Ήρθε το τέλος του ευρώ;

Το ευρώ τρίζει, και βγάζει περίεργους ήχους. Η Lloyds του Λονδίνου, που συνήθως προβλέπει τους κινδύνους με επιτυχία, λέει πως η ασφαλιστική αγορά ετοιμάζεται για την κατάρρευση του ευρώ και προσπαθεί να μειώσει όσο μπορεί την έκθεση της σε αυτό.

Ο Robert Ward είναι ο δ/νων σύμβουλος αυτού του «πανάρχαιου» ασφαλιστικού οργανισμού, που αξίζει πολλά δισεκατομμύρια δολάρια, και όπως λέει, η εταιρία του θα πρέπει μάλλον να προετοιμαστεί να χάσει ένα επενδυτικό χαρτοφυλάκιο αξίας £58.9 δις αν τελικά καταρρεύσει το ευρώ.

Σε συνέντευξή του στην Sunday Telegraph, εξήγησε πως η αγορά προετοιμάζεται πυρετωδώς, με εναλλακτικά σχέδια, για μετατροπή σε άλλα νομίσματα, συμβολαίων σε ευρώ.

Φαίνεται πως η Lloyds θεωρεί την grexit προ των πυλών. Και συνήθως οι ασφαλιστές είναι καλοί στο να προβλέπουν κάτι τέτοια, αφού η διαχείριση κινδύνων αποτελεί την πεμπτουσία της ασφάλισης και της αντασφάλισης. Το Λονδίνο και η Γερμανία, αποτελούν παίκτες κλειδιά στις παγκόσμιες αγορές διαχείρισης κινδύνων, έχοντας τρομερή εξειδίκευση και εμπειρία στην πρόβλεψη τέτοιων οικονομικών καταστροφών.

Μια άλλη εταιρία που παρέχει ασφάλιση πίστωσης στο εμπόριο της ευρωζώνης είναι η γερμανική Euler Hermes Group, που επίσης προβλέπει κάτι παρόμοιο σε σχέση με την Ελλάδα.

Είναι φανερό, πως όταν οι πάροχοι πιστωτικής ασφαλιστικής κάλυψης σταματούν να συναλλάσσονται με μια χώρα, αυτή προορίζεται να πάει για φούντο.

Το ίδιο ανήσυχοι είναι και οι Γερμανοί μεγαλοτραπεζίτες. Πριν από μια εβδομάδα, ο Juergen Fitschen, της Deutsche Bank, περιέγραψε την Ελλάδα ως «αποτυχημένο κράτος», που διοικείται από διεφθαρμένους πολιτικούς, προσθέτοντας πως αν και δεν πιστεύει πως μια έξοδος της Ελλάδας θα οδηγήσει σε κατάρρευση της ευρωζώνης, εν τούτοις είναι αγχωμένος και ζητάει απ όλους να προετοιμαστούν για παν ενδεχόμενο.

Αν φύγει η Ελλάδα, τότε ο πειρασμός θα είναι μεγάλος και για πολλές άλλες χώρες όπως είναι η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, κ.ά. Μπορεί ακόμη να θέλει να ακολουθήσει και η Γερμανία, για δικούς της διαφορετικούς λόγους, προτιμώντας το πάλαι ποτέ ισχυρό μάρκο.

Αν γίνει κάτι τέτοιο, η Γερμανία δεν θα έχει ανάγκη να σώσει ούτε την Ελλάδα, ούτε την Ευρώπη, όπως είπε στην εφημερίδα Leipziger Volkszeitung ο υπουργός Εσωτερικών Hans-Peter Friedrich. Πρόσθεσε μάλιστα, ότι η Γερμανία δεν θέλει να ρίχνει λεφτά σε ένα πηγάδι χωρίς πάτο.

Καλά θα κάνει η Γερμανία να δει την ιστορία, και να αντιληφθεί ότι πιο πολύ την συμφέρει να στραφεί προς την πλούσια σε πόρους και φυσικές πρώτες ύλες Ανατολή, παρά να σέρνει το νεκρό βάρος της Ευρώπης πίσω της, μαζί με την παρακμασμένη και κακοδιοικούμενη Αμερική.

Ακόμη και η φιλήσυχη, συντηρητική και αστική Ελβετία, προετοιμάζεται για μια κατάρρευση του ευρώ, όπως ανακοίνωσε ο διοικητής της κεντρικής της τράπεζας Thomas Jordan.

