2012-06-16 11:46:02
Δεν αντέχω άλλο να ξυπνάω, δεν αντέχω άλλο να αντιμετωπίζω αυτή την πραγματικότητα.
Δεν είμαι τεμπέλης, όταν οι καθηγητές μου στο Γυμνάσιο, είπαν ότι μόνο για ΕΠΑΛ είμαι, δεν τους άκουσα. Τώρα φοιτώ στο εξωτερικό, σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης χωρίς δίδακτρα, ψάχνω δουλειά για να μην επιβαρύνω τους γονείς μου. Η μόνη φορά που έπεσε η απόδοσή μου, ήταν για τις εκλογές τις 6 Μαΐου που πάλι δε μπορούσα να κοιμηθώ ή να διαβάσω. Θέλω απλά να έχω μέλλον. Ξέρω ότι πολλοί από αυτούς που θα ακούσετε τα λόγια μου, είτε από συμφέρον, είτε από φόβο, θα με απορρίψετε. Δυο χρόνια τώρα, ακούω απαιτήσεις. Απαιτήσεις από τους πολιτικούς της Ελλάδας και του εξωτερικού, που έχουν από μένα.
Φταίω σε κάτι, λένε, και πρέπει να πληρώσω. Φταίνε οι γονείς μου και οι γονείς των γονιών μου και πρέπει να πεινάσουμε, όχι μόνο εμείς αλλά ολόκληρος λαός για τα λάθη του πολιτικού συστήματος
. Εγώ δεν έχω απαιτήσεις από εσάς που με βλέπετε. Δεν έχω αυτό το δικαίωμα, άλλωστε και ούτε το έχουν και οι πολιτικοί. Εγώ απλά σας παρακαλώ, πριν πάτε να ψηφίσετε να με ακούσετε. Είμαι 22 ετών και θα φορτωθώ εγώ, η γενιά μου και η γενιά του 14χρονου αδερφού μου, την ψήφο σας. Δε θέλω να φύγω απ'την Ελλάδα. Θέλω να γυρίσω στη Πατρίδα μου και να την βρω όρθια ακόμα. Σας παρακαλώ. Δεν αντέχω άλλο, να φοβάμαι ότι ο πατέρας μου θα αυτοκτονήσει από τα χρέη, όχι μίας πολυτελούς ζωής αλλά ενός διαμερίσματος όλου κι όλου, μιας μικρής επιχείρησης και των φροντιστηρίων μου. Σας παρακαλώ. Σταματήστε τη δυστυχία μας. Το μεγαλύτερο βάρος, η μεγαλύτερη ενοχή μου είναι ότι κι εγώ σκέφτομαι να βάλω τέλος στη ζωή μου. Δεν με σώζουν ψυχολόγοι ούτε λόγια.
