως δεν παραπονέθηκα γιατί πολύ απλά κατά την εκπαίδευσή μου στον Ελληνικό Στρατό έμαθα να είμαι μαχητής και να πολεμάω με ό,τι έχω για να καταφέρω να φθάσω στο προσδοκόμενο αποτέλεσμα. Η Πατρίδα μου που υποφέρει οικονομικά αυτά μπορεί να μου παρέχει και εγώ με αυτά πρέπει να πολεμήσω.

Έτσι σκέφτομουν και παρηγοριόμουν. Πάντα επιδείκνυα και ακόμη και σήμερα επιδεικνύω υψηλό επαγγελματισμό... Αυτό δε το λέω εγώ αλλά οι αμέτρητες αναφορές αξιωματικών που συνεργάστηκα. Κάτι θα ξέρουν για να το λένε τόσα πολλά και διαφορετικά άτομα. Αυτό όμως που με εξοργίζει είναι να με εμπαίζει η κυβέρνηση της πατρίδος μου προσφέροντάς μου αναδρομικά φιλοδωρήματα, πετώντας μου ψίχουλα και δείχνοντάς μου πλήρη απαξίωση και παντελή έλλειψη σεβασμού!!

Με 187.97 ευρώ δεν σώζομαι!!! Ούτε μπορούν στο ελάχιστο να προσφέρουν μία οικονομική ανάσα σε εμένα και την οικογένειά μου, της οποίας σημειωτέον είμαι ο μόνος εργαζόμενος!! Έχω αναγκασθεί να δανεισθώ για να επιβιώσω, όχι για να διατηρήσω ένα υψηλό επίπεδο διαβίωσης!

Παρόλα αυτά πάνω απ όλα βάζω την αξιοπρέπεια μου και αυτά τα χρήματα δεν τα θέλω! Είχα σκοπό να τα επιστρέψω στο υπουργείο Οικονομικών, καθώς αυτή ήταν η πρώτη μου σκέψη... Σκέφθηκα όμως, θα μπορούσαν άραγε αυτοί που μας κυβερνούν ακόμα και αυτό το μικρό ποσό να το αξιοποιήσουν για να πιάσει τόπο? Πιστεύω πως όχι!!!

Προφανώς θα το σπατάλαγαν, όπως κατασπαταλούν κάθε ημέρα και την ζωή μας! Επομένως με όλη μου τη καρδιά το προσφέρω στο χαμόγελο του παιδιού και στο κύριο Γιαννόπουλο προκειμένου να αποτελέσει ένα μικρό λιθαράκι σε αυτο το σπουδαίο έργο που επιτελεί εδώ και χρόνια! Σκέφτηκα να 'επενδυθεί' στα παιδιά αυτά που αποτελούν το μέλλον της πατρίδας μου! Μιας και δεν έμειναν πολλά να αφήσουμε στην επόμενη γενιά ας αφήσουμε όλοι από κάτι.

Ο λόγος που το κάνω δημόσια δεν είναι για να ακούσω μπράβο. Είναι απλά για να διεγείρω και άλλους συναδέλφους σε αυτο τον εναλλακτικό τρόπο διαμαρτυρίας που τουλάχιστον θα πιάσει τόπο. Και βεβαίως για να πληροφορηθεί ο κόσμος ότι δεν πήραμε όλοι όσοι υπηρετούμε στην ΕΛΑΣ το ποσό των 1800 ευρώ που ακούστηκε, αλλά υπήρξε μια απαράδεκτη διάκριση ανάμεσα σε αστυφύλακες και ειδικούς φρουρούς, καθώς εμέις, οι χαμηλόβαθμοι αστυνομικοί που καθημερινά θυσιαζόμαστε προστατεύοντας τον Έλληνα πολίτη, πήραμε απλά ένα εξευτελιστικό φιλοδώρημα!

Αστυφύλακας Μπουγιούκος Δημήτριος.
_
bloko

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