2019-12-30 07:22:06
Παράπονο του Ιησού οι στίχοι αφηγούνται
Των αιώνων οι αγνώμονες τους ήλους δεν θυμούνται!
Πως περιγράφει την χαρά όποιος την έχει ζήσει!
Πεπληρωμένη η ψυχή, τους πάντες γύρω εκπλήσσει
Καυχήματα Αθωνικά με στέφη ιστορημένα
Ύμνοι και απολυτίκια από καιρό γραμμένα
Των εβδομήκοντα ο χορός μπροστά μας ζωντανεύει
Θεοκήρυκες συνεχιστές ο Κύριος κλητεύει
Διακόνημα με δάκρυα, ας κράταγε ακόμα !
Τα περιβόλια στις ψυχές και η ευχή στο στόμα!
Η μνήμη του Ησυχαστή γίνηκε η γιορτή του!
Προστάτη ακαταγώνιστο βρήκε η προσευχή του !
Εσπερινός στην σκήτη του Προφήτη Ηλία. Νέες αγιογραφίες στους τοίχους του μικρότερου Κυριακού, του Αγίου Νικολάου. Οι κτήτορες Άγιοι Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ και Γαβριήλ κρατώντας το άρμενο του κοινοβίου. Και ο προφήτης Ηλίας και ο Πενταπόλεως Νεκτάριος που είχε σταθεί κάποτε μνημειωδώς εδώ λίγο να ησυχάσει και ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
. Δεν χορταίνουν οι Αγιορείτες να φιλοτεχνούν τα αγλαΐσματα τα Αθωνικά! Φυλαγμένη η έμπνευση για την ώρα την μεγάλη της επίσημης αγιοκατάταξης! Το ζήσαμε φέτος με τον Σπηλαιώτη Άγιο Ιωσήφ, τους Κατουνακιώτες Αγίους Εφραίμ και Δανιήλ, τον Σιμωνοπετρίτη Άγιο Ιερώνυμο, τον παντοτινά Αγιορείτη Όσιο Σωφρόνιο του Έσσεξ. Μόλις ανακοινώθηκε το χαρμόσυνο άγγελμα, αστραπιαία ταξίδεψαν παντού τα πρώτα απολυτίκια και οι πρώτες αγιογραφημένες εικόνες τους! Ένας μεγάλος… μικρός προφήτης έχει από απόψε την τιμητική του. Ο προφήτης Ιωήλ που έβλεπε αυτά που οι άνθρωποι σήμερα αποκαλούν φυσικά φαινόμενα, ως προειδοποιήσεις και εκκλήσεις του δικαίου Θεού προς μετάνοια! Άγνωρη η μέρα εκείνη του Κυρίου μα κρίμα η χρηστότητά του να μην μας οδηγεί σε μετάνοια! Αλίμονο να μείνει άγνωρος και ο Χριστός μας! Μετά το απολυτίκιο του Θεολήπτου Αγίου παρακαλούμε την δακρυρροούσα Παναγία να γίνεται συνεχώς ευήκοος ιλασμός. Μαζί με σελίδες του Αγίου Θεοδώρου του Στουδίτου στο εσπέρας της Πέμπτης από τον ατίμητο θησαυρό της λειτουργικής μας ζωής, το Θεοτοκάριο του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου.
Χαίρε Παρθένε, η αέναος πηγή του Χρυσαυγεστάτου και Θείου νάματος ! Χαίρε ανεξάντλητε γλυκεία θάλασσα! Μαζί με τον Παναγιώτη στεκόμαστε στο δεξί αναλόγι! Τι λόγια αξιωνόμαστε να προφέρουμε! Μας κανοναρχεί ο πατήρ Σίλας! Στο ιερό βήμα ο παπά Φιλήμων! Εναλλάξ αυτοί οι 2 διάγουν στον ευλογημένο ενιαυτό μέσα στο πανίερο θυσιαστήριο και στο ψαλτήρι. Και τα δυο μοναχικά ονόματά τους τα διάλεξε ο Γέροντάς τους Ιωακείμ. Από την ίδια πηγή, την ίδια θεία συνέλευση! Από τους εβδομήκοντα Αποστόλους, τους θεηγόρους οικονόμους του Χριστού μας. Θαυμάσια η νέα μεγάλη αγιογράφησή τους στο κέντρο. Στο τέλος της ακολουθίας η αγαπημένη συνήθεια των Προφητηλιατών! Το φαινομενικά ρητορικό πανεύηχο ερώτημά τους προς τον Κύριο της δόξης! Το αναστασιματάριον σταθερά τούτην την ώρα δείχνει ήχο βαρύ! Τί άνταποδώσωμεν τῷ Κυρίω περί πάντων ὥν άνταπέδωκεν ἡμῖν; Δι΄ ἡμᾶς Θεός έν άνθρώποις διά την καταφθαρεῖσαν φύσιν ὁ Λόγος σάρξ έγένετο και έσκήνωσεν έν ἡμῖν· πρός τους άχαρίστους ὁ Εύεργέτης· πρός τούς αίχμαλώτους ὁ Έλευθερωτής· πρός τούς έν σκότει καθημένους ὁ Ἡλιος τῆς δικαιοσύνης έπί τόν σταυρόν ὁ άπαθής· έπί τόν Ἅδην τό φῶς· επί τόν θάνατον ἡ ζωή· ἡ άνάστασις διά τούς πεσόντας· πρός ὅν βοήσωμεν.. ὁ Θεός ἡμῶν δόξα Σοι. Έχει δυστυχώς απάντηση αυτό το ερώτημα. Πόσο σοφό αυτό που ειπώθηκε οτι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο καθ ομοίωσίν Του και ο άνθρωπος του το ανταπέδωσε! Έφτιαξε έναν Θεό καθ' ομοίωσιν δική του! Έναν Θεό στα μέτρα του δηλαδή! Ακολουθεί η εδαφιαία μετάνοια! Έξω βρέχει ασταμάτητα! Ξανακαθόμαστε για λίγο στο αρχονταρίκι της αυλής μέχρι την βραδινή τράπεζα! Ο ψηφιακός δίσκος έχει προχωρήσει αρκετά… Ύμνοι της ακολουθίας των Αχράντων παθών τώρα ακούγονται σαν συνέχεια στον προηγούμενο αποχαιρετιστήριο ύμνο άλλης μιας μέρα που φτάνει στο τέλος… Συναρμοσμένα νοήματα στην πολυδιασπασμένη ψυχή μας!
Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι παρηνώχλησα; τοὺς τυφλούς σου ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθωσάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε· οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω μου τὰ ἔθνη, κᾀκεῖνα με δοξάσουσι, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι, κᾀγὼ αὐτοῖς δωρήσομαι, ζωὴν τὴν αἰώνιον. Τώρα ο Κύριος απευθύνεται σε εμάς! Το παράπονο του Χριστού μας στους αχαρίστους όλων των αιώνων, στους σύγχρονους Σταυρωτές Του. Σε όσους κωφεύουν, σε όσους επιμελώς αποφεύγουν… αποφεύγουμε να ακούσουμε εκείνο το: έως πότε ανέξομαι υμών… Ένα καντήλι καίει μπροστά στον Εσταυρωμένο Βασιλέα της δόξης, λίγο πριν την σκάλα που οδηγεί στον πρώτο όροφο και στην παλιά τράπεζα. Στεκόμαστε για λίγο έξω από το παράθυρο και Τον παρατηρούμε στο μελιχρό φως του καντηλιού να γέρνει την κεφαλή Του. Δεν μπορεί να σταθεί για πολύ η ματιά μας πάνω Του. Χαμηλώνει το βλέμμα όλων ημών που συνεχίζουμε καθηλωμένο στον Σταυρό να Τον κρατάμε. Το παραπονεμένο πρόσωπό του φαίνεται τόσο καθαρά απ το σκοτάδι που απλώνεται στην αυλή του Προφήτη. Μα Εκείνος συνεχώς μας φωνάζει: Μετανοείτε! Χαίρετε! Ελπίζετε! Ανάστητε! Στο διάδρομο του παλιού νοσοκομείου μια μικρή βιβλιοθήκη με βιβλία του Γέροντος Ιωακείμ. Σε ένα κάδρο δίπλα στο δωμάτιό μας βρίσκουμε λόγια του γραμμένα για την αληθινή χαρά των Χριστιανών! Διαβάζοντάς τα κατανοούμε γιατί εδώ πάντοτε την συναντάμε τόσο πλούσια και προσωποποιημένη!
Χαρά μου είναι ό Χριστός, ή συντροφιά Του μου χαρίζει δύναμη και φως. Χαρά μου είναι ή Παναγιά, χωράει όλον τον κόσμο ή αγκαλιά της ή πλατειά. Χαρά μου είναι ή προσευχή, πού μ' ανεβάζει πάνω στα ουράνια εκεί. Χαρά μου είναι ή Γραφή, το μάννα πού μού τρέφει την ψυχή. Χαρά μου είναι ή Εκκλησία, όπου αξιώνομαι να παρακολουθώ την Θεία Λειτουργία. Χαρά μου είναι ή Νηστεία, πού δαμάζει κάθε σαρκική επιθυμία. Χαρά μου είναι ή φιλανθρωπία, της αγάπης μου ή ακτινοβολία. Χαρά μου είναι ή Μετάνοια, πού μου ελευθερώνει την καρδιά και την διάνοια. Χαρά μου είναι ή Θεία Κοινωνία, νοιώθω μέσα μου την θεία παρουσία. Χαρά μου είναι ή ταπείνωση, έχω του αμαρτωλού εαυτού μου την επίγνωση, Χαρά μου είναι ό κάθε άνθρωπος, αυτός ό αδελφός μου ό γνώριμος και ό άγνωστος. Χαρά μου είναι ή εργασία, μου χαρίζει την πολύτιμη ψυχοσωματική ισορροπία. Χαρά μου είναι όλη ή ωραία πλάση, μ' αγκαλιάζει, με θωπεύει, μ' οδηγεί στον Πλάστη. Χαρά μου είναι όλες οι δοκιμασίες, τις δέχομαι σαν θείες ευλογίες. Χαρά μου είναι ή αιώνια ζωή, εκεί στρέφονται όλοι μου οι κόποι και οι στοχασμοί. Χαίρομαι μαζί με τούς Αγίους Αποστόλους, πού «εχάρησαν ιδόντες τόν Κύριον» και είχαν «πεπληρωμένην» την χαρά. Χαίρομαι μαζί με τις άγιες Μυροφόρες, πρώτες άκουσαν το μήνυμα της χαράς. Χαίρομαι μαζί με τούς Αγγέλους και με όλους τούς Αγίους, πού απολαμβάνουν την χαρά του Παραδείσου. Χαίρομαι μαζί με τον Απόστολο Παύλο, πού «έχαιρεν εν τοις παθήμασί του» και ευχαριστούσε το Θεό για τα δεσμά του και έγραφε στα πνευματικά παιδιά του, «χαίρετε εν Κυρίω και πάλιν ερώ χαίρετε». Χαίρομαι μαζί με τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, πού είχε την καρδιά πλημμυρισμένη από την χαρά της Αναστάσεως και έλεγε στους άλλους «Χριστός Ανέστη, χαρά μου». Χαίρομαι με όλους και με όλα, με το χθες, το σήμερα, το τώρα. Δε φοβούμαι το διωγμό και την δύσκολη την ώρα.
