2020-01-05 21:41:32
Σε νέα φάση φαίνεται πως εισέρχεται ο πόλεμος στη Λιβύη, καθώς η όλο και μεγαλύτερη
ενίσχυση με στρατιωτικά μέσα αλλά και μαχητές των δύο βασικών αντίπαλων συνασπισμών, από τρίτες χώρες, έχει ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων και στα δύο βασικά μέτωπα του πολέμου. Τόσο ο «Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA)» υπό τον στρατηγό Χαλιφά Χαφτάρ όσο και η διεθνώς αναγνωρισμένη «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA)» του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ, εμφανίζονται να τροφοδοτούνται συνεχώς τις τελευταίες εβδομάδες με βαρύ οπλισμό, αεροπορικά μέσα αλλά και τεθωρακισμένα οχήματα, έχοντας ως βασικούς συμμάχους, ο LNA την Αίγυπτο και την Ρωσία και ο GNA την Τουρκία και το Κατάρ. Η επίσημη μάλιστα εμπλοκή της Άγκυρας είχε ως αποτέλεσμα να επαναφέρει σε ανεκτά επίπεδα το ισοζύγιο ισχύος μεταξύ των δύο αντιπάλων, πετυχαίνοντας να ανακόψει την προέλαση των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ προς το κέντρο της Τρίπολης.
Επί του παρόντος οι πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, διεξάγονται σε δύο βασικά μέτωπα. Το πρώτο αφορά τις σφοδρές συγκρούσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στα περίχωρα της λιβυκής πρωτεύουσας και το δεύτερο τις μάχες στην περιοχή της πόλης Μισράτα, η κατάληψη της οποίας θεωρείται στρατηγικής σημασίας από τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ καθώς διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παροχή έμψυχου δυναμικού προς την κυβέρνηση Σάρατζ για την υπεράσπιση της πρωτεύουσας. Να σημειώσουμε πως η ευρύτερη περιοχή της Μισράτα, -απέχει περίπου 100 χιλ. από την Τρίπολη- οριοθετείται με βάση το τρίγωνο που σχηματίζεται από τις δύο κοντινές σε αυτήν πόλεις, Αλ Χομς και Ζλιτάν και έχει στρατηγική σημασία για τον έλεγχο της χώρας, γεγονός που είχε αναγνωριστεί και από το προηγούμενο καθεστώς του Καντάφι, το οποίο διατηρούσε εκεί σημαντικές δυνάμεις στρατού αλλά και ναυτικού. Ειδικά η Μισράτα, πέρα από προπύργιο, έχει και συμβολικό χαρακτήρα για την «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», καθώς οι δυνάμεις της έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011.
Τουρκική εμπλοκή
Η απόφαση της Άγκυρας να εμπλακεί ενεργά στον πόλεμο της Λιβύης, είχε ως συνέπεια την περαιτέρω διεθνοποίηση της σύγκρουσης και ταυτόχρονα τον πολυεθνικό εμπλουτισμό των μαχητών στα μέτωπα των συγκρούσεων. Η μεταφορά περίπου χιλίων ισλαμιστών μαχητών από τη Συρία, μέλη των φατριών των North Falcons, Sultan Murad και Liwa al-Mutasim, προς ενίσχυση της κυβέρνησης της Τρίπολης, είχε ως αποτέλεσμα να εξισορροπήσει το ισοζύγιο ισχύος επί του πεδίου της μάχης, ανακόπτοντας, επί του παρόντος, την προέλαση του στρατηγού Χαφτάρ προς το κέντρο της Τρίπολης. Οι συγκεκριμένες φατρίες στηρίζουν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη Συρία, έχουν φιλοτουρκικό προσανατολισμό και χρησιμοποιήθηκαν από την Άγκυρα για τη δημιουργία της ζώνης ασφαλείας στα τουρκοσυριακά σύνορα. Πρόκειται για μαχητές που έχουν εκπαιδευτεί αρχικά από αμερικανούς και εν συνεχεία από τούρκους στρατιωτικούς, είναι άρτια εξοπλισμένοι, έχοντας συνάψει συμβόλαιο αμοιβής 2000 ευρώ το μήνα, τα οποία καταβάλλονται από τα τουρκικά ταμεία με χρηματοδότηση από το Κατάρ, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση της Τρίπολης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να φτάσουν στην Τρίπολη ακόμη 1000 σύριοι και τουρκμενοι μαχητές οι οποίοι θα ριχτούν στη μάχη εναντίον των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ, λαμβάνοντας θέση δίπλα στα στελέχη της τουρκικής παραστρατιωτικής οργάνωσης «Σαντάτ», αλλά και των τουρκικών ειδικών δυνάμεων της SAT που εδώ και αρκετούς μήνες έχει παρουσία στη Λιβύη.
