2019-07-17 16:07:41
Του Νικολάου Αθ. Μπλάνη Αντιστράτηγου Αστυνομίας ε.α.
1. Έχουμε αναφερθεί πολλάκις στις «θεσμικές εκτροπές» τις προηγούμενης Κυβέρνησης και στη μη χρηστή διοίκηση των Οργάνων της ή αλλιώς «διοικητική αλητεία». Αναφερθήκαμε συγκεκριμένα στις αυθαίρετες πρακτικές των Ηγεσιών του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Αστυνομίας (προληπτικές συλλήψεις-προσαγωγές, αδικαιολόγητη χρήση βίας κατά διαδηλωτών, έκτακτες διαδικασίες και κρίσεις κ.ο.κ.). Επίσης τονίσαμε ποιες είναι οι αρμοδιότητες Πολιτικής και Αστυνομικής Ηγεσίας. Και πως δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση μεταξύ πολιτικής και αστυνομικής-επιχειρησιακής εξουσίας-ευθύνης. Ο Υπουργός δεν μπορεί να κάνει τον «Σερίφη», ακυρώνοντας την Αστυνομική Ηγεσία. Ούτε η τελευταία μπορεί να συμπεριφέρεται ως πολιτικάντης.
2. Ειδικότερα καταγγείλαμε ως «θεσμική εκτροπή» τη διαδικασία έκτακτων κρίσεων, ότι οι διατάξεις που θεσπίστηκαν ελέγχονται για τη συνταγματικότητά τους (τονίζουμε ότι εκκρεμούν δύο αιτήσεις ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ, που κατατέθηκαν τόσο από την Π.Ο.ΑΞΙ.Α, όσο και από τους εκτάκτως αποστρατευθέντες) και σε κάθε περίπτωση ως καταχρηστική τη διενέργεια αυτών δύο μήνες πριν τις τακτικές
. Θυμίζουμε και τα δημοσιεύματα για λίστα με 22 υπό διωγμό αξιωματικών, που εν πολλοίς επιβεβαιώθηκε. Επίσης τονίσαμε την αναγκαιότητα για άμεση αποκατάσταση της κανονικότητας και τα βήματα που εφεξής πρέπει να ακολουθηθούν.
3. Πληροφορούμεθα όμως, ότι η νέα Κυβέρνηση (το αρμόδιο Υπουργείο) υπαναχωρεί από τις δεσμεύσεις της και αφενός δεν σκοπεύει να προβεί σε αποκατάσταση της παρανομίας, όπως έχει νομική και ηθική υποχρέωση και αφετέρου ότι θα ακολουθήσει τις αυθαίρετες πρακτικές των προηγούμενων, απενοχοποιώντας με αυτό τον τρόπο αυτές. Θα διαπράξει δηλαδή διπλή παρανομία και μη χρηστή διοίκηση ή διπλή «διοικητική αλητεία». Και θα επιδείξει συνενοχή, αναξιοπιστία και προκλητική ασυνέπεια και ανακολουθία λόγων και έργων.
4. Αυτό θα συμβεί αν προχωρήσει μόνο σε έκτακτες κρίσεις (αναφέρεται μάλιστα συγκεκριμένο νούμερο βαθιά στην επετηρίδα των Αστυνομικών Διευθυντών ως ο τελευταίος που θα προαχθεί) εφαρμόζοντας όσα είχε καταγγείλει η ίδια, χωρίς να ασχοληθεί με την εκδίκαση των διοικητικών προσφυγών ουσίας που εκκρεμούν. Αντί να εφαρμόσει τις προβλεπόμενες από το νόμο διοικητικές διαδικασίες, θα προβεί λέει σε αποκατάσταση με νομοθετική ρύθμιση (sic). Το ερώτημα είναι με ποιο περιεχόμενο; Μήπως ότι ανακαλείται η πράξη αποστρατείας τους και εντάσσονται στην επετηρίδα; Προφανώς μια τέτοια ρύθμιση αφενός δεν έχει νόημα, όταν μπορεί να γίνει δια της νόμιμης διοικητικής οδού (εκδίκαση των προσφυγών) και αφετέρου δεν είναι συμβατή με το Σύνταγμα και παρουσιάζει τεχνικής φύσεως ζητήματα. Επισημαίνουμε, ότι δε νοούνται αποκαταστατικές και φωτογραφικές διατάξεις σε περίοδο Δημοκρατίας και στο Κράτος Δικαίου.
5. Από την άλλη μεριά ποια είναι η θέση των Συνδικαλιστικών Φορέων, που υποτίθεται είναι οι θεματοφύλακες της νομιμότητας και των εργασιακών δικαιωμάτων; Εξακολουθούν να υποστηρίζουν τις θέσεις και το αίτημά τους ενώπιον του ΣτΕ; Άραγε συμφωνούν με τις αμφιλεγόμενες πρακτικές, που συνιστούν διπλή «διοικητική αλητεία», όπως αναφέρθηκε; Ποια θα είναι η αντίδρασή τους; Συναινούν στην παράκαμψη των προβλεπόμενων διοικητικών διαδικασιών και στη απενοχοποίηση όσων οι ίδιοι στο παρελθόν κατήγγειλαν; Θα αρκεστούν στη λογική «ας ζήσουμε εμείς και άσε τους άλλους να πεθάνουν», αφού αυτοί (οι αποστρατευθέντες) δεν είναι πλέον «πελάτες» μας;
6. Τελικά το αμείλικτο ερώτημα που προβάλλει είναι: Θα καταστούν αμφότεροι (Κυβέρνηση και Συνδικαλιστικοί Φορείς) συνένοχοι στην απενοχοποίηση της «θεσμικής εκτροπής» των προηγούμενων; Οψόμεθα!!!