Το ξημέρωμα μας βρίσκει στο θαλπερό ημίφως του Αγίου Νικολάου. Ο Κύριος αποκαλύπτεται κάθε φορά που μια φλόγα στέκεται ικετευτικά μπροστά στο πανίερο πρόσωπό Του. Ανατολή των ατελευτήτων. Της αποκάλυψης τα λόγια ηχούν όποτε ένα αγνό κερί ξεκινά μέσα στο τέλειωμα της νύχτας να αιτείται τα αιώνια. «Και δώσω αυτώ τον αστέρα τον πρωινόν» (Αποκ.Β,28). Εικόνες έμψυχες. Γεύση χρηστότητας. Ο πατήρ Σίλας μπροστά στην αγία τράπεζα, γονατιστός όσο η ψυχή του επιτάσσει. Ο χρόνος συλλειτουργεί και εξαγιάζεται. Κινήσεις αρμονικές. Φωνές γαλήνιες, κάνουν τις μυστικές λέξεις να εισχωρούν βαθιά. Της Θεογνωσίας το ακήρατο φως τρεμοπαίζει μπροστά μας. Κράτα Κύριε τα μάτια μας ανοιχτά! Διώξε των παθών το σκοτάδι! Ανένοχα και ακατάκριτα αξίωσέ μας να σταθούμε μπροστά στο φρικτό Σου μυστήριο… Ο Παναγιώτης καλείται απ τους πατέρες να ξεκινήσει τον Χερουβικό ύμνο! Τον έχω ακούσει αμέτρητες φορές να το κάνει στον έξω κόσμο. Σήμερα είναι μια ξεχωριστή στιγμή και για εκείνον. Άδει στην ζωοποιό Τριάδα μυστικά εικονίζοντας τα Χερουβίμ… Με δέος αληθινό και συστολή σταλμένη από ψηλά. Εύχομαι μέχρι τερμάτων αιώνων έτσι τον τρισάγιο ύμνο να αξιώνεται να ψέλνει. Μεμνημένοι της εντολής Σου και όλων όσων το σωτήριο σχέδιό Σου Κύριε πραγμάτωσε και υποσχέθηκε. Μεγάλη Είσοδος, Συναπτή τιμίων δώρων, Αγία αναφορά ,ύψωση και μελισμός, Θεία κοινωνία… Όλα φαίνονται γνωστά! Τα προσπερνάμε τόσες φορές… Καμιά στιγμή δεν θα επιστρέψει να μας χαρίσει τα δάκρυα που έπρεπε να την θυμίζουν… Μην κυλήσει μια ολόκληρη ζωή χωρίς ένα δάκρυ αληθινό, μια ρανίδα ελάχιστη ίση με λουτρό βαπτίσματος Μην μείνει άγνωρος ο Χριστός μας… Τελευταία εικόνα μετά την μεγάλη αποχαιρετιστήρια αγκαλιά με τον παπά Φιλήμονα η θέα της σκήτης σιμά στο μνήμα του πατέρα Λουκά στο κοιμητήρι στον λόφο. Λογιών χρυσάνθεμα φυτεμένα στο χώμα που τον σκεπάζει. Από αυτά στόλισαν χθες το εικόνισμα του Ευαγγελιστή στην μεγάλη μέρα της δικής του μνήμης. Στο φευγιό μας συναντάμε Θεσσαλονικείς και Γιαννιώτες αδελφούς που φεύγουν για να βοηθήσουν στο λιομάζωμα. Έχουν μια χαρά φιλημονική…
Επόμενος σταθμός μας η Παντοκράτορος. Η βροχή έχει χαμηλώσει, μα χθες έβρεξε πολύ! Περάσματα ψάχνουμε απ το νερό που διασχίζει το δάσος. Πατήματα προσεκτικά στα γλιστερά. Μονοπάτια, στοές, ξέφωτα και χαλάσματα ακόμα, μιλούν για την άφταστη ωραιότητα του Όρους. Πολλές φορές έχουμε επισκεφθεί την Γερόντισσα. Πρώτη φορά όμως θα μέναμε στο μοναστήρι της.
Στην καταφυγή της, στην ακατάπαυστη δέησή της! Μας δίνουν δωμάτιο στον ημιώροφο δίπλα στην αυλή! Μαζί μας και 3 Θεσσαλονικείς προσκυνητές που και χθες συναντήσαμε στον Προφήτη. Μόλις που τακτοποιηθήκαμε και… ξεκίνησαν οι ευλογίες. Η μεγαλύτερη ευλογία στο Όρος είναι η το διακόνημα και η παγκοινιά! Ο αρχοντάρης φωνάζει: -Αδελφοί, όποιος μπορεί ας ανέβει πάνω στο μαγερειό για να βοηθήσει τους πατέρες στην προετοιμασία! Ανεβαίνουμε με τον Θεοδόση και τον Φώτη! Στο μπαλκόνι ήδη 2 αδελφοί έχουν ξεκινήσει να καθαρίζουν μεγάλα τελάρα με πατάτες, κρεμμύδια και σκόρδα! Δυο Κρητικοί Ηρακλειώτες! Ο Γιώργης και ο Νικόλας! Δεν είναι μόνοι τους στην Παντοκράτορος! Βρίσκονται μαζί με τον πνευματικό τους και ακόμα… 18 πνευματικοπαίδια του και ενορίτες του! Έρχεται κάποια στιγμή ο παππούλης τους! Νέος ακόμα, πατέρας 6 παιδιών! Μια σταλιά άνθρωπος, μα γίγαντας σαν σε θωρεί!
