2020-03-03 19:07:30
Οι πρόσφυγες κατευθύνονται μαζικά με πρόχειρες λέμβους στα ελληνικά νησιά - Ποιοι δεν πήραν το μάθημα του 2015 Το χάος του 2015, όταν περισσότεροι από ένα εκατομμύριο
πρόσφυγες ήρθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση εντός ενός έτους, προκάλεσαν διαχωρισμούς που άντεξαν στο χρόνο μεταξύ των κρατών- μελών του ευρωπαϊκού μπλοκ. Τώρα, όλο και περισσότεροι μετανάστες εισέρχονται για άλλη μια φορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Τουρκία.
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν αυτή η αυξανόμενη κρίση θα μπορούσε να γίνει άλλο ένα «2015». Ωστόσο, είναι ήδη σαφές ότι αποτελεί “εκρηκτική” απόδειξη για την πλήρη αποτυχία της ΕΕ να μεταρρυθμίσει το σύστημα μετανάστευσης τα τελευταία πέντε χρόνια – μια αποτυχία που την αφήνει ανοιχτή σε εκβιασμούς από κάποιους κυνικούς ηγεμόνες όπως ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αν και κατ’ όνομα σύμμαχος του ΝΑΤΟ και υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, η Τουρκία γίνεται όλο και περισσότερο μια γεωπολιτική απειλή για τη Δύση. Ο Ερντογάν διεξάγει πόλεμο στη Συρία, για την οποία θέλει ευρωπαϊκή υποστήριξη, ακόμα και όταν η επίθεση του οδηγεί τις ανθρώπινες μάζες να προσπαθούν να ξεφύγουν από την κόλαση του Ιντλίμπ.
Για να ασκήσει πιέσεις στην ΕΕ, ο Ερντογάν ωθεί πιεστικά περισσότερους από τους περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία, να κινηθούν προς την Ευρώπη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με μια συμφωνία που η Τουρκία και η ΕΕ έκαναν το 2016, όταν ο Ερντογάν, με αντάλλαγμα πολλά ευρωπαϊκά χρήματα, δεσμεύτηκε να εμποδίσει τους μετανάστες να διασχίσουν στην Ελλάδα, αλλά και να δεχθεί πίσω στα τουρκικά εδάφη, όποιους κατάφεραν να φτάσουν στην Ελλάδα.
Ως αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων, οι πρόσφυγες κατευθύνονται μαζικά με πρόχειρες λέμβους στα ελληνικά νησιά και στη συνέχεια πλημμυρίζουν τα υπερφορτωμένα στρατόπεδα. Προσπαθούν επίσης να εισέλθουν στην Ελλάδα – και αυτό είναι καινούργιο – από τα χερσαία σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία στη Θράκη, όπου, τουλάχιστον προς το παρόν, σταματούν με χρήση δακρυγόνων και συρματοπλέγματα. Είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς πόσες δεκάδες χιλιάδες είναι όσοι πιέζουν για είσοδο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ωστόσο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόκειται δυνητικά για μια ακόμα καταστροφή σε κάθε περίπτωση.
Εάν η Ελλάδα παραμείνει σταθερή, αυτό το ανθρώπινο πλήθος θα υποφέρει, ευρισκόμενο κατ’ ουσία στο κενό, μεταξύ των συνόρων και πολλοί από αυτούς θα αρρωστήσουν και θα πεθάνουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε αντίθεση με ηγέτες όπως ο Ερντογάν, οι οποίοι κατανοούν μόνο τους δύσκολους κανόνες της ρεαλπολιτίκ, δεν μπορεί να αντέξει -άρα ούτε να επιτρέψει- μια τέτοια ανθρωπιστική καταστροφή. Εάν θυσιάσει τις αξίες της, χάνει επίσης το λόγο ύπαρξής της.
Εάν, από την άλλη, η ΕΕ επιτρέψει στους μετανάστες να εισέλθουν, αυτό θα της δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Μόλις φτάσουν οι ειδήσεις ότι τα σύνορα είναι «ανοικτά», πολύ περισσότεροι άνθρωποι θα ξεκινήσουν το ταξίδι τους, όχι μόνο από τη Συρία, αλλά και από την Αφρική, το Αφγανιστάν και αλλού. Η βιασύνη των μεταναστών αποτελεί ακόμα ένα “πολιτικό δώρο” στους λαϊκιστές, οι οποίοι τείνουν να είναι ταυτόχρονα ξενοφοβικοί και ευρωσκεπτικιστές. Μια πιθανή νέα κρίση για τους πρόσφυγες θα σήμαινε ότι περισσότεροι λαϊκιστές σε περισσότερες χώρες θα προσπαθούσαν περισσότερο να υπονομεύσουν την ΕΕ εκ των ένδον.
Ποιοι δεν πήραν το μάθημα του 2015
Ένα τέτοιο δίλημμα θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί από το 2015, όταν η αντίδραση κατά των προσφύγων έφτασε σχεδόν μέχρι την ανατροπή της Άγκελα Μέρκελ από τη θέση της Γερμανίδας καγκελαρίου. Αυτό, το μάθημα του 2015, καθιστά την αποτυχία των ηγετών της ΕΕ να προετοιμαστούν για μια νέα κρίση ακόμα πιο έντονη. Αφαιρεί τις δικαιολογίες για το ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα εξακολουθεί να έχει το ίδιο λανθασμένο μεταναστευτικό καθεστώς που κατέρρευσε τόσο θεαματικά το 2015.
anatakti
πρόσφυγες ήρθαν στην Ευρωπαϊκή Ένωση εντός ενός έτους, προκάλεσαν διαχωρισμούς που άντεξαν στο χρόνο μεταξύ των κρατών- μελών του ευρωπαϊκού μπλοκ. Τώρα, όλο και περισσότεροι μετανάστες εισέρχονται για άλλη μια φορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Τουρκία.