Η αποστολή των ισλαμιστών στο πλευρό του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ και του κινήματος των «Αδελφών Μουσουλμάνων» που τον στηρίζει είχε ως αποτέλεσμα, οι δυνάμεις του να ανακαταλάβουν τον στρατηγικής σημασίας δρόμο που οδηγεί από το αεροδρόμιο στο κέντρο της πόλης, απωθώντας τους μαχητές του στρατηγού Χαφτάρ. Παράλληλα σε διπλωματικό επίπεδο εκτιμάται ότι η εμπλοκή τους θα δώσει και το απαραίτητο χρονικό περιθώριο στην «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας» να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της μέχρις ότου η Διεθνής κοινότητα, μέσα από τις πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, να επιβάλει στα δύο μέρη να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να καταλήξουν σε κάποιου είδους συμφωνία για το μοίρασμα της εξουσίας. Να επισημάνουμε πάντως πως η αποστολή μία τόσο σημαντικής δύναμης ισλαμιστών μαχητών που πολεμούν δίπλα δίπλα με το «Κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων» στα πεδία των μαχών της Λιβύης, έχει προκαλέσει την έντονη ανησυχία της Αιγύπτου, καθώς το Κάιρο θεωρεί πως στο ενδεχόμενο που παγιωθεί η παρουσία τους στα ανατολικά σύνορά του, θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την κυβέρνηση του προέδρου Αλ Σίσι.
Πέρα πάντως από μαχητές η Τουρκία εμφανίζεται, ήδη από το 2015 να εφοδιάζει την κυβέρνηση της Τρίπολης και με στρατιωτικό υλικό. Εκτιμάται ότι περισσότερα από 150 τεθωρακισμένα οχήματα ανθεκτικά σε νάρκες τύπου ‘Κιρπί’ (σκαντζόχοιρος) επιχειρούν στη Λιβύη, μαζί με δεκάδες Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικό τύπου ACV-15 AAPC, αλλά και απροσδιόριστο αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου Bayraktar TB-2, εκ των οποίων, οι πληροφορίες θέλουν να έχουν καταρριφθεί περισσότερα από 15. Εκτός από τον παραπάνω οπλισμό η Τουρκία εμφανίζεται να έχει παραδώσει στον GNA εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger, μεγάλο αριθμό αντιαρματικών πυραύλων σοβιετικής κατασκευής και πληθώρα πυρομαχικών.
Σε απάντηση όλων των παραπάνω ο στρατηγός Χαφτάρ έχει δώσει εντολή στις δυνάμεις του να στοχοποιήσουν τα αεροδρόμια της Λιβύης που χρησιμοποιούν τα τουρκικά μεταγωγικά για την μεταφορά οπλισμού και μαχητών, όπως επίσης και τα κεντρικά γραφεία από τα οποία οι «τούρκοι» μισθοφόροι είχαν λάβει άδεια εισόδου στη Λιβύη. Την ίδια στιγμή οι δυνάμεις του εμφανίζονται ιδιαίτερα ενισχυμένες από την αποστολή δεκάδων αρμάτων μάχης Τ-72, τεθωρακισμένων οχημάτων τύπου Terrier LT-79 και ΤΟΜΠ Μ-113, μεγάλου αριθμού αντιαρματικών πυραύλων τύπου Kornet καθώς επίσης και μη επανδρωμένων αεροσκαφών από την Αίγυπτο. Επίσης έχει παραλάβει ρωσικά αντιαεροπορικών συστήματα τύπου Pantsir S, ενώ όπως εκτιμάται διαθέτει στις τάξεις του διψήφιο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών τύπου MiG-21.