staratalogia
1. Έχουμε αναφερθεί πολλάκις στις «θεσμικές εκτροπές» τις προηγούμενης Κυβέρνησης και στη μη χρηστή διοίκηση των Οργάνων της ή αλλιώς «διοικητική αλητεία». Αναφερθήκαμε συγκεκριμένα στις αυθαίρετες πρακτικές των Ηγεσιών του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη και της Αστυνομίας (προληπτικές συλλήψεις-προσαγωγές, αδικαιολόγητη χρήση βίας κατά διαδηλωτών, έκτακτες διαδικασίες και κρίσεις κ.ο.κ.). Επίσης τονίσαμε ποιες είναι οι αρμοδιότητες Πολιτικής και Αστυνομικής Ηγεσίας. Και πως δεν πρέπει να γίνεται σύγχυση μεταξύ πολιτικής και αστυνομικής-επιχειρησιακής εξουσίας-ευθύνης. Ο Υπουργός δεν μπορεί να κάνει τον «Σερίφη», ακυρώνοντας την Αστυνομική Ηγεσία. Ούτε η τελευταία μπορεί να συμπεριφέρεται ως πολιτικάντης.
2. Ειδικότερα καταγγείλαμε ως «θεσμική εκτροπή» τη διαδικασία έκτακτων κρίσεων, ότι οι διατάξεις που θεσπίστηκαν ελέγχονται για τη συνταγματικότητά τους (τονίζουμε ότι εκκρεμούν δύο αιτήσεις ακυρώσεως ενώπιον του ΣτΕ, που κατατέθηκαν τόσο από την Π.Ο.ΑΞΙ.Α, όσο και από τους εκτάκτως αποστρατευθέντες) και σε κάθε περίπτωση ως καταχρηστική τη διενέργεια αυτών δύο μήνες πριν τις τακτικές
3. Πληροφορούμεθα όμως, ότι η νέα Κυβέρνηση (το αρμόδιο Υπουργείο) υπαναχωρεί από τις δεσμεύσεις της και αφενός δεν σκοπεύει να προβεί σε αποκατάσταση της παρανομίας, όπως έχει νομική και ηθική υποχρέωση και αφετέρου ότι θα ακολουθήσει τις αυθαίρετες πρακτικές των προηγούμενων, απενοχοποιώντας με αυτό τον τρόπο αυτές. Θα διαπράξει δηλαδή διπλή παρανομία και μη χρηστή διοίκηση ή διπλή «διοικητική αλητεία». Και θα επιδείξει συνενοχή, αναξιοπιστία και προκλητική ασυνέπεια και ανακολουθία λόγων και έργων.
4. Αυτό θα συμβεί αν προχωρήσει μόνο σε έκτακτες κρίσεις (αναφέρεται μάλιστα συγκεκριμένο νούμερο βαθιά στην επετηρίδα των Αστυνομικών Διευθυντών ως ο τελευταίος που θα προαχθεί) εφαρμόζοντας όσα είχε καταγγείλει η ίδια, χωρίς να ασχοληθεί με την εκδίκαση των διοικητικών προσφυγών ουσίας που εκκρεμούν. Αντί να εφαρμόσει τις προβλεπόμενες από το νόμο διοικητικές διαδικασίες, θα προβεί λέει σε αποκατάσταση με νομοθετική ρύθμιση (sic). Το ερώτημα είναι με ποιο περιεχόμενο; Μήπως ότι ανακαλείται η πράξη αποστρατείας τους και εντάσσονται στην επετηρίδα; Προφανώς μια τέτοια ρύθμιση αφενός δεν έχει νόημα, όταν μπορεί να γίνει δια της νόμιμης διοικητικής οδού (εκδίκαση των προσφυγών) και αφετέρου δεν είναι συμβατή με το Σύνταγμα και παρουσιάζει τεχνικής φύσεως ζητήματα. Επισημαίνουμε, ότι δε νοούνται αποκαταστατικές και φωτογραφικές διατάξεις σε περίοδο Δημοκρατίας και στο Κράτος Δικαίου.
5. Από την άλλη μεριά ποια είναι η θέση των Συνδικαλιστικών Φορέων, που υποτίθεται είναι οι θεματοφύλακες της νομιμότητας και των εργασιακών δικαιωμάτων; Εξακολουθούν να υποστηρίζουν τις θέσεις και το αίτημά τους ενώπιον του ΣτΕ; Άραγε συμφωνούν με τις αμφιλεγόμενες πρακτικές, που συνιστούν διπλή «διοικητική αλητεία», όπως αναφέρθηκε; Ποια θα είναι η αντίδρασή τους; Συναινούν στην παράκαμψη των προβλεπόμενων διοικητικών διαδικασιών και στη απενοχοποίηση όσων οι ίδιοι στο παρελθόν κατήγγειλαν; Θα αρκεστούν στη λογική «ας ζήσουμε εμείς και άσε τους άλλους να πεθάνουν», αφού αυτοί (οι αποστρατευθέντες) δεν είναι πλέον «πελάτες» μας;
6. Τελικά το αμείλικτο ερώτημα που προβάλλει είναι: Θα καταστούν αμφότεροι (Κυβέρνηση και Συνδικαλιστικοί Φορείς) συνένοχοι στην απενοχοποίηση της «θεσμικής εκτροπής» των προηγούμενων; Οψόμεθα!!!
staratalogia
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πώς είναι σήμερα μέρη που γυρίστηκαν ελληνικές ταινίες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
