2012-06-14 13:29:05
Του Στάθη Κατσίνα
Βρέθηκα και γω στην συγκέντρωση του Συριζα στην Πάτρα. Είδα κόσμο πολύ και αποφασισμένο για την ανατροπή. Άκουσα τον ενωτικό λόγο του Τσίπρα και την απόφαση του να ηγηθεί της εθνικής ανάτασης. Έκανε συνεχείς εκκλήσεις για ενότητα των Ελλήνων όπως χαρακτηριστικά τόνιζε αενάως. Πουθενά όμως δεν έβλεπα Ελληνικές σημαίες. Αλήθεια γιατί δεν υπήρχαν ελληνικές σημαίες; Μήπως ο κόσμος ντρεπότανε να πει πως είναι Έλληνας; Μήπως η αριστερά δεν έχει τέτοια παράδοση; Άλλα πράγματα νομίζω λέει η ιστορία της αριστεράς.
Ξεκινώντας από τα χρόνια της Κατοχής το ΕΑΜ σήμαινε Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και ο Άρης Βελουχιώτης απελευθέρωνε της πόλεις και τα χωριά κρατώντας Ελληνικές σημαίες. Οι καπετάνιοι των ανταρτών είχαν ψευδώνυμα από την Εθνεγερσία του 1821, δείγμα της συνέχειας της ηρωικής κλεφτουριάς και των αρματωλών αλλά και της αντιστασιακής παράδοσης αυτού εδώ του τόπου. Στην συνέχεια η μεταπολεμική αριστερά ανδρώθηκε στα συλλαλητήρια για την Κύπρο. Εκεί είχαμε και τους πρώτους νεκρούς για το φοιτητικό κίνημα. Θυσία στο αίτημα για αυτοδιάθεση και ένωση της Κύπρου με τον εθνικό κορμό.
Ποιος από τους παλαιότερους δεν θυμάται τις μαχητικές διαλέξεις του προέδρου της ΕΔΑ Ιωάννη Πασσαλίδη για το Κυπριακό και Ποντιακό ζήτημα στην Ελληνική Βουλή; Μήπως και αυτός είχε μπολιαστεί με το σαράκι της προγονοπληξίας; Δεν νομίζω. Μήπως γνωρίζετε εσείς οι νεότεροι πως περίμεναν την σωρό του Γρηγόρη Λαμπράκη στο Σταθμό Λαρίσσης στην Αθήνα ; Λυπάμαι που θα το πω και θα σας κάνω να ανατριχιάσετε. Με Ελληνικές σημαίες και τον εθνικό ύμνο! Σε μια ύψιστη πράξη πατριωτισμού και ελευθερίας. Οι Αθηναίοι τον υποδέχτηκαν με μαύρο δάκρυ λέγοντας τι πιο απλό το τραγούδι της ίδιας του της γης. Φρίξατε, ε με τα «εθνίκια»;
Αυτή λοιπόν είναι η κληρονομιά μας και αυτή θα συνεχίσουμε να τιμάμαι. Έτσι θα γνωρίσουμε το παρελθόν μας, το μοναδικό που έχει μείνει για να αντλούμε αυτοσεβασμό. Γιατί είναι υποκρισία να καταγγέλουμε την ιμπεριαλιστική πολιτική στο Αβγατηγανιστάν(κατά Τριβιζά) και στην Γουαδελούπη και από την άλλη να στηρίζουμε ότι προωθεί αυτή την πολιτική. Αυτό πρέπει να κάνει και η Αριστερά, Να μιλήσει για τους εθνικούς αγώνες που είναι συνιφασμένοι με τους κοινωνικούς. Έτσι θα καταφέρει να κερδίσει το λαικό στοιχείο που είναι συνδεδεμένο με την λαική παράδοση που μέσα σε αυτή βρίσκεται ναι γιατί όχι είναι και η ορθόδοξη ομολογία. Θυμηθείτε και τους Εαμικούς Μητροπολίτες Κοζάνης και Ηλείας που συμμετείχαν στην κυβέρνηση του Βουνού. Τότε είναι που θα συνδεθείτε με την μοίρα αυτού του τόπου και το προσκλητήριο σας θα έχει παλλαικό χαρακτήρα. Άλλωστε το μέλλον αυτού του τόπου είναι κύκλιο όπως οι κύκλοι στα δημοτικά μας τραγούδια, τα αθάνατα στολίδια της παράδοσή μας. Εννοώ τους γραφικούς που χορεύουν φοκλορικά άσματα στην φωτογραφία. Έτσι δεν θα λέγαμε ωρέ Νεοέλληνες;
olympia.gr
Βρέθηκα και γω στην συγκέντρωση του Συριζα στην Πάτρα. Είδα κόσμο πολύ και αποφασισμένο για την ανατροπή. Άκουσα τον ενωτικό λόγο του Τσίπρα και την απόφαση του να ηγηθεί της εθνικής ανάτασης. Έκανε συνεχείς εκκλήσεις για ενότητα των Ελλήνων όπως χαρακτηριστικά τόνιζε αενάως. Πουθενά όμως δεν έβλεπα Ελληνικές σημαίες. Αλήθεια γιατί δεν υπήρχαν ελληνικές σημαίες; Μήπως ο κόσμος ντρεπότανε να πει πως είναι Έλληνας; Μήπως η αριστερά δεν έχει τέτοια παράδοση; Άλλα πράγματα νομίζω λέει η ιστορία της αριστεράς.