anatakti
ενίσχυση με στρατιωτικά μέσα αλλά και μαχητές των δύο βασικών αντίπαλων συνασπισμών, από τρίτες χώρες, έχει ως αποτέλεσμα την κλιμάκωση των πολεμικών επιχειρήσεων και στα δύο βασικά μέτωπα του πολέμου. Τόσο ο «Εθνικός Στρατός της Λιβύης (LNA)» υπό τον στρατηγό Χαλιφά Χαφτάρ όσο και η διεθνώς αναγνωρισμένη «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας (GNA)» του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ, εμφανίζονται να τροφοδοτούνται συνεχώς τις τελευταίες εβδομάδες με βαρύ οπλισμό, αεροπορικά μέσα αλλά και τεθωρακισμένα οχήματα, έχοντας ως βασικούς συμμάχους, ο LNA την Αίγυπτο και την Ρωσία και ο GNA την Τουρκία και το Κατάρ. Η επίσημη μάλιστα εμπλοκή της Άγκυρας είχε ως αποτέλεσμα να επαναφέρει σε ανεκτά επίπεδα το ισοζύγιο ισχύος μεταξύ των δύο αντιπάλων, πετυχαίνοντας να ανακόψει την προέλαση των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ προς το κέντρο της Τρίπολης.
Επί του παρόντος οι πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, διεξάγονται σε δύο βασικά μέτωπα. Το πρώτο αφορά τις σφοδρές συγκρούσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη στα περίχωρα της λιβυκής πρωτεύουσας και το δεύτερο τις μάχες στην περιοχή της πόλης Μισράτα, η κατάληψη της οποίας θεωρείται στρατηγικής σημασίας από τις δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ καθώς διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην παροχή έμψυχου δυναμικού προς την κυβέρνηση Σάρατζ για την υπεράσπιση της πρωτεύουσας. Να σημειώσουμε πως η ευρύτερη περιοχή της Μισράτα, -απέχει περίπου 100 χιλ. από την Τρίπολη- οριοθετείται με βάση το τρίγωνο που σχηματίζεται από τις δύο κοντινές σε αυτήν πόλεις, Αλ Χομς και Ζλιτάν και έχει στρατηγική σημασία για τον έλεγχο της χώρας, γεγονός που είχε αναγνωριστεί και από το προηγούμενο καθεστώς του Καντάφι, το οποίο διατηρούσε εκεί σημαντικές δυνάμεις στρατού αλλά και ναυτικού. Ειδικά η Μισράτα, πέρα από προπύργιο, έχει και συμβολικό χαρακτήρα για την «Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας», καθώς οι δυνάμεις της έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ανατροπή του Μουαμάρ Καντάφι το 2011.
Τουρκική εμπλοκή
Η απόφαση της Άγκυρας να εμπλακεί ενεργά στον πόλεμο της Λιβύης, είχε ως συνέπεια την περαιτέρω διεθνοποίηση της σύγκρουσης και ταυτόχρονα τον πολυεθνικό εμπλουτισμό των μαχητών στα μέτωπα των συγκρούσεων. Η μεταφορά περίπου χιλίων ισλαμιστών μαχητών από τη Συρία, μέλη των φατριών των North Falcons, Sultan Murad και Liwa al-Mutasim, προς ενίσχυση της κυβέρνησης της Τρίπολης, είχε ως αποτέλεσμα να εξισορροπήσει το ισοζύγιο ισχύος επί του πεδίου της μάχης, ανακόπτοντας, επί του παρόντος, την προέλαση του στρατηγού Χαφτάρ προς το κέντρο της Τρίπολης. Οι συγκεκριμένες φατρίες στηρίζουν τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης στη Συρία, έχουν φιλοτουρκικό προσανατολισμό και χρησιμοποιήθηκαν από την Άγκυρα για τη δημιουργία της ζώνης ασφαλείας στα τουρκοσυριακά σύνορα. Πρόκειται για μαχητές που έχουν εκπαιδευτεί αρχικά από αμερικανούς και εν συνεχεία από τούρκους στρατιωτικούς, είναι άρτια εξοπλισμένοι, έχοντας συνάψει συμβόλαιο αμοιβής 2000 ευρώ το μήνα, τα οποία καταβάλλονται από τα τουρκικά ταμεία με χρηματοδότηση από το Κατάρ, για να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην κυβέρνηση της Τρίπολης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις που υπάρχουν, μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να φτάσουν στην Τρίπολη ακόμη 1000 σύριοι και τουρκμενοι μαχητές οι οποίοι θα ριχτούν στη μάχη εναντίον των δυνάμεων του στρατηγού Χαφτάρ, λαμβάνοντας θέση δίπλα στα στελέχη της τουρκικής παραστρατιωτικής οργάνωσης «Σαντάτ», αλλά και των τουρκικών ειδικών δυνάμεων της SAT που εδώ και αρκετούς μήνες έχει παρουσία στη Λιβύη.
