2019-07-12 21:29:22
Μία από τις συχνότερες λάθος συμπεριφορές του ιδιοκτήτη/κηδεμόνα ενός σκύλου απέναντί
του είναι η κακή μεταχείρισή του, στην προσπάθεια να διορθώσει ανεπιθύμητους τρόπους του Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάσει, μια για πάντα, την εμπιστοσύνη του σκύλου του, να τραυματίσει τον ψυχικό του κόσμο και να του δημιουργήσει άγχος και φόβο.
Γι’ αυτό, όποιος πραγματικά αγαπά τον σκύλο του, θα πρέπει να σταματήσει ακόμα και τη ξυλιά στον πισινό του.
Το γιατί, μας το εξηγεί ο εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος.
Ο εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος
«Είναι συχνά φαινόμενα στις μέρες μας, η κακοποίηση, η βία και η παραμέληση των σκύλων. Πολλοί βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι στο δρόμο, ενώ τα καταφύγια «ασφυκτιούν», κι όλο και περισσότερες εθελοντικές οργανώσεις προσπαθούν να αναλάβουν δράσεις με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων τους. Παράλληλα, έχουν θεσπιστεί αυστηρότεροι νόμοι, που επιβάλλουν ποινές σε όσους κακομεταχειρίζονται ζώα.
Ωστόσο, η κακομεταχείριση του σκύλου από τον κηδεμόνα του προκαλεί άγχος και φόβο απέναντί του. Μπορεί, μέσω της βίας, να προκληθούν προβλήματα συμπεριφοράς στον σκύλο, όπως το να γίνει φοβικός, έως και επιθετικός.
Φοβικός σκύλος ονομάζεται αυτός που αντιδρά με συμπεριφορές φόβου, όπως είναι το τρέμουλο, η ουρά κάτω από τα γεννητικά όργανα και η έντονη σιελόρροια. Τις εκδηλώνει σε ερεθίσματα, όπως τα έντονα καιρικά φαινόμενα, ο κρότος και η ανθρώπινη παρουσία. Από την άλλη, επιθετικός είναι εκείνος που κάνει γενικευμένες επιθέσεις σε κάθε ερέθισμα: σε παιδί, ενήλικα, ή σε άλλον σκύλο.
Μορφές βίας
Οι μορφές βίας ξεκινούν από την απλή φωνή, τα χτυπήματα, αλλά και τα τραβήγματα με το λουρί. Συμπεριλαμβάνονται συμπεριφορές, όπως η μόνιμη παραμονή στο μπαλκόνι, η κακή διατροφή, η έλλειψη παιχνιδιού και βόλτας για τις φυσικές του ανάγκες, ή για την εκτόνωσή του, η ελλιπής κοινωνικοποίηση, ακόμα και η απουσία ιατρικής περίθαλψης.
Μπορεί, όμως, να λάβουν και σοβαρότερη μορφή, όπως η χρήση: 1. πνίχτη (αλυσίδα που εφαρμόζεται στο λαιμό του σκύλου και κάθε φορά που τραβάει ο κηδεμόνας το λουρί του τον πνίγει), 2. ηλεκτρικών κολάρων (προσαρμόζεται στον λαιμό του σκύλου και όταν ο σκύλος εκδηλώνει μια μη επιθυμητή συμπεριφορά, ο κηδεμόνας μέσω τηλεχειριστηρίου τού προκαλεί ηλεκτροσόκ), 3. κολάρων ψεκασμού (έχουν την ίδια εφαρμογή με τα κολάρα του ηλεκτρισμού, όμως αυτά ψεκάζουν τον σκύλο απευθείας στο πρόσωπο με σιτρονέλλα, ή κάποιο άλλο υγρό). Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι όλα τα παραπάνω χρησιμοποιούνται και ως μέσο εκπαίδευσης, παρόλο που είναι μη αποδεκτά και παράνομα. Όλες αυτές οι συμπεριφορές τρομοκρατούν και φοβίζουν τον σκύλο, με αποτέλεσμα να οικοδομείται μια προβληματική σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και σε αυτόν.
Σεβασμός απέναντι στον σκύλο
Στο πλαίσιο όλων των παραπάνω, η θετική εκπαίδευση σέβεται τον σκύλο και τα δικαιώματά του, καθώς είναι μέλος της οικογένειας και αντιμετωπίζεται ως ίσος. Η διαδικασία της εκπαίδευσης γίνεται χωρίς να ασκείται οποιαδήποτε μορφή βίας και εξαναγκασμού. Γίνεται με επιβράβευση και θετική ενίσχυση. Διότι, όταν μία συμπεριφορά επιβραβεύεται, συνεχίζει να υφίσταται.
Ο σκύλος, από τη φύση του, ζητάει την ανθρώπινη παρουσία και τη συντροφικότητα. Είναι σημαντικό να εμπιστεύεται τον κηδεμόνα του και να μη νιώθει ότι απειλείται από αυτόν. Χτίζουμε μαζί του μια σχέση ζωής που βασίζεται στην εμπιστοσύνη, το σεβασμό και την επικοινωνία, όχι στον πόνο, την επιβολή, το άγχος και την απόρριψη».
anatakti
του είναι η κακή μεταχείρισή του, στην προσπάθεια να διορθώσει ανεπιθύμητους τρόπους του Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάσει, μια για πάντα, την εμπιστοσύνη του σκύλου του, να τραυματίσει τον ψυχικό του κόσμο και να του δημιουργήσει άγχος και φόβο.