Ξεκινώντας από τα χρόνια της Κατοχής το ΕΑΜ σήμαινε Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο και ο Άρης Βελουχιώτης απελευθέρωνε της πόλεις και τα χωριά κρατώντας Ελληνικές σημαίες. Οι καπετάνιοι των ανταρτών είχαν ψευδώνυμα από την Εθνεγερσία του 1821, δείγμα της συνέχειας της ηρωικής κλεφτουριάς και των αρματωλών αλλά και της αντιστασιακής παράδοσης αυτού εδώ του τόπου. Στην συνέχεια η μεταπολεμική αριστερά ανδρώθηκε στα συλλαλητήρια για την Κύπρο. Εκεί είχαμε και τους πρώτους νεκρούς για το φοιτητικό κίνημα. Θυσία στο αίτημα για αυτοδιάθεση και ένωση της Κύπρου με τον εθνικό κορμό.
Ποιος από τους παλαιότερους δεν θυμάται τις μαχητικές διαλέξεις του προέδρου της ΕΔΑ Ιωάννη Πασσαλίδη για το Κυπριακό και Ποντιακό ζήτημα στην Ελληνική Βουλή; Μήπως και αυτός είχε μπολιαστεί με το σαράκι της προγονοπληξίας; Δεν νομίζω. Μήπως γνωρίζετε εσείς οι νεότεροι πως περίμεναν την σωρό του Γρηγόρη Λαμπράκη στο Σταθμό Λαρίσσης στην Αθήνα ; Λυπάμαι που θα το πω και θα σας κάνω να ανατριχιάσετε. Με Ελληνικές σημαίες και τον εθνικό ύμνο! Σε μια ύψιστη πράξη πατριωτισμού και ελευθερίας. Οι Αθηναίοι τον υποδέχτηκαν με μαύρο δάκρυ λέγοντας τι πιο απλό το τραγούδι της ίδιας του της γης. Φρίξατε, ε με τα «εθνίκια»;
Αυτή λοιπόν είναι η κληρονομιά μας και αυτή θα συνεχίσουμε να τιμάμαι. Έτσι θα γνωρίσουμε το παρελθόν μας, το μοναδικό που έχει μείνει για να αντλούμε αυτοσεβασμό. Γιατί είναι υποκρισία να καταγγέλουμε την ιμπεριαλιστική πολιτική στο Αβγατηγανιστάν(κατά Τριβιζά) και στην Γουαδελούπη και από την άλλη να στηρίζουμε ότι προωθεί αυτή την πολιτική. Αυτό πρέπει να κάνει και η Αριστερά, Να μιλήσει για τους εθνικούς αγώνες που είναι συνιφασμένοι με τους κοινωνικούς. Έτσι θα καταφέρει να κερδίσει το λαικό στοιχείο που είναι συνδεδεμένο με την λαική παράδοση που μέσα σε αυτή βρίσκεται ναι γιατί όχι είναι και η ορθόδοξη ομολογία. Θυμηθείτε και τους Εαμικούς Μητροπολίτες Κοζάνης και Ηλείας που συμμετείχαν στην κυβέρνηση του Βουνού. Τότε είναι που θα συνδεθείτε με την μοίρα αυτού του τόπου και το προσκλητήριο σας θα έχει παλλαικό χαρακτήρα. Άλλωστε το μέλλον αυτού του τόπου είναι κύκλιο όπως οι κύκλοι στα δημοτικά μας τραγούδια, τα αθάνατα στολίδια της παράδοσή μας. Εννοώ τους γραφικούς που χορεύουν φοκλορικά άσματα στην φωτογραφία. Έτσι δεν θα λέγαμε ωρέ Νεοέλληνες;
olympia.gr
VIDEO
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στην Τουρκία μοίραζαν ipad στους μαθητές, στην Ελλάδα φωτοτυπίες…
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Περί πολιτικών διλημμάτων
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