Με μια καρδιά ευρύχωρη και μια ματιά άδολη και ταπεινή! Ξέχειλη η αγάπη του για τα παιδιά του, την αθωνική φετινή συντροφιά του! Ενώπιόν μας το ομοθυμαδόν! Το ίνα ώσι Έν! Το εν ενί στόματι και μιά καρδία! Πόσο ξεχασμένα στις μέρες μας τούτα ! Σκεπασμένα από την καταχνιά της παραλυτικής εγωλατρείας μας που ζητά συνέχεια πρωτεία και πρωτοκλισίες! Χαρούμενοι ξεφλουδίζουμε πατάτες και μιλάμε μαζί τους! Περιβόλια οι ψυχές τους! –Εμάς που λέτε μας παροτρύνουν οι γυναίκες μας να ρθούμε στο Όρος! Ειδικά όταν έρχεται και ο παπάς μας! Το έχουμε ανάγκη! Και ερχόμαστε για αρκετές μέρες εδώ στην Παντοκράτορος, στην Γερόντισσά μας! Ζούμε ένα θαύμα κάθε φορά εδώ! Να είναι καλά ο πνευματικός μας και οι πατέρες εδώ που μας φιλοξενούν με τέτοια ζεστασιά! Σπίτι μας είναι αυτό το μοναστήρι! Δάκρυα ξεκινούν να τρέχουν απ τα μάτια όλων μας! Έχει ξεκινήσει το καθάρισμα των κρεμμυδιών! Έστω και με τεχνητό τρόπο να στάξει ένα δάκρυ …και αυτό κάπου θα λογαριαστεί! Σιωπηλοί μένουμε αρκετά! Προσπαθούμε όλοι να λέμε την ευχή! Τρείς ώρες πέρασαν στην κουζίνα της Παντοκράτορος! Αλησμόνητες! Ψάξαμε και για άλλη αφορμή παραμονής αλλά δεν είχε μείνει τίποτα… ακαθάριστο! Μόνο οι ρερυπωμένες μας ψυχές που πάντα θα αναζητούν εξαγνισμό… Κατεβαίνοντας συναντήσαμε και άλλα μέλη της Κρητικής συναλληλίας! Στον εξωνάρθηκα του καθολικού σημειώνουν αθόρυβα ονόματα για μνημόνευση. Κουβεντιάζουμε με τον αδελφό μας τον Φραγκίσκο!
Μας μιλά με ευγνωμοσύνη για τον πνευματικό τους και εκείνος! Μα και για τον δεσπότη τους, τον απλό και πράο εργάτη του Ευαγγελικού λόγου και της προσευχής της Κρήτης της… πάντερπνης τον Ειρηναίο τους! –Ξέρεις αδελφέ μου, αυτά τα χρόνια που με την χάρη του Αγίου Θεού μας αξιωθήκαμε να έχουμε και τον παππούλη μας, τον πνευματικό μας οδηγό και που αρχίσαν να πέφτουν λίγο-λίγο τα λέπια από τα μάτια μας, όλα αυτά τα χρόνια είχα κάτι που με βάραινε και κάπως με δυσκόλευε. Το όνομά μου! Δεν υπάρχει βλέπεις Ορθόδοξος Άγιος Φραγκίσκος να εορτάζω και εγώ την ημέρα της μνήμης του, παρά μόνο εκείνος των Παπικών. Βέβαια ένας Γέροντας μου είχε πει πως θα έπρεπε να προσπαθώ ακόμα περισσότερο στα πνευματικά… Να καταφέρω να ζήσω αυτήν τη ζωή με τρόπο που να ευαρεστεί τον Θεό και να γίνω εγώ Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μα , ώστε όσοι έχουν στο μέλλον αυτό το όνομα να εορτάζουν την ημέρα της δικής μου τελευτής! Δύσκολα μου έβαλε …. πολύ δύσκολα αλλά πρέπει να προσπαθήσω! Για να σου συνεχίσω αδελφέ μου, αναγκαστικά έως τώρα εόρταζα των Αγίων Πάντων! Μεγάλη γιορτή! Η χάρη τους τεράστια! Αλλά εγώ έψαχνα να βρω έναν τρόπο να εορτάζω σε άλλη μέρα! Δεν ξέρω γιατί τόσο πολύ με απασχολούσε αυτός ο λογισμός! Ζήλευα ίσως τους άλλους αδελφούς που είχαν όλοι τον προστάτη Άγιό τους! Έκανα προσευχή να στείλει ο Θεός ένα σημάδι να αναπαυθώ. Και φέτος αδελφέ μου πήρα μια χαρά ανείπωτη! Μόλις αγιοκατατάχθηκε ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και σπηλαιώτης βρήκα τον Άγιό μου επιτέλους! Τι εννοείς; τον ρωτήσαμε -Πως θα γιορτάζεις στην δική του ημέρα; Μα αδελφέ μου! Το κοσμικό όνομα του Αγίου ήταν Φραγκίσκος! Να, ένας Φραγκίσκος που αγίασε λοιπόν και αγιοκατατάχθηκε επίσημα! Κοιμήθηκε ανήμερα της Παναγίας μας στην κοίμησή της!
Θα εορτάζεται την επομένη όπως συμβαίνει και με τον Άγιο Γεράσιμο… Τότε λοιπόν θα εορτάζω και εγώ! Πήρα ευλογία προς τούτο και από τον πνευματικό μου! Χίλιες και αμέτρητες ακόμα δόξες στον Χριστό μας ! Τον νιώθω δίπλα μου συνέχεια τον Άγιο Ιωσήφ! Είναι ο προστάτης μου! Θαυμάσαμε την πρόνοια του Θεού μας! Το ευμήχανο της φιλάγιας ψυχής του Ηρακλειώτη αδελφού μας! Σε λίγο στο καθολικό της Παντοκράτορος θα ξεκινούσε ο Εσπερινός της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γερασίμου… Μαζί με τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή θα μνημονεύονται πλέον την επαύριον της ένσωμης μεταστάσεως της Μητέρας της Ζωής, τότε που θα γιορτάζει και ο Φραγκίσκος (συνεχίζεται με το 6ο μέρος)
Νώντας Σκοπετέας
http://sotiriapsixis.blogspot.com/2019/12/2019-5.html
Προηγούμενα:
12768 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 1
12804 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 2
12853 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 3
12891 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 4
Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών, αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους: «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» «Μύρισε Παράδεισος», «Του Παραδείσου τ’ όνειρο», «Η Παναγία οικονόμησε», «Ψυχή Ορθρία», «Δεν χαμηλώνει ο Άθως», «Δάκρυα σταλάζει ο Άθως», «Όσο ανασαίνω θα διψώ!» ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας: Ημερολόγιο Όρους.
agioritikesmnimes
Των αιώνων οι αγνώμονες τους ήλους δεν θυμούνται!