Η αποστολή των ισλαμιστών στο πλευρό του Φαγιέζ αλ-Σάρατζ και του κινήματος των «Αδελφών Μουσουλμάνων» που τον στηρίζει είχε ως αποτέλεσμα, οι δυνάμεις του να ανακαταλάβουν τον στρατηγικής σημασίας δρόμο που οδηγεί από το αεροδρόμιο στο κέντρο της πόλης, απωθώντας τους μαχητές του στρατηγού Χαφτάρ. Παράλληλα σε διπλωματικό επίπεδο εκτιμάται ότι η εμπλοκή τους θα δώσει και το απαραίτητο χρονικό περιθώριο στην «Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας» να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της μέχρις ότου η Διεθνής κοινότητα, μέσα από τις πρωτοβουλίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, να επιβάλει στα δύο μέρη να καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να καταλήξουν σε κάποιου είδους συμφωνία για το μοίρασμα της εξουσίας. Να επισημάνουμε πάντως πως η αποστολή μία τόσο σημαντικής δύναμης ισλαμιστών μαχητών που πολεμούν δίπλα δίπλα με το «Κίνημα των Αδελφών Μουσουλμάνων» στα πεδία των μαχών της Λιβύης, έχει προκαλέσει την έντονη ανησυχία της Αιγύπτου, καθώς το Κάιρο θεωρεί πως στο ενδεχόμενο που παγιωθεί η παρουσία τους στα ανατολικά σύνορά του, θα μπορούσαν να εξελιχθούν σε αποσταθεροποιητικό παράγοντα για την κυβέρνηση του προέδρου Αλ Σίσι.
Πέρα πάντως από μαχητές η Τουρκία εμφανίζεται, ήδη από το 2015 να εφοδιάζει την κυβέρνηση της Τρίπολης και με στρατιωτικό υλικό. Εκτιμάται ότι περισσότερα από 150 τεθωρακισμένα οχήματα ανθεκτικά σε νάρκες τύπου ‘Κιρπί’ (σκαντζόχοιρος) επιχειρούν στη Λιβύη, μαζί με δεκάδες Τεθωρακισμένα Οχήματα Μεταφοράς Προσωπικό τύπου ACV-15 AAPC, αλλά και απροσδιόριστο αριθμό μη επανδρωμένων αεροσκαφών τύπου Bayraktar TB-2, εκ των οποίων, οι πληροφορίες θέλουν να έχουν καταρριφθεί περισσότερα από 15. Εκτός από τον παραπάνω οπλισμό η Τουρκία εμφανίζεται να έχει παραδώσει στον GNA εκτοξευτές αντιαεροπορικών πυραύλων Stinger, μεγάλο αριθμό αντιαρματικών πυραύλων σοβιετικής κατασκευής και πληθώρα πυρομαχικών.
Σε απάντηση όλων των παραπάνω ο στρατηγός Χαφτάρ έχει δώσει εντολή στις δυνάμεις του να στοχοποιήσουν τα αεροδρόμια της Λιβύης που χρησιμοποιούν τα τουρκικά μεταγωγικά για την μεταφορά οπλισμού και μαχητών, όπως επίσης και τα κεντρικά γραφεία από τα οποία οι «τούρκοι» μισθοφόροι είχαν λάβει άδεια εισόδου στη Λιβύη. Την ίδια στιγμή οι δυνάμεις του εμφανίζονται ιδιαίτερα ενισχυμένες από την αποστολή δεκάδων αρμάτων μάχης Τ-72, τεθωρακισμένων οχημάτων τύπου Terrier LT-79 και ΤΟΜΠ Μ-113, μεγάλου αριθμού αντιαρματικών πυραύλων τύπου Kornet καθώς επίσης και μη επανδρωμένων αεροσκαφών από την Αίγυπτο. Επίσης έχει παραλάβει ρωσικά αντιαεροπορικών συστήματα τύπου Pantsir S, ενώ όπως εκτιμάται διαθέτει στις τάξεις του διψήφιο αριθμό μαχητικών αεροσκαφών τύπου MiG-21.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Άνθισε το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου που...
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