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε αν αυτή η αυξανόμενη κρίση θα μπορούσε να γίνει άλλο ένα «2015». Ωστόσο, είναι ήδη σαφές ότι αποτελεί “εκρηκτική” απόδειξη για την πλήρη αποτυχία της ΕΕ να μεταρρυθμίσει το σύστημα μετανάστευσης τα τελευταία πέντε χρόνια – μια αποτυχία που την αφήνει ανοιχτή σε εκβιασμούς από κάποιους κυνικούς ηγεμόνες όπως ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αν και κατ’ όνομα σύμμαχος του ΝΑΤΟ και υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, η Τουρκία γίνεται όλο και περισσότερο μια γεωπολιτική απειλή για τη Δύση. Ο Ερντογάν διεξάγει πόλεμο στη Συρία, για την οποία θέλει ευρωπαϊκή υποστήριξη, ακόμα και όταν η επίθεση του οδηγεί τις ανθρώπινες μάζες να προσπαθούν να ξεφύγουν από την κόλαση του Ιντλίμπ.
Για να ασκήσει πιέσεις στην ΕΕ, ο Ερντογάν ωθεί πιεστικά περισσότερους από τους περίπου 4 εκατομμύρια πρόσφυγες που βρίσκονται στην Τουρκία, να κινηθούν προς την Ευρώπη. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με μια συμφωνία που η Τουρκία και η ΕΕ έκαναν το 2016, όταν ο Ερντογάν, με αντάλλαγμα πολλά ευρωπαϊκά χρήματα, δεσμεύτηκε να εμποδίσει τους μετανάστες να διασχίσουν στην Ελλάδα, αλλά και να δεχθεί πίσω στα τουρκικά εδάφη, όποιους κατάφεραν να φτάσουν στην Ελλάδα.
Ως αποτέλεσμα αυτών των εξελίξεων, οι πρόσφυγες κατευθύνονται μαζικά με πρόχειρες λέμβους στα ελληνικά νησιά και στη συνέχεια πλημμυρίζουν τα υπερφορτωμένα στρατόπεδα. Προσπαθούν επίσης να εισέλθουν στην Ελλάδα – και αυτό είναι καινούργιο – από τα χερσαία σύνορα της Τουρκίας με την Ελλάδα και τη Βουλγαρία στη Θράκη, όπου, τουλάχιστον προς το παρόν, σταματούν με χρήση δακρυγόνων και συρματοπλέγματα. Είναι δύσκολο να πούμε ακριβώς πόσες δεκάδες χιλιάδες είναι όσοι πιέζουν για είσοδο σε ευρωπαϊκό έδαφος. Ωστόσο, για την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόκειται δυνητικά για μια ακόμα καταστροφή σε κάθε περίπτωση.
Εάν η Ελλάδα παραμείνει σταθερή, αυτό το ανθρώπινο πλήθος θα υποφέρει, ευρισκόμενο κατ’ ουσία στο κενό, μεταξύ των συνόρων και πολλοί από αυτούς θα αρρωστήσουν και θα πεθάνουν. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, σε αντίθεση με ηγέτες όπως ο Ερντογάν, οι οποίοι κατανοούν μόνο τους δύσκολους κανόνες της ρεαλπολιτίκ, δεν μπορεί να αντέξει -άρα ούτε να επιτρέψει- μια τέτοια ανθρωπιστική καταστροφή. Εάν θυσιάσει τις αξίες της, χάνει επίσης το λόγο ύπαρξής της.
Εάν, από την άλλη, η ΕΕ επιτρέψει στους μετανάστες να εισέλθουν, αυτό θα της δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα. Μόλις φτάσουν οι ειδήσεις ότι τα σύνορα είναι «ανοικτά», πολύ περισσότεροι άνθρωποι θα ξεκινήσουν το ταξίδι τους, όχι μόνο από τη Συρία, αλλά και από την Αφρική, το Αφγανιστάν και αλλού. Η βιασύνη των μεταναστών αποτελεί ακόμα ένα “πολιτικό δώρο” στους λαϊκιστές, οι οποίοι τείνουν να είναι ταυτόχρονα ξενοφοβικοί και ευρωσκεπτικιστές. Μια πιθανή νέα κρίση για τους πρόσφυγες θα σήμαινε ότι περισσότεροι λαϊκιστές σε περισσότερες χώρες θα προσπαθούσαν περισσότερο να υπονομεύσουν την ΕΕ εκ των ένδον.
Ποιοι δεν πήραν το μάθημα του 2015
Ένα τέτοιο δίλημμα θα μπορούσε να έχει προβλεφθεί από το 2015, όταν η αντίδραση κατά των προσφύγων έφτασε σχεδόν μέχρι την ανατροπή της Άγκελα Μέρκελ από τη θέση της Γερμανίδας καγκελαρίου. Αυτό, το μάθημα του 2015, καθιστά την αποτυχία των ηγετών της ΕΕ να προετοιμαστούν για μια νέα κρίση ακόμα πιο έντονη. Αφαιρεί τις δικαιολογίες για το ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα εξακολουθεί να έχει το ίδιο λανθασμένο μεταναστευτικό καθεστώς που κατέρρευσε τόσο θεαματικά το 2015.
anatakti
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Προληπτικά μέτρα για τον κορονοϊό στα σχολεία της Δωδεκανήσου
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