Πως περιγράφει την χαρά όποιος την έχει ζήσει!
Πεπληρωμένη η ψυχή, τους πάντες γύρω εκπλήσσει
Καυχήματα Αθωνικά με στέφη ιστορημένα
Ύμνοι και απολυτίκια από καιρό γραμμένα
Των εβδομήκοντα ο χορός μπροστά μας ζωντανεύει
Θεοκήρυκες συνεχιστές ο Κύριος κλητεύει
Διακόνημα με δάκρυα, ας κράταγε ακόμα !
Τα περιβόλια στις ψυχές και η ευχή στο στόμα!
Η μνήμη του Ησυχαστή γίνηκε η γιορτή του!
Προστάτη ακαταγώνιστο βρήκε η προσευχή του !
Εσπερινός στην σκήτη του Προφήτη Ηλία. Νέες αγιογραφίες στους τοίχους του μικρότερου Κυριακού, του Αγίου Νικολάου. Οι κτήτορες Άγιοι Παΐσιος Βελιτσκόφσκυ και Γαβριήλ κρατώντας το άρμενο του κοινοβίου. Και ο προφήτης Ηλίας και ο Πενταπόλεως Νεκτάριος που είχε σταθεί κάποτε μνημειωδώς εδώ λίγο να ησυχάσει και ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης και ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης
Χαίρε Παρθένε, η αέναος πηγή του Χρυσαυγεστάτου και Θείου νάματος ! Χαίρε ανεξάντλητε γλυκεία θάλασσα! Μαζί με τον Παναγιώτη στεκόμαστε στο δεξί αναλόγι! Τι λόγια αξιωνόμαστε να προφέρουμε! Μας κανοναρχεί ο πατήρ Σίλας! Στο ιερό βήμα ο παπά Φιλήμων! Εναλλάξ αυτοί οι 2 διάγουν στον ευλογημένο ενιαυτό μέσα στο πανίερο θυσιαστήριο και στο ψαλτήρι. Και τα δυο μοναχικά ονόματά τους τα διάλεξε ο Γέροντάς τους Ιωακείμ. Από την ίδια πηγή, την ίδια θεία συνέλευση! Από τους εβδομήκοντα Αποστόλους, τους θεηγόρους οικονόμους του Χριστού μας. Θαυμάσια η νέα μεγάλη αγιογράφησή τους στο κέντρο. Στο τέλος της ακολουθίας η αγαπημένη συνήθεια των Προφητηλιατών! Το φαινομενικά ρητορικό πανεύηχο ερώτημά τους προς τον Κύριο της δόξης! Το αναστασιματάριον σταθερά τούτην την ώρα δείχνει ήχο βαρύ! Τί άνταποδώσωμεν τῷ Κυρίω περί πάντων ὥν άνταπέδωκεν ἡμῖν; Δι΄ ἡμᾶς Θεός έν άνθρώποις διά την καταφθαρεῖσαν φύσιν ὁ Λόγος σάρξ έγένετο και έσκήνωσεν έν ἡμῖν· πρός τους άχαρίστους ὁ Εύεργέτης· πρός τούς αίχμαλώτους ὁ Έλευθερωτής· πρός τούς έν σκότει καθημένους ὁ Ἡλιος τῆς δικαιοσύνης έπί τόν σταυρόν ὁ άπαθής· έπί τόν Ἅδην τό φῶς· επί τόν θάνατον ἡ ζωή· ἡ άνάστασις διά τούς πεσόντας· πρός ὅν βοήσωμεν.. ὁ Θεός ἡμῶν δόξα Σοι. Έχει δυστυχώς απάντηση αυτό το ερώτημα. Πόσο σοφό αυτό που ειπώθηκε οτι ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο καθ ομοίωσίν Του και ο άνθρωπος του το ανταπέδωσε! Έφτιαξε έναν Θεό καθ' ομοίωσιν δική του! Έναν Θεό στα μέτρα του δηλαδή! Ακολουθεί η εδαφιαία μετάνοια! Έξω βρέχει ασταμάτητα! Ξανακαθόμαστε για λίγο στο αρχονταρίκι της αυλής μέχρι την βραδινή τράπεζα! Ο ψηφιακός δίσκος έχει προχωρήσει αρκετά… Ύμνοι της ακολουθίας των Αχράντων παθών τώρα ακούγονται σαν συνέχεια στον προηγούμενο αποχαιρετιστήριο ύμνο άλλης μιας μέρα που φτάνει στο τέλος… Συναρμοσμένα νοήματα στην πολυδιασπασμένη ψυχή μας!
Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι παρηνώχλησα; τοὺς τυφλούς σου ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθωσάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε· οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω μου τὰ ἔθνη, κᾀκεῖνα με δοξάσουσι, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι, κᾀγὼ αὐτοῖς δωρήσομαι, ζωὴν τὴν αἰώνιον. Τώρα ο Κύριος απευθύνεται σε εμάς! Το παράπονο του Χριστού μας στους αχαρίστους όλων των αιώνων, στους σύγχρονους Σταυρωτές Του. Σε όσους κωφεύουν, σε όσους επιμελώς αποφεύγουν… αποφεύγουμε να ακούσουμε εκείνο το: έως πότε ανέξομαι υμών… Ένα καντήλι καίει μπροστά στον Εσταυρωμένο Βασιλέα της δόξης, λίγο πριν την σκάλα που οδηγεί στον πρώτο όροφο και στην παλιά τράπεζα. Στεκόμαστε για λίγο έξω από το παράθυρο και Τον παρατηρούμε στο μελιχρό φως του καντηλιού να γέρνει την κεφαλή Του. Δεν μπορεί να σταθεί για πολύ η ματιά μας πάνω Του. Χαμηλώνει το βλέμμα όλων ημών που συνεχίζουμε καθηλωμένο στον Σταυρό να Τον κρατάμε. Το παραπονεμένο πρόσωπό του φαίνεται τόσο καθαρά απ το σκοτάδι που απλώνεται στην αυλή του Προφήτη. Μα Εκείνος συνεχώς μας φωνάζει: Μετανοείτε! Χαίρετε! Ελπίζετε! Ανάστητε! Στο διάδρομο του παλιού νοσοκομείου μια μικρή βιβλιοθήκη με βιβλία του Γέροντος Ιωακείμ. Σε ένα κάδρο δίπλα στο δωμάτιό μας βρίσκουμε λόγια του γραμμένα για την αληθινή χαρά των Χριστιανών! Διαβάζοντάς τα κατανοούμε γιατί εδώ πάντοτε την συναντάμε τόσο πλούσια και προσωποποιημένη!
Χαρά μου είναι ό Χριστός, ή συντροφιά Του μου χαρίζει δύναμη και φως. Χαρά μου είναι ή Παναγιά, χωράει όλον τον κόσμο ή αγκαλιά της ή πλατειά. Χαρά μου είναι ή προσευχή, πού μ' ανεβάζει πάνω στα ουράνια εκεί. Χαρά μου είναι ή Γραφή, το μάννα πού μού τρέφει την ψυχή. Χαρά μου είναι ή Εκκλησία, όπου αξιώνομαι να παρακολουθώ την Θεία Λειτουργία. Χαρά μου είναι ή Νηστεία, πού δαμάζει κάθε σαρκική επιθυμία. Χαρά μου είναι ή φιλανθρωπία, της αγάπης μου ή ακτινοβολία. Χαρά μου είναι ή Μετάνοια, πού μου ελευθερώνει την καρδιά και την διάνοια. Χαρά μου είναι ή Θεία Κοινωνία, νοιώθω μέσα μου την θεία παρουσία. Χαρά μου είναι ή ταπείνωση, έχω του αμαρτωλού εαυτού μου την επίγνωση, Χαρά μου είναι ό κάθε άνθρωπος, αυτός ό αδελφός μου ό γνώριμος και ό άγνωστος. Χαρά μου είναι ή εργασία, μου χαρίζει την πολύτιμη ψυχοσωματική ισορροπία. Χαρά μου είναι όλη ή ωραία πλάση, μ' αγκαλιάζει, με θωπεύει, μ' οδηγεί στον Πλάστη. Χαρά μου είναι όλες οι δοκιμασίες, τις δέχομαι σαν θείες ευλογίες. Χαρά μου είναι ή αιώνια ζωή, εκεί στρέφονται όλοι μου οι κόποι και οι στοχασμοί. Χαίρομαι μαζί με τούς Αγίους Αποστόλους, πού «εχάρησαν ιδόντες τόν Κύριον» και είχαν «πεπληρωμένην» την χαρά. Χαίρομαι μαζί με τις άγιες Μυροφόρες, πρώτες άκουσαν το μήνυμα της χαράς. Χαίρομαι μαζί με τούς Αγγέλους και με όλους τούς Αγίους, πού απολαμβάνουν την χαρά του Παραδείσου. Χαίρομαι μαζί με τον Απόστολο Παύλο, πού «έχαιρεν εν τοις παθήμασί του» και ευχαριστούσε το Θεό για τα δεσμά του και έγραφε στα πνευματικά παιδιά του, «χαίρετε εν Κυρίω και πάλιν ερώ χαίρετε». Χαίρομαι μαζί με τον άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ, πού είχε την καρδιά πλημμυρισμένη από την χαρά της Αναστάσεως και έλεγε στους άλλους «Χριστός Ανέστη, χαρά μου». Χαίρομαι με όλους και με όλα, με το χθες, το σήμερα, το τώρα. Δε φοβούμαι το διωγμό και την δύσκολη την ώρα.