Την 25η Μαΐου, ο πολιτικός σχολιαστής Bruce Anderson έγραψε στην London Telegraph ότι «οι ιδεολόγοι της ΕΕ, αυτοί οι σοφοί, έκαναν ένα διπλό λάθος: υπερεκτίμησαν και υποτίμησαν συγχρόνως τους συνανθρώπους τους. Μπορεί η παγκοσμιοποίηση και ο παγκόσμιος ανταγωνισμός να είναι καλά για λίγο, οι άνθρωποι όμως θέλουν να ανήκουν σε ένα έθνος-κράτος, όπως θέλουν και να μένουν σε μια κατοικία».

Συγκρίνοντας την ΕΕ με τη ζωή στην πόλη, ο Anderson εξηγεί ότι «υπάρχουν στιγμές που οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να κλειστούν σπίτι τους και να ηρεμήσουν. Το ίδιο είναι όταν ζεις σε ένα έθνος-κράτος, και έχεις να αντιμετωπίσεις πολλαπλές πιέσεις. Βοηθά το να καταλαβαίνεις την πολιτική του, να μιλάς την γλώσσα του και να σέβεσαι την δικονομία του…», και θα προσθέταμε ότι επίσης βοηθάει το να τυπώνεις και να ελέγχεις το δικό σου νόμισμα.

Φαίνεται όμως πως οι σοφοί της ΕΕ, μαζί με τους σημερινούς τεχνοκράτες (ευρωκράτες) των Βρυξελλών, του Στρασβούργου και της Φρανκφούρτης, προσπαθούν να λειτουργήσουν μια Ευρώπη, έχοντας βάλει ένα Γάλλο τζόκεϊ επάνω σε ένα γερμανικό άτι. Δυο ψευδαισθήσεις, που τελικά κατέληξαν στο κοινό νόμισμα.

Είναι χρήσιμο να ακούσουμε τι λένε οι Βρετανοί επί του θέματος της σημερινής κρίσης, αφού πριν από μια δεκαετία αποδείχθηκαν έξυπνοι, αποδεχόμενοι την ΕΕ, αλλά όχι το ευρώ. Είχαν δίκιο!

Όπως τονίζει ο Anderson, δεν μπορείς να έχεις τα ίδια επιτόκια στο Δουβλίνο, και στο Ντίσελντορφ, αν δεν υπάρχουν δημοσιονομικές αναδιανομές κεφαλαίων. Η νομισματική ένωση σημαίνει και δημοσιονομική ένωση. Και επί τη βάσει του αξιώματός «όχι φορολόγηση χωρίς εκπροσώπηση», όλα θα πρέπει να οδηγούν σε μια πολιτική ένωση. Αντί όμως για κάτι τέτοιο, οι ηγέτες της ευρωζώνης διέταξαν τον αρχιτέκτονα να ξεκινήσει από την σκεπή….

Το αποτέλεσμα είναι η σημερινή ανεξέλεγκτη κρίση. Με ανεργία και δυστυχία για την νεολαία, εξαθλίωση για τους φτωχούς, κοινωνική αταξία, μετανάστευση και άλλα πολλά δεινά, που πλήττουν την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία.

Η Ευρώπη σήμερα βρίσκεται σε σταυροδρόμι. Τους επόμενους μήνες θα γευτεί το «να ζει κανείς ή να μην ζει».

Η σημερινή οικονομική κατάντια οφείλεται στους γραφειοκράτες της ΕΕ, που συμμάχησαν με την παγκόσμια οικονομική μαφία. Για αυτό, αυτοί είναι οι τελευταίοι προς τους οποίους θα έπρεπε η σημερινή Ευρώπη να στραφεί για λύσεις και για ηγεσία. Δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα.

Καλύτερα είναι οι χώρες να χρησιμοποιήσουν την φαντασία τους και να ψάξουν για λύσεις στο εσωτερικό τους.

Όσο πιο πολύ εξοργίζονται οι παγκόσμιοι τραπεζίτες, το ΔΝΤ, η ΕΚΤ, κλπ από την Ελλάδα, την Πορτογαλία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία, τόσο το καλύτερο για όλους.

Αλίμονο σε αυτές τις χώρες, αν οι μεγαλοτραπεζίτες τις δώσουν τα εύσημα, επειδή συμμορφώνονται. Αυτό θα σήμαινε ότι ήδη μπήκε η θηλιά στον λαιμό τους. Και για το όνομα του θεού, αυτό δεν πρέπει να γίνει με τίποτα.

globalresearch.ca

S.A.