Μόνο η ψήφος σας. Σας παρακαλώ. Από 13 ετών ήθελα οικογένεια. Ονειρευόμουν να γνωρίσω την κοπέλα των ονείρων μου, και για καλή μου τύχη τα κατάφερα. Θέλω παιδιά, σύντομα κιόλας, αλλά όχι σε αυτό το κόσμο που ζούμε, όχι σε αυτή την καθημερινότητα. Σας παρακαλώ. Τέλος, σας παρακαλώ, μην αφήσετε την ατιμωρησία να περάσει. Ξέρετε ποιοι μας κατέστρεψαν το μέλλον, τα όνειρα και την αξιοπρέπειά μας. Δεν μπορείτε να τους αφήσετε να κυβερνήσουν ξανά. Δεν μπορείτε να αφήσετε τα όνειρά μου, εμένα και τόσων άλλων νέων, να σβήσουν. Όχι την Ελλάδα ρε παιδιά. Όχι τον τόπο μας. Όχι μετά από τόσα που αντέξαμε σα λαός. Με το βάρος της συνείδησής μου και τον φόβο μήπως κάνω λάθος, σας ζητάω να στηρίξετε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και τον Αλέξη Τσίπρα. Μου στερήσατε τη δυνατότητα να κάνω τα δικά μου λάθη κι εγώ, τουλάχιστον μη μου στερήσετε τη δυνατότητα να κάνω κι εγώ τα δικά μου. Δεν είμαι μέλος του Συνασπισμού ούτε καμίας συνιστώσας του. Δεν ψάχνω να βολευτώ, αγωνίζομαι να επιβιώσω. Θέλω επιτέλους δικαιοσύνη. Σαράντα χρόνια κάνανε το ίδιο έγκλημα. Μη τους πιστέψετε ξανά... Σας παρακαλώ Αναγνώστης
Tromaktiko
Δεν είμαι τεμπέλης, όταν οι καθηγητές μου στο Γυμνάσιο, είπαν ότι μόνο για ΕΠΑΛ είμαι, δεν τους άκουσα. Τώρα φοιτώ στο εξωτερικό, σε ένα από τα καλύτερα πανεπιστήμια της Ευρώπης χωρίς δίδακτρα, ψάχνω δουλειά για να μην επιβαρύνω τους γονείς μου. Η μόνη φορά που έπεσε η απόδοσή μου, ήταν για τις εκλογές τις 6 Μαΐου που πάλι δε μπορούσα να κοιμηθώ ή να διαβάσω. Θέλω απλά να έχω μέλλον. Ξέρω ότι πολλοί από αυτούς που θα ακούσετε τα λόγια μου, είτε από συμφέρον, είτε από φόβο, θα με απορρίψετε. Δυο χρόνια τώρα, ακούω απαιτήσεις. Απαιτήσεις από τους πολιτικούς της Ελλάδας και του εξωτερικού, που έχουν από μένα.
Φταίω σε κάτι, λένε, και πρέπει να πληρώσω. Φταίνε οι γονείς μου και οι γονείς των γονιών μου και πρέπει να πεινάσουμε, όχι μόνο εμείς αλλά ολόκληρος λαός για τα λάθη του πολιτικού συστήματος
Μόνο η ψήφος σας. Σας παρακαλώ. Από 13 ετών ήθελα οικογένεια. Ονειρευόμουν να γνωρίσω την κοπέλα των ονείρων μου, και για καλή μου τύχη τα κατάφερα. Θέλω παιδιά, σύντομα κιόλας, αλλά όχι σε αυτό το κόσμο που ζούμε, όχι σε αυτή την καθημερινότητα. Σας παρακαλώ. Τέλος, σας παρακαλώ, μην αφήσετε την ατιμωρησία να περάσει. Ξέρετε ποιοι μας κατέστρεψαν το μέλλον, τα όνειρα και την αξιοπρέπειά μας. Δεν μπορείτε να τους αφήσετε να κυβερνήσουν ξανά. Δεν μπορείτε να αφήσετε τα όνειρά μου, εμένα και τόσων άλλων νέων, να σβήσουν. Όχι την Ελλάδα ρε παιδιά. Όχι τον τόπο μας. Όχι μετά από τόσα που αντέξαμε σα λαός. Με το βάρος της συνείδησής μου και τον φόβο μήπως κάνω λάθος, σας ζητάω να στηρίξετε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και τον Αλέξη Τσίπρα. Μου στερήσατε τη δυνατότητα να κάνω τα δικά μου λάθη κι εγώ, τουλάχιστον μη μου στερήσετε τη δυνατότητα να κάνω κι εγώ τα δικά μου. Δεν είμαι μέλος του Συνασπισμού ούτε καμίας συνιστώσας του. Δεν ψάχνω να βολευτώ, αγωνίζομαι να επιβιώσω. Θέλω επιτέλους δικαιοσύνη. Σαράντα χρόνια κάνανε το ίδιο έγκλημα. Μη τους πιστέψετε ξανά... Σας παρακαλώ Αναγνώστης
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Αυτές οι εκλογές είναι για την πατρίδα!»
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