Το ξημέρωμα μας βρίσκει στο θαλπερό ημίφως του Αγίου Νικολάου. Ο Κύριος αποκαλύπτεται κάθε φορά που μια φλόγα στέκεται ικετευτικά μπροστά στο πανίερο πρόσωπό Του. Ανατολή των ατελευτήτων. Της αποκάλυψης τα λόγια ηχούν όποτε ένα αγνό κερί ξεκινά μέσα στο τέλειωμα της νύχτας να αιτείται τα αιώνια. «Και δώσω αυτώ τον αστέρα τον πρωινόν» (Αποκ.Β,28). Εικόνες έμψυχες. Γεύση χρηστότητας. Ο πατήρ Σίλας μπροστά στην αγία τράπεζα, γονατιστός όσο η ψυχή του επιτάσσει. Ο χρόνος συλλειτουργεί και εξαγιάζεται. Κινήσεις αρμονικές. Φωνές γαλήνιες, κάνουν τις μυστικές λέξεις να εισχωρούν βαθιά. Της Θεογνωσίας το ακήρατο φως τρεμοπαίζει μπροστά μας. Κράτα Κύριε τα μάτια μας ανοιχτά! Διώξε των παθών το σκοτάδι! Ανένοχα και ακατάκριτα αξίωσέ μας να σταθούμε μπροστά στο φρικτό Σου μυστήριο… Ο Παναγιώτης καλείται απ τους πατέρες να ξεκινήσει τον Χερουβικό ύμνο! Τον έχω ακούσει αμέτρητες φορές να το κάνει στον έξω κόσμο. Σήμερα είναι μια ξεχωριστή στιγμή και για εκείνον. Άδει στην ζωοποιό Τριάδα μυστικά εικονίζοντας τα Χερουβίμ… Με δέος αληθινό και συστολή σταλμένη από ψηλά. Εύχομαι μέχρι τερμάτων αιώνων έτσι τον τρισάγιο ύμνο να αξιώνεται να ψέλνει. Μεμνημένοι της εντολής Σου και όλων όσων το σωτήριο σχέδιό Σου Κύριε πραγμάτωσε και υποσχέθηκε. Μεγάλη Είσοδος, Συναπτή τιμίων δώρων, Αγία αναφορά ,ύψωση και μελισμός, Θεία κοινωνία… Όλα φαίνονται γνωστά! Τα προσπερνάμε τόσες φορές… Καμιά στιγμή δεν θα επιστρέψει να μας χαρίσει τα δάκρυα που έπρεπε να την θυμίζουν… Μην κυλήσει μια ολόκληρη ζωή χωρίς ένα δάκρυ αληθινό, μια ρανίδα ελάχιστη ίση με λουτρό βαπτίσματος Μην μείνει άγνωρος ο Χριστός μας… Τελευταία εικόνα μετά την μεγάλη αποχαιρετιστήρια αγκαλιά με τον παπά Φιλήμονα η θέα της σκήτης σιμά στο μνήμα του πατέρα Λουκά στο κοιμητήρι στον λόφο. Λογιών χρυσάνθεμα φυτεμένα στο χώμα που τον σκεπάζει. Από αυτά στόλισαν χθες το εικόνισμα του Ευαγγελιστή στην μεγάλη μέρα της δικής του μνήμης. Στο φευγιό μας συναντάμε Θεσσαλονικείς και Γιαννιώτες αδελφούς που φεύγουν για να βοηθήσουν στο λιομάζωμα. Έχουν μια χαρά φιλημονική…
Επόμενος σταθμός μας η Παντοκράτορος. Η βροχή έχει χαμηλώσει, μα χθες έβρεξε πολύ! Περάσματα ψάχνουμε απ το νερό που διασχίζει το δάσος. Πατήματα προσεκτικά στα γλιστερά. Μονοπάτια, στοές, ξέφωτα και χαλάσματα ακόμα, μιλούν για την άφταστη ωραιότητα του Όρους. Πολλές φορές έχουμε επισκεφθεί την Γερόντισσα. Πρώτη φορά όμως θα μέναμε στο μοναστήρι της.
Στην καταφυγή της, στην ακατάπαυστη δέησή της! Μας δίνουν δωμάτιο στον ημιώροφο δίπλα στην αυλή! Μαζί μας και 3 Θεσσαλονικείς προσκυνητές που και χθες συναντήσαμε στον Προφήτη. Μόλις που τακτοποιηθήκαμε και… ξεκίνησαν οι ευλογίες. Η μεγαλύτερη ευλογία στο Όρος είναι η το διακόνημα και η παγκοινιά! Ο αρχοντάρης φωνάζει: -Αδελφοί, όποιος μπορεί ας ανέβει πάνω στο μαγερειό για να βοηθήσει τους πατέρες στην προετοιμασία! Ανεβαίνουμε με τον Θεοδόση και τον Φώτη! Στο μπαλκόνι ήδη 2 αδελφοί έχουν ξεκινήσει να καθαρίζουν μεγάλα τελάρα με πατάτες, κρεμμύδια και σκόρδα! Δυο Κρητικοί Ηρακλειώτες! Ο Γιώργης και ο Νικόλας! Δεν είναι μόνοι τους στην Παντοκράτορος! Βρίσκονται μαζί με τον πνευματικό τους και ακόμα… 18 πνευματικοπαίδια του και ενορίτες του! Έρχεται κάποια στιγμή ο παππούλης τους! Νέος ακόμα, πατέρας 6 παιδιών! Μια σταλιά άνθρωπος, μα γίγαντας σαν σε θωρεί!
Με μια καρδιά ευρύχωρη και μια ματιά άδολη και ταπεινή! Ξέχειλη η αγάπη του για τα παιδιά του, την αθωνική φετινή συντροφιά του! Ενώπιόν μας το ομοθυμαδόν! Το ίνα ώσι Έν! Το εν ενί στόματι και μιά καρδία! Πόσο ξεχασμένα στις μέρες μας τούτα ! Σκεπασμένα από την καταχνιά της παραλυτικής εγωλατρείας μας που ζητά συνέχεια πρωτεία και πρωτοκλισίες! Χαρούμενοι ξεφλουδίζουμε πατάτες και μιλάμε μαζί τους! Περιβόλια οι ψυχές τους! –Εμάς που λέτε μας παροτρύνουν οι γυναίκες μας να ρθούμε στο Όρος! Ειδικά όταν έρχεται και ο παπάς μας! Το έχουμε ανάγκη! Και ερχόμαστε για αρκετές μέρες εδώ στην Παντοκράτορος, στην Γερόντισσά μας! Ζούμε ένα θαύμα κάθε φορά εδώ! Να είναι καλά ο πνευματικός μας και οι πατέρες εδώ που μας φιλοξενούν με τέτοια ζεστασιά! Σπίτι μας είναι αυτό το μοναστήρι! Δάκρυα ξεκινούν να τρέχουν απ τα μάτια όλων μας! Έχει ξεκινήσει το καθάρισμα των κρεμμυδιών! Έστω και με τεχνητό τρόπο να στάξει ένα δάκρυ …και αυτό κάπου θα λογαριαστεί! Σιωπηλοί μένουμε αρκετά! Προσπαθούμε όλοι να λέμε την ευχή! Τρείς ώρες πέρασαν στην κουζίνα της Παντοκράτορος! Αλησμόνητες! Ψάξαμε και για άλλη αφορμή παραμονής αλλά δεν είχε μείνει τίποτα… ακαθάριστο! Μόνο οι ρερυπωμένες μας ψυχές που πάντα θα αναζητούν εξαγνισμό… Κατεβαίνοντας συναντήσαμε και άλλα μέλη της Κρητικής συναλληλίας! Στον εξωνάρθηκα του καθολικού σημειώνουν αθόρυβα ονόματα για μνημόνευση. Κουβεντιάζουμε με τον αδελφό μας τον Φραγκίσκο!
