2019-01-20 12:15:33
«ΤΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΣΥ ΕΔΩ;» - Η επιλογή Αποστολάκη έχει πολλές προεκτάσεις
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Η υπουργοποίηση του ναυάρχου Αποστολάκη έχει πολλές προεκτάσεις: συμμαχικές, πολιτικές, αμυντικές, τηλεοπτικές και... ενδοκρητικές. Συμμαχικές, διότι ο συγκεκριμένος ανώτατος αξιωματικός έχει αναπτύξει άριστη σχέση με τον Αμερικανό πρέσβη Τζ. Πάιατ, ο οποίος τον μνημονεύει τακτικά στις συνεντεύξεις του. Κυρίως διότι ο Αποστολάκης λέει την αλήθεια στους συμμάχους, όσο δυσάρεστη και αν είναι. Προτιμά να είναι χρήσιμος παρά αρεστός. Διατηρώ ισχυρά στη μνήμη μου όσα μου είπε για την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στη Συρία ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Σας βεβαιώ, δεν ήταν ευχάριστα για τους συμμάχους. Δικαιώθηκε. Αλλά στην πολιτική έτσι έχεις αξία: όταν τολμάς να λες αυτό που διστάζουν να πουν οι άλλοι.
Η υπουργοποίηση Αποστολάκη έχει και αμυντικές προεκτάσεις. Εσωτερικές και εξωτερικές. Εσωτερικές, διότι ο άνθρωπος γνωρίζει έως και το τι έχει η τελευταία αποθήκη του στρατεύματος σε κάθε περιοχή της χώρας. Κι επίσης διότι επί των ημερών του -αυτή ήταν και αιτία διαφωνιών του με το ΓΕΣ- ήθελε να επαναπροσανατολίσει τη διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων προς το Αιγαίο. Εκεί που αντιμετωπίζει η χώρα τη μείζονα απειλή εθνικής ασφάλειας.
Η υπουργοποίηση Αποστολάκη έχει όμως και εξωτερικές αμυντικές προεκτάσεις, διότι μιλά σε πρώτο ενικό στον Τούρκο ομόλογό του Χ. Ακάρ, ο οποίος επίσης διετέλεσε αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Είναι τόσο καλή η μεταξύ τους προσωπική σχέση, ώστε σε κρίσιμες στιγμές, όταν η ακτοφυλακή και το ναυτικό των πραξικοπηματιών που έδρασαν κατά του Ερντογάν το 2016 επιχειρούσαν να κάνουν βόλτες αμφισβήτησης στα Ιμια, ο Αποστολάκης σήκωνε το τηλέφωνο και φώναζε στον Τούρκο: «Τι ήρθες να κάνεις στην αυλή μου, Ακάρ; Θες να... κατουρήσεις την αυλή μου; Ξέρεις πως, αν το θέλω, μπορώ να σας τσακίσω!» (Το αποκαλύπτω γιατί κάποιοι εξεπλάγησαν από την πρόσφατη δημόσια δήλωση-απειλή του Α/ΓΕΕΘΑ προς τους Τούρκους: «Θα σας ισοπεδώσω αν επιχειρήσετε να πατήσετε στα Ιμια».)
Ωστόσο το πλέον σημαντικό είναι άλλο! Η υπουργοποίηση Αποστολάκη έχει βαριές πολιτικές προεκτάσεις, όχι όμως αυτές που της αποδόθηκαν. Για ένα κόμμα, υποτίθεται αριστερό, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η απευθείας υπουργοποίηση ανώτατου αξιωματικού -γιατί το κόμμα αυτό δεν έχει πρόσωπο κατάλληλο για υπουργό Άμυνας- είναι κατ’ ουσίαν βαριά συντηρητική επιλογή. Ανυπόφορη για τους «συντρόφους». Και όμως: Η ανοησία ενός άσχετου με το στράτευμα αρθρογράφου που είδε στον Αποστολάκη έναν «Σπαντιδάκη», την οποία υιοθέτησε ακρίτως η ηγεσία της αντιπολίτευσης, έβγαλε από τη δύσκολη εσωκομματική θέση τον Τσίπρα. Του επέτρεψε να κάνει και... δημοκρατικό μάθημα για το πολίτευμα.
Αυτό όμως δεν αναιρεί την ουσία του πράγματος: Η συντηρητική παράταξη και το Κέντρο, που είχαν ως αρχηγούς τους στρατηγούς όπως ο Παπάγος και ο Πλαστήρας, να απορρίπτουν τη μετακίνηση ενός καλού αξιωματικού στην πολιτική ηγεσία του Πενταγώνου. Αναρωτιέμαι αν κατάλαβαν ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος το μέγεθος της προσβολής που έκαναν στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έπειτα από τόσα λαμόγια υπουργούς Άμυνας του ΠΑΣΟΚ (που είναι υπόδικοι) είδε να αξιοποιείται άνθρωπος από τα σπλάχνα του. Και τέλος: Προσωπικά, δεν αμφιβάλλω για τις ικανότητες του ναυάρχου επί επιχειρησιακών θεμάτων. Η μόνη επιφύλαξη που έχω είναι πώς ένας άπειρος από πολιτική και από διπλωματία υπουργός μπορεί να κυβερνήσει καλά ένα τόσο ευαίσθητο υπουργείο. Αυτό είναι πεδίο για κριτική. Αλλά γι’ αυτό ο ναύαρχος θα κριθεί στην πράξη.
(ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 18/01/2019)
staratalogia
Από τον Μανώλη Κοττάκη
Η υπουργοποίηση του ναυάρχου Αποστολάκη έχει πολλές προεκτάσεις: συμμαχικές, πολιτικές, αμυντικές, τηλεοπτικές και... ενδοκρητικές. Συμμαχικές, διότι ο συγκεκριμένος ανώτατος αξιωματικός έχει αναπτύξει άριστη σχέση με τον Αμερικανό πρέσβη Τζ. Πάιατ, ο οποίος τον μνημονεύει τακτικά στις συνεντεύξεις του. Κυρίως διότι ο Αποστολάκης λέει την αλήθεια στους συμμάχους, όσο δυσάρεστη και αν είναι. Προτιμά να είναι χρήσιμος παρά αρεστός. Διατηρώ ισχυρά στη μνήμη μου όσα μου είπε για την πολιτική των μεγάλων δυνάμεων στη Συρία ο τότε αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Σας βεβαιώ, δεν ήταν ευχάριστα για τους συμμάχους. Δικαιώθηκε. Αλλά στην πολιτική έτσι έχεις αξία: όταν τολμάς να λες αυτό που διστάζουν να πουν οι άλλοι.
Η υπουργοποίηση Αποστολάκη έχει και αμυντικές προεκτάσεις. Εσωτερικές και εξωτερικές. Εσωτερικές, διότι ο άνθρωπος γνωρίζει έως και το τι έχει η τελευταία αποθήκη του στρατεύματος σε κάθε περιοχή της χώρας. Κι επίσης διότι επί των ημερών του -αυτή ήταν και αιτία διαφωνιών του με το ΓΕΣ- ήθελε να επαναπροσανατολίσει τη διάταξη των Ενόπλων Δυνάμεων προς το Αιγαίο. Εκεί που αντιμετωπίζει η χώρα τη μείζονα απειλή εθνικής ασφάλειας.
Η υπουργοποίηση Αποστολάκη έχει όμως και εξωτερικές αμυντικές προεκτάσεις, διότι μιλά σε πρώτο ενικό στον Τούρκο ομόλογό του Χ. Ακάρ, ο οποίος επίσης διετέλεσε αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Είναι τόσο καλή η μεταξύ τους προσωπική σχέση, ώστε σε κρίσιμες στιγμές, όταν η ακτοφυλακή και το ναυτικό των πραξικοπηματιών που έδρασαν κατά του Ερντογάν το 2016 επιχειρούσαν να κάνουν βόλτες αμφισβήτησης στα Ιμια, ο Αποστολάκης σήκωνε το τηλέφωνο και φώναζε στον Τούρκο: «Τι ήρθες να κάνεις στην αυλή μου, Ακάρ; Θες να... κατουρήσεις την αυλή μου; Ξέρεις πως, αν το θέλω, μπορώ να σας τσακίσω!» (Το αποκαλύπτω γιατί κάποιοι εξεπλάγησαν από την πρόσφατη δημόσια δήλωση-απειλή του Α/ΓΕΕΘΑ προς τους Τούρκους: «Θα σας ισοπεδώσω αν επιχειρήσετε να πατήσετε στα Ιμια».)
Ωστόσο το πλέον σημαντικό είναι άλλο! Η υπουργοποίηση Αποστολάκη έχει βαριές πολιτικές προεκτάσεις, όχι όμως αυτές που της αποδόθηκαν. Για ένα κόμμα, υποτίθεται αριστερό, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, η απευθείας υπουργοποίηση ανώτατου αξιωματικού -γιατί το κόμμα αυτό δεν έχει πρόσωπο κατάλληλο για υπουργό Άμυνας- είναι κατ’ ουσίαν βαριά συντηρητική επιλογή. Ανυπόφορη για τους «συντρόφους». Και όμως: Η ανοησία ενός άσχετου με το στράτευμα αρθρογράφου που είδε στον Αποστολάκη έναν «Σπαντιδάκη», την οποία υιοθέτησε ακρίτως η ηγεσία της αντιπολίτευσης, έβγαλε από τη δύσκολη εσωκομματική θέση τον Τσίπρα. Του επέτρεψε να κάνει και... δημοκρατικό μάθημα για το πολίτευμα.
Αυτό όμως δεν αναιρεί την ουσία του πράγματος: Η συντηρητική παράταξη και το Κέντρο, που είχαν ως αρχηγούς τους στρατηγούς όπως ο Παπάγος και ο Πλαστήρας, να απορρίπτουν τη μετακίνηση ενός καλού αξιωματικού στην πολιτική ηγεσία του Πενταγώνου. Αναρωτιέμαι αν κατάλαβαν ο Πρετεντέρης και όποιος άλλος το μέγεθος της προσβολής που έκαναν στο προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων, το οποίο έπειτα από τόσα λαμόγια υπουργούς Άμυνας του ΠΑΣΟΚ (που είναι υπόδικοι) είδε να αξιοποιείται άνθρωπος από τα σπλάχνα του. Και τέλος: Προσωπικά, δεν αμφιβάλλω για τις ικανότητες του ναυάρχου επί επιχειρησιακών θεμάτων. Η μόνη επιφύλαξη που έχω είναι πώς ένας άπειρος από πολιτική και από διπλωματία υπουργός μπορεί να κυβερνήσει καλά ένα τόσο ευαίσθητο υπουργείο. Αυτό είναι πεδίο για κριτική. Αλλά γι’ αυτό ο ναύαρχος θα κριθεί στην πράξη.
(ΠΗΓΗ: ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ 18/01/2019)
staratalogia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ελεύθεροι σκοπευτές στον Ελληνικό Στρατό: «Σιωπηλοί κεραυνοί»...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