Γι’ αυτό, όποιος πραγματικά αγαπά τον σκύλο του, θα πρέπει να σταματήσει ακόμα και τη ξυλιά στον πισινό του.
Το γιατί, μας το εξηγεί ο εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος.
Ο εκπαιδευτής σκύλων, Σωτήρης Κοντάκος
«Είναι συχνά φαινόμενα στις μέρες μας, η κακοποίηση, η βία και η παραμέληση των σκύλων. Πολλοί βρίσκονται εγκαταλελειμμένοι στο δρόμο, ενώ τα καταφύγια «ασφυκτιούν», κι όλο και περισσότερες εθελοντικές οργανώσεις προσπαθούν να αναλάβουν δράσεις με σκοπό την προστασία των δικαιωμάτων τους. Παράλληλα, έχουν θεσπιστεί αυστηρότεροι νόμοι, που επιβάλλουν ποινές σε όσους κακομεταχειρίζονται ζώα.
Ωστόσο, η κακομεταχείριση του σκύλου από τον κηδεμόνα του προκαλεί άγχος και φόβο απέναντί του. Μπορεί, μέσω της βίας, να προκληθούν προβλήματα συμπεριφοράς στον σκύλο, όπως το να γίνει φοβικός, έως και επιθετικός.
Φοβικός σκύλος ονομάζεται αυτός που αντιδρά με συμπεριφορές φόβου, όπως είναι το τρέμουλο, η ουρά κάτω από τα γεννητικά όργανα και η έντονη σιελόρροια. Τις εκδηλώνει σε ερεθίσματα, όπως τα έντονα καιρικά φαινόμενα, ο κρότος και η ανθρώπινη παρουσία. Από την άλλη, επιθετικός είναι εκείνος που κάνει γενικευμένες επιθέσεις σε κάθε ερέθισμα: σε παιδί, ενήλικα, ή σε άλλον σκύλο.
Μορφές βίας
Οι μορφές βίας ξεκινούν από την απλή φωνή, τα χτυπήματα, αλλά και τα τραβήγματα με το λουρί. Συμπεριλαμβάνονται συμπεριφορές, όπως η μόνιμη παραμονή στο μπαλκόνι, η κακή διατροφή, η έλλειψη παιχνιδιού και βόλτας για τις φυσικές του ανάγκες, ή για την εκτόνωσή του, η ελλιπής κοινωνικοποίηση, ακόμα και η απουσία ιατρικής περίθαλψης.
Μπορεί, όμως, να λάβουν και σοβαρότερη μορφή, όπως η χρήση: 1. πνίχτη (αλυσίδα που εφαρμόζεται στο λαιμό του σκύλου και κάθε φορά που τραβάει ο κηδεμόνας το λουρί του τον πνίγει), 2. ηλεκτρικών κολάρων (προσαρμόζεται στον λαιμό του σκύλου και όταν ο σκύλος εκδηλώνει μια μη επιθυμητή συμπεριφορά, ο κηδεμόνας μέσω τηλεχειριστηρίου τού προκαλεί ηλεκτροσόκ), 3. κολάρων ψεκασμού (έχουν την ίδια εφαρμογή με τα κολάρα του ηλεκτρισμού, όμως αυτά ψεκάζουν τον σκύλο απευθείας στο πρόσωπο με σιτρονέλλα, ή κάποιο άλλο υγρό). Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφερθεί ότι όλα τα παραπάνω χρησιμοποιούνται και ως μέσο εκπαίδευσης, παρόλο που είναι μη αποδεκτά και παράνομα. Όλες αυτές οι συμπεριφορές τρομοκρατούν και φοβίζουν τον σκύλο, με αποτέλεσμα να οικοδομείται μια προβληματική σχέση ανάμεσα στον άνθρωπο και σε αυτόν.
Σεβασμός απέναντι στον σκύλο
Στο πλαίσιο όλων των παραπάνω, η θετική εκπαίδευση σέβεται τον σκύλο και τα δικαιώματά του, καθώς είναι μέλος της οικογένειας και αντιμετωπίζεται ως ίσος. Η διαδικασία της εκπαίδευσης γίνεται χωρίς να ασκείται οποιαδήποτε μορφή βίας και εξαναγκασμού. Γίνεται με επιβράβευση και θετική ενίσχυση. Διότι, όταν μία συμπεριφορά επιβραβεύεται, συνεχίζει να υφίσταται.
Ο σκύλος, από τη φύση του, ζητάει την ανθρώπινη παρουσία και τη συντροφικότητα. Είναι σημαντικό να εμπιστεύεται τον κηδεμόνα του και να μη νιώθει ότι απειλείται από αυτόν. Χτίζουμε μαζί του μια σχέση ζωής που βασίζεται στην εμπιστοσύνη, το σεβασμό και την επικοινωνία, όχι στον πόνο, την επιβολή, το άγχος και την απόρριψη».
anatakti
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ζάχαρη καρύδας: Γιατί είναι καλύτερη επιλογή από την λευκή ζάχαρη
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
MINI Rocketman
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