Μας μιλά με ευγνωμοσύνη για τον πνευματικό τους και εκείνος! Μα και για τον δεσπότη τους, τον απλό και πράο εργάτη του Ευαγγελικού λόγου και της προσευχής της Κρήτης της… πάντερπνης τον Ειρηναίο τους! –Ξέρεις αδελφέ μου, αυτά τα χρόνια που με την χάρη του Αγίου Θεού μας αξιωθήκαμε να έχουμε και τον παππούλη μας, τον πνευματικό μας οδηγό και που αρχίσαν να πέφτουν λίγο-λίγο τα λέπια από τα μάτια μας, όλα αυτά τα χρόνια είχα κάτι που με βάραινε και κάπως με δυσκόλευε. Το όνομά μου! Δεν υπάρχει βλέπεις Ορθόδοξος Άγιος Φραγκίσκος να εορτάζω και εγώ την ημέρα της μνήμης του, παρά μόνο εκείνος των Παπικών. Βέβαια ένας Γέροντας μου είχε πει πως θα έπρεπε να προσπαθώ ακόμα περισσότερο στα πνευματικά… Να καταφέρω να ζήσω αυτήν τη ζωή με τρόπο που να ευαρεστεί τον Θεό και να γίνω εγώ Άγιος της Ορθοδόξου Εκκλησίας μα , ώστε όσοι έχουν στο μέλλον αυτό το όνομα να εορτάζουν την ημέρα της δικής μου τελευτής! Δύσκολα μου έβαλε …. πολύ δύσκολα αλλά πρέπει να προσπαθήσω! Για να σου συνεχίσω αδελφέ μου, αναγκαστικά έως τώρα εόρταζα των Αγίων Πάντων! Μεγάλη γιορτή! Η χάρη τους τεράστια! Αλλά εγώ έψαχνα να βρω έναν τρόπο να εορτάζω σε άλλη μέρα! Δεν ξέρω γιατί τόσο πολύ με απασχολούσε αυτός ο λογισμός! Ζήλευα ίσως τους άλλους αδελφούς που είχαν όλοι τον προστάτη Άγιό τους! Έκανα προσευχή να στείλει ο Θεός ένα σημάδι να αναπαυθώ. Και φέτος αδελφέ μου πήρα μια χαρά ανείπωτη! Μόλις αγιοκατατάχθηκε ο Άγιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής και σπηλαιώτης βρήκα τον Άγιό μου επιτέλους! Τι εννοείς; τον ρωτήσαμε -Πως θα γιορτάζεις στην δική του ημέρα; Μα αδελφέ μου! Το κοσμικό όνομα του Αγίου ήταν Φραγκίσκος! Να, ένας Φραγκίσκος που αγίασε λοιπόν και αγιοκατατάχθηκε επίσημα! Κοιμήθηκε ανήμερα της Παναγίας μας στην κοίμησή της!
Θα εορτάζεται την επομένη όπως συμβαίνει και με τον Άγιο Γεράσιμο… Τότε λοιπόν θα εορτάζω και εγώ! Πήρα ευλογία προς τούτο και από τον πνευματικό μου! Χίλιες και αμέτρητες ακόμα δόξες στον Χριστό μας ! Τον νιώθω δίπλα μου συνέχεια τον Άγιο Ιωσήφ! Είναι ο προστάτης μου! Θαυμάσαμε την πρόνοια του Θεού μας! Το ευμήχανο της φιλάγιας ψυχής του Ηρακλειώτη αδελφού μας! Σε λίγο στο καθολικό της Παντοκράτορος θα ξεκινούσε ο Εσπερινός της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Γερασίμου… Μαζί με τον Άγιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή θα μνημονεύονται πλέον την επαύριον της ένσωμης μεταστάσεως της Μητέρας της Ζωής, τότε που θα γιορτάζει και ο Φραγκίσκος (συνεχίζεται με το 6ο μέρος)
Νώντας Σκοπετέας
http://sotiriapsixis.blogspot.com/2019/12/2019-5.html
Προηγούμενα:
12768 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 1
12804 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 2
12853 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 3
12891 - Όρος ασύνορο. Ημερολόγιο Άθωνος 2019. Μέρος 4
Για Αγιορείτικες οδοιπορίες παρελθόντων ετών, αναζητήστε τις στο διαδίκτυο με τους εξής τίτλους: «Επιστρέφοντας από Όρος», «Το Άγιο Όρος μέσα μας» «Μύρισε Παράδεισος», «Του Παραδείσου τ’ όνειρο», «Η Παναγία οικονόμησε», «Ψυχή Ορθρία», «Δεν χαμηλώνει ο Άθως», «Δάκρυα σταλάζει ο Άθως», «Όσο ανασαίνω θα διψώ!» ή στο οριζόντιο μενού του ιστολογίου μας: Ημερολόγιο Όρους.
agioritikesmnimes
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Το στοιχειωμένο οίκημα της Μουσικής Εταιρείας Πειραιώς, το 1903…
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
